Η σκοπιμότητα του καθεστώτος
της πρώην Γιουγκοσλαβίας, προσέδωσε την ελληνική ονομασία ‘’ Μακεδονία’’
στο κράτος των Σκοπίων
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Η ελληνική ονομασία Μακεδονία στο
Κρατίδιο των Σκοπίων, δόθηκε ως ‘’δώρο’’ από το απάνθρωπο και
αντίθεο καθεστώς της τότε κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας, για
να του προσδώσει εθνικότητα. Η ονομασία Μακεδονία για άλλες σκοπιμότητες
δόθηκε στο Κρατίδιο των Σκοπίων. Η απαράδεκτη αυτή ενέργεια του τότε
κομμουνιστικού καθεστώτος, είχε ως αποτέλεσμα την παραχάραξη της αδιαμφισβήτητης
ιστορικότητας του ελληνικού ονόματος Μακεδονία.
Την ιστορία μελέτησαν οι τότε
κρατούντες της κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας, οι οποίοι προσέφεραν τόσες
μελανές σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας, με τις αντίθεες και απάνθρωπες
δικτατορικές ‘’επιλογές’’ τους; Δεν πρόσεξαν αυτό που o αρχαίος
εκείνος Στράβων αναφέρει ότι ‘’έστιν ουν Ελλάς και η Μακεδονία’’;
Δεν πρόσεξαν ότι ο αρχαίος Σκύλαξ
στο έργο του Περίπλους - Περί Μακεδονίας, επαναλαμβάνει για τις πόλεις της
Μακεδονίας το αναμφισβήτητο ‘’πόλις Ελληνίς’’. Για παράδειγμα το ‘’Πρώτη πόλις
Μακεδονίας Ηράκλειον, Δίον, Πύδνα πόλις Ελληνίς’’ κλπ, δεν το πρόσεξαν;
Έλαβαν υπόψη τους οι Σκοπιανοί
παραχαράκτες της Ιστορίας, ότι κατά τους Ολυμπιακούς αγώνες του έτους 496 π.Χ.,
ο Αλέξανδρος ο Α΄ ‘’εκρίθη τε είναι Έλλην’’ (Ηροδ.5,22), όπως χαρακτηριστικά
αναφέρει ο Ηρόδοτος, γιατί ως γνωστό ‘’ου βαρβάρων αγωνιστέων είναι τον αγώνα
αλλά Ελλήνων’’(Ηροδ.5,22);
Έλαβαν υπόψη τους οι Σκοπιανοί
παραχαράκτες της Ιστορίας, αυτό που ανέφερε ο Αλέξανδρος ο Α΄ φθάνοντας στο στρατόπεδο
των Ελλήνων ‘’αυτός τε γαρ Έλλην ειμί τωρχαίον’’ (Ηροδ. 9,45), για να
συμπληρώσει την έγνοια του για την κοινή πατρίδα Ελλάδα ‘’και αντ’ ελεύθερης
δεδουλωμένην ουκ αν εθέλοιμι οράν την Ελλάδα’’; Μα την ιστορία έλαβαν
υπόψη τους ή την υψίστη γι’ αυτούς σκοπιμότητα και έγνοια για το
απάνθρωπο και αντίθεο τότε κομμουνιστικό καθεστώς;
Ελληνικά γράμματα δεν υπήρχαν στα
πρώτα νομίσματα της Μακεδονίας επί Αλεξάνδρου του Α΄; Ο Αριστοτέλης έμαθε
τη γλώσσα των Σκοπίων για να διδάξει τον Αλέξανδρο τον Μέγα; Έλαβαν υπόψη
τους οι Σκοπιανοί παραχαράκτες της Ιστορίας, αυτό που ανναφέρει ο Πλούταρχος
ότι ‘’Αλέξανδρος παίδας Περσών τρισμυρίοις επιλεξάμενος εκέλευσε γράμματα τε
μανθάνειν ελληνικά’’. Αλήθεια, προβληματίστηκαν γιατί ο Αλέξανδρος ‘’εκέλευσε
γράμματα τε μανθάνειν ελληνικά’’; Τι να απαντήσουν, αφού δεν μπορούν να
μιλήσουν την γλώσσα του ‘’προγόνου’’ τους οι Σκοπιανοί παραχαράκτες της
Ιστορίας. Αν και οι Σκοπιανοί μπορούν φυσικά να μάθουν Ελληνικά, όπως και
οι παίδες των Περσών, αλλά ως ξένη μονάχα γι’ αυτούς γλώσσα.
Η σκοπιμότητα του τότε καθεστώτος
της πρώην Γιουγκοσλαβίας προσέδωσε την ελληνική ονομασία ‘’Μακεδονία’’
στο Κρατίδιο των Σκοπίων. Αυτό ποιος το αμφιβάλλει; Από τη μια
αυτοαπεκαλούντο Γιουγκοσλάβοι και από την άλλη ‘’Μακεδόνες’’. ‘’Αυτός τε γαρ
Έλλην ειμί τωρχαίον’’ (Ηροδ. 9,45) είπε ο Αλέξανδρος ο Α΄ φθάνοντας στο
στρατόπεδο των Ελλήνων. Τέτοιοι Μακεδόνες είναι κι οι Σκοπιανοί,
‘’Έλληνες εισί τωρχαίον’’;
Το αναφερόμενον στις Πράξεις των
Αποστόλων, ‘’και όραμα δια της νυχτός ώφθη τω Παύλω· ανήρ τις Μακεδών εστώς,
παρακαλών αυτόν και λέγων· διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν’’ (Πραξ.16,9),
το πρόσεξαν; Τα Σκόπια καλεί Μακεδονίαν; Φυσικά όχι. Μα τι
ομιλούμεν περί των Πράξεων των Αποστόλων και του Αποστόλου Παύλου; Η
αιτία της ονομασίας ‘’ Μακεδονία’’ για το Κρατίδιο των Σκοπίων, ερείδετο
στην αλλότριο σκοπιμότητα του αντίθεου τότε κομμουνιστικού
καθεστώτος, από τις Πράξεις των Αποστόλων και τον Απόστολο Παύλο, θα ερείδοντο
για την ονομασία αυτή;
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ
και στην έγνοια του Αγίου Παϊσίου για την Ελληνικότητα της
Μακεδονίας. Κοντά στα χρόνια που σπουδάζαμε, είχα πληροφορηθεί το
ακόλουθο περιστατικό με τον Άγιο Παΐσιο : ‘’Σέρβος ανώτατος αξιωματικός
Ορθόδοξος της πρώην Γιουγκοσλαβίας, τον καιρό του αντίθεου καθεστώτος,
επισκέφθηκε τον Άγιο Παΐσιο και ανάμεσα στα άλλα, ανέφερε ότι τα
επεκτατικά σχέδια της πρώην Γιουγκοσλαβίας έφθαναν μέχρι τη Λάρισα’’,
λόγω φυσικά και της ιστορικής παραχάραξης που είχαν προβεί στο θέμα των
Σκοπίων. Ο Άγιος Παΐσιος παρηγορητικά ανέφερε ότι ‘’με αυτά που
θα συμβούν θα ασχοληθούν με τα δικά τους και όχι με την Ελλάδα’’.
Ενθυμούμαι την άκρα ειρωνεία που
αντιμετώπισα τα χρόνια εκείνα, όταν κατόπιν ανέφερα σε κάποιους την παρήγορο
ρήση του Αγίου Παϊσίου, για το ότι ‘’θα ασχολούντο με τα δικά τους (οι
Γιουγκοσλάβοι) και όχι με την Ελλάδα’’. Το άρρηκτο του τότε κομμουνιστικού
διακρατικού συνοθυλεύματος, δεν επέτρεπε την οποιαδήποτε αμφισβήτηση. Η
επακολουθήσασα διάσπαση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, επιβεβαίωσε την αλήθεια των
λόγων του Αγίου Γέροντος.
Ίσως κάποιοι θεωρήσουν ανεδαφική
και υπερβολική την αναφορά ότι ‘’τα επεκτατικά σχέδια της πρώην
Γιουγκοσλαβίας έφθαναν μέχρι τη Λάρισα’’. Όμως τούτο αλλοτρόπως
επιβεβαιώνεται με αυτό που συνέβηκε τον Αύγουστο του 2017, σε εκδήλωση
των Σκοπιανών για την λεγόμενη ‘’Εθνική Ημέρα της Μακεδονίας’’, στην οποία
είχαν παραστεί και στελέχη της κυβέρνησης των Σκοπίων, όπου προβλήθηκε το
φτιαχτό ιδεολόγημα της ‘’Μεγάλης Μακεδονίας’’, με αποκορύφωμα την επίδειξη
χάρτη που έφθανε μέχρι τη Λάρισα.
Πολλά μέσα ενημέρωσης τις ημέρες
εκείνες αναφέρθηκαν στην προκλητική αυτή εκδήλωση των Σκοπιανών. Αναφέρω
ενδεικτικά αυτό που έγραφε το ‘’Πρώτο θέμα’’ (27 Αυγούστου 2017) με τίτλο
‘’Τα Σκόπια έφτιαξαν χάρτη μέχρι τη Λάρισα’’. Η παρουσία του χάρτη αυτού έγινε
κατά την εκδήλωση των Σκοπιανών για την λεγόμενη ‘’Εθνική Ημέρα της
Μακεδονίας’’. Αποτέλεσμα της προκλητικής στάσης των ήταν η δηλωθείσα
πρόθεση της Ελλάδας να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο για το θέμα
τούτο.
Η ελληνική ονομασία ‘’Μακεδονία’’
για το κράτος των Σκοπίων δεν είναι το αποτέλεσμα της εθνικής αυτοσυνειδησίας
του λαού των Σκοπίων, αλλά το σκόπιμο ‘’δώρο’’ από το απάνθρωπο και
αντίθεο κομμουνιστικό καθεστώς της τότε Γιουγκοσλαβίας, στην προσπάθειά του να
προσδώσει εθνικότητα στο Κρατίδιο των Σκοπίων. Είναι απαράδεκτη η λύση
του Σκοπιανού προβλήματος με ονομασία που να εμπεριέχει το ελληνικό όνομα
‘’Μακεδονία’’ για το κράτος των Σκοπίων.
Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος
1 σχόλιο:
Το ζήτημα του ονόματος της ΠΓΔΜ συνδέεται- και ορθά- με την ανάγκη να εξαλειφθούν οι κάθε είδους αλυτρωτικές εξαγγελίες και συμπεριφορές προκειμένου να διασφαλισθεί, σε μόνιμη και διαρκή βάση, ο σεβασμός των υφιστάμενων συνόρων, η περιφερειακή σταθερότητα και η σχέση καλής γειτονίας.
Παρατηρώ ότι στο πλαίσιο αυτό έχει ανοίξει και πάλι η συζήτηση σχετικά με το σύνταγμα της ΠΓΔΜ και την ανάγκη αναθεώρησης προβληματικών αναφορών στο προοίμιό του και διατάξεών του που μπορεί να θεωρηθεί ότι έχουν ή μπορούν να προσλάβουν αλυτρωτικό περιεχόμενο.
Είναι χρήσιμο συνεπώς να θυμηθούμε τις σχετικές ρυθμίσεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 η οποία στο άρθρο 6 προβλέπει επί λέξει τα εξής στην ελληνική μετάφραση που κατατέθηκε στον ΟΗΕ (όπου δεύτερο συμβαλλόμενο μέρος είναι η ΠΓΔΜ και πρώτο συμβαλλόμενο μέρος η Ελλάδα):
«ΆΡΘΡΟ 6
Το Δεύτερο Συμβαλλόμενο Μέρος δια της παρούσης δηλώνει επίσημα ότι τίποτα στο Σύνταγμά του, και ιδιαίτερα στο προοίμιό του, ή στο άρθρο 3 του Συντάγματος, δεν μπορεί ή δεν θα έπρεπε να ερμηνευθεί ότι αποτελεί ή θα αποτελέσει ποτέ τη βάση οποιασδήποτε διεκδικήσεως από το Δεύτερο Συμβαλλόμενο Μέρος οποιασδήποτε περιοχής που δεν συμπεριλαμβάνεται στα σημερινά του σύνορα.
Το Δεύτερο Συμβαλλόμενο Μέρος δια της παρούσης δηλώνει επίσημα ότι τίποτα στο Σύνταγμά του, και ιδιαίτερα στο άρθρο 49, όπως τροποποιήθηκε, δεν μπορεί ή δεν θα έπρεπε να ερμηνευθεί ότι αποτελεί ή θα αποτελέσει ποτέ τη βάση για επέμβαση του Δευτέρου Συμβαλλομένου Μέρους στις εσωτερικές υποθέσεις άλλου Κράτους προκειμένου να προστατεύσει το καθεστώς και τα δικαιώματα οποιωνδήποτε προσώπων σε άλλα Κράτη που δεν είναι πολίτες του Δευτέρου Συμβαλλομένου Μέρους.
Το Δεύτερο Συμβαλλόμενο Μέρος επιπλέον δηλώνει επίσημα ότι οι ερμηνείες που δίνονται στις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος Άρθρου δεν θα υποκατασταθούν από οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία του Συντάγματός του.»
Στο πεδίο του Διεθνούς Δικαίου που διέπει τις διμερείς μας σχέσεις αλλά και τη στάση όλων των κρατών μελών της διεθνούς κοινότητας και των διεθνών οργανισμών, οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί από την ΠΓΔΜ με το άρθρο 6 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας υπερισχύουν των διατάξεων του εθνικού της συντάγματος, των μελλοντικών του αναθεωρήσεων και των πιθανών του ερμηνειών. Η δε τυχόν παραβίαση των προβλέψεων του άρθρου 6 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας συνιστά, κατά το άρθρο 21 της ίδιας Συμφωνίας, λόγο προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στο οποίο προσέφυγε το 2008 η ΠΓΔΜ επικαλούμενη παραβίαση από την Ελλάδα του άρθρου 11 που ρυθμίζει τα σχετικά με την ένταξη της ΠΓΔΜ σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς στους οποίους είναι μέλος η Ελλάδα, εφόσον θέλει να ενταχθεί με το προσωρινό όνομα με το οποίο εντάχθηκε τον Απρίλιο του 1993 στον ΟΗΕ.
Η άποψη ότι το εθνικό Σύνταγμα υπερισχύει του Διεθνούς Δικαίου και εν προκειμένω της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, δεν γίνεται δεκτή διεθνώς και αντιβαίνει ευθέως στο άρθρο 27 της Συμβάσεως της Βιέννης περί του Δικαίου των Συνθηκών που απαγορεύει σε ένα συμβαλλόμενο σε συνθήκη κράτος να επικαλεσθεί το εσωτερικό του δίκαιο ως δικαιολογία για την εκ μέρους του μη τήρηση της συνθήκης. Άλλωστε η ΠΓΔΜ όχι μόνο δεν αμφισβήτησε αλλά αντιθέτως επικαλέσθηκε ενώπιον του ΔΔΧ την Ενδιάμεση Συμφωνία και δεν τέθηκε ούτε μπορεί να τεθεί ζήτημα αμφισβήτησης της αρμοδιότητας της τότε κυβέρνησης της ΠΓΔΜ και του τότε υπουργού της των εξωτερικών για τη συνομολόγηση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας σύμφωνα με το άρθρο 46 της Σύμβασης της Βιέννης.
Αν επιτευχθεί στο μέλλον οριστική συμφωνία που αναφέρεται και σε αλλά ζητήματα που ρυθμίζονται από το εθνικό σύνταγμα της ΠΓΔΜ ( πχ αναφορές στη γλώσσα ή την ιθαγένεια), οι προβλέψεις αυτής της διεθνούς συμφωνίας θα κατισχύουν, κατά την ίδια λογική, των σχετικών διατάξεων του συντάγματος.
Τα σημειώνω αυτά για να γνωρίζουμε τι έχει επιτευχθεί το 1995 και ποιες διεθνείς υποχρεώσεις βαραίνουν την ΠΓΔΜ, αλλά και για να μη κρούονται εκκωφαντικά ανοιγμένες θύρες.
Δημοσίευση σχολίου