Μοναδικὸ γεγονὸς ἡ Ἀνάληψη τοῦ Θεανθρώπου

Μοναδικὸ γεγονὸς ἡ Ἀνάληψη τοῦ Θεανθρώπου. Ἀνέβηκε στοὺς οὐρανοὺς καὶ κάθησε στὰ δεξιὰ τοῦ οὐράνιου Πατέρα. Τὸ ἀνθρώπινο σῶμα δοξασμένο βρίσκεται τώρα στὸν οὐρανό.

Πῶς ὅμως θὰ γίνει ἡ ζωή μας ὁλόκληρη μιὰ συνεχὴς ἀνάβαση πρὸς τὴν Ἀλήθεια, τὸ Φῶς, τὴ Ζωή, πρὸς τὸν Θεό;

Ἡ πνευματικὴ ἀνάβαση ἀπαιτεῖ κόπο, προσπάθεια συνεχή, θυσία. Δὲν κατακτάει κανεὶς τὶς φωτόλουστες κορυφὲς τῆς ἀρετῆς, τῆς ἁγιότητας, τῆς ἀγάπης χωρὶς ἀγώνα.

Ἡ ἀγάπη εἶναι δύναμη ἀνυψωτική. Ὁ πιὸ ἀσφαλὴς δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ, ποὺ ἀνεβάζει στὸν Θεό, περνάει ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο. Δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ ἀτενίσει τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ, ἄν δυσκολεύεται νὰ ἀτενίσει τὸ πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου. Δὲν ὑπάρχει ἄλλος τρόπος ἀπὸ τὴν ἀγάπη.

Ἡ ἀγάπη εἶναι μίμηση Θεοῦ. Ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη. Καὶ ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀγαπάει προχωρεῖ ἀπὸ τὸ «κατ᾽ εἰκόνα» στὸ «καθ᾽ ὁμοίωσιν Θεοῦ», γιὰ τὸ ὁποῖο εἶναι δημιουργημένος. Γίνεται «κοινωνὸς θείας φύσεως». Ἔτσι ὄχι ἁπλῶς ἀνυψώνεται καὶ ἀτενίζει τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ. Θεώνεται. Ζεῖ κιόλας ἀπὸ τὴ γῆ αὐτὴ τὴν αἰωνιότητα.