22 Οκτωβρίου 1991: Έχομεν Πατριάρχη

 Είκοσι εννέα χρόνια συμπληρώνονται εφέτος από την εκλογή της Α.Θ.Π του  Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου στον οικουμενικό θρόνο στις 22 Οκτωβρίου 1991.

Έγραψε τότε το περιοδικό του Οικουμενικού Θρόνου ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ
Ἡ διαδικασία τῆς ἐκλογῆς ἄρχισε στίς 14:30, ὅταν ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀπεσύρθη στό Συνοδικό τοῦ Πατριαρχικοῦ Οἴκου καί κατήρτησε διά μυστικῆς ψηφοφορίας τό «τριπρόσωπον» ψηφοδέλτιον. Σέ αὐτό ανεγράφησαν τά ὀνόματα τῶν Σεβ. Μητροπολιτών Γέροντος Χαλκηδόνος κ. Βαρθολομαίου, Λύστρων κ. Καλλινίκου καί Δέρκων κ. Κωνσταντίνου.
Μετά τήν κατάρτιση τοῦ τριπρόσωπου, οἱ Σεβ. Συνοδικοί Ἀρχιερεῖς μετέβησαν στόν Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀσφυκτικῶς γεμᾶτος ἀπό κληρικούς καί λαϊκούς, καί μετά ἀπό μία σύντομη ἀκολουθία, ὁ Πανοσιολ. Ὑπογραμματεύς τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Διάκονος κ. Ἀπόστολος, ἀνέγνωσε τό σχετικό πρακτικό, τό ὁποῖο εἶχε συνταχθεῖ ἐπί τῇ ἐκλογῇ Πατριάρχου ἔως τοῦ σημείου τῆς ἀναφορᾶς τοῦ ὀνόματος τοῦ ἐκλεχθησομένου Πατριάρχου.
Ἐν συνεχείᾳ, οἱ Σεβ. Συνοδικοί Ἀρχιερεῖς τοποθέτησαν σέ δίσκο τά ψηφοδέλτια, τή διαλογή καί ἀποσφράγιση τῶν ὁποίων εἶχε ἀναλάβει εἰδική ἐφορευτική ἐπιτροπή. Σέ ὅλα τά ψηφοδέλτια ἦτο ἀναγεγραμμένο τό ὄνομα τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος κ. Βαρθολομαίου. Μετά τήν ἀνακοίνωση τῆς παμψηφεῖ ἐκλογῆς τοῦ νέου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, τό συγκεντρωθέν πλῆθος τῶν πιστῶν ἐξέφρασε τήν ἱκανοποίησή του ἀναφωνώντας τό “Ἄξιος!”, ἐνῶ οἱ Πατριαρχικοί Χοροί ἔψαλλαν τήν φήμη τοῦ νέου Πατριάρχου: Βαρθολομαίου τοῦ Παναγιωτάτου καί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, πολλά τά ἔτη».
 
Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, κατά κόσμον Δημήτριος Χ. Αρχοντώνης, γεννήθηκε στους Αγίους Θεοδώρους Ίμβρου, την 29η Φεβρουαρίου 1940. Τα εγκύκλια μαθήματα παρακολούθησε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του, στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο-Λύκειο της Κωνσταντινουπόλεως και στην Κεντρική Σχολή Ίμβρου. Στη συνέχεια φοίτησε στην Ιερά Θεολογική Σχολή Χάλκης, στο Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών Ρώμης (Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο), το Οικουμενικό Ινστιτούτο του Bossey (Ελβετία) και το Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Μιλάει επτά γλώσσες.
Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1961, Πρεσβύτερος το 1969 και Μητροπολίτης Φιλαδελφείας το 1973. Το 1990 προήχθη σε Μητροπολίτη Γέροντα Χαλκηδόνος και στις 22 Οκτωβρίου 1991 εξελέγη παμψηφεί Οικουμενικός Πατριάρχης.
Μεταξύ των ετών 1961-1963 εκπλήρωσε την υποχρεωτική κατά τους νόμους στρατιωτική Του θητεία.
Διετέλεσε Διευθυντής του Ιδιαιτέρου Γραφείου του αμέσου προκατόχου Του, Πατριάρχου Δημητρίου, καθ’ όλη της διάρκεια της Πατριαρχίας Του (1972-1991).
Από την εκλογή Του ως Οικουμενικού Πατριάρχου εργάζεται για την ενίσχυση της πανορθόδοξης ενότητας και συνεργασίας. Για τον σκοπό αυτό καθιέρωσε τις Συνάξεις των Ορθοδόξων Προκαθημένων και πραγματοποίησε πολλές επισκέψεις προς αυτούς, καθώς, επίσης, τους προσκάλεσε και τους υποδέχθηκε στην Ιερή Καθέδρα Του στο Φανάρι. Συγκάλεσε την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη, τον Ιούνιο του 2016, και προήδρευσε κατά τις εργασίες της. Επίσης, προωθεί τον οικουμενικό διάλογο με τις άλλες Χριστιανικές Εκκλησίες και Ομολογίες, επισκεπτόμενος τις έδρες τους και συμμετέχοντας σε διαχριστιανικά συνέδρια και επετειακές εκδηλώσεις.
Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του έγινε δεκτός από πολλούς αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, πολλοί από τους οποίους επισκέφθηκαν επισήμως τον Παναγιώτατο στην έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Προσκλήθηκε και πραγματοποίησε ομιλίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (1994, 2008), το Συμβούλιο της Ευρώπης (2007), την UNESCO, το Forum 2000 της Πράγας (2019), το Παγκόσμιο Οικονομικό Forum του Davos (1999, 2020) κ.α.
Του έχουν απονεμηθεί οι ανώτατες τιμητικές διακρίσεις πολλών κρατών, μεταξύ των οποίων το Χρυσό Μετάλλιο του Αμερικανικού Κογκρέσσου,όπως επίσης και ο τίτλος του επιτίμου διδάκτορος από πολλά Πανεπιστημιακά Ιδρύματα του κόσμου.
Από το έτος 2004 διεύρυνε την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, απευθύνοντας πρόσκληση και προς τους εκτός Τουρκίας Ιεράρχες του Θρόνου για να συμμετάσχουν σε αυτή. Ακόμη, συγκάλεσε πολλές φορές Συνάξεις της Ιεραρχίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Καθιέρωσε, επίσης, τακτικές προσκυνηματικές επισκέψεις στην Καππαδοκία και σε άλλες “εσβεσμένας λυχνίας” στη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη, όπου ύστερα από πολλές δεκαετίες τελέστηκαν ιερές Ακολουθίες, με αποκορύφωμα την τέλεση της Θείας Λειτουργίας στην ιστορική Ι. Μονή Παναγίας Σουμελά (15.8.2010), η οποία συνεχίσθηκε μέχρι και το 2015.
Επισκέφθηκε τις περισσότερες Επαρχίες του Θρόνου σε όλη την οικουμένη, ευλογώντας και ενισχύοντας το επιτελούμενο ποιμαντορικό έργο σε αυτές. Επίσης, κατόπιν εισηγήσεώς Του, ιδρύθηκαν από την Αγία και Ιερά Σύνοδο και νέες Ι.Μητροπόλεις.
Με πρωτοβουλία Του εκδίδεται, ήδη από τη δεκαετία του ’90, η “Επετηρίς του Οικουμενικού Πατριαρχείου”, και επανεκδόθηκε και το επίσημο ενημερωτικό περιοδικό της Μητρός Εκκλησίας, “Ορθοδοξία”.
Αμέσως μετά την εκλογή του μερίμνησε για την επαναλειτουργία της Ι.Θεολογικής Σχολής Χάλκης, η οποία παραμένει “σιωπηλή” από το 1971, και για την επίτευξη αυτού του δίκαιου σκοπού συνεχίζει αμείωτα τις προσπάθειές Του.
Παράλληλα, εργάζεται συστηματικά, στο πλαίσιο του ενδιαφέροντος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ήδη από την εποχή του Πατριάρχου Δημητρίου, για την ευαισθητοποίηση Κρατών και λαών με στόχο τη διαφύλαξη της Δημιουργίας και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, συγκαλώντας, μεταξύ άλλων, Οικολογικά Σεμινάρια στη Χάλκη και πολλά Διεθνή Συμπόσια εν πλω σε διάφορα σημεία του πλανήτη.