Αγρίμια και αγριμάκια | Όταν σαν αγρίμια εκπαιδεύουμε τα παιδιά | Κώστας Γανωτής | Σοφία Χατζή

Αγρίμια και αγριμάκια | Όταν σαν αγρίμια εκπαιδεύουμε τα παιδιά | Κώστας Γανωτής | Σοφία Χατζή
Είμαστε αγρίμια;
Όταν εκπαιδεύουμε τα παιδιά να γίνουν αγριμάκια
με τον Κώστα Γανωτή
___
Τα παιδιά μας και οι μαθητές μας επηρεάζονται από μας τους μεγάλους.
Οι γονείς έχουν τεράστια επίδραση στα παιδιά. Θέλουν όμως για τα παιδιά τους να κάνουν μια ζωή καθαρά υλική, χωρίς να κουράζονται, να γυρνούν ασταλάκωτοι στο σπίτι τους. Είναι μια φιλοσοφία που τα επηρεάζει άμεσα. Τα παιδιά είναι θαυμαστές μας και προοδεύουν σε ό,τι τους μαθαίνουμε. Μας αφήνουν να τα επηρεάσουμε και στη συνέχεια με την ελευθερία τους δημιουργούν αποτελέσματα πιο έντονα από αυτά που θα περιμέναμε.
 
Είναι πνευματική τροφή αυτή που έδινε η μάνα με το αναμμένο καντήλι, και η προσευχή που κάναμε πριν φύγουμε για το σχολείο. Μια πνευματική παράδοση, παρακαταθήκη που οφείλουμε να μεταδώσουμε, τον εκκλησιασμό, τις γιορτές, την εξομολόγηση, τη Θεία Λειτουργία.
Μέσα στα πνευματικά είναι και οι ηθικές παραδόσεις, όπως η συνήθεια του πατέρα να προσκαλεί οπωσδήποτε κάποιους γείτονες στο πασχαλινό τραπέζι, στέλνοντας τα παιδιά να τους φέρουν. Ήταν δεδομένο ότι δεν υπάρχει γιορτή που να κλείνεται μέσα στο πλαίσιο μιας οικογένειας και ήταν απαραίτητο να έρθουν και άλλοι γείτονες, συγγενείς, γνωστοί και φίλοι.
 
Ήταν παλιότερα οι άνθρωποι ευτυχισμένοι ;
Έτσι φαίνεται γιατί σε πιο δύσκολες εποχές τραγουδούσαμε και χαιρόμασταν, κάναμε βόλτες στην εξοχή, ξαπλώναμε στην ταράτσα κοιτάζοντας το φεγγάρι και τραγουδούσαμε μέχρι τα μεσάνυχτα.
 
Τα παιδιά σήμερα με την υπερπληροφόρηση που παρέχεται επηρεάζονται από πολλές πηγές και όχι μόνο από τους γονείς του και με βάση τα ερεθίσματα αυτά κάνουν τις επιλογές τους.
Ακόμη και στην εποχή μας χιλιάδες παλληκάρια οδηγούνται σε επιθετικούς πολέμους που αποφασίζουν οι ενήλικες. Άρα ποιοί είναι τα αγρίμια;
Τα ελαττώματα και εγκλήματα των παιδιών, όπως ο εκφοβισμός στα σχολεία, είναι πολύ λιγότερα από αυτά που κάνουμε εμείς οι μεγάλοι, πράγμα που δεν συνειδητοποιούμε.
Οι ενήλικες κάνουν άτακτη ζωή, όπως και οι νέοι. Δεν δικαιούμαστε να μαλώνουμε τα παιδιά. Οι νέοι είναι πιο διστακτικοί στην αμαρτία.
 
Σήμερα, παρόλα αυτά, πολλοί άνθρωποι δηλώνουν ευτυχισμένοι.
Δηλώνουν πράγματι ευτυχισμένοι γιατί δεν μιλούν με την καρδιά τους, αλλά με τις ιδέες, όπως το γεγονός ότι έχουμε δημοκρατία ή έχω χρήματα στην Τράπεζα ή έχω ομορφιά. Αυτό το επιβάλλει η τηλεόραση και το διαδίκτυο, ένα συγκεκριμένο "μοντέλο" ευτυχίας.
Οι όμορφες κοπέλες συνήθως είναι κακοπαντρεμένες γιατί πέφτουν στα χέρια ανδρών που δεν είναι στα καλά τους.
 
Οι ήρωες του Παπαδιαμάντη δεν θα δήλωναν ευτυχισμένοι.
Οι πονεμένοι άνθρωποι έχουν άλλες έγνοιες και δεν μιλούν για ευτυχία, αλλά όχι από απελπισία. Στο έργο του "Ο γάμος του Καραχμέτη" η Κουμπίνα ανέθρεψε τα παιδιά της νέας συζύγου του άνδρα της. Σε τέτοιους ανθρώπους φτερουγίζει η ελπίδα του Παραδείσου. Αντλούν ευτυχία από εκεί που τους προσφέρεται δυστυχία, που την ζουν ανεπίγνωστα.
 
Η ευτυχία είναι ένα μοντέλο που έχει φτιαχτεί από τους διανοούμενους.
Εκφράσεις τέτοιας ευτυχίας είναι το να οδηγάς ένα εντυπωσιακό αυτοκίνητο, να δείχνεις στυλ και ομορφιά, να είσαι αφεντικό και να είσαι σπουδαίος έναντι των άλλων. Αυτά δίνουν την αίσθηση της ευτυχίας σήμερα. Στην πρώτη όμως αποτυχία, δοκιμασία έρχεται η αμφιβολία για όλο αυτό.
 
Πολλές φορές ο Θεός μας δίνει ευτυχία για να την χορτάσουμε. Μετά μας αφήνει στα χέρια του διαβόλου, με πειρασμούς, αρρώστιες, εγκαταλείψεις, πολέμους. Έτσι μας μαλακώνει την ψυχή ώστε να είναι μην είναι σκληρή.
Ένα μωρό είναι αθώο, άκακο, ευτυχισμένο. Όμως εκπαιδευτήκαμε να θεωρούμε ευτυχία το αντίθετο ενός αθώου μωρού.
 
Θεωρούμε τα παιδιά σαν δικά μας κατορθώματα και φυτεύουμε το κακό στις ψυχές τους.
Οι παραδόσεις των παππούδων ξεχνιούνται και σήμερα οι γονείς θέλουν να κάνουν τη ζωή των παιδιών τους ευχάριστη, χωρίς κανένα ηθικό κριτήριο.
Πολλοί παντρεύονται με πολιτικό γάμο γιατί ξεμπερδεύεις με μια υπογραφή και δεν έχεις υποχρέωση στους άλλους. Δηλαδή ένας γάμος με όλες της προϋποθέσεις ενός διαζυγίου.Ενώ στον θρησκευτικό γάμο θεωρούνται απαραίτητες οι πολυτέλειες και τα εντυπωσιακά τραπέζια, χωρίς να μένουμε στο βίωμα του μυστηρίου της Εκκλησίας.
 
Επανερχόμαστε στην αθωότητα ενός βρέφους όταν βιώνουμε έσχατες δοκιμασίες, όπως ο θείος που γλύτωσε την εκτέλεση από τους Γερμανούς την τελευταία στιγμή και από τότε αφοσιώθηκε στην Πίστη και στους Αγίους. Έτσι αφοσιώθηκε στην φροντίδα της εκκλησίας και το ζευγάρι που γνώρισα μετά την απώλεια του παιδιού τους.
 
Προσευχόμαστε να μας απαλλάξει ο Θεός από πάσα θλίψη, οργή, κίνδυνο και ανάγκη. Όμως η θλίψη είναι ο μοναδικός τρόπος να μαλακώσει η ψυχή. Ένα δώρο που μας δίνει ο Θεός ...με τρεμάμενα χέρια, όπως έγραψε ένας ποιητής.
 
Εάν οι μεγάλοι ειρηνεύσουν, σταματήσουν τους πολέμους, δεν συσσωρεύουν πλούτο, πάψουν να μοιχεύουν και να καυχώνται και αποφασίσουν να είναι φίλοι, τότε θα πάψουν τα παιδιά να γίνονται αγριμάκια.
 
Ευχή σε όλους να μην είμαστε αγριμάκια, αλλά να είμαστε αρνάκια του Θεού.
___
Ραδιοπαραμυθία 01.03.2023 - Καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας, 91.2 FM
Επιμέλεια - παραγωγή: Σοφία Χατζή
 
δείτε περισσότερες εκπομπές στο Youtube, στο playlist:
ΡΑΔΙΟΠΑΡΑΜΥΘΙΑ Σοφία Χατζή
https://youtube.com/playlist?list=PLVOw7e45N8AfBDlBujCCViMyx36BQGksz
Spotify (podcast): https://open.spotify.com/show/5X318QLNpY9Og41FIVelGS
 
δημιουργία βίντεο: kkaratz@gmail.com
 
#sofiachatzi