Μας πρόλαβε η επιδοκιμασία των Παπικών πρωτειακών αξιώσεων - Του Β. Χαραλάμπους

Μας πρόλαβε η επιδοκιμασία των Παπικών πρωτειακών αξιώσεων

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στον Ορθόδοξο Τύπο και που τιτλοφορείτο ‘’Να αποδοκιμάσωμεν τον Πάπαν’’, του Αρχιμανδρίτου Θεόκλητου Κ. Τσίρκα, γινόταν κάλεσμα αποδοκιμασίας στον Πάπα. Μια τέτοια όμως ενέργεια την πρόλαβε η επιδοκιμασία πολλών Παπικών πρωτειακών αξιώσεων, από όσους επέλεξαν τη μονομέρεια στο Ουκρανικό. 

Είναι γνωστό ότι το μεγαλύτερο αγκάθι στο διάλογο με τους Παπικούς είναι το Παπικό εξουσιαστικό πρωτείο, συνεπικουρούμενο από τη διαστροφή του παπικού εξουσιαστικού αλάθητου.  Αυτές είναι και αιτίες της επιμονής των Παπικών στις δογματικές κακοδοξίες τους.

Δυστυχώς μας πρόλαβαν οι πρωτειακές εξουσιαστικές στρεβλώσεις αναφορικά με τα πρεσβεία τιμής του Οικουμενικού Θρόνου, εξ αφορμής της μονομέρειας στο λεγόμενο ‘’Ουκρανικό’’ ζήτημα. Η εμμονή αποφυγής του εκκλησιαστικού τρόπου της συνοδικότητας και της συναίνεσης, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια στήριξης της μονομερούς εκχώρησης Αυτοκεφαλίας, οδήγησε σε φρικτές παρερμηνείες και αγιογραφικά ανυπόστατα.  Δεν έχουν αντιληφθεί ότι έχουν δώσει άλλοθι στις Παπικές στρεβλώσεις αναφορικά με το λεγόμενο ‘’παπικό πρωτείο’’;

Επικρότησαν ως δήθεν εμπεριστατωμένη ‘’μελέτη’’, κείμενο που παρερμηνευτικά αναφερόταν στον Άγιο Ιννοκέντιο Πάπα Ρώμης, όπου συμπερασματικά προβαλλόταν η ‘’διαπίστωση ‘’ για επεμβάσεις του Πάπα Ρώμης  και μάλιστα δυναμικές,  στις υποθέσεις άλλων τοπικών Εκκλησιών, ακόμα και της Κωνσταντινούπολης.  Επικροτήσαν την άποψη που πρόβαλλε τον ισχυρισμό, ότι ο Πάπας Ρώμης  επειδή είχε τα πρωτεία τιμής ρύθμιζε όλα τα θέματα της Εκκλησίας.    Επικροτήσαν τον ισχυρισμό, ότι πάντοτε υπήρχε κάποια ανώτερη αρχή, εννοώντας τον Πάπα Ρώμης.  Απλά να θυμίσουμε την ορθή επισήμανση του π. Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου, ο οποίος αναφέρει ότι όταν τέθηκε στον τότε Πάπα Ιννοκέντιο το θέμα της καταδίκης του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου, ο τότε Πάπας Ιννοκέντιος υπέδειξε τη Σύνοδο Δυτικών και Ανατολικών, ως αρμόδια να αποφασίσει, ‘’ούσης μάλιστα πρωτοθρόνου της Εκκλησίας της Δύσεως’’*, όπως χαρακτηριστικά σημείωνε ο μεγάλος αυτός Κανονολόγος.  Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που καταρρίπτουν εκκλησιαστικές επισημάνσεις του και μάλιστα με ‘’νικητήριο’’  τρόπο.

Οι γνωστοί λοιδορούντες τον Ορθόδοξο Τύπο και τη θέση του στο Ουκρανικό, με ενθουσιασμό επικρότησαν την άποψη, ότι πάντα  κάποιος ήταν πάνω από όλους στην Εκκλησία και ρύθμιζε τα εκκλησιαστικά θέματα.  Πίστευαν ότι με τέτοια στάση  ‘’ανώδυνα’’ προβάλλοντας τα υποτιθέμενα πρωτειακά προνόμια του Πάπα Ρώμης πριν το 1054μ.Χ. , ελεύθερα θα μπορούσαν να τα αποδώσουν εξ αφορμής του Ουκρανικού στον Οικουμενικό Πατριάρχη.  Ισχύει και γι’ αυτούς αυτό που έγραφε Άγιος Μελέτιος ο Πηγάς στον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιερεμίας Β΄, με το  ‘’ει μη τη Παλαιά Ρώμη επανακολουθείν έγνωκεν η Νέα’’*;

Φυσικά τέτοια μορφής επιδοκιμασία με τον επιπόλαιο χαρακτηρισμό τέτοιων διαπιστώσεων ως  δήθεν αποτέλεσμα εμπεριστατωμένης ‘’μελέτης’’, είναι αλήθεια ότι ούτε οι Παπικοί το περίμεναν.  Δεν μας προξενεί καμιά απορία κάτι τέτοιο από αυτούς που τόσο  ενθουσιαστικά ‘’κατέρριψαν’’ εκκλησιαστικές επισημάνσεις του π. Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου.

Να θυμίσουμε μήπως την απαράδεκτη επικρότηση άρθρου και πάλιν εμπεριστατωμένης ‘’μελέτης’’, που προσπαθούσε να αποδείξει δήθεν ελλειπή εκκλησιολογία σε Κληρικό της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών, με το αγιογραφικό ανυπόστατο ότι ο Απόστολος Παύλος πήρε την Αρχιερωσύνη και την ευλογία του κηρύγματος, μετά από τη συνάντησή του με τον Απόστολο Πέτρο.  Ακόμα και οι Παπικοί δεν κατάφεραν να επινοήσουν τέτοιο αγιογραφικό ανυπόστατο. 

Παρόμοια δεν προβάλλουν και οι Παπικοί;  «Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην διαδοχή του Αποστόλου Πέτρου και στη διαδοχή οποιουδήποτε άλλου Αποστόλου» (Bellarminus, De Pontifice Romano, Liber IV, 24 και 25 και liber 1,9)***.  Αυτό δεν προβλήθηκε και στην αξιολογηθείσα ως δήθεν εμπεριστατωμένη ‘’μελέτη’’; 

Ο Παπισμός κατ’ ουσία τη μόνη αποστολική διαδοχή που παραδέχεται είναι αυτή του Πάπα. (Διάταγμα του Πίου Χ- Pii X, Decretum ‘’Lamentabii’’, 50.  Actae Sanctae Sedis, 40, 476). Αυτό δεν προσπάθησαν να αποδείξουν με τέτοια αγιογραφικά ανυπόστατα; «Μόνο η εξουσία  του Αποστόλου Πέτρου, κάτω από την οποία βρίσκονται όλες οι άλλες, μεταβιβάσθηκε στους διαδόχους του στον παπισμό» (απόσπασμα από το Devoti, Institutiones Canonicae, Prolegom., κεφ. 2)***.  Η επικρότηση της εφεύρεσης τέτοιων ανυπόστατων παραπομπών στην Αγία Γραφή σε τί αποσκοπούσε; 

Το ομολογιακό κάλεσμα αποδοκιμασίας στον Πάπα από τον π. Θεόκλητο Τσίρκα, δυστυχώς το πρόλαβε η εμπαθής και νικητήρια επιδοκιμασία των πρωτειακών στρεβλώσεων. 

 

*‘’Τα δύο άκρα’’ ,  Αρχιμανδρίτου Επιφανίου Ι. Θεοδωροπούλου, Έκδοσις Ιερού Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνος.

*www.myriobiblos.gr ‘’Μελέτιος ο Πηγάς – Κεφάλαιον Γ΄ : Ο Μελέτιος ως Πατριάρχης Αλεξανδρειας’’

**Επισκόπου Ναζιανζού Παύλου Μπαγιεστέρ, «Η επιστροφή μου στην Ορθοδοξία», (Έκδοσις Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Μαχαιρά - 2009)