Νέος κληρικός στην Ι.Μ.Νέας Σμύρνης ὁ Δημήτριος Τσουροῦ.

Χθές, Κυριακή τῶν Βαΐων, ὁ Σεβασμ. Νέας Σμύρνης κ. Συμεών ἱερούργησε στόν Ἱερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Παλαιοῦ Φαλήρου. Περιστοιχιζόμενος ἀπό πολλούς κληρικούς καί ἐνώπιον ἑνός πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος, ὁ Σεβασμιώτατος προέβη στή χειροτονία σέ Διάκονο τοῦ κ. Δημητρίου Τσουροῦ.

Ὁ νέος Διάκονος, 35 ἐτῶν, γέννημα-θρέμμα εὐσεβοῦς οἰκογενείας τῆς Νέας Σμύρνης, ἔχει σπουδάσει οἰκονομικά καί θεολογία στήν Ἀθήνα καί στήν Ἀμερική. Εἶναι ἔγγαμος καί πνευματικό τέκνο τοῦ Ἀρχιμ. π. Ἀστερίου Χατζηνικολάου, Προϊσταμένου τῆς Ἀδελφότητος Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ».

Ἡ χειροτονία τοῦ π. Δημητρίου εἶναι μιά ξεχωριστή εὐλογία τοῦ Θεοῦ γιά τή Μητρόπολή μας. Τό ἦθος, τά χαρίσματα καί οἱ καλές σπουδές τοῦ νέου κληρικοῦ ἐγγυῶνται ὅτι θά ἀναδειχθεῖ, χάριτι Κυρίου, σέ ἕνα λαμπρό ἱερωμένο καί ἐργάτη τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἀπευθυνόμενος στήν ἀντιφώνησή του ὁ Σεβασμιώτατος πρός τόν χειροτονούμενο, ἀνέφερε μέ πολλή συγκίνηση ὅτι Κυριακή τῶν Βαΐων, πρίν ἀπό 42 χρόνια, εἶχε λάβει καί ὁ ἴδιος τήν εἰς Διάκονον χειροτονία του.

 Ἀκολουθεῖ ἡ προσφώνηση τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου

«Ἀγαπητέ μου Δημήτριε,

Ἡ σημερινή Κυριακή τῶν Βαΐων μᾶς ὑπενθυμίζει τήν ἔνδοξη εἴσοδο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στήν Ἱερουσαλήμ· τήν τελευταία ἀνάβασή Του στήν ἁγία Πόλη γιά νά παραδώσει τόν ἑαυτό Του «ἐπί τό ἑκούσιον Πάθος». Καί τό δειλινό τῆς σημερινῆς ἡμέρας ἀποτελεῖ τό κατώφλι τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας, τῆς Ἑβδομάδας τῶν Ἁγίων Παθῶν.

Τήν εὐλογημένη τούτη ἡμέρα καί σύ, ἀγαπητό μου παιδί, καλεῖσαι νά εἰσέλθεις στίς τάξεις τοῦ ἱεροῦ Κλήρου. Νά λάβεις διά τῆς πανσθενουργοῦ χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐκ τῶν χειρῶν τοῦ ἐπισκόπου σου τόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης.

Ἡ σημερινή ἡμέρα —ἐπιτρέψατέ μου νά ἐξομολογηθῶ, ἀδελφοί— ἔχει καί γιά μένα προσωπικά ἰδιαίτερη σημασία. Καί τοῦτο, διότι καί ἡ ταπεινότης μου τήν ἴδια ἡμέρα, Κυριακή τῶν Βαΐων, πρίν ἀπό 42 χρόνια, ἔλαβε τήν πρώτη χειροτονία στόν βαθμό τοῦ Διακόνου ἐκ τῶν ὁσιακῶν χειρῶν τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ὕδρας Ἱεροθέου. Ἀσφαλῶς, λοιπόν, καί τό γεγονός αὐτό συνέτεινε στό νά ἐπιλέξουμε τή σημερινή Κυριακή ὡς ἡμέρα τῆς χειροτονίας τοῦ ἀγαπητοῦ μας Δημητρίου.

Τό πρώτιστο ὅμως εἶναι ὅτι ἡ ἱερωσύνη, ἡ ἄσκηση τῆς ἱερατικῆς διακονίας, ἀποτελεῖ μία συμπόρευση μέ τόν Κύριο Ἰησοῦ στήν πορεία Του πρός τό ἑκούσιο Πάθος· στήν πορεία Του πρός τόν Γολγοθᾶ. Εἶναι δηλαδή ἡ ἱερωσύνη σταυρικό λειτούργημα καί σταυρική πορεία. «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν», μᾶς λέει ὁ Κύριος, «ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι» (Ματθ. 16,24).

Ὡς σταυρική ἀποστολή βίωσαν καί ὑπηρέτησαν οἱ Ἀπόστολοι τό ἔργο τοῦ κηρύγματος τοῦ Εὐαγγελίου, πού τούς ἀνέθεσε ὁ Κύριός μας.

Ὡς ὁδό θυσίας καί σταυρικῆς αὐταπάρνησης ἔζησαν τήν ἱερωσύνη τους διαμέσου τῶν αἰώνων ὅλοι οἱ ἅγιοι λειτουργοί καί ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας.

Καί ὅσοι ἐκ τῶν ἁγίων Πατέρων μας μίλησαν καί ἔγραψαν γι᾽ αὐτήν, αὐτόν τόν θυσιαστικό χαρακτήρα τῆς ἱερωσύνης ἐξῆραν. Τόν χαρακτήρα πού συμπυκνώνει ὁ ἀθάνατος λόγος τοῦ Κυρίου μας : «Ὁ ποιμήν ὁ καλός τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων» (Ἰω. 10,11).

Σήμερα τό πνεῦμα τῆς ἐκκοσμίκευσης, πού σάν λίβας ἀπειλεῖ νά ἀλλοιώσει καί νά ἀφανίσει τά οὐσιώδη τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους, ἀπειλεῖ νά ἀλλοιώσει καί νά μεταβάλει καί τήν ἱερωσύνη.

Νά τήν καταστήσει «ἀφορμήν βίου» κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, δηλαδή ἐπάγγελμα καί μάλιστα, ὅπως νομίζουν πολλοί, προσοδοφόρο!

Νά τήν μεταβάλει ἀπό «ὑπεύθυνη λειτουργία» σέ «ἀνεξέταστη ἀρχή», δηλαδή ἐξουσιαστικό ἀξίωμα. Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ἐπικρίνει αὐστηρά τό φαινόμενο πού καί στίς μέρες μας παρατηρεῖται : πολλοί νά πλησιάζουν τό Ἅγιο Βῆμα καί νά συνωθοῦνται περί τήν Ἁγία Τράπεζα «ἀνίπτοις χερσίν καί ἀμυήτοις ψυχαῖς» (Ἀπολογητικός 8, ΒΕΠΕΣ 58, 248).

Ἀγαπητέ μου ὑποδιάκονε Δημήτριε,

Ἔχω, κατ᾽ ἄνθρωπον, τή βεβαιότητα ὅτι αὐτό πού ἀναφέρει καί ἐπικρίνει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, χάριτι Κυρίου, δέν ἰσχύει γιά τό πρόσωπό σου.

Εὐτύχησες νά γεννηθεῖς στά σπλάγχνα μιᾶς χριστιανικῆς οἰκογένειας καί νά ἀνατραφεῖς «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου» (Ἐφ. 6,4).

Ἀνδρώθηκες πνευματικά μέσα στήν Ἐκκλησία καί πλησίον ἀνθρώπων πού σοῦ ἐνέπνευσαν τήν ἀγάπη πρός τόν Χριστό μας καί τό νόημα τῆς ἀληθοῦς πνευματικῆς ζωῆς.

Καθοδηγεῖσαι ἐν Χριστῷ ἀπό ἔμπειρο πνευματικό Πατέρα.

Ἦρθες σέ κοινωνία γάμου κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μαζί μέ τή σύζυγό σου, μιά νέα κοπέλα μέ φόβο Θεοῦ, καλλιεργημένη πνευματικά καί ἀποφασισμένη νά σταθεῖ μέ ἀφοσίωση στό πλευρό σου καί νά συνοδοιπορήσει μαζί σου στόν δρόμο τῆς ἱερατικῆς σου ζωῆς.

Ὅλα αὐτά ἐμπνέουν σέ ὅλους μας καί κυρίως στόν ἐπίσκοπό σου, πού ἀναλαμβάνει τήν εὐθύνη τῆς χειροτονίας σου, ἕνα αἴσθημα ἐμπιστοσύνης. Καί ὅλοι μας τήν εὐλογημένη τούτη ὥρα ἱκετεύουμε τόν Κύριο καί Θεό μας νά ἀποστείλει πλούσια τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματός Του καί νά σέ ἀναδείξει «σκεῦος ἐκλογῆς» (Πράξ. 9,15). Νά σέ ἀξιώσει γιά νά κρατήσεις στούς ὤμους σου ἐπάξια τό χάρισμα τῆς ἱερωσύνης καί νά διακονήσεις τήν ἁγία Ἐκκλησία μας μέ ζῆλο, μέ ἀφοσίωση, μέ σταυρική αὐταπάρνηση. Ἀμήν.»

Πηγή: Ι. Μ. Ν. Σμύρνης