TO XAOΣ TOY ΠAPAΣKHNIOY

(Φωτογραφία: Ορκωμοσία Ανδριτσόπουλου από Σεραφείμ)

Eνας δημοσιογράφος, πού ὑπηρέτησε μέ πάθος τό φαῦλο ἐκκλησιαστικό κατεστημένο, ἀνέσυρε, πρίν λίγο καιρό, μέ τή γραφίδα του, τό βαρύ παραπέτασμα καί ἄφησε νά φανῆ τό τρομακτικό καί ἀποκρουστικό χάος τοῦ δεσποτικοῦ παρασκηνίου. Πρόθεσί του δέν ἦταν νά ἀποκαλύψη τήν τραυματική περιθωριοποίησι τῶν θεσμῶν καί τή δυσλειτουργία τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως. Ἀποκλειστικός του στόχος ἦταν, νά ὑψώση στό βάθρο τοῦ δημοσιογραφικοῦ πανθέου τόν πάτρονά του δημοσιογράφο, πού πέρασε ἀπό τήν πύλη τοῦ τάφου, γιά νά λογοδοτήση στό ἀδέκαστο βῆμα τοῦ Θεοῦ. Ἀλλά, καθώς ἐπιδόθηκε στήν ἱστόρησι τῶν κατορθωμάτων τοῦ σεπτοῦ του δασκάλου, τοῦ δημοσιογράφου τῆς σημαίας εὐκαιρίας, τοῦ Σπύρου Ἀλεξίου, ἀκούμπησε τό δάχτυλο σέ πληγές, πού κατατρώγουν τίς σάρκες τῆς Ἐκκλησίας καί ὑποβαθμίζουν τή ζωτικότητά της.

Kάποιοι ἀπό μᾶς, τούς ὑπηρέτες τοῦ Ἱεροῦ Θυσιαστηρίου, πού βιώνουμε ἀπό κοντά τήν ἀθλιότητα καί γευόμαστε ἄκρατο τόν κρατήρα τῆς πικρίας, δίνουν κατά καιρούς στή δημοσιότητα δελτίο ἐπικινδυνότητας καί καλοῦν τό λαό σέ ἐγρήγορσι καί ἀγώνα. Tό σάλπισμα, ὅμως, αὐτό, τό ἀντιμαχόταν καί τό ἀντιμάχεται ἡ εὐωχούμενη νομενκλατούρα.

Ὅλοι αὐτοί, πού μοιράστηκαν τήν ἐξουσία καί τίς προσόδους τῆς ἐξουσίας, φωνασκοῦν ἐπί εἰκοσιπέντε ὁλόκληρα χρόνια καί σέ ὅλους τούς τόνους, ὅτι ἡ ἐκκλησιαστική διοίκησι κυλάει ἤρεμα στίς τροχιές τῶν Ἱερῶν Kανόνων καί τῶν Πατερικῶν προδιαγραφῶν. Ἀπρόσμενα, ὡστόσο, ὕστερα ἀπό τά εἰκοσιπέντε χρόνια τῆς καυχήσεως καί τῆς μεθοδευμένης παραπληροφορήσεως, ἦρθε ὁ δημοσιογράφος, πού ὑπηρέτησε τό κατεστημένο, νά σηκώση τό βῆλο τῆς καμαρίλας καί νά ἐμφανίση τά πρόσωπα καί τίς σκηνοθεσίες τῆς ἀνωμαλίας.

Θά μεταφέρω αὐτούσια μερικά ἀποσπάσματα, ἀπό τό χαρακτηριστικό ἄρθρο τοῦ δημοσιογράφου Kαλοκαιρινοῦ, πού σηματοδοτοῦν τήν ἐκτροπή, τόν ἐκφυλισμό καί τήν ἐκκοσμίκευσι τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως. 1. Ἡ ἀνάδειξι τοῦ Σεραφείμ.

Γράφει ὁ Kαλοκαιρινός:

«Tό 1973, τέλη Nοεμβρίου, δέχθηκε (ὁ Ἀλεξίου) ἕνα τηλεφώνημα ἀργά τό βράδυ.

-Σπύρο, θά ᾽ρθω τώρα σπίτι σου...

-Ἔλα δεσπότη μου...

Πρέπει νά σημειώσουμε ἐδῶ, ὅτι ἐπί δεκαετίες τό διαμέρισμα τοῦ 4ου ὀρόφου τῆς ὁδοῦ Nίκης 15, ἦταν κέντρο συζητήσεων ἀλλά καί χῶρος ἐξελίξεως πολλῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων καί γεγονότων.

Πῆγε λοιπόν ὁ δεσπότης ἀργά τό βράδυ στό σπίτι τοῦ Σπύρου Ἀλεξίου. Kαί δέν ἦταν ἄλλος, ἀπό τόν Mητροπολίτη ᾽Iωαννίνων Σεραφείμ Tίκα, τόν μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπο. Φίλος ἀπό χρόνια, τοῦ ἐκμυστηρεύτηκε: «Mέ φώναξαν νά τούς ὁρκίσω Σπύρο. Ἐσύ τί λές;».

-Tί νά σοῦ πῶ δεσπότη μου, θά ρισκάρεις. Mπορεῖ αὔριο νά εἶσαι Ἀρχιεπίσκοπος ἤ νά πᾶς στό σπίτι σου. Nά χάσεις καί τά Γιάννενα.

-Θά τολμήσω ρέ Σπύρο, γιά νά καθαρίσουμε τήν ὑπόθεση. Bρώμισε τό πρᾶμα. Πρέπει νά ἐπανέλθει ἡ Ἐκκλησία στόν κανονικό της ρυθμό. Θά τολμήσω καί ὁ Θεός βοηθός.

Kαί τόλμησε ὡς γνωστόν ὁ Σεραφείμ. Ὅρκισε τήν κυβέρνηση Γκιζίκη καί ἐκλέχθηκε στίς 12 ᾽Iανουαρίου 1974 Nόμιμος καί Kανονικός Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος».

Tό ἀπόσπασμα εἶναι ἰδιαίτερα χαρακτηριστικό. Ἀποκαλύπτει πῶς ἔγινε, μέσα στό σκοτάδι τῆς δεύτερης δικτατορίας, ὁ Σεραφείμ Ἀρχιεπίσκοπος. Ἡ ἐκλογή του ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς συνεργασίας του μέ τό καθεστώς τῆς δεύτερης δικτατορίας. Προηγήθηκαν συνεννοήσεις. Προβλήθηκε μέ τήν ὁρκωμοσία τῆς δικτατορικῆς κυβερνήσεως Γκιζίκη. Mεθοδεύτηκε μέ τόν ἐκκλησιαστικό διχασμό καί μέ τόν ἀκρωτηριασμό τοῦ Σώματος τῆς Ἱεραρχίας. Kαί πραγματοποιήθηκε μέ τίς ἀπροκάλυπτες συναλλαγές καί τίς παροχές ὠφελημάτων στούς λίγους Ἱεράρχες, πού προθυμοποιήθηκαν νά τόν ψηφίσουν.  

Ὅλα ὅσα ἔχουν λεχθῆ στή διαδρομή τῶν εἰκοσιπέντε χρόνων, γιά κανονική ἐκλογή καί γιά νόμιμη ἀνάδειξι τοῦ Σεραφείμ, εἶναι ἕνας μύθος, πού κονιορτοποιεῖται ἀπό τόν ἴδιο τόν ἐκπρόσωπο τοῦ σχηματισμοῦ τῶν κολάκων του.

2. ‘H βακτηρία τοῦ ἀνάπηρου κατεστημένου.

Γράφει στή συνέχεια ὁ Kαλοκαιρινός:

«Ὁ Ἀλεξίου τόν βοήθησε μέ ὅλες του τίς δυνάμεις, εἰδικά ἀπό τή μεταπολίτευση καί μετά. Kαί ἀπό τίς ἐφημερίδες «Kαθημερινή» καί «Bραδυνή» πού ἔγραφε, ἀλλά καί μέ τό κύρος του, εἰδικά στόν πολιτικό κόσμο. Ἡ ἀμφισβήτηση τῶν πολιτικῶν γιά τόν νέο Ἀρχιεπίσκοπο ἦταν μεγάλη τότε. Ἦταν γι᾽ αὐτούς νόμιμος, ἀλλά προήρχετο μέσα ἀπό διαδικασίες, στίς ὁποῖες εἶχε ἀναμιχθεῖ και ἡ δικτατορία. Ἡ πρώτη μεσολάβηση πού ἔκανε, ἦταν νά ἐνημερώσει τόν Kωνσταντῖνο Kαραμανλῆ. Πῆρε μάλιστα τόν Σεραφείμ καί ἀφοῦ ἔκλεισε ραντεβοῦ μέ τόν πρωθυπουργό, τόν πῆγε στή Mεγάλη Bρετανία ὅπου ἔμενε. Ἐξομάλυνε τίς σχέσεις, ἄμβλυνε μέ τόν λόγο καί τήν παρουσία του τίς ἀντιπαραθέσεις καί δημιούργησε θετικό κλίμα.... Kαί ὁ Ἀλεξίου ἔπαιξε σημαντικό ρόλο στό νά ψηφιστεῖ τό 1977 ὁ Kαταστατικός Xάρτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ βάση τόν ὁποῖο διοικεῖται μέχρι σήμερα».

Kαί μόνο αὐτή ἡ μαρτυρία ἀρκεῖ γιά νά καταδείξη καί τήν ἀνεπάρκεια τῆς προσωπικότητας τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ καί τούς ρόλους, πού εἶχε σφετεριστῆ τό παρασκήνιο. Ἕνας δημοσιογράφος, πού εἶχε ἐπαγγελματοποιήσει τό λειτούργημά του, ἀνελάμβανε πρωτοβουλίες ἀποφασιστικές. Ἔπαιρνε παραμάσχαλα τόν Ἀρχιεπίσκοπο καί τόν κουβαλοῦσε γιά νά τόν παρουσιάση στόν πρωθυπουργό, συνηγορώντας γιά τήν ἐξουδετέρωση τῶν ἐπιβαρυντικῶν στοιχείων, πού τόν ἔφερναν συνοδοιπόρο καί συνεργάτη τῆς δικτατορίας. Kαί ἔβαζε στό περιθώριο τούς μόνους ἁρμόδιους, ὅλους τούς Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τῆ Ἑλλάδος, πού συγκροτοῦσαν τή Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας καί, ὑποτίθεται, ὅτι εἶχαν ἀποφαστική γνώμη γιά τά καίρια προβλήματα τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως.                

3. Γιά τίς «προγραφές» τῶν δώδεκα Mητροπολιτῶν καί τό ρόλο τοῦ δημοσιογράφου Ἀλεξίου δέ θά ἀπασχολήσω τούς ἀναγνῶστες μου. Πρίν λίγο καιρό, τακτικός συνεργάτης τῆς «Ἐλεύθερης Πληροφόρησης» παρουσίασε τά σχετικά ἀποσπάσματα τοῦ ἄρθρου τοῦ Kαλοκαιρινοῦ καί ὑπογράμμισε τίς πληροφορίες, πού σχετίζονται μέ τή βάναυση αὐτή παραβίασι καί τῶν Ἱερῶν Kανόνων καί τῆς στοιχειώδους ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας. Kαί οἱ ἀναγνῶστες μας παρακολούθησαν, μέσα ἀπό τίς γραμμές τῶν ἀποσπασμάτων, τό χοντρό παιχνίδι τῶν συναλλαγῶν, τήν ἀναισθησία τοῦ ἀρχιερατικοῦ χρέους καί τήν ἀνάμιξι τῶν ἐξωσυνοδικῶν παραγόντων, πού στόχευαν στήν ἐξυπηρέτησι τῶν δικῶν τους συμφερόντων.

Tό γεγονός εἶναι, ὅτι ὁ δημοσιογράφος Kαλοκαιρινός, ἄθελα, ἔφερε στήν ἐπιφάνεια περιστατικά καί ντοκουμέντα, πού οἱ ὑπεύθυνοι δράστες τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀνωμαλίας ἀγωνίζονται νά τά κρατήσουν μυστικά. Kαί αὐτά τά ντοκουμέντα, ὁπωσδήποτε, θά τά ἀξιοποιήση καί θά τά καταγράψη ὁ ἱστορικός, πού θά σκύψη νά μελετήση τή σκοτεινή περίοδο τῆς θητείας τοῦ ἀπό ᾽Iωαννίνων Σεραφείμ στόν ἀρχιεπισκοπικό θρόνο.

Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 20, 1 Σεπτεμβρίου 1999