Ἡ δύναμη τῆς πίστης - π. Γρηγορίου Μουσουρούλη

Κυριακή Ζ΄Λουκᾶ
Λόγος εἰς τό Εὐαγγέλιον

Ἡ δύναμη τῆς πίστης

Τοῦ μακαριστοῦ

Ἀρχιμανδρίτου π. Γρηγορίου Μουσουρούλη

Ἀρχιγραμματέως  Ἱεράς Συνόδου

τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου

 

 «Μή φοβοῦ· μόνον πίστευε καί σωθήσεται» (Λουκ. η΄50)

                Καί τά δύο θαύματα τοῦ σημερινοῦ εὐαγ­γελικοῦ ἀναγνώσματος, ἀγαπητοί ἀδελφοί, δια­κηρύττουν τή δύ­ναμη τῆς πίστεως. Ἡ αἱμορρο­ούσα γυναίκα μέ τή δύ­ναμη τῆς πίστεως θερα­πεύτηκε. Καί ὁ Ἰάειρος χά­ρη στήν πίστη του πῆρε καί πάλι ζωντανό τό παιδί του. Στήν κρίσιμη ὥρα τῆς ἀναγγελίας τοῦ θανάτου τῆς κόρης του, ὁ Κύριος δέν ἄφησε τόν δύστυχο πατέ­ρα νά βυθι­στεῖ στήν ἄβυσσο τῆς ἀπόγνωσης, ἀλλά τοῦ ἔκα­με τή σωτήρια προτρο­πή: "μή φοβοῦ· μόνον πί­στευε καί σωθήσεται". Μή φοβᾶσαι. Μόνο πί­στευε καί θά σωθεῖ ἡ κόρη σου. Εἶναι γεγονός ὅτι, ὅπου ὑπάρχει ἰσχυρή καί ἀληθινή πίστη στό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ, ἡ πίστη αὐτή ἔχει τόση δύναμη, ὥστε νά κάμνει ἔργα θαυμαστά. Θαύματα πραγματικά. Διότι ἡ πίστη στό Χριστό εἶναι ἡ με­γαλύτερη δύναμη στόν κόσμο. Ἄς δοῦμε λοι­πόν σήμερα τή δύναμη πού μᾶς δίνει ἡ πίστη στίς διάφορες δυσκολίες τῆς ζωῆς, κα­θώς ἐπίσης καί στήν πνευματική μας ζωή. Καί τοῦτο γιά νά φροντίζουμε νά τήν ἔχου­με καί νά τήν αὐξάνουμε συνεχῶς.

******

«Μή φοβοῦ· μόνον πίστευε καί σωθήσεται»

                Ἡ πίστη μᾶς χρειάζεται πάντοτε, ἰδιαίτερα ὅμως στίς δύσκολες περιστάσεις τῆς ζωῆς μας. Τότε μάλιστα φανερώνεται καί ἡ δύναμή της. Ὅταν ὑπάρχουν ἀσθένειες καί καταστροφές πού ἀπειλοῦν τή ζωή μας καί τή ζωή τῶν δικῶν μας. Ὅταν ὁ θάνατος μᾶς ἐπισκέπτεται καί ὁ πόνος πλημμυρίζει τή ψυχή μας, γιά τό χωρισμό ἀπό πρόσωπα προσφιλῆ. Τότε πού λυγίζουν οἱ δυνά­μεις μας καί αἰσθανόμαστε τόν ἑαυτό μας ἀδύ­νατο σάν τό ἄχυρο, ὅταν ὑπάρχει ἡ πίστη, τότε ἡ ἀδυναμία μας ἐξαφανίζεται καί μποροῦμε χάρις στήν πίστη νά ἀντιμετωπίζουμε καί τά χει­ρότερα περιστατικά μέ ἠρεμία, μέ εἰρήνη ψυχῆς καί νά ὑπερνικοῦμε τίς δυσκολίες πού τά συνοδεύουν. Καί τοῦτο διότι ἡ πίστη εἶναι ἡ ἀπόλυτη βεβαιό­τητα στήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία "τά ἀδύνατα παρά ἀνθρώποις" τά κάμνει δυνατά καί εὔκολα. Πίστη εἶναι ἀκόμη ἡ ἀπόλυτη βεβαιότητα στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο, ἡ ὁποία ἐκδηλώνεται πάντοτε πλούσια.
                Ἡ πίστη ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο κοντά στόν Χριστό. Τόν κάμνει νά προσεύχεται στόν Χριστό, νά παρακαλεῖ καί νά ζητεῖ τή βοήθειά του, μέ ταπείνωση καί συντριβή καρδίας. Δίνει ἀκόμη τή βεβαιότητα ὅτι ὁ Κύριος ἀκούει καί ἔρχεται ἐνι­σχυτής καί βοηθός καί παίρνει τόν ἄνθρωπο κάτω ἀπό τήν προστασία του. Αὐτό δέν ἔγινε μέ τήν γυναίκα ἐκείνη πού βασανιζόταν ἀπό τήν ἀσθέ­νεια τῆς αἱμορραγίας ἐπί δώδεκα συναπτά ἔτη; Ἡ εὐλογημένη ἐκείνη ψυχή πίστευε πώς καί μόνο ἄν ἄγγιζε τό ἔνδυμα τοῦ Κυρίου, θά γινόταν καλά, θά σωζόταν ἀπό τή μάστιγα πού τήν ἐβασάνιζε, ἀφοῦ Αὐτός ἦταν ὁ Παντοδύνααμος καί γεμάτος ἀγάπη Δημιουργός. Καί τελικά ὁ ἴδιος ὁ ἐβεβαίωσε τήν ἄρρωστη  γυ­ναίκα πώς αἰτία τῆς  σωτηρίας της ἀπό τή φοβερή μάστιγα, πού τήν ταλαιπωροῦσε, ἦταν ἡ ζωντα­νή πίστη της. Τό ἴδιο ἔγινε καί μέ τόν Ἰάειρο. Ἐπειδή πίστεψε στά λόγια τοῦ Χριστοῦ, ἐπειδή δέν ἄφησε λογισμό ἀμφιβολίας νά ταράξει τήν ψυχή του, πέτυχε τό θαῦμα. Εἶδε καί πῆρε στήν ἀγκαλιά του τό μονάκριβο παιδί του ζωντανό. Τό ἴδιο συμβαίνει πάντοτε. Ὅπου ὑπάρχει πίστη, ἐκεῖ ὑπάρχει καί δύναμη. Ἐκεῖ παρουσιάζεται θαυμαστή λύση τῶν προβλημάτων καί τῶν δυσκο­λιῶν.

*******

                 Ἡ δύναμη τῆς πίστεως ὅμως δέν παρου­σιάζεται ἐξαιρετική μόνο στίς ἐξωτερικές περιστά­σεις τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Παρουσιάζεται τό ἴδιο ἰσχυρή καί σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τήν ἐσωτερική ζωή τῆς ψυχῆς, τήν πνευματική μας ζωή.
                Κατ' ἀρχήν γιά νά ὑπάρξει πνευματική ζωή, εἶναι ἀνάγκη νά ὑπάρξει πίστη στόν Χριστό. Ἡ πίστη αὐτή ἔχει τή δύναμη νά φέρει τήν σωτη­ρία. Καθένας πού πιστεύει στόν Χριστό, λέγει ὁ ἱερός Εὐαγγελιστής, "οὐ  μή ἀπόληται", δέν θά χαθεῖ, ἀλλά θά ἔχει ζωή αἰώνια. Καί μετά τήν Ἀνάσταση, ὅταν παρου­σιάστηκε στούς Μαθητές καί τούς ἔδωκε τήν ἐντολή νά ταξιδέψουν σ' ὅλο τόν κόσμο κηρύτ­τοντας τό εὐαγγέλιο, τούς ἐτόνισε πώς: "ὁ πιστεύσας καί βαπτισθείς σωθήσεται" (Μάρκ. ιστ΄16). Τό ἴδιο ἔγινε καί στήν φυλακή τῶν Φιλίππων. Ὅταν ὁ δεσμοφύ­λακας ὑπέβαλε στόν Ἀπόστολο Παῦλο τήν ἐρώ­τηση: "τί με δεῖ ποιεῖν, ἵνα σωθῶ" ( Πράξ. ιστ΄30-31), πῆρε τήν ἀπάντηση: "πίστευσον ἐπί τόν Κύριον Ἰησοῦν καί σωθήσῃ σύ καί ὁ οἶκος σου". Πίστεψε στό Χριστό καί θά σωθεῖς ἐσύ καί ὅλη ἡ οἰκογένειά σου, ὅλο τό σπιτικό σου. Ἡ πίστη λοιπόν ἔχει δύ­ναμη, πού μᾶς ὁδηγεῖ στήν σωτηρία.
                Μέ τήν δύναμη τῆς πίστεως ἐπίσης μποροῦμε νά ἀγωνιζόμαστε κατά τῆς ἁμαρ­τίας, νά πολεμοῦμε τόν διάβολο καί νά ἀναδεικνυ­όμαστε νικητές. Ἡ πίστη ὅτι ὁ παντοδύναμος Θε­ός εἶναι μαζί μας, ὅτι παρακολουθεῖ τόν ἀγώνα μας, ὅτι μᾶς παρέχει πλούσια τή χάρη καί τήν βο­ήθειά του, γεμίζει τήν ψυχή καί τῆς δίνει δύναμη νά ἀγωνίζεται. Ἡ πίστη ὅτι ὁ Κύριός μας, ὡς Μέγας Ἀρχιερεύς, "ἐντυγχάνει ὑπέρ ἡμῶν" (Ἑβρ. ζ΄25) μεσιτεύει καί προσεύχεται γιά μᾶς, μᾶς δίνει τεράστια δύναμη στήν ἀγώνα μας. Δύναμη νά ἀντιμετωπίσουμε τήν ὁποιαδήποτε ἀντιξοό­τητα καί δυσκολία καί αὐτό τό μαρτύριο ἀκόμη. Τά θέλγητρα τοῦ κόσμου, τίς ἁμαρτωλές ἀπολαύ­σεις ἤ τούς φό­βους πού προκαλεῖ ὁ κόσμος πού βρίσκεται μα­κριά ἀπό τόν Χριστό τίς ὑπερνικᾶ ὁ χριστιανός ὄχι μέ ἄλλη δύναμη ἀλλά μέ τή δύνα­μη τῆς πίστεως. Ὁ Εὐαγγελιστή Ἰωάννης ἐρωτᾶ:  "Ποιός ἄλλος νικᾶ τά θέλγητρα καί τήν ἐν γένει ἀντίδραση καί τόν πόλεμο τοῦ κόσμου κατά τῆς ἀλήθειας, παρά μόνο ἐκεῖνος πού μέ πραγματική ἀφοσίωση πιστεύει, ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ ἐναν­θρωπήσας Υἱός τοῦ Θεοῦ ( Α' Ἰω. ε΄5);
                Ἡ ἀλήθεια αὐτή γίνεται φανερή ἰδιαίτερα στίς μέρες μας. Μέ ποιά δύναμη διατηροῦνται νέοι καί νέες ἁγνοί καί καθαροί ἀπό τήν ἁμαρτία μέσα στήν διεφθαρμένη κοιννωνία μας; Μέ ποιά ἄλλη δύναμη ἔχουμε σήμερα πολύτεκνες οἰκογέ­νειες; Μέ ποιά δύναμη  σήμερα ἐπαγγελματίες εἶναι τίμιοι, δίκαιοι, ἀληθινοί στίς συναλλαγές τους; Καί γενικά μέ ποιά δύναμη ὑπάρχει καί στίς ἀποκαλυπτικές ἡμέρες πού ζοῦμε ἡ εὐσέβεια καί ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό; Ἡ πίστη εἶναι ἐκείνη πού δυναμώνει τούς ἀνθρώπους, ὥστε νά ἐπιτυγχά­νονται ὅλα αὐτά τά ἔργα τῆς πνευμα­τικῆς ζωῆς. Γι' αὐτό ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τήν πίστη τήν παρομοιάζει μέ θυρεό. Δηλαδή μέ μεγάλη ἀσπίδα, πού σκεπάζει ὅλο τό σῶμα τοῦ χριστιανοῦ ἀγω­νιστῆ, τόν προφυ­λάσσει ἀπό τά πυρακτωμένα βέλη τοῦ πονηροῦ καί τόν σώζει.

*****

«Μή φοβοῦ· μόνον πίστευε καί σωθήσεται»

                Ἀδελφοί, ἡ δύναμη τῆς πίστης μας  εἶναι μεγάλη. Τό ζοῦμε σάν ἄτομα καί σάν σύνολο. Σάν σύνολο, σάν ἔθνος σέ δύσκολες στιγμές πού τά θεριά τοῦ κόσμου τρῶνε ἀπό πάνω μας ἀλλά πάλι μένει μαγιά, ὅπως λέει ὁ σοφός Μακρυγιάννης. Σάν ἄτομα στήν καθημερινή προσωπική πνευματική μας ζωή. Ἐκεῖνο πού ἀπομένει τώρα εἶναι αὐτή τήν πίστη νά τήν αὐξάνουμε. Νά παρακαλοῦμε τόν Κύριο: "Κύριε, πρόσθες ἡμῖν πίστιν". Κύριε πρόσθεσέ μας πίστη δυνατή, ἀκαταίσχυντη, πίστη πού νά μᾶς σώζει καί νά μᾶς κάμνει ἀνθρώπους πραγματικά πνευ­ματικούς.