Διατί ξένοι διπλωμάτες ‘’εμπλέκονται’’ στο Ουκρανικό Εκκλησιαστικό ζήτημα; - Του Β. Χαραλάμπους

 Διατί ξένοι διπλωμάτες ‘’εμπλέκονται’’ στο Ουκρανικό Εκκλησιαστικό ζήτημα;  

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 
Είναι πρωτόγνωρο και λύπης πρόξενο το γεγονός, ότι ξένοι διπλωμάτες ανακατεύονται και ‘’εμπλέκονται’’ με τον τρόπο τους στο Ουκρανικό Εκκλησιαστικό ζήτημα,  ένα θέμα αποκλειστικά εκκλησιαστικό που καθόλου δεν τους αφορά. Τους ‘’αφορά’’ και τους ενδιαφέρει βεβαίως, αλλά για άλλους λόγους.  Το λεγόμενο ‘’Ουκρανικό’’ ζήτημα αφορά την Εκκλησία, καθότι πρωτίστως είναι ποιμαντικό θέμα και καθόλου πολιτικό ζήτημα.  Ως εκ τούτου δεν χρειάζεται ξένοι διπλωμάτες να καταβάλλουν προσπάθειες προς επαύξηση της υποστήριξης της μονομερούς εκχώρησης Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, ωσάν να πρόκειται για αναγνώριση ανεξάρτητου κράτους. 
 
Η έκφραση επιθυμίας, αλλά και ‘’βεβαιότητας’’ από ξένους διπλωμάτες για την επαύξηση των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, που θα συνηγορήσουν στη μονομερή εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, προκαλεί ερωτηματικά, για τα οποία όμως υπάρχει απάντηση.  Γιατί υπάρχει τέτοια έγνοια για ένα καθαρά εκκλησιαστικό θέμα;  Αυτό το ζήτημα αφορά την Ορθόδοξη Εκκλησία. Γιατί τόση σπουδή λοιπόν για ένα ζήτημα που αφορά αποκλειστικά την Ορθόδοξη Εκκλησία;  Ποια άλλα εκτός από τα πολιτικά ελατήρια μπορούν να επικαλεστούν; 
 
Τους ενδιαφέρει η Ορθόδοξη Εκκλησία;  Θα δυσαρεστηθούν από την απομόνωση του Πατριαρχείου Μόσχας;  Δεν είναι απότοκος η έγνοια αυτή, της στάσης τους απέναντι στη Ρωσία (φανερής ή κεκαλυμμένης);  Αυτό που προβάλλουν για δήθεν προστασία των καταπιεσμένων κατά την άποψή τους στην Ουκρανία ποιους πείθει; Ομιλούν ωσάν και η χώρα που εκπροσωπούν, ήταν και είναι προστάτης των αδυνάτων και των καταπιεσμένων.  Προστάτης των συμφερόντων των, συμφωνούμε πως είναι, όχι όμως και των αδυνάτων. 
 
Κανένα ενδιαφέρον δεν έχει επιδειχθεί για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς της Αυτόνομης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, που τόσο καιρό επολεμούντο με βιαιότητες και βανδαλισμούς σε Ιερούς Ναούς, κάτι που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας και που καταγγέλθηκαν στον Ο.Η.Ε. Διαμαρτυρήθηκαν ποτέ για τη βία ενάντια στους  Ορθόδοξους Χριστιανούς της Αυτόνομης Ορθόδοξους Εκκλησίας της Ουκρανίας και τις αρπαγές Ιερών Ναών; 
 
Εκδηλώνεται έντονο ενδιαφέρον από ξένους διπλωμάτες για το Ουκρανικό Εκκλησιαστικό ζήτημα,  ένα θέμα αποκλειστικά εκκλησιαστικό που καθόλου δεν τους αφορά, ωσάν να πρόκειται για ανακήρυξη ανεξάρτητου κράτους.  Πρόκειται για ένα ζήτημα που αφορά την Εκκλησία και καμιά εμπλοκή έστω και μικρή δεν επιτρέπει η φύση του προβλήματος από ξένους διπλωμάτες.  
 
Ποσώς δεν προκαλεί σ’ αυτούς αίσθημα λύπης η προκληθείσα μορφή εκκλησιαστικής διάσπασης.  Το υπερβολικό ενδιαφέρον ξένων διπλωματών, αποτελεί έγνοια για το καλό της Εκκλησίας ή αποτελεί υπερβάλλουσα σπουδή για τα συμφέροντα της χώρας τους;  Το να δέχονται ‘’συγχαρητήρια’’ Ιεράρχες ή ακόμα και Ηγούμενοι από ξένους διπλωμάτες για τη στάση τους στο Ουκρανικό, δεν αποτελεί θέμα που προβληματίζει;
 
Παρά τη λύπη του πληρώματος της Εκκλησίας για την κλονισμένη εκκλησιαστική ενότητα, αυτοί ευαρεστούνται στο να ‘’προβλέπουν’’ στη συναίνεση και άλλων Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, προσθέτοντας ‘’ελπίδα’’ στις ‘’προβλέψεις’’ και των διαδικτυακών ιστότοπων που επιμένουν στη μονομέρεια στο ‘’Ουκρανικό’’. Η προσδοκία αυτή ξένων διπλωματών, αναμφισβήτητα έχει ως τελικό αποδέκτη των συνεπειών τη Ρωσία.  Καμιά έγνοια δεν επιδεικνύεται για τις απρόβλεπτες  συνέπειες στην εκκλησιαστική ενότητα.  Δεν μας ξενίζει η περισσή έγνοια τους γι’ αυτό το καθαρά  εκκλησιαστικό ζήτημα, η οποία αναμφίβολα ερείδεται σε πολιτικούς λόγους.