Χριστιανός φονταμενταλιστής - Νεκταρία Καραντζή

Η μεγάλη χοάνη που χωρά ελεύθερα ημιμαθείς και αμαθείς, αδιάβαστους και ανίδεους, ανθρώπους που εξαντλούν την πίστη σε γονυκλισίες και πατερικά citati. Σε ανθρώπους χειραγωγούμενους που είναι ευτυχισμένοι με αυτήν τη χειραγώγηση οι ίδιοι. Ανθρώπους που αρνούνται τη χαρά, αρνούνται την αγάπη, ζουν με στρίμωγμα, χωρίς ανάσα και μιλούν ασφαλώς για ιερούς κανόνες που ούτε γνωρίζουν ποιοι είναι, που βρίσκονται, τι σημαίνουν, ποιος τους ερμηνεύει αυθεντικά και ποιος όχι.

Άνθρωποι που δεν ξέρουν τι σημαίνει "παπαδακι" λοιπόν, για να περάσουμε και σε ένα άλλο αντίστοιχο θέμα, άνθρωποι που δεν ξέρουν τι σημαίνει κατώτερος κλήρος, ο οποίος περιλαμβάνει επίσης τους ψάλτες και πώς αντιδιαστέλλεται από τον ανώτερο. Άνθρωποι που τους νοιάζει μόνο όταν μπουν στην εκκλησία να μην γυρίζουν την πλάτη στο Ιερό, αλλά κανένα θέμα αν με τη ζωή τους γυρνούν την πλάτη στον Χριστό. Άνθρωποι βαθιά συμπλεγματικοί, που γι' αλλού ξεκίνησαν κι αλλού κατέληξαν, αυτοί αναλαμβάνουν σήμερα να "σταυρώσουν" τον π. Αλέξανδρο Καριώτογλου για τα κορίτσια παπαδάκια, την πιο όμορφη εικόνα, μετά τις γυναίκες ψάλτριες, που έχω αντικρίσει μέσα στην εκκλησία.

Και θα ανασύρουν πάλι τους κανόνες που δεν γνωρίζουν, τον γέροντά τους και τι τους είπε ή δεν τους είπε και τον Κολοκοτρώνη και τον Μακρυγιάννη (έτσι για το εθνικό φρόνημα).

Το χάσμα μας με αυτόν τον χριστιανισμό όλο και βαθαίνει. Αλλά εγώ δεν θα σας πω σήμερα για τα παπαδάκια κι αν επιτρέπεται να είναι κορίτσια ή αγόρια, γιατί ευτυχώς οι θεολόγοι τοποθετήθηκαν. Θα μιλήσω για το πόσα άκουσα όταν ξεκίνησα την ψαλτική, έστω κι αν αυτό έγινε με την προτροπή, την άδεια, την ευλογία του Αγίου Πορφυρίου (γιατί είναι γνωστό ότι τους Αγίους τους σέβονται μόνο αν εξυπηρετούν τον φονταμενταλισμό τους). 

Η πρώτη φορά που ένιωσα τι σημαίνει χριστιανικός φονταμενταλισμός ήταν όταν ήμουν 10 ετών και μετά από προτροπή του δασκάλου μου, του Δημήτρη Βερύκιου, ανέβηκα στο αναλόγιο της Εκκλησίας του. Έως τότε ήμουν σε περιβάλλον προστατευμένο κοντά στον Γέροντα Πορφύριο. Εκεί δεν γνώριζα τι σημαίνει χριστιανικός φονταμενταλισμός. Στο αναλόγιο λοιπόν εκείνο της πόλης, στο αναλόγιο του δασκάλου μου, ένας παππούς με μαγκούρα (σαν τώρα τον θυμάμαι), επί χρόνια ενορίτης, βλέποντας την εικόνα ενός κοριτσιού 10 ετών στο ψαλτήρι "σκανδαλίστηκε" (τι ρήμα κι αυτό! Πόσα συμπλέγματα θωπεύει... χρόνια τώρα). Έρχεται λοιπόν με βία, με αρπάζει από το χέρι και, εν ώρα ακολουθίας, με τράβηξε κάτω από το αναλόγιο, φωνασκώντας ότι οι γυναίκες απαγορεύεται να είναι στο ψαλτήρι. Γιατί? Γιατί έτσι ήξερε, έτσι του είπαν, έτσι διάβασε κάπου, κάπως, κάποτε, χωρίς να ξέρει τίποτα για ερμηνεία ιερών κανόνων, τίποτα για πνεύμα Χριστού. Γιατί γαλουχήθηκε να θεωρεί τις γυναίκες μιαρές για να μην "σκανδαλίζεται".  Δέκα ετών κορίτσια και σκανδαλισμός. Όταν αυτές οι δύο έννοιες κάθονται η μία πλάι στην άλλη, κάτι δεν πάει καλά... Κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Για την ιστορία, ο δάσκαλός μου ασφαλώς και με υπερασπίστηκε, χωρίς να χάσει την ευγένεια που πάντοτε τον διακρίνει. Γιατί έτσι είναι οι χριστιανοί της άλλης πλευράς. Δεν γίνονται ποτέ όμοιοι. 

Ένα βασικό διακριτικό γνώρισμα των χριστιανών φονταμενταλιστών είναι η αγένεια. Και, πιστέψτε με, την έχω ζήσει πάρα πολύ καλά όλα αυτά τα χρόνια στην ψαλτική, τόσο προσωπικά, τόσο άμεσα και έμμεσα όσο και μετά την ίδρυση του Πανελληνίου Συνδέσμου Ψαλτριών το 2013. Έχω άλλωστε προετοιμαστεί και προειδοποιηθεί χρόνια γι' αυτήν, οπότε τίποτα πλέον δεν με ξαφνιάζει. Εξακολουθώ ωστόσο να παρατηρώ αυτόν τον "χριστιανικό" κόσμο που φωνασκεί, χωρίς να διαθέτει λόγο, χωρίς να μπορεί να αρθρώσει μια πρόταση με απλή σύνταξη δημοτικού, με Υπ., Ρήμα και Αντικ. Παρατηρώ το πονηρό τους φρόνημα να βαφτίζουν 

την εγγενή τους αγένεια ως απλότητα, 

την αμορφωσιά τους ως αγαθότητα, 

την επιθυμία τους να υποτάξουν, ως υπακοή, 

τον σκοταδισμό τους ως προστασία της παράδοσης και των ιερών και των οσίων, 

την ανεπάρκειά τους και την ακηδία τους να μελετούν, να βαθαίνουν στο πνεύμα, να ανοίγονται στη σκέψη, ως ταπεινοφροσύνη. 

Όλα λάθος. Όλοι οι ορισμοί λάθος. Κι όταν ξεχνάμε τους ορισμούς, πάνε περίπατο οι έννοιες. 

Και μένουν τα άδεια δοχεία να κάνουν φασαρία.

 

Πηγή:  Πνευματικά μηνύματα (κοινότητα viber)