Στην από 15-12-73 παραίτησή του από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο των Αθηνών, ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Κοτσώνης, στο κείμενο της παραίτησής του, μεταξύ άλλων γράφει:
“Απέρχομαι, επωμιζόμενος προσωπικώς τον σταυρόν μιας κατακραυγής ή ίσως και σκανδαλισμού. Βεβαίως, διά της παρούσης, δεν προτίθεμαι να θέσω υπό συζήτησιν ούτε την πραγματικήν έκτασιν αυτής ούτε τα αίτια, τα οποία την προεκάλεσαν, ως και τους υποκινήσαντας ταύτην. Αλλ' ούτε πάλιν θα επεθύμουν να αποσείσω το βάρος της ευθύνης μου διά τα όσα τυχόν λάθη βαρύνουν προσωπικώς εμέ, επειδή η συνείδησίς μου με πληροφορεί, ότι πάσαι αι αποφάσεις και αι ενέργειαια μου υπηγορεύθησαν πάντοτε από αγάπην προς την Εκκλησίαν και τα τέκνα της, τον άνθρωπον. Ζητώ μόνον και παρακαλώ, όπως οιαδήποτε απογοήτευσις ή κατακραυγή ή και πιθανός σκανδαλισμός περιορισθή αποκλειστικώς και μόνον εις το πρόσωπό μου και όχι εις την Εκκλησίαν και το λυτρωτικόν έργον της. Αν όσοι εξ ημών ως διάκονοι του έργου Της τυχόν αστοχούμεν και διαπράττομεν λάθη, η Εκκλησία ουδέποτε παύει να αποτελή διά πάντα άνθρωπον την ανοιχτήν θύραν αναψυχής, αγιασμού και σωτηρίας”.
Και ακόμη:“Εντεύθεν, ίνα μη έστω και ακουσίως γίνωμαι συνεργός εις την φθοράν του κύρους της Εκκλησίας, απεφάσισα όπως αποσυρθώ της ενεργού υπηρεσίας επί τη ελπίδι και τη ευχή, ότι διά του παραμερισμού του προσώπου μου, θα κοπάσουν τα πάθη και θα επέλθη πάλιν απαραίτητος εις τας ψυχάς των Χριστιανών μας γαλήνη”.
2 σχόλια:
Από πολλές πλευρές, ο καλύτερος Αρχιεπίσκοπος που είχαμε ποτέ.
Αιωνία αυτού η μνήμη.
Δεν παύουν τα λάθη του να είναι δολοφονικά για τους παπάδες και τις οικογένειες τους.
Ένα Παπαδοπαίδι
Δημοσίευση σχολίου