Η ΙΕΡΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

  Η ΙΕΡΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Πάνδημο ὑποδοχή ἐπεφύλαξε, τήν Δευτέρα τό ἀπόγευμα, 18.11.2019, ἡ Ἱερά καί Ἀποστολική πόλις τῶν Πατρῶν, στό ἱερό καί σεβάσμιο σέμνωμα τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, στό θαυματουργό καί περίπυστο εἰκόνισμα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, τό ὁποῖο ἐκόμισε κατόπιν ἐγκρίσεως τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Σωματείου «Παναγία Σουμελᾶ», ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας κ. Παντελεήμων.

 Ἡ ὑποδοχή τῆς Εἰκόνος τῆς Παναγίας μας, πραγματοποιήθηκε ἒμπροσθεν τοῦ Νέου Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν, ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ. Χρυσοστόμου, παρουσίᾳ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου, Φωκίδος κ. Θεοκτίστου καί τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου, τοῦ Προέδρου τοῦ Σωματείου «Παναγία Σουμελᾶ» κ. Γεωργίου Τανιμανίδη, τῶν Πολιτικῶν,  Στρατιωτικῶν, Δικαστικῶν, Ἐκπαιδευτικῶν καί λοιπῶν Ἀρχῶν τῆς πόλεως καί τῆς Περιφερείας, σύμπαντος τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τῶν μοναστικῶν Ἀδελφοτήτων καί χιλιάδων εὐσεβῶν καί φιλαγίων χριστιανῶν ἀπό τήν Πάτρα καί ἀπό  ἂλλες περιοχές.

Ἐν συνεχείᾳ ἐτελέσθη Δοξολογία ἐπί τῇ ὑποδοχῇ τῆς σεβασμίας Εἰκόνος τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.

Ὁ Σεβασμιώτατος  Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος στήν προσλαλιά του ἀνέφερε τά ἐξῆς:

            Σεβασμιώτατε καί παμφίλτατε ἃγιε Ἀδελφέ,

           Μητροπολίτα Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας κ. Παντελεήμων,

            Ἃγιοι Ἀρχιερεῖς,

            Ἐντιμολογιώτατε κ. Πρόεδρε τοῦ Σωματείου «Παναγία Σουμελᾶ»

            μετά τῆς Συνοδείας Σας,

            Ἐντιμότατοι Ἂρχοντες ἁπαξάπαντες,

            Λαέ τοῦ Θεοῦ περιούσιε καί εὐλογημένε,

            Μετά βαθυτάτης συγκινήσεως καί δέους ψυχῆς ὑποδεχόμεθα σήμερον, εἰς τήν Ἀποστολικήν πόλιν καί περιάκουστον τῶν Πατρῶν Μητρόπολιν, τό ἱερόν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Παλλάδιον, τοῦ μαρτυρικοῦ ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ τό σέμνωμα, τό θαυματουργόν καί περίπυστον εἰκόνισμα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, προκειμένου ἀφ’ ἑνός μέν νά εὐλογηθῇ ὁ περιούσιος, φιλόθεος καί φιλάγιος Πατραϊκός Λαός καί οὐχί μόνον, ἀφ’ ἑτέρου δέ νά μνησθῶμεν τῆς δόξης, τῆς εὐλαβείας, ἀλλά καί τῶν διωγμῶν καί τῶν πόνων, τῶν ποικίλων καί μυρίων βασάνων, τῶν στεναγμῶν καί τῶν μαρτυρίων, συνελόντι δ’ εἰπεῖν, τῆς φρικτῆς γενοκτονίας καί τοῦ ξεριζωμοῦ ἀπό τίς πατρογονικές Ἑλληνικές Ἑστίες, τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, πρίν ἑκατό ἀκριβῶς ἀπό σήμερα χρόνια καί νά συνοδεύσωμε τούς ξεριζωμένους ἀδελφούς μας, στό θρηνητικό γιά τά ἃγια χώματά μας ἇσμα.

Τὴν Πατρίδα μ’ ἔχασα,

ἔκλαψα καὶ πόνεσα

λιγοῦμαι κὶ ἀροθυμῶ

ν’ ἀνασπάλω κὶ ἐπορῶ

            Πραγματοποιεῖται αὐτή ἡ λαμπρά καί συγκινητική ὑποδοχή τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Παναγίας μας εἰς τό πλαίσιον τῶν «Ἱερῶν Πρωτοκλητείων 2019», τῶν ἑορταστικῶν, δηλονότι, ἐκδηλώσεων πρός τιμήν τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων, Ἁγίου Ἀνδρέου, τῶν ὁποίων ἱερῶν λατρευτικῶν ἐκδηλώσεων, κεντρικό θέμα ἐφέτος, ὁρίσθη ἡ ἐπέτειος ἐπί τῇ συμπληρώσει ἑκατό ἐτῶν ἀπό τήν, ὡς ἐν τοῖς ὓπερθεν ἀνεφέρθη, γενοκτονίαν τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, τοῦ ὁποίου ὁ λυγμός καί ὁλοφυρμός θά συνοδεύῃ διαχρονικά τήν παγκόσμια ἱστορία ὡς μνήμη καί ὡς ἒλεγχος γιά τήν μή ἀκόμα ἀνεγνωρισμένη Γενοκτονία.

Τά ταφία μ’ ἒχασα

Ντ’ ἒθαψα κί ἐνέσπαλα

τ’ ἐμετέρτ’ς ἀναστορῶ

καί σό ψυόπο μ’ κουβαλῶ.

Ἐκκλησίας ἒρημα

Μοναστήρα ἀκάντηλα

πόρτας καί παράθυρα

ἐπέμναν ἀκράνοιχτα.

            Θεωροῦμεν χρέος μας ἱερόν καί καθῆκον ἐπιβεβλημένον ἳνα ἀνασύρωμεν εἰς τήν ἐπιφάνειαν τά πραγματικά στοιχεῖα τά ὁποῖα συνθέτουν, τήν πεμπτουσίαν καί τήν πορείαν τοῦ Ἑλληνισμοῦ, καθ’ ὃσον τά τελευταῖα ἒτη, ἐπιχειρεῖται ἡ ἀπομείωσις τῶν ἀγώνων, ἡ ἀποϊεροποίησις τῶν θυσιῶν, ἡ ὡραιοποίησις τῶν καταστάσεων πού ὁδήγησαν εἰς αἱματηράς θυσίας, ἡ παραχάραξις τῆς ἱστορίας καί ἡ ἐν ὀνόματι τῆς κακῶς νοουμένης γειτονίας, ἀπάλειψις τῆς ἱστορικῆς καί αἱματωμένης μνήμης τῶν προγόνων μας, ἡρώων τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος, οἱ ὁποῖοι μέσα ἀπό τά αἳματα καί τά ἰκριώματα, τούς σταυρούς, τίς πορεῖες θανάτου καί τήν προσφυγιά τραγούδησαν μέ πόθο ζωῆς τήν Παναγιά καί τήν Πατρίδα.

Γιά τ’ ἐσένα τραγουδῶ πατρίδα μ’ κι ἀναστορῶ

Πῶς ἐχάσαμεν ἐμεῖς τόν παράδεισον τῆς γῆς.

Τά παρχάρεα τά ραχιά καί τά κρύα τά νερά σ,

Καί σο ὂρος τοῦ Μελᾶ Παναΐα μ’ Σουμελᾶ,

Πατρίδα μου ἒχω πόνο καί καημό μέ τήν λύρα τραγουδῶ

Τήν πατρίδα μ’ὃσο ζῶ πάντα θά ἀναζητῶ,

Τ’ ὀμηλετ’ ὃλον ἀκούει τήν καμπάνα ντό θά κρούει

Καί ἀνάστασην ἐκεῖ νά έφτάμε ἓναν λαμπρήν.

   Ἡ Ἱερά καί Ἀποστολική Μητρόπολίς μας, Σεβασμιώτατε Ἃγιε Βεροίας, ἒγινε ἡ στοργική ἀγκάλη, ἐντός τῆς ὁποίας εὗρον στοργήν καί ἀπαντοχήν ἑκατοντάδες πονεμένων καί κατατρεγμένων τέκνων τοῦ Πόντου καί τῆς Μικρασίας. Αἱ συνοικίαι πού φέρουν τό ὂνομα «Προσφυγικά» ὡς καί τό χωρίον τοῦ Ἀπιδεῶνος, τό ὁποῖον κατῳκήθη ὑπό Ποντίων ἀδελφῶν, μαρτυροῦν τοῦ λόγου τό ἀληθές. Οἱ ἀδελφοί μας αὐτοί μετέφεραν ἐνταῦθα, μαζί μέ τούς πόνους καί τά δάκρυά των, τήν πατρώαν εὐσέβειαν, τήν πίστιν εἰς τάς ἱεράς πατρογονικάς ἐκκλησιαστικάς καί ἐθνικάς παραδόσεις, τό μεγαλεῖον καί τήν ὑπερηφάνειαν τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ ὁποῖος διαχρονικῶς διῆλθε διά πυρός καί ὓδατος καί σιδήρου καί ὃμως, ὦ τοῦ θαύματος, ἐξῆλθεν εἰς ἀναψυχήν.

            Σεβασμιώτατε καί παμφίλτατε Ἃγιε Ἀδελφέ, Μητροπολίτα τῆς ἐπίσης Ἀποστολικῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας, Ὑμεῖς ὁ ὁποῖος χάριτι καί οἰκονομίᾳ Θεοῦ, ἠξιώθητε νά φυλάσσετε τό θαυματουργόν καί ἀγγέλοις αἰδέσιμον, ἱερόν καί Πανάγιον ἐκτύπωμα τῆς Παναχράντου καί ἀπειρογάμου Νύμφης, τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, ἐπί τοῦ ὁποίου ἐναπετέθησαν οἱ στεναγμοί τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀλλά καί τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑλληνικοῦ Γένους ὁλοκλήρου, δεχθῆτε παρακαλῶ, τάς εὐγνώμονας εὐχαριστίας τῆς ἐλαχιστότητος ἡμῶν, τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου σύμπαντος, τῶν Ἱερῶν Μοναστικῶν Ἀδελφοτήτων καί τοῦ εὐσεβοῦς, εὐγενοῦς καί φιλοπροόδου Πατραϊκοῦ Λαοῦ διά τήν μεγάλην εὐλογίαν τήν ὁποίαν σήμερον κομίζετε εἰς τήν πόλιν μας. Ἐφέτος μάλιστα, ἑορτάζετε λαμπράν ἐπέτειον ἐπί τῇ συμπληρώσει 50 ἐτῶν ἀπό τῆς εἰσόδου Σας εἰς τόν ἱερόν Κλῆρον καί 25 ἐτῶν ἀπό τῆς ἐκλογῆς καί χειροτονίας Σας εἰς Ἐπίσκοπον καί Μητροπολίτην τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας καί διά τοῦτο, συνεορτάζοντες μαζί Σας, ἀναφωνοῦμεν, ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει: ΑΞΙΟΣ!

  Ἐκτενῶς δεόμεθα τοῦ Κυρίου ὑπέρ μακροημερεύσεως τῆς Ὑμετέρας λίαν ἀγαπητῆς ἡμῖν Σεβασμιότητος, πρός δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι προσκυνουμένου Θεοῦ ἡμῶν, τιμήν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί σωτηρίαν ψυχῶν ἀθανάτων ὑπέρ ὧν ὁ Κύριος ἡμῶν ἐνηνθρώπησε, ἒπαθε, ἀνέστη καί εἰς οὐρανούς ἀνελήφθη.

            Ἐπίσης, χάριτας πλείστας καί εὐγνωμοσύνην ἀπό καρδίας, χρεωστοῦμεν εἰς τόν Πρόεδρον τοῦ Σωματείου «Παναγία Σουμελᾶ» κ. Γεώργιον Τανιμανίδην, ὡς καί εἰς τό περί αὐτόν Διοικητικόν Συμβούλιον, τούς ἀξίους ἐκπροσώπους τοῦ ὃπου γῆς Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, διότι συγκατένευσαν εἰς τήν παράκλησίν μας διά τήν μεταφοράν τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, εἰς τήν πόλιν μας καί ἐν σεβασμῷ, υἱοθέτησαν τήν θετικήν διά τήν ἀνωτέρω παράκλησιν, εἰσήγησιν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος.

            Ἐπίσης εὐχαριστίας κατά χρέος προσφέρομεν καί πρός τόν πανοσιολογιώτατον Καθηγούμενον τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος π. Ἀθηναγόραν Μπίρδαν καί εἰς ὃλους τούς συνοδούς Σας, Κληρικούς καί Λαϊκούς, Σεβασμιώτατε Ἂγιε Βεροίας, οἱ ὁποῖοι μετά τῆς Ὑμετέρας Σεβασμιότητος συνόδευσαν τήν Παναγίαν μας, ἀπό τό ἱερόν Θρονί Της εἰς τό Βέρμιον Ὂρος, ἓως τήν πόλιν τῶν Πατρῶν.

      Ἐπιθυμῶ νά κατακλείσω τήν σύντομον προσλαλιάν μου μέ τό ποντιακούς στίχους πού ἐκφράζουν τόν μεγάλο πόνο γιά τήν καταστροφή, ἀλλά καί τήν πεποίθησιν ὃτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἀθάνατη:

«Ἕναν πουλίν, καλὸν πουλίν, ἐβγαῖν’ ἀπὸ τὴν Πόλην,

οὐδὲ ’ς σ’ ἀμπέλα ’κόνεψεν, οὐδὲ ’ς σὰ περιβόλα,

ἐπῆγεν καὶ ν’ ἐκόνεψεν ’ς σ’ Ἅγια-Σοφιᾶς τό κάστρον.

Ἔσειξεν τ’ ἕναν τὸ φτερόν, ’ς σὸ αἵμαν βουτεμένον.

ἒσειξε τ’ ἂλλο τό φτερόν, χαρτὶν βαστᾶ γραμμένον.

Ἀτὸ κανείς ’κ’ ἐνέγνωσεν’, οὐδ’ οἱ μητροπολίτες,

Ἓναν παιδίν, καλὸν παιδίν, ἒρχεται κι ἀναγνώθει.

Σίτ’ ἀναγνώθει, σίτα κλαίει, σίτα κρούει τὴν καρδίαν:

— Ἀϊλὶ ἐμᾶςν νά βάι ἐμᾶς, ’πάρθεν ἡ Ρωμανία!

Μοιρολογοῦν τὰ ἐκκλησιᾶς, κλαῖγνε τὰ μαναστήρια

κι Ἀϊ-Γιάννες ὁ Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπισκᾶται.

— Μὴ κλαῖς, μὴ κλαῖς Ἀη-Γιάννε μου, καὶ δερνοκοπισκᾶσαι.

Ἡ Ρωμανία πέρασεν, ἡ Ρωμανία πᾶρθεν.

Ἡ Ρωμανία ἂν ’πέρασεν, ἀνθεῖ καὶ φέρει κι ἄλλο...»

Ἐν συνεχείᾳ, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν, προσέφερε στόν Σεβασμιώτατο  Βεροίας μιά εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἀντίγραφον τῆς ἐφεστίου Εἰκόνος πού φυλάσσεται στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου καί ἐτίμησε μέ τήν ἀνώτατη τιμητική διάκριση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, ἢτοι τόν Χρυσοῦν Σταυρόν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, τόν Πρόεδρον τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Σωματείου «Παναγία Σουμελᾶ», κ. Γεώργιον Ταμινανίδην.

Ἐπίσης, ἀντιφώνησε, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας κ. Παντελεήμων,  ὁ ὁποῖος ἀνέφερε τά ἐξῆς:

«Ἄρατε τούς ὀφθαλμούς ὑμῶν … Ἀχαιοί», καί ἴδετε τήν σεπτή εἰ­κόνα τῆς Θεομήτορος, τήν ἱστορι­κή καί θαυματουργό εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ.

Αὐτή τήν προτροπή, τήν ὁποία θέτει ὁ ἐγκωμιαστής Νικήτας ὁ Παφλαγών στά χείλη τοῦ πρω­το­κλήτου ἀποστόλου Ἀνδρέου, τοῦ πολιούχου τῆς περιφανοῦς πό­λεως τῶν Πατρέων, ὅταν φθάνει στήν πόλη σας καί ἀπευθύνεται στούς πατέρες σας, δανειζόμεθα καί ἐμεῖς σήμερα καί παραλ­λάσ­σοντάς την, καί τήν ἐπαναλαμ­βά­νουμε ἀπευθυνόμενοι πρός ὅλους ἐσᾶς, τόν εὐαγῆ κλῆρο καί τόν πιστό λαό τῆς Ἀχαΐας, οἱ ὁποῖοι κατακλύσατε τόν περικαλλέστατο καί μεγαλοπρεπῆ αὐτό ναό τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἀνδρέου γιά νά ὑποδεχθεῖτε καί νά προσκυνήσετε τήν ὑπεράχραντο Μητέρα τοῦ Σω­τῆρος Χριστοῦ, τή φιλόστοργο μη­τέ­ρα πάντων τῶν χειμαζομένων ἀπό τίς περιστάσεις τοῦ βίου, τήν παρηγορία τῶν ἀδικουμένων, τήν ἐλπίδα πάντων τῶν εἰς Αὐτήν προσ­τρεχόντων, τήν πρέσβειρα καί μεσίτρια στόν θρόνο τῆς Χά­ριτος πάντων τῶν χριστιανῶν, τήν κραταιά προστασία τοῦ Πο­ντια­κοῦ Ἑλληνισμοῦ.

«Ἄρατε τούς ὀφθαλμούς ὑμῶν καί ἴδετε» τή σεβασμία εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ Πόντου, τήν ὁποία μεταφέραμε μέ πολλή χαρά καί μέ πολλή ἀγάπη κατόπιν τῆς εὐγε­νοῦς καί φιλόφρονος προσκλή­σεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμε­νάρ­χου σας καί προσφιλοῦς ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ, Μητροπολίτου Πατρῶν κυρίου Χρυσοστόμου, στό πλαίσιο τῶν ἑορταστικῶν ἐκδη­λώ­σεων πρός τιμήν τοῦ πολιού­χου σας, ἁγίου ἀποστόλου Ἀν­δρέου τοῦ πρωτοκλήτου.

Ἡ ἔλευση τῆς ἱερᾶς καί ἱστορικῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας τοῦ Ποντια­κοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ ὁποῖος κατά τό παρόν ἔτος τιμᾶ τά ἑκατό χρόνια ἀπό τήν ἀπάνθρωπη Γενοκτονία, μέ τήν ἐμπνευσμένη πρωτοβουλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολί­του σας καί τή θετική ἀνταπό­κριση τῶν Διοικητικῶν Συμβου­λίων τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος καί τοῦ Σωματείου Παναγία Σου­μελᾶ, τῶν ἀκοιμήτων φρουρῶν καί διακόνων τῆς Σουμελιώτισσας Παναγίας, δέν εἶναι οὔτε συμπτω­μα­τική οὔτε τυχαία. Ὑποδηλώνει τόν μυστικό σύνδεσμο πού ὑφί­σταται αἰῶνες τώρα ἀνάμεσα στόν πρωτόκλητο ἀπόστολο τοῦ Κυρίου μας καί τήν Παναγία Μητέρα του, τήν Παναγία Σουμελᾶ.

Κλῆρος τοῦ Πρωτοκλήτου «πᾶσα χώρα καί πόλις, ὅσαι τε πρός ἄρ­κτον Εὐξείνου τοῦ Πόντου καί ὅσαι πρός νότον διάκεινται», ση­μειώνει καί πάλι ὁ ἐγκωμια­στής, καί ἐκεῖ «ἔδραμε ὡραίοις πο­σίν εὐαγγελιζόμενος Χριστόν».

Κλῆρος τῆς Παναγίας Παρθένου ὁ Πόντος καί τά ὑψώματα τοῦ ὄρους Μελᾶ, ὅπου ἔφθασε ἀπό τήν Ἀθήνα ἡ ἱερή εἰκόνα της, γιά νά γί­νει ὄχι μόνο τεῖχος τῶν μονα­ζόντων στήν Ἱερά της Μονή ἀλλά καί τεῖχος καί προστασία τοῦ Πο­ντι­ακοῦ Ἑλληνισμοῦ γιά δεκα­πέντε περίπου αἰῶνες.

Ἀπό τά κλίματα τοῦ βορρᾶ διέ­πλευσε «πᾶσαν τοῦ Πόντου τήν πα­ράλιον» ὁ πρωτόκλητος Ἀνδρέ­ας καί ἔφθασε στό Βυζάντιο, ὅπου «ναόν παρά τῇ ἀκροπόλει τῇ Θεο­μήτορι δειμάμενος», ὅπου ἔκτισε ναό ἀφιερωμένο στή Μητέρα τοῦ Θεοῦ Λόγου, Αὐτήν ἡ ὁποία ἐπρό­κειτο νά γίνει ἡ προστάτις τῆς πόλεως τοῦ Κωνσταντίνου καί τοῦ λαοῦ της.

Τήν ἴδια περίπου διαδρομή ἀκο­λούθησαν καί τά τέκνα της, κάτω ἀπό τραγικές συνθῆκες, διωγμένα ἀπό τίς πατρογονικές ἑστίες τοῦ Πόντου, ἔχοντας ὅμως πάντοτε τή μητρική της προστασία καί τή χά­ρη της, πού σέ λίγο τά ἀκο­λούθησε ἡ σεβασμία εἰκόνα τῆς Σουμε­λι­ώ­τισσας Παναγίας, ἐρχόμενη καί αὐτή στήν Ἑλλάδα γιά νά τά ἐνι­σχύσει καί νά τά στηρίξει στή νέα προσπάθεια νά ζήσουν καί νά ὀρ­θο­ποδήσουν καί πάλι.

Στήν πορεία αὐτή εἶχε προηγηθεῖ ὁ δικός σας ἀπόστολος, ὁ πρωτό­κλη­τος Ἀνδρέας, ὁ ὁποῖος «διά τοῦ Βυζαντίου Θράκην … ἐπιών, διά Μακεδονίας καί Θεσσαλονίκης τοῖς Πελοποννησίοις, καί τελευ­ταῖ­ον ταῖς Πάτραις τῆς Ἀχαΐας προσ­χωρεῖ».

Προηγήθηκε ὁ πρωτόκλητος γιά νά προετοιμάσει διά τοῦ εὐαγγε­λι­κοῦ του κηρύγματος καί τοῦ χρι­στομιμήτου μαρτυρίου του τόν εὐ­λογημένο αὐτόν λαό τῆς Ἀχαΐας, τόν λαό τῆς Πάτρας, γιά νά ὑποδε­χθεῖ σήμερα στόν περίκλυτο αὐτόν ναό, τόν ὁποῖο ἡ εὐλάβεια τῶν Πα­τρέων ἀνήγειρε πρός τιμήν του, «ὑπτίαις χερσίν» τό σεπτό θη­σαύ­ρισμα τῆς εὐσεβείας τῶν Ποντί­ων· νά ὑποδεχθεῖ μέ πολλή συγκί­νη­ση καί κατάνυξη τή θαυμα­τουρ­γό εἰκόνα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ.

Συγκινημένοι καί ἐμεῖς ἀπό τήν παλλαϊκή ὑποδοχή, τήν ὁποία ἐπι­φυλάξατε στήν «ἀρίζηλον δόξαν» τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ καί πάντων τῶν εἰς τήν χάρη της ἐν εὐλαβείᾳ καί πίστει προστρεχό­ντων, ἐκφράζουμε τίς θερμότατες εὐχαριστίες μας πρός τόν Σεβα­σμιώ­τατο Ποιμενάρχη σας, ὁ ὁποῖ­ος διακρίνεται γιά τόν βαθύτατο σεβασμό καί τήν καρδιακή ἀγάπη του πρός τήν Κυρία Θεοτόκο, καί σᾶς προτρέπουμε καί πάλι μαζί μέ τόν πρωτόκλητο ἅγιο ἀπόστολο Ἀνδρέα, τόν πολιοῦχο καί ἔφορο τῆς πόλεως τῶν Πατρέων καί τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ ναοῦ, «ἄρατε τούς ὀφθαλμούς ὑμῶν» πρός τήν σεπτή εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Σουμελιωτίσσης καί ἐμπιστευ­θεῖτε της τά αἰτήματα τῶν καρ­διῶν σας. Ἐμπιστευθεῖτε τίς λα­χτά­ρες καί τίς ἀγωνίες σας γιά τό παρόν καί τό μέλλον, τό δικό σας καί τῶν παιδιῶν σας. Ἐμπι­στευ­θεῖτε τούς πόθους καί τίς ἐλπίδες σας γιά τό παρόν καί τό μέλλον τῆς Ἐκκλησίας μας, τῆς πατρίδος μας καί τοῦ κόσμου. Ἐμπιστευ­θεῖ­τε τή μέριμνα καί τίς προσδοκίες σας γιά τούς νέους καί τίς νέες τῆς πατρίδος μας. Καταθέστε τόν εἰλι­κρινῆ ἀσπασμό τῆς ἀγάπης καί τῆς εὐλαβείας σας πρός τήν Παναγία μας, καί νά εἶσθε βέβαιοι ὅτι θά σᾶς ἀγκαλιάσει μέ τή χάρη της καί θά σᾶς χαρίσει τήν εὐλογία της.

Καί εὔχομαι ταπεινά ἡ χάρη τῆς Παναγίας μας, διά πρεσβειῶν καί τοῦ πολιούχου σας ἁγίου ἀποστό­λου Ἀνδρέου τοῦ πρωτοκλήτου, νά ἐνισχύει ὅλους σας, μέ πρῶτον τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη σας κύριο Χρυσόστομο, τούς ἄρχο­ντες καί τόν πιστό λαό, στή ζωή καί στά ἔργα σας, νά φυλάττει τήν πόλη σας καί τήν πατρίδα μας ἀπό παντός κακοῦ καί νά σᾶς χαρίζει κάθε ἀγαθό».

 Τέλος, ἀντιφώνησε καταλλήλως καί ὁ Πρόεδρος τοῦ Σωματείου «Παναγία Σουμελᾶ» κ. Γεώργιος Τανιμανίδης.

Ἡ Ἱερά Εἰκόνα τῆς Παναγίας θά παραμείνῃ στήν Πάτρα ἓως τήν Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2019 πρός εὐλογία καί ἁγιασμό τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ.