Για τη νηστεία και τη Θ. Κοινωνία - Παλασόπουλος Αλέξιος

Διαβάζοντας   τα άρθρα  του π. Βασιλείου Μπακογιάννη "Φρένο στην καταφρόνηση"  και "Απαραίτητη δευτερολογία" και τα δεκάδες σχόλια και τον σχετικό διάλογο που έχει αναπτυχθεί στο ιστολόγιο "αναστασιος" σχετικά με την προετοιμασία για την συμμετοχή στη Θεία Κοινωνία  θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που φωτίζει το συγκεκριμένο θέμα και όπως θα δείτε στη συνέχεια δικαιώνει όσους τάσσονται υπέρ της προετοιμασίας με νηστεία τουλάχιστον 3 μέρες πριν τη συμμετοχή στο μυστήριο.

Το άρθρο με τίτλο "A Ukrainian in Thessalonica -  some notes on religious customs"  (στο Taft, R. F., & Carr, E. (1993). [Eulogema]: Studies in honor of Robert Taft, S.J. Roma: Pontificio Ateneo S. Anselmo) της  Ουκρανής ερευνήτριας κυρίας Sophia Senyk αναφέρεται  στο ημερολόγιο ενός πολύ μορφωμένου και πολύ θρησκευόμενου Ουκρανού, του Philip Orlyk (1672-1742), ο οποίος έζησε  στη Θεσσαλονίκη από το 1720 έως το 1733.

Το πρωτότυπο κείμενο του Orlyk γραμμένο κυρίως στα Πολωνικά (αλλά και με πολλές αναφορές στα Ελληνικά, Γαλλικά και Λατινικά) βρίσκεται στα αρχεία του Γαλλικού Υπουργείου εξωτερικών στο Παρίσι.

Η κυρία Senyk μελέτησε το πρωτότυπο χειρόγραφο κείμενο και στο άρθρο της αυτό δίνει κάποια στοιχεία από τις πολύ αναλυτικές περιγραφές του Orlyk σχετικά με τις θρησκευτικές παραδόσεις των Χριστιανών Ελλήνων της εποχής εκείνης στην περιοχή της Μακεδονίας και της Βόρειας Ελλάδας γενικότερα.

Όπως γράφει η κυρία Senyk "Ο Orlyk ήταν παρατηρητής με άριστη γνώση των τελετουργιών της Ελληνικής Εκκλησίας. Το ενδιαφέρον του δεν προερχόταν μόνο από το προσωπικό του γνωσιακό υπόβαθρο και από μια δια βίου γνωριμία με τις ιεροτελεστίες της εκκλησίας αλλά και από την ειλικρινή ευσέβεια καθώς και από την πνευματική περιέργεια να γνωρίσει το ξένο περιβάλλον στο οποίο βρέθηκε"

Αναφέρει λοιπόν ο Orlyk σε ότι αφορά τη νηστεία προ της Θείας Κοινωνίας το εξής:

"Μια Κυριακή του Δεκεμβρίου, βρισκόταν σε ένα μικρό χωριό έξω από τη Θεσσαλονίκη. Εκεί λοιπόν που ήταν φιλοξενούμενος θέλησε να προσφέρει δείπνο με ψάρια στην οικογένεια που τον φιλοξενούσε, αλλά αυτοί όμως αρνήθηκαν. Ο λόγος ήταν όπως αναφέρει ο Orlyk ότι "οι Έλληνες όταν προετοιμάζονται για την Θεία Κοινωνία νηστεύουν μια ολόκληρη εβδομάδα κατά τη διάρκεια της οποίας δεν τρώνε καθόλου ψάρια ή οποιοδήποτε φαγητό με λάδι ή ελιές και δεν πίνουν επιπλέον καθόλου κρασί. Αφού κοινωνήσουν την επόμενη εβδομάδα συνεχίζουν να νηστεύουν αλλά όμως τώρα πίνουν κρασί (όχι όλοι αλλά οι πιο χαλαροί)"

Το ανέφερα σε γνωστό μου θεολόγο και μου είπε ότι αυτή ήταν μια εποχή παρακμής στην Εκκλησία.

Και εγώ ως απλό μέλος της Εκκλησίας διωρωτήθηκα,  θεωρείται παρακμή για την Εκκλησία αυτή η μεγάλη ευλάβεια στο πιο μεγάλο Μυστήριο της Εκκλησίας;

Παλασόπουλος Αλέξιος

Μηχανικός Η/Υ