"Η χάρη του Αγίου Πνεύματος αντικατοπτρίζεται σε όλους τους αγίους και τους προφήτες του Ισραήλ. Η παρουσία του Πνεύματος εκδηλώνεται ακόμα και μέσα από τους ειδωλολάτρες που αγνοούσαν τον πραγματικό Θεό. Ακόμα και οι φιλόσοφοι της αρχαιότητας-που αναζητούσαν λανθασμένα την Αλήθεια μέσα από το σκοτάδι της άγνοιας του Θεού-θα μπορούσαν μέσω αυτής της αναζήτησης να βρίσκονται, κατά κάποιον τρόπο, σε κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα".(άγ. Σεραφείμ του Σάρωφ).
Πρέπει να μάθουμε να διακρίνουμε τα σημάδια της εμφάνισης του Θεού σε έναν κόσμο όπου κυριαρχούν οι μηχανές και οι πληροφορίες. Σε έναν κόσμο όπου λόγω της δύναμης των μέσων ενημέρωσης μοιάζει να κατέχει τη σοφία ολόκληρης της ανθρώπινης ύπαρξης. Όμως ακόμα και αν ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να βγει από τη δυστυχία που τον περιβάλλει δεν είναι μόνος. Ο χριστιανός μπορεί να βρει τη χαρά ακριβώς μέσα σε αυτό το αίσθημα της παρουσίας του Θεού.
Η ιδέα ότι το Άγιο Πνεύμα μπορεί να ήταν παρόν στη σκέψη των αρχαίων φιλοσόφων, όπως μας λέει ο Σεραφείμ, εμφανίζεται ήδη από τα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού. Ο φιλόσοφος Ιουστίνος (2ος αι. μ.Χ.) ανακάλυπτε την "εν σπέρματι αλήθεια" στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν και μεις με τη σειρά μας κατά πόσο το άγιο Πνεύμα-που πνέει όπου εκείνο θέλει- μπορεί να έχει εμπνεύσει, ακόμα και εν αγνοία τους, στοχαστές και καλλιτέχνες όπως ο Ζωρζ Ρουώ (Γάλλος εξπρεσιονιστής ζωγράφος ο οποίος φιλοτέχνησε πλήθος θρησκευτικών θεμάτων, 1871-1958) και ο Μαρκ Σαντάλ (Γάλλος ζωγράφος ρωσο-εβραϊκής καταγωγής, 1887-1985. Η θεματολογία του έχει πολλές αναφορές στη Βίβλο) ή ανθρώπους με αγαθές προθέσεις όπως ο Μαχάτμα Γκάντι (Ινδός πολιτικός, 1869-1948, υποστηρικτής της "μη βίας") και να ους έχει κάνει κοινωνούς μιας δημιουργικής δράσης μέσα στον κόσμο.
Αποστολή της Εκκλησίας δεν είναι να αποκόπτεται από τον κόσμο στον οποίο κολλάμε πολύ εύκολα την ετικέτα του "διεφθαρμένου" ή του παραδομένου στο κακό. Οι χριστιανικές Εκκλησίες αντί να αυτοπεριορίζονται και να απομονώνονται στην παγωνιά των "εκκλησιαστικών γκέτο" μπορούν να συνυπάρχουν με τον κόσμο και να ανοιχτούν στις δημιουργικές εκδηλώσεις των ανθρώπων που ξεχωρίζουν την αλήθεια και την ομορφιά. Η άρνηση ενός κόσμου που έχει υποταχτεί στον δικό του "ηγεμόνα", όπως λέει ο άγιος Ιωάννης, δεν θα πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε ότι ο Θεός έστειλε σε αυτόν τον κόσμο τον Υιό του τον μονογενή όχι για να τον κρίνει αλλά για να τον σώσει. Η αγνή και χαρμόσυνη αποστολή κάθε Εκκλησίας είναι να συμμετέχει ενεργά σε αυτή τη σωτηρία.
Με αυτόν τον τρόπο θα επιβεβαιωθεί και η σκέψη του Παύλου: "Γιατί δεν θα δικαιωθούν από τον Θεό εκείνοι που είναι απλώς ακροατές του νόμου, αλλά όσοι τον εφαρμόζουν. Όταν λοιπόν οι ειδωλολάτρες που δεν διαθέτουν τον νόμο κάνουν από μόνοι τους αυτά που λέει ο νόμος, αυτοί αν και δεν έχουν τον νόμο έχουν τον εαυτό τους για νόμο" (Ρωμ.2,13-14). Η χάρη, λοιπόν, μπορεί να αναγνωριστεί παντού όπου αποφέρει καρπούς και αυτή είναι η καλύτερη απάντηση στο ερώτημα "πως και που μπορούμε να αναγνωρίσουμε τη χάρη". Έτσι ο κόσμος θα βγει από τα σκοτάδια της άγνοιας για να οδηγηθεί στο φως της αλήθειας.
Πρέπει να μάθουμε να διακρίνουμε τα σημάδια της εμφάνισης του Θεού σε έναν κόσμο όπου κυριαρχούν οι μηχανές και οι πληροφορίες. Σε έναν κόσμο όπου λόγω της δύναμης των μέσων ενημέρωσης μοιάζει να κατέχει τη σοφία ολόκληρης της ανθρώπινης ύπαρξης. Όμως ακόμα και αν ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να βγει από τη δυστυχία που τον περιβάλλει δεν είναι μόνος. Ο χριστιανός μπορεί να βρει τη χαρά ακριβώς μέσα σε αυτό το αίσθημα της παρουσίας του Θεού.
Η ιδέα ότι το Άγιο Πνεύμα μπορεί να ήταν παρόν στη σκέψη των αρχαίων φιλοσόφων, όπως μας λέει ο Σεραφείμ, εμφανίζεται ήδη από τα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού. Ο φιλόσοφος Ιουστίνος (2ος αι. μ.Χ.) ανακάλυπτε την "εν σπέρματι αλήθεια" στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν και μεις με τη σειρά μας κατά πόσο το άγιο Πνεύμα-που πνέει όπου εκείνο θέλει- μπορεί να έχει εμπνεύσει, ακόμα και εν αγνοία τους, στοχαστές και καλλιτέχνες όπως ο Ζωρζ Ρουώ (Γάλλος εξπρεσιονιστής ζωγράφος ο οποίος φιλοτέχνησε πλήθος θρησκευτικών θεμάτων, 1871-1958) και ο Μαρκ Σαντάλ (Γάλλος ζωγράφος ρωσο-εβραϊκής καταγωγής, 1887-1985. Η θεματολογία του έχει πολλές αναφορές στη Βίβλο) ή ανθρώπους με αγαθές προθέσεις όπως ο Μαχάτμα Γκάντι (Ινδός πολιτικός, 1869-1948, υποστηρικτής της "μη βίας") και να ους έχει κάνει κοινωνούς μιας δημιουργικής δράσης μέσα στον κόσμο.
Αποστολή της Εκκλησίας δεν είναι να αποκόπτεται από τον κόσμο στον οποίο κολλάμε πολύ εύκολα την ετικέτα του "διεφθαρμένου" ή του παραδομένου στο κακό. Οι χριστιανικές Εκκλησίες αντί να αυτοπεριορίζονται και να απομονώνονται στην παγωνιά των "εκκλησιαστικών γκέτο" μπορούν να συνυπάρχουν με τον κόσμο και να ανοιχτούν στις δημιουργικές εκδηλώσεις των ανθρώπων που ξεχωρίζουν την αλήθεια και την ομορφιά. Η άρνηση ενός κόσμου που έχει υποταχτεί στον δικό του "ηγεμόνα", όπως λέει ο άγιος Ιωάννης, δεν θα πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε ότι ο Θεός έστειλε σε αυτόν τον κόσμο τον Υιό του τον μονογενή όχι για να τον κρίνει αλλά για να τον σώσει. Η αγνή και χαρμόσυνη αποστολή κάθε Εκκλησίας είναι να συμμετέχει ενεργά σε αυτή τη σωτηρία.
Με αυτόν τον τρόπο θα επιβεβαιωθεί και η σκέψη του Παύλου: "Γιατί δεν θα δικαιωθούν από τον Θεό εκείνοι που είναι απλώς ακροατές του νόμου, αλλά όσοι τον εφαρμόζουν. Όταν λοιπόν οι ειδωλολάτρες που δεν διαθέτουν τον νόμο κάνουν από μόνοι τους αυτά που λέει ο νόμος, αυτοί αν και δεν έχουν τον νόμο έχουν τον εαυτό τους για νόμο" (Ρωμ.2,13-14). Η χάρη, λοιπόν, μπορεί να αναγνωριστεί παντού όπου αποφέρει καρπούς και αυτή είναι η καλύτερη απάντηση στο ερώτημα "πως και που μπορούμε να αναγνωρίσουμε τη χάρη". Έτσι ο κόσμος θα βγει από τα σκοτάδια της άγνοιας για να οδηγηθεί στο φως της αλήθειας.
π. Μιχαήλ Ευδοκίμωφ
Υάκινθος.
17 σχόλια:
Σημαντική η κατάθεση της σκέψεως του Αγίου Σεραφείμ. Πολύ σπουδαία η προέκταση των σκέψεων του υπό του συντάκτη τις οποίες στηρίζει αγιογραφικά. Στην εποχή μας είναι απαραίτητο να υπάρξει εμπιστοσύνη στις δημιουργικές εκδηλώσεις των ανθρώπων που ξεχωρίζουν την αλήθεια και την ομορφιά. Κρίμα που τα διάφορα «γκέτο» εμποδίζουν την επικοινωνία και τον διάλογο.
Το Πνεύμα πνέει. Εμείς όμως με την δική μας λογική το φρενάρουμε. Έτσι αντί να μας αναγεννήσει εμάς και τους άλλους, το αφήνουμε να πλημυρίζει έξω από την δική μας σκέψη και ζωή.
Το πνεύμα όπου θέλει πνει βεβαίως. Αυτό δα έλειπε να ζητούσε την άδειά μας!!!
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εμείς πρέπει να αφήσουμε τις καθαρές πηγές που ρέει το κρυστάλλινο νερό της Αποκάλυψης και να ανατρέξουμε σε πηγές αμφιβόλου γνησιότητας επειδή το Πνεύμα μπορεί και να υπήρχε σε κάποιο βαθμό και εκτός Εκκλησίας.
Λιγότερο λουλουδικό (υάκινθοι, Σμέμαν, Φάροι, ζουμπούλια, ρόδα, και κρίνα) και περισσότερη αναφορά στους Αγίους της Εκκλησίας.
Γνωστός άλλωστε ο Ευδοκίμωφ για τις περί γάμου προτεσταντικές πεποιθήσεις του και άλλα τινά.
Απλές σκέψεις ζυμωμένες με την αγιογραφική κατοχύρωση και τη πατερική σκέψη. Ας πάψουν κάποιοι εκ των αδελφών ορθοδόξων να βλέπουν παντού φαντάσματα και αδυναμίες.
Η αποστολή της Εκκλησίας είναι αυτή την οποία μας λέει ο Άγιος Σεραφείμ και μας προεκτείνει ο Ευδοκιμωφ. Ποιος μπορεί να ασχοληθεί με το αύριο της Εκκλησίας όταν η εμμονή των περισσοτέρων είναι στο χθες.
Υπάρχει έλλειψη συγχρόνων οδηγών που θα μπορέσουν να πλάσουν την θεολογία του σήμερα με το βλέμμα στο αύριο. Ενώ εκ του αντιθέτου υπάρχει πληθώρα συντηρητικών που πολεμούν την όποια προσπάθεια.
Γράφει «Οι χριστιανικές Εκκλησίες αντί να αυτοπεριορίζονται και να απομονώνονται στην παγωνιά των "εκκλησιαστικών γκέτο" μπορούν να συνυπάρχουν με τον κόσμο και να ανοιχτούν στις δημιουργικές εκδηλώσεις των ανθρώπων που ξεχωρίζουν την αλήθεια και την ομορφιά.» Ως πότε αυτή η οδυνηρή απομόνωση όχι μοναχά με τους εκτός αλλά και με τους αδελφούς πολλάκις;
π. Νεόφυτος
"Δεν είναι καλύτερο να είναι άδειες οι εκκλησίες αλλά γεμάτες οι καρδιές των ανθρώπων παρά να έχουμε γεμάτες εκκλησίες με ανθρώπους που έχουν άδεια καρδιά;".(π.Αλέξ.Μεν(1935-1990).
ο αιρετικός
Δεν έχω δει άλλη εργασία του π. Μιχαήλ ποιος είναι;
O π.Μιχ.Ευδοκίμωφ (γιός του περίφημου θεολόγου Παύλου Ευδοκίμωφ),γενήθηκε στη Γαλλία το 1930.Για 27 έτη δίδαξε συγκριτική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Πουατιέ και κατόπιν, σε ηλικία 51 ετών, χειροτονήθηκε ιερέας. Έχει συγγράψει ποικίλα έργα και έχει μεταφράσει πολλά βιβλία της ρωσικής πνευματικότητας στα Γαλλικά. Είναι δ/ντής σύνταξης του μηνιαίου περιοδικού ορθόδοξης πληροφόρησης SOP και μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού ορθόδοξης πνευματικότητας Contacts.Διακονεί ως ιερέας του Οικουμενικού Θρόνου σε μια μικρή ενορία ορθοδόξων στα περίχωρα του Παρισιού, όπου και ζει μαζί με τη σύζυγό του, την κόρη τους και τα 4 εγγόνια τους.
Στην Ελλάδα πρωτοέγινε γνωστός απο εργασίες εργασίες του δημοσιευμένες στο περιοδικό "ΣΥΝΑΞΗ"...
Το παρόν κείμενο είναι απο το προσφάτως εκδοθέν βιβλίο του:"Είδα τις ακτίνες του φωτός..."-Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ και ο έσω άνθρωπος. Εκδ."Εν Πλώ"
Υάκινθος
Και όμως…..
Έτσι απλά είναι τα πράγματα.
Εμείς με την υπερβολική λογική τα κάνουμε πολυσύνθετα.
Πολύ ενδιαφέρον κείμενο.
Η απουσία σου είχε γίνει αισθητή. Καλώς μας ήλθες ξανά. Οι επιλογές σου, μας ακονίζουν την σκέψη, και μας πλουτίζουν θεολογικά. Είσαι πρώτος στο να διαλέγεις κείμενα που μπορούν να προξενήσουν συζήτηση.
Άγγελος
Αρκετά οικουμενιστικό το βλέπω αυτό το απόσπασμα από το βιβλίο του υιού Ευδοκίμωφ. Μπάζει από πολλές πλευρές. Γιατί αυτές οι προβολές κειμένων με τέτοιες απόψεις. Ακόμα δεν άλλαξες απόψεις κ. Αναστάσιε από ότι βλέπω και ο Υάκινθος δυστυχώς σε ακολουθεί.
Ο υιός Ευδοκίμωφ ισχυρίζεται ότι δεν πρέπει να κολλάμε στον κόσμο πολύ εύκολα την ετικέτα του .Το Ευαγγέλιο όμως άλλα λέει..
το πνει δε θέλει τόνο είναι μονοσύλλαβο
Mήπως δεν προσέξατε το κείμενο του αγίου Σεραφείμ;
Υάκινθος
YPEROXO KEIMENO.
H Θεολογία του σήμερα χτίζεται πάνω στη Θεολογία του χτες.Κανένα οικοδόμιμα δεν είναι καλό αν δεν στηρίζεται σε γερά και σωστά τοποθετημένα θεμέλια.Ελεγε ο γέρων Σοφρώνιος Σαχάρωφ''όποιος έχει σώας τας φρένας θα αποφύγει την αυτάρκεια και θα αναζητήσει αξιόπιστους μάρτυρες για να μάθει ''μηπως τρέχει εις κενόν-Γαλ β!2''Μάρτυρες πρέπει να επιλέγει από μεν τους παλιούς αυτούς που ακολούθησαν τον Χριστό,από τους σύγχρονους του αυτούς που έχουν την ίδια πίστη..π
Δημοσίευση σχολίου