Ἡ σχέσις μας μέ τό Χριστό ξεκινᾶ ἀπό τήν ὑποδοχή
τοῦ λόγου. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει πομπούς καί δέκτες. Πομποί εἶναι οἱ κήρυκες, οἱ
διδάσκαλοι τοῦ εὐαγγελίου. Δέκτες οἱ ἀκροατές. Δέν εἶναι ἀπόλυτη βέβαια ἡ
διάκρισις αὐτή. Διότι ὁ πομπός λειτουργεῖ καί ὡς δέκτης.
Ὁ κήρυκας
γίνεται πρῶτα δέκτης τοῦ λόγου, τοῦ θείου φωτισμοῦ, τῆς εἰδικῆς κλήσεως, τῆς
πατερικῆς σοφίας. Καί ὕστερα μετά φόβου καί τρόμου ἐμφανίζεται ὡς πομπός, ὡς ἀναμεταδότης
τῶν οὐρανίων μυστηρίων καί μηνυμάτων.
Καί οἱ
δέκτες, οἱ ἀκροατές, μέ τή σειρά τους γίνονται καί αὐτοί μικροί, ἀνεπίσημοι
πομποί τῶν ὅσων ἄκουσαν. «Ἅ ἤκουσας, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοί
ἔσονται καί ἑτέρους διδάξαι» (Β' Τιμ. β'2).
Δύσκολο τό ἔργο
τοῦ λόγου σήμερα.
- Δύσκολο, διότι οἱ συνάξεις τοῦ λόγου τείνουν
νά ἐπικαλυφθοῦν ἀπό ἄλλες πράξεις καί ... εἰσπράξεις!
- Δύσκολο, διότι ἡ γλῶσσα τῆς ἐποχῆς μας δέν ἐκφράζει,
ὅπως ἐπιβάλλεται, τήν Ἀλήθεια.
- Δύσκολο, διότι πολλά παράσιτα παρεμβάλλει ὁ
Σατανᾶς. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἀδυνατίζεται σήμερα:
- Ἀπό τή ζωή τοῦ κήρυκος καί τῶν ἀκροατῶν, ὅταν
αὐτή δέν εἶναι συνέπεια καί συνέχεια τοῦ λόγου.
- Ἀπό τή ραθυμία τοῦ ὁμιλοῦντος, ὅταν δέν
κοπιάζη νά βρίσκη πάντοτε τήν κατάλληλη λέξι, τήν κατάλληλη εἰκόνα, ἀλλά καί
τόν κατάλληλο τρόπο σερβιρίσματος τοῦ λόγου, ὥστε ν' ἀνοίξη τήν ὄρεξι τῶν ἀκροατῶν.
- Ἀπό τόν ποικίλο «αἱρετικό» λόγο, πού προκαλεῖ
σύγχυσι στίς ψυχές.
- Καί ἀπ’ τούς «γραώδεις μύθους» (Α' Τιμ. δ'
7), γιά τούς ὁποίους μιλάει ὁ ἀποστ. Παῦλος καί πού δυστυχῶς σ' αὐτούς ἀρέσκονται
πολλοί. Ἐπαναπαύονται σέ θρησκευτικά φτωχά πραγματάκια, κάποτε καί σέ
παραμυθάκια.
Βαρύ τό ἔργο,
ν' ἀποσπαστοῦν οἱ ἀκροατές ἀπό τά πεζά καί ἄχρηστα, ἔστω κι ἄν καλοῦνται
θρησκευτικά πράγματα, καί νά ὁδηγηθοῦν στό λόγο ἐκεῖνο, πού μεγάφωνο ἔχει τό
Σταυρό καί ἠχεῖο τήν Ἀνάστασι!
Παρ' ὅλα αὐτά
ὁ λόγος τῆς Ἐκκλησίας ἀκούγεται καί σήμερα. Πιθανόν οἱ πομποί νά μήν εἶναι
-πάντοτε οἱ κατάλληλοι καί οἱ δέκτες νά μήν εἶναι πάντοτε ἀνοικτοί καί
πρόθυμοι. Ἀλλ' ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἐνεργεῖ. Εὐλογητός ὁ Θεός!
(Ἀπό τό
περιοδικό «ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ», τεῦχος Ὀκτωβρίου 2014, σελ. 155,156)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου