Μνήμη του Οσίου Θεοδούλου του Κυπρίου, του διά Χριστόν Σαλού (3 Δεκεμβρίου)

 Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Προφήτου Σοφονίου, Οσίου Θεοδούλου, Νεομάρτυρος Αγγελή και Οσίου Θεοδούλου του διά Χριστόν Σαλού του Κυπρίου.
Ο Προφήτης Σοφονίας έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ. Το όνομά του σημαίνει «ὁ Θεός προστατεύει». Στο βιβλίο του, στην Παλαιά Διαθήκη, απειλεί τους Ιουδαίους, που παρέκκλιναν και προλέγει την καταστροφή πόλεων και χωριών. Ελέγχει την Ιερουσαλήμ για τη διαφθορά, αν και την ονομάζει «επιφανή πόλη», γιατί από αυτή θα λυτρωθεί το ανθρώπινο γένος, με την ενανθρώπηση του Σωτήρος Χριστού.
Ο Όσιος Θεόδουλος ο Κύπριος έζησε με αυταπάρνηση και καλοσύνη προς τους ανθρώπους. Έγινε μοναχός, αφού επιθυμούσε τη μόνιμη αφοσίωση στο Θεό. Η φήμη του ως ενάρετου ανθρώπου εξαπλώθηκε ευρύτερα. Εκείνος, μη ζητώντας τη δόξα και την κολακεία, συμπεριφερόταν με αγάπη και διάκριση. Καταλάβαινε και κατανοούσε την πνευματική αδυναμία των ανθρώπων και τους βοηθούσε να ξεπεράσουν τις δοκιμασίες μέσω της ταπείνωσης και της αυθεντικής μυστηριακής ζωής. Στην προσπάθειά του να τους οδηγήσει στην εν Χριστώ σωτηρία και ελευθερία και όχι στην ιδιοτέλεια και την εκμετάλλευση των απλοϊκών  συνειδήσεων, ο Θεόδουλος έφθανε στα άκρα της εν Χριστώ σαλότητας.
Η πνευματική σαλότητα είναι χάρισμα του Αγίου Πνεύματος και βοηθά τους ανθρώπους που πλησιάζουν τον ενάρετο άνθρωπο να λαμβάνουν πνευματική καθοδήγηση, χωρίς να απολυτοποιούν την ενδεχόμενη γοητεία του προσώπου. Η πνευματική σαλότητα είναι μια άλλη μορφή εν τω κρυπτώ πνευματικής άσκησης, η οποία ασφαλώς, θέλει προσευχή και διάκριση.
Ο φανατισμός, όπως και ο συγκεντρωτισμός, και στις μέρες μας, απ’ όπου κι αν προέρχονται, κρύβουν κοσμικό φρόνημα και ανελευθερία των ανθρώπων.
Η διδασκαλία της Εκκλησίας είναι ζωή και ανάσταση, ως άγκυρα σταθερή διότι δεν εκπορεύεται εκ του κόσμου τούτου. Οι ραγδαίες αλλαγές του μεταμοντέρνου βίου, όπως η Τεχνική νοημοσύνη αποδεικνύεται ότι τα πάντα μεταβάλλονται για τον πεπερασμένο άνθρωπο. Σταθερός και αμετακίνητος το Παιδίον το Νέον, ο Ιησούς Χριστός, ο Σωτήρας του κόσμου.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου