Ἡ μητέρα τῆς ΠαναγίαςἩ μητέρα τῆς Παναγίας - π. Γρηγόριος Μουσουρούλης

 
Ἡ σύλληψιςτῆς Ἁγίας Ἄννης
Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον

Ἡ μητέρα τῆς Παναγίας

 « Εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα» (Γαλ. δ´27 )

  
« Εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ρῆξον καί βόησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα, ὅτι πολλά τά τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἤ τῆς ἐχούσης τόν ἄνδρα »
          Δύο εὐλαβεῖς γυναῖκες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τιμᾶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, ἀδελφοί. Δύο γυναῖκες πού ὁμοιάζουν στό ὄνομα, ἀλλά καί στήν εὐσέβεια. Ὁμοιάζουν στόν πόνο τῆς ἀτε­κνί­ας, ἀλλά καί στήν χαρά τῆς τεκνοποιῒας. Ἡ μία εἶ­ναι ἡ προφῆτις Ἄννα, ἡ μητέρα τοῦ Προφήτη Σαμουήλ καί ἡ ἄλλη ἡ Ἁγία Ἄννα, ἡ μητέρα τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου, τῆς Παναγίας μας.
          Αὐτό τό χαρακτηριστικό γεγονός, ὅτι δηλαδή κατά τρόπο θαυμαστό λύθηκε ἡ στείρωσή τους κι ἀξιώθηκαν νά γίνουν μητέρες, ὁδήγησε τούς πατέρες μας στήν ἀπόφαση νά ὁρίσουν ὡς ἀποστολικό ἀνά­γνωσμα τῆς ἡμέρας τήν περικοπή ἀπό τήν πρός Γαλάτας ἐπιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, πού ἀναφέρεται στόν Ἀβραάμ καί τήν σύζυγό του Σάρρα καί συσχετίζεται μέ τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ὅλη περικοπή τελειώνει μέ τόν προφητικό λόγο τοῦ Ἡσαῒα τόν ὁποῖο ἐπανα­λαμβάνει αὐτούσιο ὁ θεῖος Ἀπόστολος, καί μέ τόν ὁποῖο ἀρχίσαμε τήν σημερινή μας ὁμιλία.
Στή συνέχεια θά προσπαθήσουμε νά ἐμβαθύνουμε στό περιεχόμενο τοῦ προφη­τικοῦ λόγου καί κατόπιν θά δοῦμε ποιά μηνύματα μᾶς προσφέρει.

****

«Εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα»

          Ἐδῶ ὁ προφήτης χρησιμοποιώντας τήν εἰ­κόνα τῆς στείρας γυναίκας, πού ὅμως ἦρθε ἡ ὥρα πού ἀπέκτησε πολλά παιδιά, δίνει θάρρος στήν Ἱερουσαλήμ, ἡ ὁποία εἶχε πατηθεῖ ἀπό τούς ἐχθρούς της καί εἶχε μείνει ἔρημη, καί τῆς προλέγει ὅτι θά ἔλθει καιρός πού θά ξαναγίνει πάλι μεγάλη καί εὐτυχισμένη. «Νά εὐφραίνεσαι, λέγει, ἐσύ πού ἤσουν στείρα καί δέν γεννοῦσες παιδιά. Βγάλε τώρα φωνή καί κραύγασε μέ πολλή χαρά, ἐσύ πού δέν κοιλοπονοῦσες. Διότι ἐνῶ ἤσουν ἔρη­μη ἀπό παιδιά, τώρα τά παιδιά σου εἶναι περισσότερα ἀπό αὐτήν ἡ ὁποία γνώριζε τόν ἀληθινό Θεό καί σχετιζόταν μ’ αὐτόν, καί παρουσιαζόταν ἔτσι ὅτι ἔχει ἄνδρα.
Ὁ προφήτης ἐδῶ ἐνῶ ὁμιλεῖ γιά τήν ἐπίγεια Ἱερουσαλήμ, μέ τό προφητικό του βλέμμα βλέπει στό βάθος τοῦ χρόνου τήν Ἐκκλησία τοῦ Χρι­στοῦ, ἡ ὁποία πρίν ἀπό τήν Ἐνανθρώ­πηση τοῦ Κυρίου καί τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἦταν στείρα. Δέν εἶχε παιδιά, γιατί οἱ ἄνθρωποι λάτρευαν τότε τά εἴδωλα. Ὅταν ὅμως οἱ Ἀπό­στο­λοι ἔφεραν τό εὐαγγελικό μήνυμα στά ἔθνη, τότε ἡ Ἐκκλησία άπέκτησε πολύ περισσότερα παιδιά ἀπό τήν ἰουδαϊκή συναγωγή.
Ἔτσι ἡ ὕπαρξη τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ παρουσία της στόν κόσμο ἀποτελεῖ ἕνα θαῦμα. Θαῦμα τό ὁποῖο συντελεῖται σέ ὅλους τούς αἰῶνες, ὅπως καί στήν ἐποχή μας. Παρά τούς διωγμούς, παρά τήν διάχυτη ἁμαρτία, παρά τή στρατευμένη ἐπι­θετική ἀθεΐα, παρά τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία, ἡ Ἐκκλη­σί­α εἶναι μητέρα γεμάτη παιδιά. Πολλοί στό διάβα τῆς ἱστορικῆς της πορείας μέσα στόν κόσμο κρίνοντας τά πράγματα μέ τή ψυχρή λογική προέβλεψαν ὅτι θά καταλήξει «ἔ­ρημος». Θά μείνει χωρίς πιστούς. Ὅτι οἱ χριστιανοί θά ἐκλείψουν ἀπό προσώπου γῆς. Πολλοί πολέμησαν τήν Ἐκ­κλησία μέ λύσσα. Τά γεγονότα ὅμως ἦρθαν νά ἀποδείξουν ὅτι εἶναι πολλά, πάμπολλα τά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλλά καί συνεχῶς πληθύνονται, καί στό τέλος ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καί ὅλοι οἱ λαοί ἐκεῖ θά καταφύγουν. Ὅλα τά «τέκνα τοῦ Θεοῦ τά «διεσκορπισμένα», τώρα, θά μαζευ­τοῦν νοσταλγικά στή θερμή ἀγκαλιά της. Αὐτό εἶναι τό μεγάλο θαῦμα, πού πρέπει ὅλοι νά τό προσκυνήσουμε δοξάζοντας τόν Θεό, πολύ περισσότερο σήμερα. Διότι παρ᾽ὅλη τήν πολεμική πού ἐξασκεῖται ἐναν­τίον τῆς Ἐκκλησίας μέ τό συγκρητιστικό πνεῦμα πού προωθεῖται κατάλληλα ἀπό τούς ἐχθρούς της, μέ τό πνεῦμα τῆς ὑλόφρονος ζωῆς πού προπαγανδίζεται συστηματικά καί τήν ἄμβλυνση τῶν κριτηρίων πού καλλι­εργεῖται ὅσον ἀφορᾶ τίς ἀξίες καί τά ἰδανικά πού ἔθρεψαν αἰῶνες τήν ἀνθρωπό­τητα, ἡ Ἐκκλησία ἐξακολουθεῖ νά ὑπάρχει ἀποτε­λώντας μάλιστα τήν μόνη σταθερή καί ἀδιάψευ­στη ἐλπίδα τοῦ κόσμου.

*****

          Μέ τά ὅσα εἴπαμε μέχρι τώρα, βγαίνει φυσικά καί ἀβίαστα τό πρῶτο μεγάλο μήνυμα γιά μᾶς. Στούς δύσκολους καιρούς πού ζοῦμε, καθώς οἱ δυνάμεις τοῦ σκότους ἁπλώνουν ὅλο καί περισσότερο τό σκοτεινό πέπλο τῆς ἀπόγνωσης καί τῆς ἀποθάρρυνσης πάνω ἀπό τίς κεφαλές τῶν λαῶν. Καθώς ὁ ὁρίζοντας τῆς ἀνθρωπότητας γίνεται ὁλοένα καί πιό ζοφερός, καθώς χαλκεύονται γιά τήν ἀνθρωπότητα φρικτά τά δεσμά τοῦ ἐφι­αλτικοῦ ἐλέγχου τῆς ἐλευθερίας καί τῆς προσω­πικῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χρι­στοῦ ἀποτε­λεῖ τή μόνη ἐλπίδα τῶν υἱῶν τοῦ Ἀδάμ. Ἡ Ἐκκλη­σία ἐγγυᾶται τήν ἀσφάλεια, τήν ἐλευθερία καί τήν αἰώνια σωτηρία μας. Ἡ Ἐκκλη­σία μᾶς συνδέει μέ τόν οὐρανό. Μέ τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας κάμνει τή γῆ κομμάτι τοῦ οὐρανοῦ. Κι αὐτό μᾶς δίνει κουράγιο νά παλέψουμε στή ζωή μέ βεβαιότητα στήν τελική νίκη τοῦ φωτός κατά τοῦ σκότους, τῆς ζωῆς κατά τοῦ θανάτου.
          Τό δεύτερο μήνυμα μᾶς τό δίνουν μέ τή ζωή καί τήν πίστη τους οἱ δύο ἅγιες γυναῖκες μέ τό ἴδιο ὄνομα πού τιμοῦμε σήμερα.
          Μέ τήν ὑπομονή, τήν καρτερικότητα, τήν ταπείνωση καί τήν προσευχή τους μᾶς λένε πώς στά ἀδιέξοδά μας γνωρίζει νά δίνει διεξόδους ὁ Θεός. Ἡ Ἁγία Ἄννα τεκνοποίησε σέ προχωρημένη ἡλικία καί ἡ προφῆτις Ἄννα ἀπό στείρα ἀναδεί­χθηκε πολύτεκνη μητέρα. Ἄς μή ἀποθαρ­ρύνονται λοιπόν οἱ χριστιανοί σύζυγοι, βλέποντας νά περ­νᾶνε τά χρόνια χωρίς νά γεμίζει ἡ ἀγκαλιά τους ἀπό καρπόν κοιλίας, χωρίς τό παιδικό χαμόγελο νά ἀντηχεῖ στούς τοίχους τοῦ σπιτιοῦ τους, χωρίς τό ἀθῶο παιδικό βλέμμα νά διασταυρώνεται γεμάτο ἐμπιστοσύνη μέ τό δικό τους εὐτυχι­σμένο ἀπό τήν παιδική παρουσία βλέμμα.
          Ὑπάρχει Θεός. Πάνω ἀπ᾽ ὅλους καί ὅλα βρί­σκεται Ἐκεῖνος. Ἐκεῖνος κυβερνᾶ καί Ἐκεῖνος γνω­ρίζει νά ἐπιτελεῖ θαύματα. Ἐκεῖ πού κανείς δέν τό περιμένει, μπορεῖ ὁ Θεός νά χαρίζει εὐλο­γημένα παιδιά.
          Ἡ δέ ἀναμονή καί ἡ προσευχή τους θά γίνεται ἀκόμη πιό γλυκειά, ὅταν σκεφτοῦν ὅτι παιδιά πόνου καί προσευχῆς ἔχουν συνήθως εἰδική χάρη, διότι ἀκριβῶς προέρχονται «ἐξ ἐπαγγε­λί­ας».
          Ἄς ἐνισχύουν λοιπόν τήν πίστη καί τήν προ­σευχή τους οἱ χριστιανοί σύζυγοι. Ἄς καλλι­ερ­γοῦν τήν ταπείνωση. Ἡ καθυστέρηση ἔλευσης παιδιοῦ ἄς μή τούς χωρίζει ψυχικά, ἄς μή διαρρυγνύει τόν δεσμό τῆς ἀγάπης τους κι ἄς διώχνουν μακριά τούς ἀπαίσιους λογισμούς τοῦ ποιός φταίει καί ποιός δέν φταίει, στήν ἀπουσία παιδιῶν ἀπό τήν οἰκογένεια. Ἄς παρακαλοῦν τόν Θεό νά ἀνοί­γει τά μάτια τῆς ψυχῆς τους, ὥστε νά κατανοοῦν τό θεῖο σχέδιό του γι᾽αὐτούς, καί ἄς ὡριμάζει τίς ψυχές τους ἡ θεία παιδαγωγία.
          Μέ τρόπους, πού Ἐκεῖνος μόνο γνωρίζει καί χρησιμοποιεῖ, μπορεῖ νά ἐκπληρώσει τόν πόθο τους καί νά τούς εὐφράνει. Ἀλλά καί ἄν δέν τούς δώσει παιδιά, θά τούς στηρίζει καί θά τούς παρη­γορεῖ, ἀνεβάζοντας τή σκέψη τους στά οὐράνια, ὅπου μιά μακάρια οἰκογένεια θά ἀποτελέσουμε ὅλοι, πολύτεκνοι καί ἄτεκνοι πιστοί, γιά νά εὐ­φραινόμαστε αἰώνια μέ τό Μοναδικό Ἀπειρά­γαθο Πατέρα μας, τόν Θεό.

          *****

«Εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα»

          Ἀδελφοί! Ἡ Ἁγία Ἄννα τῆς ὁποίας τήν σύλληψη ἑορτάζουμε σήμερα καί ἡ Προφῆτις Ἄννα ἡ μητέρα τοῦ Προφήτη Σαμουήλ, πού ἀξιώθηκαν ἀπό ἄτεκνες γυναῖκες νά γίνουν μητέρες, μᾶς δίνουν μήνυμα ἐλπίδας καί ἐμπιστοσύνης στόν Ἅγιο Θεό. Ἐκεῖνος μπορεῖ νά διαλύει τά ἀδι­έξοδα μέ ὅποια μορφή παρουσιάζονται· εἴτε ἀτε­κνίας, εἴτε ἀσθενείας, εἴτε οἰκονομικῆς δυσπραγίας, εἴτε οἰκογενειακῆς ἀσυμφωνίας καί νά δημι­ουργεῖ λεωφόρους στή ζωή μας. Νά δίνει παράκληση καί παρηγοριά στίς ψυχές μας μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία του τῆς ὁποίας ἡ παρουσία στόν κόσμο, ἡ ἐπέκταση καί ἡ ἐπίδρασή της στή ζωή ὁλοένα καί περισσότερων ἀνθρώπων ἀποτε­λεῖ ἕνα θαῦμα. Καί γιά αὐτό ἄς δοξάζουμε τόν Κύριο καί Θεό μας ἀκατάπαυστα.   

Ἀρχιμανδρίτης Γρηγόριος Μουσουρούλης

Ἀρχιγραμματεύς  Ἱεράς Συνόδου

τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου