«ΟΙ ΘΕΜΕΛΙΟΙ ΑΥΤΟΥ ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΡΕΣΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ» - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

«ΟΙ  ΘΕΜΕΛΙΟΙ  ΑΥΤΟΥ  ΕΝ  ΤΟΙΣ ΟΡΕΣΙ  ΤΟΙΣ  ΑΓΙΟΙΣ»*

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

         Ναι ! Εκεί ακριβώς κρύβει συχνά ο Θεός, αυτόν που θα κρατήσει την Αλήθεια του ψηλά σε χρόνια αποκαλυπτικά. Και στέλνει το δικό του να τον βρει, και τον βρίσκει, και τον προωθεί όπου έχει χαράξει η παναγία του βουλή.

       Αυτό έγινε με το Δημήτρη ή Δημητράκη, το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά της ευλογημένης συζυγίας Χρήστου και Μερόπης Αρχοντώνη. Στους Αγίους Θεοδώρους, μικρό χωριό στου Καστριού την πλαγιά, στης Ίμβρου το Ελληνικό νησί, που αποφάσισαν οι Μεγάλοι της γης τη μητρική αγκαλιά να στερηθεί.

     «Ο πατέρας του ήταν αυστηρός, παρότι προσεκτικός, η μητέρα του ήταν γεμάτη ευγένεια, αλλά και σταθερότητα.  Για να τα φέρνει βόλτα, και η εξαμελής οικογένεια να ζει «καλά», ακούραστος παράλληλα με τα γεωργικά … λειτουργούσε και το καφενείο του χωριού, και υπηρετούσε και ως τοπικός κουρέας…

      »Μοιρασμένος ανάμεσα στο σχολείο, το καφενείο, και την εκκλησία, ο νεαρός Δημήτριος βοηθούσε ως επί το πλείστον στο καφενείο, όπου καλλιεργούσε τις κοινωνικές του δεξιότητες, και χαιρόταν να απαγγέλλει ποίηση για τους θαμώνες. Κρατούσε τη φωτιά αναμμένη, έπλενε τα φλιτζανάκια του καφέ και τα ποτήρια, κουβαλούσε φρέσκο νερό από τη βρύση μιας κοντινής πηγής, σκούπιζε τις τρίχες από το πάτωμα … Διάβαζε με το φως μιας λάμπας πετρελαίου-ακόμα κι όταν ήρθε το ηλεκτρικό, που «δεν ήταν ποτέ διαθέσιμο μετά τα μεσάνυχτα», ως ο ίδιος εξηγεί …

     »Η έλξη του για την Εκκλησία ενδέχεται να «κληρονομήθηκε» από το θείο του πατέρα του, το Φώτιο, έναν αρχιμανδρίτη, κι από το θείο της μητέρας του, τον Ιωσήφ, επίσης Αρχιμανδρίτη, Ιερομόναχο στη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους … Κατά τα προ γυμνασιακά σχολικά χρόνια του … συνδέθηκε με τον ιερέα του χωριού, τον π. Αστέριο, έναν απλό, αλλά αγαθό, και ευθύ άνθρωπο … Τον βοηθούσε στο ιερό Βήμα, ή διακονούσε ως ψάλτης όποτε χρειαζόταν … Ο Δημήτριος λογάριαζε την Εκκλησία και το Σχολείο του, που βρίσκονταν κοντά ως δίδυμους οδηγούς που φρόντιζαν τη μόρφωση των μαθητών …

******   ***   ******

 

     »Για το νεαρό Δημήτριο … ο Μητροπολίτης Ίμβρου, μετά Χαλκηδόνος Μελίτων- Χατζής, κορυφαία εκκλησιαστική μορφή, που αποκλείστηκε από τη διαδοχή του Μεγάλου Αθηναγόρα με Τουρκική προσταγή- υπήρξε έμπνευση και στήριγμα-ένας άνθρωπος ο οποίος φρόντιζε για εκείνον και ήταν το πρότυπό του». Αυτόν έστειλε να βρει στους Αγίους Θεοδώρους ο Θεός,  και να αναδείξει το παιδί που είχε σφραγίσει να γενεί φάρος της Ορθοδοξίας «στους πέντε ανέμους της ιστορίας …

    »Ο Μελίτων γνωρίζοντας προσωπικά όλους τους πιστούς του ποιμνίου του, αναγνώρισε τις δυνατότητες που είχε ο Δημητράκης … Ανέλαβε όλα τα έξοδα να πάει για γυμνασιακές σπουδές στο περίφημο Ζωγράφειο, που λειτουργεί ακόμα στην Πόλη, και αργότερα να λάβει ιερατική και θεολογική παιδεία στην ονομαστή Θεολογική Σχολή της Χάλκης …  Όπου,  «λέγεται από τους πρώην συμμαθητές του … καθώς και από σπουδαστές άλλων κλάσεων συγχρόνων του ή και μεταγενεστέρων, ότι εκείνος ήταν ο λαμπρότερος σπουδαστής της τάξης του …

      »Έτσι, 13 Αυγούστου 1961, απόδοση της γιορτής της Μεταμορφώσεως, θεολόγο πια, ο Μελίτων τον χειροτονεί Διάκονο ονομάζοντας τον Βαρθολομαίο, κατά το : «Να ένας γνήσιος Ισραηλίτης χωρίς δόλο μέσα του», που είπε στο νέο Μαθητή του  ο Χριστός-Ιωαν.1,47. «Στάσου ακίνητος, του είπε πατρικά, στάσου σιωπηλός, στάσου με φόβο Θεού μπροστά στο ένδοξο φως της Μεταμόρφωσης. Μην πάρεις ποτέ τα μάτια σου πάνω από το μεταμορφωμένο Κύριο. Να μεταδίδεις πάντοτε, αυτό το φως, το ανέσπερο για όλους τους ανθρώπους» !

     Ακολουθούν εξαετείς μεταπτυχιακές σπουδές, Ρώμη, Μόναχο, Γενεύη, για τους Κανόνες της Εκκλησίας Διδακτορικό … Και, 19 Οκτωβρίου 1969, ο Μελίτων, Γέρων Χαλκηδόνος τώρα, τον χειροτονεί Πρεσβύτερο- Αρχιμανδρίτη : «Έρχεσαι να λάβεις τη Χάρη του Θεού, αυτό είναι που μετράει, του επισημαίνει. Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει πρώτα να κενώσεις τον εαυτό σου, πρέπει να κάνεις τόπο μέσα σου για τη Χάρη. Κένωσε τον εαυτό σου, ταπεινώσου, και πάνω απ’ όλα κάνε μέσα σου χώρο για τη χάρη του Θεού». Την ίδια μέρα ο Μελίτων προσευχήθηκε για το Βαρθολομαίο … με λόγια προδιαγραφές καλού ποιμένα του Χριστού από το μαρτυρικό Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο, δεκάξι αιώνες πριν. «Να είσαι σοβαρός αλλά ευγενής, επιβλητικός αλλά φιλεύσπλαχνος, ακλόνητος αλλά συμβιβαστικός, επιφυλακτικός, αλλά ανένδοτος, επιτακτικός κι εν τούτοις γαλήνιος»  …

      Έτος 1973. Ευτυχής ο Γέρων Χαλκηδόνος Μελίτων, προεξάρχει της χειροτονίας του Βαρθολομαίου σε Επίσκοπο- Μητροπολίτη της Φιλαδέλφειας. Τέλος αποστολής εδώ ! Είχε σταθεί πρωτοπορία δυναμική στου Αθηναγόρα τους μεγάλους βηματισμούς, στο πλευρό Δημήτριου, του … αντί αυτού ! Στον πρώτο είχε συστήσει το Δημήτρη μικρό, στο δεύτερο έβαλε πλάι του ως πρώτο Αρχιμανδρίτη άμεσο συνεργό. Και χρόνους πριν την κορυφαία χαρά του δυο … ο Μελίτων κλήθηκε άνω κοντά στο  Θεό ! Είχε η χαρά του αυτή για άλλους φυλαχτεί. «Στις 2 Νοεμβρίου 1991, η ψηφοφορία εκλογής ως Αρχιεπίσκοπου Κωνσταντινούπολης, Νέας Ρώμης και Οικουμενικού Πατριάρχη του Μητροπολίτη Φιλαδελφείας Βαρθολομαίου θα είναι ομόφωνη … μετά την ανάγνωση της έκτης ψήφου υπήρξε ένα ξέσπασμα επευφημίας και το εν αναμονή πλήθος φώναξε: «Άξιος» …  

******   ***   ******

     Τριάντα χρόνια από τότε ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, “primus inter pares” στην προκαθήμενη της Αγάπης Ορθοδοξία ! Δεν κάνω την παραμικρή αναφορά στο πώς και πόσο  σηκώνει τη σημαία του Χριστού ψηλά. «Πρέπει να ξέρετε πως κι αν αυτοί σωπάσουν, οι πέτρες θα κραυγάσουν, οι πέτρες θα κραυγάσουν»-Λουκ.19,40. Το καταγράφω όμως αποστολικά, με νόημα και νεύμα προς αποδέκτες γνωστούς.   α.  «Αλλά εμείς που έχουμε αυτό το θησαυρό είμαστε σαν τα πήλινα δοχεία. Έτσι γίνεται φανερό ότι η υπερβολική αξία του θησαυρού αυτού προέρχεται από το Θεό, κι όχι από μας».  β. Γιατί. «Εμάς αν και μας πιέζουν από παντού, δε μας καταβάλλουν. Βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, όμως δεν απελπιζόμαστε. Μας καταδιώκουν, ο Θεός όμως δε μας εγκαταλείπει. Μας ρίχνουν κάτω μα δε χάνουμε τον αγώνα»  γ. Καθώς. «Συνεχώς υποφέρουμε σωματικά μετέχοντας έτσι στο θάνατο του Κυρίου Ιησού, για να φανερωθεί στο πρόσωπο μας η ζωή του Αναστημένου Ιησού»-2Κορ.4,7-11.

      Η δόξα και η τιμή για μια Ορθοδοξία ανοιχτή στον κόσμο τριάντα ενιαυτούς αποκαλυπτικούς ανήκει στο Θεό ! Αλλά ! Η θερμή παράκληση και ικεσία να κρατήσει η Αγάπη του Θεού χρόνια ακόμα όσο πιο πολλά στο «Φανάρι» γεραρό το δόκιμο αυτό εργάτη του Ευαγγελίου, χρέος κάθε χριστιανού ορθόδοξου με ουσιαστικό βίωμα και ζωή Χριστού !

       Μεθεόρτια ταπεινή αναφορά στις απαρχές από θεολόγο με ρίζες Πολίτικες.

Με «την αγάπην την πρώτην, ην ουκ αφήκα …»

Αθανάσιος Κοτταδάκης

 

 Ψαλμός 86 στίχος 1^ος

ΥΓ. Περισσότερα: π. Ιωάννης Χρυσαυγής. «Βαρθολομαίος», «Αποστολή και Όραμα»