Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

ΑΝΑΓΛΥΦΕΣ ΠΡΟΤΟΜΕΣ π. ΕΥΣΕΒΙΟΥ & Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ - ΑΘ. ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ


ΑΝΑΓΛΥΦΕΣ  ΠΡΟΤΟΜΕΣ  
π. ΕΥΣΕΒΙΟΥ & Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

ΑΘ. ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

Σερφάροντας στο Διαδίκτυο, έπεσα στα αποκαλυπτήρια των ανάγλυφων τιμητικών προτομών π. Ευσεβίου Ματθοπούλου και Καθηγητή Π. Ν. Τρεμπέλα, στη Μελισσόπετρα και Στεμνίτσα αντίστοιχα, γραφικά χωριά της ορεινής Γορτυνίας, τόπους καταγωγής τους-5 & 6/10/14. Όπου, μεγεθύνοντας την εικόνα για να έχω καλύτερη εποπτεία, υποκύπτω στον πειρασμό να καταθέσω τις ακόλουθες εξ αγαθού συνειδότος «εκ βαθέων» επισημάνσεις μου για το αισθητικό αποτέλεσμα, και το περιεχόμενο των συστατικών επιγραφών. Αφού, βέβαια, πρώτα πω, ως οφείλω, ότι πρόκειται για πρωτοβουλία λίαν επαινετή, αλλά και αρκετά καθυστερημένη ! Και, σε ό,τι αφορά στην παρουσία και συνακόλουθη ευλογία του οικείου Μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμία, ότι συνιστά εκκλησιαστική παράμετρο με ευανάγνωστο νόημα και νεύμα προς πολλές κατευθύνσεις !
     Αρχίζω, λοιπόν, από την ανάγλυφη προτομή π. Ευσεβίου Ματθοπούλου, στην οποία η απεικόνιση της μορφής του από την ευρύτερα γνωστή μοναδική φωτογραφία του, αισθητικά είναι από δόκιμη μέχρι ιδιαίτερα επιτυχής ! Αντίθετα, η συστατική επιγραφή της: «ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΜΑΤΘΟΠΟΥΛΟΣ-ΜΕΓΑΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ-ΚΑΙ ΑΓΙΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ-ΚΗΡΥΚΑΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ-ΙΔΡΥΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΕΚ ΜΕΛΙΣΣΟΠΕΤΡΑΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ ΚΑΤΑΓΟΜΕΝΟΣ», είναι, λίαν επιεικώς, ατυχής ! Το επισημαίνει εύστοχα και αποκαλυπτικά η ευθεία ερώτηση του πρώτου σχολιαστή: «Η Αδελφότητα που ίδρυσε ο π. Ευσέβιος είχε όνομα. Ποιος την ξέχασε, ο Μητροπολίτης, ή οι υπεύθυνοι του Σωτήρος;», που-προσθέτω-ως φαίνεται, πρωτοστατούν κατ’ αποκλειστικότητα. Γιατί, ανοίγει δρόμο σε ευδιάκριτα αρνητικές προεκτάσεις ! Απ’ τις οποίες, στο μέτρο που η λιτή, αλλά καίρια κατάθεση του Σεβασμιώτατου: «Πρόκειται για μια αγιασμένη μορφή της Εκκλησίας μας», κυρίως, «αν δεν υπήρχε αυτός ο πατήρ, δε θα ξέραμε, γιατί κάνουμε το σταυρό μας», τον καλύπτει και τον εξαιρεί, γίνεται φανερό ποιους θα στοχεύουν.   

     Όντας από παιδί στον πνευματικό χώρο και αντίστοιχη ατμόσφαιρα του μακαριστού οσίου Γέροντα-κεφαλαίο το πρώτο γράμμα-και έχοντας γράψει βιογραφική δοκιμή του- βιβλίο: «Αυτοί που άνοιξαν το δρόμο», εκδόσεις «Τήνος, 1976-τότε, μάλιστα, που η περιβόητη «στροφή στην Ορθοδοξία», ήγουν, «η απλή απομίμηση των τύπων εκφράσεως του βυζαντινού παρελθόντος»,   του «επιδαψίλευε», αντί ευχαριστίας για το μέγα έργο του, έναν ηχηρότατο πτερνισμό, τολμώ να πω ανοιχτά και απερίφραστα ότι, είναι ένα αφελές χαϊδολόγημα αυτιών κάποιων τάχα μου «αλάθητων» εκφραστών της ορθόδοξης παράδοσης, μια μειονεκτική απολογία, συνάμα και ευθυγράμμιση με όσα αυτοί κυμβαλίζουν, που μειώνει κάθετα την αξία του άνδρα !
    Αντίθετα, μια επιγραφή, ας πούμε, του τύπου: «Μεγαλοσπηλιώτης Ιερομόναχος Ευσέβιος Ματθόπουλος, ιδρυτής της Αδελφότητας Θεολόγων «Ζωή». Εμπνευστής, πρωταγωνιστής και πρωτεργάτης της «Εσωτερικής Ιεραποστολής», ήτοι, της μεγάλης προσπάθειας αφύπνισης και άσκησης των πιστών σε συνειδητή χριστιανική ζωή. Από τούτο, κορυφαία εκκλησιαστική μορφή, που σφράγισε τη ζωή της Εκκλησίας μας με αγία παρουσία και έκτακτα δημιουργική προσφορά στο 1ο μισό του 20ου αιώνα». Θα ήταν, ιστορικά άψογη ! Θα ανάδειχνε ξεκάθαρα και τις ρίζες του, και το έργο του ! Θα εξέπεμπε ευθύβολο και θαρρετό σήμα του ποιος όντως υπήρξε ! Θα απέκλειε τις όποιες αρνητικές προεκτάσεις, αλλά και, θα έκανε ευδιάκριτη την πνευματική ανωτερότητα του χώρου, που είχε την πρωτοβουλία της τιμής του ! Ένας Ευσέβιος που βίωνε de facto το δίδυμο, ταπεινό φρόνημα και θυσιαστικό πνεύμα, θεμέλιο συνάμα και κορύφωση της ουσιαστικής χριστιανικής ζωής, δεν περιμένει να λάβει «πτυχίο» ορθοδοξίας, από όσους σήμερα διονυσιάζονται δήθεν ορθόδοξα ! Ούτε από ερευνητές άγευστους της πνευματικής αγωνίας και νήψης του, που φτάνουν να παραγράφουν την όλη αρνητική κατάσταση του εκκλησιαστικού χώρου αρχές του 20ου αιώνα, ενώ αντιμετωπίζουν τον ίδιο και το έργο του σαν κοινή-ψυχρή-υπόθεση μεταπτυχιακής εργασίας ! Είναι τόσο ορθόδοξος, όσο μακριά από αυτό που είναι όντως ορθόδοξη χριστιανική ζωή βρίσκονται όσοι αυτά τα χρόνια θεωρούν ως τεκμήριο ορθοδοξίας ένα «κομποσκοίνι», κοινό βραχιόλι-μόδα-στο χέρι πολλών, σε κάποιων, μάλιστα, και … μεταξωτό !
     Έρχομαι τώρα στην ανάγλυφη προτομή του Καθηγητή Π. Ν. Τρεμπέλα, και, σπεύδω να πω ανοιχτά και απερίφραστα πάλι, ότι το αισθητικό αποτέλεσμα της ανάγλυφης μορφής του είναι απογοητευτικό ! Ένας λεβεντονιός ως τα γηρατειά του ίσαμε κει πάνω, γλυκανάλατος μικροαστός ! Αυτή η ισοπεδωτική αποκαθήλωση της επιβλητικής, όσο και γοητευτικής μέσα κι έξω μορφής του, δεν αντέχεται ! Δεν ξέρω ποια φωτογραφία δόθηκε στον καλλιτέχνη, πιστεύω όμως ότι, το πάνω μέρος της γνωστής ολόσωμης, με το προφίλ πρόσωπο, και τη μαύρη ρεπούμπλικα ήταν προτιμότερη ! Γιατί θα κρατούσε ατόφια την αετίσια έκφραση του Πανεπιστημιακού Δάσκαλου, που εμείς ζήσαμε !
     Τον οποίο, έφτανε μόνο να αντικρίσεις, για να νιώσεις ότι κομίζει το κάτι άλλο ! Αυτό που λίγο αργότερα απολάμβανες στην αίθουσα διδασκαλίας, από το χειμαρρώδη, συναρπαστικό, γλαφυρό, έκτακτα βιωματικό λόγο των από στήθους-μόνου αυτού-παραδόσεών του ! Κατά προέκταση, από τον αυθορμητισμό, που σε αγκάλιαζε, από την αφελότητα καρδίας νηπίου του Θεού, που μπορούσε να συμβαδίσει μαζί σου, ακουμπώντας με πατρική τρυφερότητα στον ώμο σου ! Ποιος; Αυτός ο θεολογικός κολοσσός ως και μύθος, ο όντως, «θεολογίας το καύχημα, και τρανταχτού χριστιανικού μηνύματος το αγλάϊσμα» ! Πράγματα που μπορούν να βεβαιώσουν, και με το παραπάνω, πλείστοι που σπούδασαν στη Θεολογική της Αθήνας στην «εποχή Τρεμπέλα», όπως θα έλεγε ο Καθηγητής Γ. Γαλίτης. Αυτόν που, ακούγοντας σε μια ημερίδα κάποιους θεολόγους άσχετους με το μήκος κύματος που εξέπεμπε, και την ατμόσφαιρα που δημιουργούσε, να επιχειρούν να τον απομυθοποιήσουν,  ανατρίχιασα !
      Σε ό,τι αφορά στη συστατική επιγραφή, θα συμπλήρωνα άφοβα: «Συνιδρυτής με π. Ευσέβιο Ματθόπουλο της Αδελφότητας Θεολόγων «Ζωή». Και, με άλλους, σε ώρα αμφοτέρωθεν οδυνηρή ως και μαρτυρική-1960-της Αδελφότητας Θεολόγων «ο Σωτήρ» ! Ο πιο ζωηρός, ως και ανυπόταχτος, συνάμα ο πιο ευάγωγος στην ταπείνωση, από τούτο ο πιο αγαπημένος μαθητής του». Γιατί απλούστατα, τα πενήντα τρία χρόνια του στη «Ζωή», δεν παραγράφονται, ούτε διαγράφονται από τα δεκαεφτά στο «Σωτήρα» ! Αφού, κατ’ αυτά πρωτοστάτησε, προφορικά και γραπτά, στο καίριο κατακεραύνωμα του ιστορικού υλισμού και της λεγόμενης «επιστημονικής αθεΐας» ! Ήγουν, κατ’ αυτά αναδείχτηκε και ακούστηκε το όνομα Τρεμπέλας !
********
     Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι, η Αδελφότητα του «Σωτήρα», είναι και γενιά και συνέχεια Ευσεβίου Ματθοπούλου. Και είναι δικαίωμα των μελών της να τη θεωρούν ως την πιο αυθεντική, όχι όμως τη μόνη, ούτε την αποκλειστική ! Είναι δε γνωστό πόσο σέβομαι, τιμώ, και αγαπώ, ιδιαίτερα κάποια επιζώντα μέλη της, που γνώρισα παλιά, και πόσο μου το έχουν ανταποδώσει-φιλοξενία άρθρου μου για τα εβδομήντα χρόνια από την κοίμηση του οσίου άνδρα. Και μεγάλου, για το έργο που τον ευλόγησε ο Θεός να επιτελέσει ! Και που, για την αξία και σημασία του και «οι λίθοι κεκράξονται», όσο κι αν πασχίζουν ως σήμερα κάποιοι μαθητευόμενοι μάγοι της … Ορθοδοξίας να το καταρρακώσουν ! Στους οποίους όμως η συστατική επιγραφή, μ’ εκείνα τα αναδιπλούμενα «ορθοδόξου», μοιάζει να δίνει σχετική αναφορά, αν μη κάτι σαν … προαγωγικές εξετάσεις. Η Ορθοδοξία Ευσεβίου Ματθοπούλου, ήγουν η ουσιαστική χριστιανική ζωή δράση του, έχει κατατεθεί στην ιστορία της Ελλαδικής Εκκλησίας μας στο 1ο μισό του 20ου αιώνα «ως επιστολή Χριστού γινωσκομένη και αναγινωσκομένη υπό πάντων» ! Πράγμα το οποίο, βέβαια, αδυνατούν να δεχτούν, όσοι κινούνται από προσωπικά απωθημένα και φορούν … φακούς πνευματικής μυωπίας !

      Ας μη φοβόμαστε την αλήθεια, αυτή, μόνο αυτή, ελευθερώνει, λέει ο Χριστός ! 

18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Λογικά τα όσα γράφει και σωστή η κριτική.
Οφείλω να πω ότι δεν του φέρνει πουθενά του καθηγητή Τρεμπέλα.

Ανώνυμος είπε...

Έπρεπε να καλέσουν και την Ζωή.
Στον Π Ν Τρεμπέλα θα έπρεπε να γίνει κάτι καλύτερο από αισθητικής πλευράς. Θα έπρεπε να κληθούν και οι τότε φοιτητές του.
Πέρα από τα αποτελέσματα ο Μητροπολίτης Ιερεμίας είχε καλές προθέσεις. Αυτό μπορούσε αυτό έκανε. Εμείς τι κάναμε;

Ανώνυμος είπε...

Την απάντηση περί της παρουσίας της αδελφότητας Ζωή μπορεί μόνο ο μητροπολίτης να την δώσει. Το ότι δεν την γράφει ίσος να είναι και η απάντηση ότι δεν την υπολογίζει.

Ανώνυμος είπε...

Οι λεζάντες είναι αποτυχία. Το να ξαναφέρνουμε πίσω τον «χωρισμό» δεν ωφελεί. Για μας τους νεότερους είναι κάτι το άγνωστο. Για να πω τώρα και κάτι κακό η Ζωή ζει πλέον από τους συνεργάτες. Δεν υπάρχου μέλη νέα. Σε μας μια φορά τον χρόνο μπορεί να πατήσει για ομιλία κάποιος από τους εναπομείναντες. Τίποτε άλλο. Συμφωνώ στο ότι ιδρυτής της Ζωή ήταν ο π. Ευσέβιος. Ειρήνη ημίν και υμίν.

Ανώνυμος είπε...

Ο μακαριστός π.Ευσέβιος όντως ίδρυσε μία συντηρητική και παραδοσιακή αδελφότητα. Αργότερα κάποιοι επηρεασμένοι απ το μακαρίτη Δημήτρη Κουτρουμπή προσπάθησαν να αλλοιώσουν τον αρχικό της χαρακτήρα.

Ανώνυμος είπε...

Αξιόλογη και επαινετή η πρωτοβουλία της Ιεράς Μητροπόλεως να τιμηθούν δια του τρόπου αυτού οι δύο κορυφαίες πνευματικές και εκκλησιαστικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα. Δεν χωρά αμφιβολία ότι υπήρξαν μεγάλοι και οι δύο στην εποχή τους και στον τομέα δράσεώς του ο καθένας.
Εκ των υστέρων πολλά μπορεί να πει ο καθένας μας. Καλό κάνει ο κ. Κοτταδάκης και τα γράφει όχι για να προκαλέσει θόρυβο αλλά να είναι στα υπ’ όψη για κάτι άλλο το οποίο θα γινόταν.
Συμφωνώ ότι θα έπρεπε να προσκληθεί η Αδελφότης της Ζωής στα αποκαλυπτήρια. Το αν είχε προσκληθεί και δεν ανταποκρίθηκαν δεν το γνωρίζω. Το θεωρώ όμως απίθανο να μην πάει κάποιος στο σημαντικό αυτό γεγονός.
Τώρα ως προς το αισθητικό αποτέλεσμα του αείμνηστου Καθηγητού Τρεμπέλα. Δεν του φέρνει σε τίποτα και πουθενά. Χωρίς να θέλω να απογοητεύσω είναι αποτυχία. Τίποτα και πουθενά δεν διακρίνω κάτι από τον Τρεμπέλα. Θα κάνω μια πρόταση. Η Αδελφότητα του Σωτήρα να αναλάβει με δικά της έξοδα να φτιάξει κάτι το νέο για τον Τρεμπέλα ώστε να αποδίδει και στο πρόσωπο και στην λεβεντιά του Καθηγητή Τρεμπέλα.
Παρόλα αυτά επιθυμώ να συγχαρώ τον Μητροπολίτη Ιερεμία διότι θυμήθηκε να τιμήσει τον γενάρχη της Ορθόδοξης πνευματικής αναγέννησης του 20ου αιώνα Αρχιμανδρίτη Ευσέβιο Ματθόπουλο και τον σοφό Καθηγητή Παναγιώτη Τρεμπέλα.

Ανώνυμος είπε...

Σεμνά και ταπεινά έζησαν και αυτό δίδαξαν οι τιμώμενοι αείμνηστοι.
Δεν τους άρεσαν οι τιμές.
Όσοι πήγαν, δεν ακολούθησαν την γραμμή την οποία είχαν δώσει.
Η τιμή για αυτούς είναι η βασιλεία των ουρανών και η ευγνωμοσύνη των ανθρώπων για την προσφορά Τους

Ανώνυμος είπε...

Μίλησε για την ταμπακέρα 8.31 και άφησε την αξιολόγηση. Ο π. Ευσέβιος δεν υπήρξε συντηρητικός. Διάβασε την ζωή του και την πνευματική του δράση και θα δεις ποιος ήταν και τι ήταν.

Ανώνυμος είπε...

"Ας μη φοβόμαστε την αλήθεια, αυτή, μόνο αυτή, ελευθερώνει, λέει ο Χριστός !"
Ποιοί εξ ημών τολμούν να πουν την αλήθεια; Πάντα υπάρχει ο φόβος να σε καταστήσουν "αποσυνάγωγο". Ο φόβος αυτός δεν υπάρχει μόνο στις "οργανώσεις" αλλά κατ΄ επέκταση και στην Εκκλησία.

Ανώνυμος είπε...

Και οι δυο εχουν αξιολογο εργο,ηταν σωστη η κινηση του σεβασμιωτατου Ιερεμιου.
Απο τον Αρχ.Ευσεβιο Ματθοπουλο εχω ενα βιβλιο,οπου μεσα εκει περιεχει την κυριοτερη δογματικη,''ο προορισμος του ανθρωπου"".Εχω θαυμασει με ποση ακριβεια ερμηνευει χωρια της Αγιας Γραφης,ακομη περιεχει ηθικη.
Για τον καθηγητη Τρεμπελα...ουδεν σχολιον!
Η ουσια ειναι οτι η περιοχη θα εχει στη μνημη της αυτους τους δυο ως προσφεροντες πολλα στην αγιοπνευματικη διδασκαλια των αληθειων της ορθοδοξου Πιστεως,για τον καταρτισμο,την μορφωση,το πνευματικο ηθος,,για την εργασια της αρετης,για την υψιστη σημασια της Λειτουργικης,για αυτους που θελουν να λαβουν γνωση και εμπειρια,επιζητουντες την σωτηρια τους!
Ολα τα αλλα βεβαιως δεν ειναι δευτερευουσης αξιας που ειπατε.Τα ενδοτερα δεν τα γνωριζουμε...π

Ανώνυμος είπε...

Η αλήθεια τσούζει 9:54 αλλά δεν μπορεί να σκιασθεί!

Ανώνυμος είπε...

Σε όλους είναι γνωστό ότι όταν έχεις δύναμη όλοι σε προσέχουν και σε προσκυνούν. Όταν πέσει ο πλάτανος τότε ….
Έτσι και με την κίνηση της Ζωής, όσο είχε δύναμη, με μέλη πάνω από 130 θεολόγους, και χιλιάδες συνεργάτες, με δεκάδες συλλόγους στο πανελλήνιο, την πρόσεχαν. Ήταν ένα κίνημα που το ήθελαν κοντά, το παλάτι, η κυβέρνηση, οι υπουργοί οι βουλευτάδες και δήμαρχοι. Από κοντά προσκυνούσαν και οι δεσποτάδες, διότι δεν τολμούσαν να τα βάλουν με την πανίσχυρη δύναμη της Ζωής, με την προσωπικότητα του Σεραφείμ Παπακώστα, που αν ήταν πρωθυπουργός, θα ήταν άλλη η τύχη της Ελλάδας. Μετά τον Παπακώστα, άρχισε η φθορά, πρώτα οι εσωτερικές φαγωμάρες, μετά οι διάσπαση, έπειτα το φυλλορρόημα των στελεχών. Τώρα απέμεναν ελάχιστα μέλη, με χιονοσκέπαστους συνεργάτες. Έφυγε η δύναμη. Κανένας δεν την προσέχει την κίνηση της Ζωής διότι είναι σε ακινησία. Αυτά θα είδε και ο Ιερεμίας, και έτσι είπε να μην καλέσει τα γηραιά στελέχη της Ζωής, μιας και το κέντρο υγείας Δημητσάνας δεν έχει όλες τις ειδικότητες.
Αυτά να τα προσέχει και η τωρινή κίνηση του Σωτήρα, που δεν έχει την δύναμη της Ζωής, αλλά την υπολογίζουν ακόμα, διότι έχει νέα και δυναμικά στελέχη και συνεργάτες.
Μετά τα σαλόνια έρχονται και τα αλώνια, αν δεν προσέξεις την διαδοχή και την συνέχεια.
Εκτιμώ το έργο της Ζωής, και τιμάω και αυτούς που ακόμα και τώρα δίνουν αγώνα με νεανικό σφρίγος, αλλά όσο και να θέλουν δεν μπορούν πλέον να αποτελούν δυναμική κίνηση. Σιγά- σιγά όλοι θα πάνε στην Αγίου Παύλου 6 στην Αγία Παρασκευή για ηρεμία.
Δεν διεκδικώ την αλήθεια αλλά κάπου την πλησιάζω.
Ε. Σ.

Νικόλαος Μεσσαλάς είπε...

Ὁ ἀγαπητός κ. Ἀθ. Κοτταδάκης πολύ σωστά ἐπισημαίνει καί σχολιάζει γιά τίς δύο προσωπογραφίες τῶν μακαριστῶν π. Εὐσεβίου καί Π. Τρεμπέλα. Ὅμως τά ἀρνητικά καί ἀπαξιωτικά σχόλιά του γιά αὐτούς πού κριτικάρουν τίς δύο μεγάλες ὄντως προσωπικότητες δέν μέ βρίσκουν σύμφωνο καί ἀπορῶ πῶς ἕνας εὐγενής ἄνθρωπος ὁμιλεῖ μέ τέτοιο τρόπο.
Μέ ἀγάπη Χριστοῦ καί εὐχές
π. Νικόλαος

Ανώνυμος είπε...

Άκουσα π. Νικόλαε μια ημερίδα της Θεολογικής Ακαδημίας Βόλου για τον Τρεμπέλα. Αν σε αυτή κάνει αναφορά ο ευγενικός κ. Κοτταδάκης ελάχιστα τους καταμαρτυρεί. Έλαβαν απαντήσεις από τον κ. Μποζοβίτη αλλά και αυτός με ευγένεια απάντησε σε κάποιους αδιάβαστους.

Ανώνυμος είπε...

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ΖΩΗ είναι έργο του π. Ευσεβίου και του Καθηγητή Τρεμπέλα. Έπρεπε τώρα που στην γενέτειρά τους στήθηκαν αυτές οι μνήμες να έχει προσκληθεί και η ΖΩΗ. Τα λάθη είναι ανθρώπινα και πρέπει να τα προσπερνούμε, αφού γίνει η επισήμανση για διόρθωση σε άλλη ευκαιρία.

Ανώνυμος είπε...

Πάσα καλόπιστη κριτική κάνει καλό. Έπρεπε να γραφούν αυτά.

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει ακόμα η Ζωή;;;; περαστικά σας... πούνα τρέχουν τα γερόντια σε εκδηλώσεις στην ορεινή Αρκαδία;;;;;

Ανώνυμος είπε...

Να είμαστε ρεαλιστές. Στην ιστορία πάντα υπάρχει και η παρακμή σε ότι ακμάζει. Ο Θεός έφτιαξε την ΖΩΗ τότε που την χρειαζόταν η Εκκλησία. τώρα δεν είναι αναγκαία. Σχεδόν όλες οι ενορίες έχουν κατηχητικά και κύκλους. Έδωσε την ιδέα και δεν την μονοπώλησε. Τώρα τραβάει την κατηφόρα. Στην Εκκλησιαστική ιστορία υπήρχαν τόσες μοναστικές δραστήριες αδελφότητες και μοναστήρια που έσβησαν. Έτσι και η ζωή σβήνει και αφήνει το όνομά της στην ιστορία. Ο συρρίκνωση και ο θάνατος είναι η φυσική συνέπεια.