«Γινόμαστε αυτό που επιλέγουμε...!» Πάπας Φραγκίσκος

 
«Γινόμαστε αυτό που επιλέγουμε...!»

Πάπας Φραγκίσκος  

 
Μόλις ακούσαμε το απόσπασμα από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου που βρίσκεται αμέσως πριν από την αφήγηση του Πάθους του Χριστού. Πριν εκδηλώσει την αγάπη Του για εμάς στο Σταυρό, ο Ιησούς μοιράζεται τις τελευταίες Του ευχές.
Μας λέει ότι το καλό που κάνουμε σε έναν από τους μικρότερους αδελφούς μας - είτε αυτοί είναι πεινασμένοι, είτε διψασμένοι, ξένοι, αναγκεμένοι, άρρωστοι ή φυλακισμένοι - το κάνουμε σε Εκείνον (βλ. Ματ 25:37-40). Με αυτόν τον τρόπο, ο Κύριος μας δίνει τη «λίστα δώρων» Του για την αιώνια γαμήλια γιορτή που θα μοιραστεί μαζί μας στον ουρανό. Αυτά τα δώρα είναι τα έργα του ελέους που κάνουν τη ζωή μας αιώνια. Ο καθένας από εμάς μπορεί να ρωτήσει: Κάνω άραγε πράξη αυτά τα έργα; Κάνω κάτι για κάποιον που έχει ανάγκη; Ή κάνω το καλό μόνο για τους αγαπημένους μου και τους φίλους μου; Βοηθάω κάποιον που δεν μπορεί να μου το ανταποδώσει; Είμαι φίλος ενός φτωχού; Και υπάρχουν πολλές άλλες παρόμοιες ερωτήσεις που μπορούμε να θέσουμε στον εαυτό μας. «Εκεί είμαι», σας λέει ο Ιησούς, «Σας περιμένω εκεί, που λίγο σκέφτεστε και ίσως να μην θέλετε καν να κοιτάξετε: εκεί· στους φτωχούς». Είμαι εκεί, όπου η επικρατούσα νοοτροπία, σύμφωνα με την οποία η ζωή είναι καλή αν είναι καλή για μένα, δεν περιμένει να είμαι. Είμαι εκεί. Ο Ιησούς λέει επίσης αυτά τα λόγια σε εσάς, τους νέους, καθώς ξεκινάτε να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας στη ζωή.
Είμαι εκεί. Ο Ιησούς είπε τις λέξεις αυτές πριν από αιώνες, σε έναν νεαρό στρατιώτη. Ήταν δεκαοκτώ χρονών και δεν είχε βαπτιστεί ακόμα. Μια μέρα είδε έναν φτωχό άντρα που ικέτευε τους ανθρώπους για βοήθεια, αλλά δεν έλαβε καμία, αφού «όλοι τον προσπερνούσαν». Αυτός ο νεαρός άνδρας, «βλέποντας ότι οι άλλοι δεν κινήθηκαν με συμπόνια, κατάλαβε ότι ο φτωχός ήταν εκεί για αυτόν. Ωστόσο, δεν είχε τίποτα πάνω του, μόνο τη στολή του. Έκοψε το μανδύα του στα δύο και έδωσε το μισό στον φτωχό, και αντιμετωπίστηκε γι’ αυτό με ειρωνικά γέλια από μερικούς από τους παρευρισκόμενους. Το επόμενο βράδυ είδε ένα όνειρο: είδε τον Ιησού, φορώντας το μισό μανδύα που είχε τυλίξει γύρω από τον φτωχό, και τον άκουσε να λέει: "Μαρτίνε, εμένα κάλυψες με αυτόν τον μανδύα"» (βλ. Sulpicius Severus, Vita Martini, III). Ο Άγιος Μαρτίνος ήταν αυτός ο νεαρός. Είδε αυτό το όνειρο γιατί, χωρίς να το γνωρίζει, είχε ενεργήσει όπως οι δίκαιοι στο σημερινό Ευαγγέλιο.
Αγαπητοί νέοι, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, ας μην παραιτηθούμε από τα μεγάλα όνειρα. Ας μην αρκεστούμε μόνο σε ό,τι είναι απαραίτητο. Ο Κύριος δεν θέλει να περιορίσουμε τους ορίζοντές μας ή να παραμείνουμε σταθμευμένοι στις παρυφές του δρόμου της ζωής. Θέλει να αγωνιστούμε με τόλμη και χαρά για την επίτευξη υψηλών στόχων. Δεν δημιουργηθήκαμε για να ονειρευόμαστε τις διακοπές ή το Σαββατοκύριακο, αλλά για να κάνουμε τα όνειρα του Θεού πραγματικότητα σε αυτόν τον κόσμο. Ο Θεός μας έκανε ικανούς να ονειρευόμαστε, ώστε να μπορούμε να αγκαλιάσουμε την ομορφιά της ζωής. Τα έργα του ελέους είναι τα ομορφότερα έργα της ζωής. Στοχεύουν ακριβώς στην καρδιά των μεγάλων ονείρων μας. Εάν ονειρεύεστε πραγματική δόξα, όχι τη δόξα αυτού του πεπερασμένου κόσμου αλλά τη δόξα του Θεού, αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσετε. Διαβάστε ξανά το απόσπασμα του σημερινού Ευαγγελίου και αναλογιστείτε το. Γιατί τα έργα του ελέους δοξάζουν τον Θεό περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Ακούστε προσεκτικά: τα έργα του ελέους δοξάζουν τον Θεό περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Στο τέλος θα κριθούμε για τα έργα του ελέους.
Ωστόσο, πώς αρχίζουμε να κάνουμε τα μεγάλα όνειρα πραγματικότητα; Με εξαιρετικές (μεγάλες) επιλογές. Το σημερινό Ευαγγέλιο μας μιλάει και για αυτό. Πράγματι, στην τελική κρίση, ο Κύριος θα μας κρίνει για τις επιλογές που έχουμε κάνει. Φαίνεται σχεδόν σαν να μην κρίνει, αλλά απλώς να διαχωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια, όπου το αν είμαστε καλοί ή κακοί εξαρτάται από εμάς. Τονίζει μόνο τις συνέπειες των επιλογών μας, τις φέρνει στο φως και τις σέβεται. Η ζωή, όπως διαπιστώνουμε, είναι μια στιγμή για να κάνουμε δυνατές, αποφασιστικές, αιώνιες επιλογές. Οι ασήμαντες επιλογές οδηγούν σε μια ασήμαντη ζωή. Οι εξαιρετικές και σωστές επιλογές οδηγούν σε μια μεγαλειώδη ζωή. Πράγματι, γινόμαστε αυτό που επιλέγουμε, και στο καλό και στο κακό. Εάν επιλέξουμε να κλέψουμε, γινόμαστε κλέφτες. Εάν επιλέξουμε να σκεφτούμε τον εαυτό μας, γινόμαστε εγωκεντρικοί. Εάν επιλέξουμε να μισούμε, γινόμαστε οργίλοι. Εάν επιλέξουμε να περάσουμε ώρες μπροστά στην οθόνη ενός κινητού τηλεφώνου, καταντάμε εθισμένοι. Ωστόσο, αν επιλέξουμε τον Θεό, καθημερινά μεγαλώνουμε στην αγάπη Του, και αν επιλέξουμε να αγαπάμε τους άλλους, βρίσκουμε αληθινή ευτυχία. Επειδή η ομορφιά των επιλογών μας εξαρτάται από την αγάπη. Θυμηθείτε το αυτό, γιατί είναι αλήθεια: η ομορφιά των επιλογών μας εξαρτάται από την αγάπη. Ο Ιησούς ξέρει ότι εάν είμαστε εγωκεντρικοί και αδιάφοροι, παραμένουμε παράλυτοι, αλλά εάν δώσουμε τον εαυτό μας στους άλλους, ελευθερωνόμαστε. Ο Κύριος της Ζωής θέλει να είμαστε γεμάτοι ζωή, και μας λέει το μυστικό της ζωής: μπορούμε να την αποκτήσουμε μόνο δίνοντάς τη στους άλλους. Αυτός είναι ένας κανόνας της ζωής: κατέχουμε τη ζωή, τώρα και στην αιωνιότητα, μόνο δίνοντάς τη στους άλλους.
Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν εμπόδια που μπορούν να κάνουν τις επιλογές μας δύσκολες: φόβος, ανασφάλεια, πολλές αναπάντητες ερωτήσεις… Η αγάπη, ωστόσο, απαιτεί να προχωρήσουμε πέρα από όλα αυτά, και να μην αναρωτιόμαστε γιατί η ζωή είναι όπως είναι, περιμένοντας να πέσουν απαντήσεις από τον ουρανό. Η απάντηση έχει έρθει: είναι το βλέμμα του Πατέρα που μας αγαπά και που μας έστειλε τον Υιό του. Όχι, η αγάπη μας ωθεί να προχωρήσουμε πέρα από το γιατί, και να αναρωτηθούμε για ποιον, να περάσουμε από την ερώτηση "Γιατί είμαι ζωντανός;" στην ερώτηση "Για ποιον ζω;" Από την ερώτηση "Γιατί συμβαίνει αυτό σε μένα;" στην ερώτηση "Ποιον μπορώ να βοηθήσω;" Για ποιόν; Όχι μόνο για τον εαυτό μου! Η ζωή είναι ήδη γεμάτη από επιλογές που κάνουμε για τον εαυτό μας: τι να σπουδάσουμε, ποιους να κάνουμε φίλους, τι σπίτι να αγοράσουμε, ποια ενδιαφέροντα ή χόμπι να ακολουθήσουμε. Μπορούμε να σπαταλήσουμε χρόνια σκεπτόμενοι τον εαυτό μας, χωρίς να αρχίσουμε ποτέ να αγαπάμε. Ο Alessandro Manzoni προσέφερε μια καλή συμβουλή: «Πρέπει να στοχεύουμε μάλλον να πράττουμε καλά παρά να είμαστε καλά: και έτσι θα καταλήξουμε, στο τέλος, να είμαστε ακόμη καλύτερα» (I Promessi Sposi, Κεφάλαιο XXXVIII).
Τις μεγάλες και γενναιόδωρες επιλογές μπορούν να τις υπονομεύσουν όχι μόνο αμφιβολίες και ερωτήσεις, αλλά και πολλά άλλα καθημερινά εμπόδια. Ο πυρετώδης καταναλωτισμός μπορεί να κατακλύσει την καρδιά μας με περιττά, αχρείαστα πράγματα. Η εμμονή με την ευχαρίστηση και την ηδονή μπορεί να φαίνεται ως ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουμε από τα προβλήματα, αλλά απλώς τα αναβάλλει. Η συνεχής ανησυχία για τα δικαιώματά μας μπορεί να μας οδηγήσει να παραμελήσουμε τις ευθύνες μας έναντι των άλλων. Και τέλος, υπάρχει η μεγάλη παρανόηση για την αγάπη, η οποία είναι κάτι περισσότερο από ισχυρά συναισθήματα, είναι κυρίως ένα δώρο, μια επιλογή και μια θυσία. Η τέχνη της καλής επιλογής, ειδικά σήμερα, σημαίνει να μην αποζητάς την επιδοκιμασία, να μην βυθίζεσαι σε μια καταναλωτική νοοτροπία που αποθαρρύνει την πρωτοτυπία και να μην υποτάσσεσαι στην κουλτούρα του φαίνεσθαι. Το να επιλέγεις τη ζωή σημαίνει να αντιστέκεσαι στον «πολιτισμό των αναλώσιμων» και στην επιθυμία να έχεις «τα πάντα τώρα», προκειμένου να κατευθύνεις τη ζωή σου προς τον στόχο του ουρανού, προς τα όνειρα του Θεού. Το να επιλέγεις τη ζωή σημαίνει να ζεις, και όλοι μας γεννηθήκαμε για να ζήσουμε, όχι μόνο για να τα βγάζουμε πέρα. Ένας νεαρός σαν κι εσάς, ο Ευλογημένος Pier Giorgio Frassati, το είπε αυτό: «Θέλω να ζήσω, όχι απλώς να τα βγάζω πέρα».
Κάθε μέρα, στην καρδιά μας, αντιμετωπίζουμε πολλές επιλογές. Θα ήθελα να σας δώσω μια τελευταία συμβουλή που θα σας βοηθήσει να εκπαιδευτείτε για να επιλέγετε καλά. Αν κοιτάξουμε μέσα μας, μπορούμε να δούμε να αναδύονται δύο πολύ διαφορετικά ερωτήματα. Το ένα ρωτά, "Τί έχω όρεξη να κάνω;" Αυτή η ερώτηση αποδεικνύεται συχνά παραπλανητική, καθώς υποδηλώνει ότι αυτό που μετράει πραγματικά είναι να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας και να επιδιδόμαστε στις επιθυμίες και τις παρορμήσεις μας. Το ερώτημα που το Άγιο Πνεύμα φυτεύει στις καρδιές μας είναι πολύ διαφορετικό: όχι «Τι έχεις όρεξη να κάνεις;» αλλά «Τι είναι καλύτερο για σένα;» Αυτή είναι η επιλογή που πρέπει να κάνουμε καθημερινά: τι έχω όρεξη να κάνω ή τι είναι καλύτερο για μένα; Αυτή η εσωτερική διάκριση μπορεί να οδηγήσει είτε σε επιπόλαιες επιλογές είτε σε αποφάσεις που διαμορφώνουν τη ζωή μας - από εμάς εξαρτάται. Ας κοιτάξουμε στον Ιησού και ας του ζητήσουμε το θάρρος να διαλέγουμε ότι είναι καλύτερο για εμάς, για να μπορέσουμε να τον ακολουθήσουμε στο δρόμο της αγάπης. Και μέσα από το δρόμο αυτό να ανακαλύψουμε τη χαρά. Για να ζήσουμε, και όχι απλώς για να τα βγάλουμε πέρα.

Πηγή: Μεγάλος Αδελφός