Μνήμη των μαρτύρων Αιδεσίου και Αμφιανού (2 Απριλίου)

Σήμερα, Τετάρτη του Μεγάλου Κανόνος. Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Οσίων Τίτου και Γρηγορίου του εν τω Κόλπω της Νικομηδείας, των μαρτύρων Αιδεσίου και Αμφιανού, Θεοδώρας και Ευθαλίας των παρθένων, του μάρτυρος Πολυκάρπου και του Νεομάρτυρος Παναγιώτου του εν Ιεροσολύμοις.  
Οι αυτάδελφοι Αμφιανός και Αιδέσιος οδηγήθηκαν στη χριστιανική πίστη από τον άγιο Πάμφιλο, του οποίου προσπάθησαν να μιμηθούν τις αρετές. Αναδείχθηκαν αγωνιστές και μάρτυρες για την αγάπη του Ιησού.
Στον διωγμό επί Διοκλητιανού, τα δύο αδέλφια συνελήφθησαν από τον έπαρχο Ουρβανό. Πρώτος ανακρίθηκε ο Αμφιανός, ο οποίος αφού αντιστάθηκε στις προκλήσεις και δε θυσίασε στους ειδωλολατρικούς θεούς, με παρρησία ομολόγησε την πίστη του. Βασανίστηκε σκληρά και τέλος ρίχθηκε στη θάλασσα, όπου βρήκε μαρτυρικό θάνατο.
O Αιδέσιος, αφού ομολόγησε κι αυτός με θάρρος την πίστη του στον Χριστό, εξορίστηκε στην Αίγυπτο, όπου καταδικάστηκε σε καταναγκαστικά έργα. Με καρτερία υπέμεινε τα μαρτύρια και τους ευτελισμούς,  διότι όλα γίνονται προς δόξα του Θεού. Τέλος, ρίχθηκε κι αυτός στη θάλασσα.
Σήμερα τελείται η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα μαζί με το Μικρό Απόδειπνο ψάλλεται ο Μέγας Κανόνας του Αγίου Ανδρέα Κρήτης.
Είναι ο εκτενέστερος εκκλησιαστικός κανόνας. Η χρήση του κατά την Μεγάλη Τεσσαρακοστή οφείλεται στο αγιογραφικό, διδακτικό και θεολογικό περιεχόμενό του, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί προσκλητήριο για μετάνοια, συγχώρεση και ταπείνωση. Μέσα από τα τροπάρια του υμνούνται όλα τα εξέχοντα πρόσωπα τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης, οι βίοι και τα έργα των οποίων προσφέρονται  ως παραδείγματα, είτε προς μίμηση, είτε προς αποφυγή.
«Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα τι καθεύδεις, το τέλος εγγίζει και μέλλεις θορυβείσθαι. Ανάνηψον ουν, ίνα φείσηται σου Χριστός ο Θεός, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών». Ας είναι οδηγός και προς τη δική μας μετάνοια, για να φθάσουμε με πνευματική νήψη και με εγρήγορση τη μεγάλη εορτή του Πάσχα, απαλλαγμένοι από τα στοιχεία που μας εμποδίζουν να μετέχουμε στο δείπνο της Βασιλείας του Θεού.
 

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου