Ζωή καί Ἀνάστασις - Aupetit Michel

Ζωή καί Ἀνάστασις

 «Εγώ εἰμι ἡ Ἀνάστασις καὶ ἡ Ζωή» (Ιω 11, 25). Η φράση αυτή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού θα έπρεπε να είναι χαραγμένη στην είσοδο όλων των χριστιανικών ναών με την προσμονή να χαραχθεί στην καρδιά όλων των ανθρώπων.

Η Μάρθα λέει στο Χριστό: «Κύριε, εἰ ἦς ὧδε, ὁ ἀδελφός μου οὐκ ἂν ἐτεθνήκει» (Ιω 11, 21). Η Μάρθα πιστεύει πως ο Ιησούς μπορεί να εμποδίσει το θάνατο, μπορεί να σώσει ζωές περίπου όπως θα έκανε ένας γιατρός. Ωστόσο, αυτό που παρέχει ο Χριστός είναι κάτι τελείως διαφορετικό και πολύ μεγαλύτερο γιατί όλοι οι γιατροί ξέρουν πως στη μάχη που δίνουν απέναντι στο θάνατο θα έρθει μία μέρα που θα βρεθούν ηττημένοι. Όμως ο Χριστός θα αναστήσει το Λάζαρο, δηλαδή θα του παράσχει ζωή σπάζοντας κάθε φραγμό που μπορεί να θέτει ο θάνατος γιατί Αυτός είναι η Ανάσταση και η Ζωή. Κάθε ζωή από Αυτόν προέρχεται και σε Αυτόν καταλήγει.

 Μπορούμε όμως να θέσουμε το ερώτημα: γιατί άραγε χρειάζεται αυτή η διαδρομή από τη ζωή (με μικρό το αρχικό ζ) προς τη Ζωή (με κεφαλαίο το αρχικό Ζ); Ο σκοπός αυτής της διαδρομής δεν είναι άλλος από το να μάθουμε να αγαπάμε, να αγαπάμε όπως ο Θεός, να αγαπάμε ώστε να μπορέσουμε να γεμίσουμε με νόημα αυτό το δώρο της ζωής. Να αγαπάμε ώστε ο Θεός, που είναι Αγάπη, να μπορέσει να έρθει και να μας μεταγγίσει τη Ζωή Του: «άν τις ἀγαπᾷ με, τὸν λόγον μου τηρήσει, καὶ ὁ πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ᾿ αὐτῷ ποιήσομεν» (Ιω 14,23).

Αγαπώ σημαίνει περνώ από το θάνατο στη Ζωή. Αγαπώ σημαίνει προσφέρω τη ζωή μου.

Η Birthe και ο Jérôme Lejeune[1] θέλησαν να αγαπούν για να ζήσουν, και θέλησαν να ζήσουν για να αγαπούν. Και είναι απορίας άξιο γιατί αυτοί οι άνθρωποι δέχθηκαν τόσο βίαιες επιθέσεις, γιατί γνώρισαν στη ζωή τους τόσο έντονες αντιδράσεις;

Ποιος είναι λοιπόν αυτός που είναι ενάντιος προς τη ζωή; Ποιος είναι αυτός που είναι ενάντιος στην αγάπη; Ο διάβολος είναι αυτός που παραμορφώνει την αγάπη στις καρδιές των ανθρώπων. Γι’ αυτό και η Birthe και ο Jérôme Lejeune δέχθηκαν επίθεση από εκείνους τους ανθρώπους που ήθελαν να κρύβονται πίσω από κίβδηλες «ευαισθησίες» για να συγκαλύψουν τη δειλία και το δόλο τους.

Ο διάβολος μισεί τη ζωή. Και όλη ετούτη η θανατηφόρα «κουλτούρα», από την έκτρωση ως την ευθανασία, περνώντας από την καταστροφή των υπεράριθμων εμβρύων και την εμβρυακή αναγωγή είναι το έργο που καλλιεργεί ο διάβολος μέσα στην τυφλή καρδιά του κόσμου που δε μπορεί πια να διακρίνει την ομορφιά και την ιερότητα κάθε ζωής.

Ωστόσο ο Θεός από καταβολής μάς έδωσε πρόσβαση στο Δένδρο της Ζωής, όταν ζούσαμε κοντά Του, στην οικειότητα του Προσώπου Του. Και όταν αυτή η πρόσβαση χάθηκε, έρχεται πάλι Θεός επίμονα να ανανεώσει τη διαθήκη Του με το Μωυσή: «τὴν ζωὴν καὶ τὸν θάνατον δέδωκα πρὸ προσώπου ὑμῶν, τὴν εὐλογίαν καὶ τὴν κατάραν· ἔκλεξαι τὴν ζωὴν σύ, ἵνα ζήσῃς σὺ καὶ τὸ σπέρμα σου» (Δευτ 30, 19).

Και σκεφθείτε πόσο σκληρό είναι να αισθάνεσαι πως σε εγκαταλείπουν οι φίλοι σου, πως σε αφήνουν αυτοί που θα περίμενες να σε υποστηρίξουν. Ακόμη και εντός της Εκκλησίας υπήρξαν άνθρωποι που τυφλωμένοι από μια θανατηφόρα ιδεολογία ή από το φόβο του κόσμου πολέμησαν με απίστευτη βία εκείνους που ήταν φορείς της αγάπης για τη ζωή στο όνομα του Κυρίου.

Όπως ο Χριστός προδόθηκε και εγκαταλείφθηκε, έτσι και κάθε άνθρωπος που θέλει να είναι μαθητής Του πιστός θα γνωρίσει τον πόνο της εγκατάλειψης και της προδοσίας. Θα ισχύουν και για εκείνον τα λόγια του ψαλμωδού: «ὅτι εἰ ἐχθρὸς ὠνείδισέ με, ὑπήνεγκα ἄν, καὶ εἰ ὁ μισῶν ἐπ᾿ ἐμὲ ἐμεγαλοῤῥημόνησεν, ἐκρύβην ἂν ἀπ᾿ αὐτοῦ. σὺ δέ, ἄνθρωπε ἰσόψυχε, ἡγεμών μου καὶ γνωστέ μου, ὃς ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐγλύκανάς μοι ἐδέσματα, ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ ἐπορεύθημεν ἐν ὁμονοίᾳ.» (Ψαλμ 54, 13-15).

(Μετάφραση Καίτης Χιωτέλλη, από την έκδοση του Ψαλτηρίου της Βιβλικής Εταιρείας:

Γιατί αν με κακολογούσε ο εχθρός θα το υπέφερα, κι αν ήτανε αυτός που με μισεί να θριαμβολογεί εναντίον μου, θα φρόντιζα να του κρυφτώ. Μα είσαι εσύ, ο έμπιστός μου άνθρωπος, που σε παραδεχόμουν κι ήσουν φίλος μου, εσύ που τρώγαμε μαζί και το χαιρόμασταν, και που παρέα πηγαίναμε στον οίκο του Θεού).

 Όμως η ενατένιση της Αγάπης του Χριστού που είναι τέλεια και φθάνει ως το τέρμα έκανε την Birthe Lejeune να συνεχίσει αυτή τη μάχη για τη ζωή και την αγάπη μένοντας πιστή στο σύζυγό της Jérôme που την είχε θαρραλέα ξεκινήσει.

Η Birthe Lejeune μπορεί τώρα να πει τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «Τὸν ἀγώνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι» (Β Τιμ 4, 7) και να ακούσει τα λόγια του Χριστού που τη δέχεται δίπλα στο σύζυγό της Jérôme : «Εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου» (Ματθ 25, 23).

Αρχιεπ. Παρισιού Μιχαήλ Ωπτί

(Μεταφρ. Χάρης Χατζηγώγος)

[1] Ο Jérôme και η Birthe Lejeune ήταν ένα ζευγάρι, που μαζί με άλλους δύο επιστήμονες ανακάλυψαν τις χρωμοσωμικές ανωμαλίες (τρισωμία) πού δημιουργούν παιδιά με σύνδρομο Down. Ήταν η βάση για την ανάπτυξη της κυτταρογενετικής.

Ο Jérôme Lejeune και η σύζυγός του Birthe ήταν σ’ όλη την ζωή τους απολύτως αντίθετοι στην έκτρωση και την ευθανασία.

Συγγραφέας: Aupetit Michel

Πηγή: Enoriako info