Από ρωμαιοκαθολικος έγινε ορθόδοξος ιεραπόστολος στο Καμερούν | π. Αναστάσιος Σιμόνε | Σοφία Χατζή

 Από ρωμαιοκαθολικος έγινε ορθόδοξος ιεραπόστολος στο Καμερούν | π. Αναστάσιος Σιμόνε | Σοφία Χατζή

Ο Ελβετός π. Αναστάσιος διακονεί στην εξωτερική Ιεραποστολή και ποιμαίνει με κόπο και αγάπη
Από ρωμαιοκαθολικος έγινε ορθόδοξος ιεραπόστολος στο Καμερούν
με τον π. Αναστάσιο Σιμόνε
________
Ο π. Αναστάσιος είναι για 4 χρόνια στο Καμερούν κοντά στον Μητροπολίτη Καμερούν & Κεντρώας Αφρικής Γρηγόριο.
 
Μιλήστε μας για την προσωπική σας ιστορία προς την ορθόδοξη εκκλησία.
 
Καλημέρα, η ευλογία και το έλεος του Κυρίου ἠμών Ιησού Χριστού να είναι μαζί σας πάντα. Σας ευχαριστώ πολύ κυρία Σοφία για την πρόσκλησή σας. Είμαι συγκινημένος και χαρούμενος από το ενδιαφέρον σας για το έργο μας ως ορθόδοξοι χριστιανοί ιεραπόστολοι στην Αφρική.
Θα ήθελα να ζητήσω αμέσως συγγνώμη γιατί τα ελληνικά μου δεν είναι πολύ καλά. Η μητρική μου γλώσσα είναι η ιταλική, γι' αυτό προσπάθησα να προετοιμαστώ με σημειώσεις.
 
Δεν αισθάνομαι πολύ άνετα να μιλήσω για τον εαυτό μου, προτιμώ να μιλήσω για αυτό για το οποίο με καλέσατε, την ορθόδοξη ιεραποστολή στην Αφρική. Ωστόσο, μπορώ να πω λίγα λόγια ως προσανατολισμό.
Η ιστορία μου με την Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μια ιστορία προοδευτικής συνάντησης και προσέγγισης του Κυρίου ἠμών Ιησού Χριστού.
 
Όπως είπα, είμαι ιταλόφωνος, ελβετοϊταλός, με καταγωγή από το Τισίνο, από τη νότια Ελβετία, όπου μιλάμε η ιταλική γλώσσα. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ελβετία, με οικογενειακή ανατροφή ρωμαιοκαθολική. Όταν ήμουν 10 ετών και παρακολουθούσα την Κατήχηση για την Πρώτη Κοινωνία στην Καθολική Εκκλησία, είχα μια ισχυρή πνευματική εμπειρία με τον Χριστό. Ένα εξαιρετικό πρόσωπο μου έδειξε τη δύναμη και την ομορφιά του Χριστού. Μέσα στην καρδιά μου απαντούσα συνεχώς στον Χριστό: "Θέλω να γίνω σαν εσένα, θέλω να γίνω σαν εσένα". Μετά πέρασαν τα χρόνια και σχεδόν ξέχασα αυτή τη θέρμη.
Στο Πανεπιστήμιο του Φρίμπουργκ στην Ελβετία, όπου σπούδασα Ιταλική και Αγγλική Φιλολογία, γνώρισα συναδέλφους που μόλις είχαν εισέλθει στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Έτσι ανακάλυψα την Ορθοδοξία μέσω αυτών των φίλων. Και μετά ήρθαν και τα αναγνώσματα. Πολλά βαθιά ερωτήματα προέκυψαν σε αυτή τη συνάντηση με την Ορθοδοξία. Κατά συνέπεια, η ανάγκη να απαντήσω σε αυτά τα ερωτήματα ήταν επιτακτική. Σταδιακά βρήκα τις απαντήσεις στην Ορθόδοξη πίστη. Με αυτούς τους φίλους μου, ταξίδεψα επίσης αρκετές φορές σε διάφορα μοναστήρια στην Ελλάδα. Για πολλά χρόνια, αναζητούσα έναν πνευματικό πατέρα που θα μπορούσε να με καθοδηγήσει στην προσωπική μου ανάπτυξη και στην πίστη μου. Όταν είμαστε νέοι έχουμε μια πίστη, μετά μεγαλώνουμε, γινόμαστε ενήλικες και χρειαζόμαστε την πίστη μας για να ενηλικιωθούμε. Χρειαζόμουν έναν ιερέα, έναν πατέρα, έναν οδηγό που θα μπορούσε να μου δείξει πώς να βρω αυτή την ενήλικη πίστη. Δεν μπορούσα να βρω αυτή την πνευματική πατρική φιγούρα στο καθολικό πλαίσιο που γνώριζα. Όταν όμως πήγα στην Ελλάδα και γνώρισα τον ελληνικό μοναχισμό και τον πνευματικό πατέρα των φίλων μου, κατάλαβα γρήγορα. "Να 'τος", είπα στον εαυτό μου, « είναι αυτός που έψαχνα τόσο καιρό ».
Αυτή η συνάντηση ήταν επαναστατική. Ήταν σαν να ξαναβρήκα εκείνον τον Χριστό που με είχε κεραυνοβολήσει στην ηλικία των 10 ετών, στον οποίο είπα: "Θέλω να γίνω σαν εσένα".
Παρόλα αυτά, μου πήρε αρκετά χρόνια μέχρι να αποφασίσω να εισέλθω πλήρως στην Εκκλησία, γιατί εμείς οι άνθρωποι έχουμε πάντα χίλιες αμφιβολίες και αβεβαιότητες... Έπρεπε να συνειδητοποιήσω ότι αυτός που αναζητούμε σε αυτή τη ζωή, σίγουρα είναι ένα πρόσωπο που μας καθοδηγεί, αλλά σε αυτό το πρόσωπο κατοικεί ο Χριστός. Αν δεν βλέπουμε τον Χριστό στον πνευματικό μας οδηγό, στον πατέρα μας, όλα είναι μάταια.
Έτσι, κατά τη διάρκεια των πανεπιστημιακών μου σπουδών είχα αυτό το ταξίδι της πίστης παράλληλα με το διανοητικό μου ταξίδι.
Μετά τις σπουδές μου και μετά από κάποια εργασιακή εμπειρία, με τις προσευχές και την ευλογία του πνευματικού μου πατέρα, ζήτησα από τους γονείς μου την ευλογία να πάω στο μοναστήρι και από εκείνη την ημέρα το ένα διαδέχθηκε το άλλο και να 'μαι σήμερα, ιερομόναχος, αρχιμανδρίτης, ορθόδοξος ιεραπόστολος στο Καμερούν.
 
Ποια στάθηκε η αφορμή να στραφείτε στην εξωτερική ιεραποστολή και γιατί συγκεκριμένα στο Καμερούν;
 
Ένας από αυτούς τους φίλους από το πανεπιστήμιο, τον λένε Φιλίπ, είναι Καμερουνέζος και Ορθόδοξος. Όταν ήμουν ήδη μοναχός, δηλαδή λίγο καιρό μετά τις σπουδές μου, αυτός ο φίλος μου με κάλεσε στο γάμο του εδώ στο Καμερούν. Με τον Φιλίπ, είμαστε σαν αδέρφια εξ αίματος. Έτσι, ο πνευματικός μας πατέρας με ευλόγησε να έρθω στο γάμο και να μείνω λίγο για να ανακαλύψω την ιεραποστολή. Εδώ, γνώρισα το πρόσωπο του Μητροπολίτη Καμερούν, τον Σεβασμιώτατο κο Γρηγόριο. Η μεγαλοψυχία του, το όραμά του για την ιεραποστολή και την Εκκλησία, η τρυφερότητά του, η αυστηρότητά του στη γνώση της αφρικανικής πραγματικότητας, με γοήτευσαν πολύ. Ο χαρακτήρας του ως εκκλησιαστικός αλλά ελεύθερος ανθρωπο, έμοιαζε πολύ με τον πνευματικό μου πατέρα. Ως εκ τούτου, είχα μια εξαιρετική σχέση με τον Σεβασμιώτατο. Όπως πάντα η ζωή είναι μια ιστορία για συναντήσεις. Επέστρεψα για λίγο στο μοναστήρι, αλλά η καρδιά μου παρέμεινε στο Καμερούν δίπλα στον Σεβασμιώτατο. Και πάλι χάρη στην ευλογία του πνευματικού μας πατέρα και βέβαια με την Ευλογία του Πατριάρχου Αλεξανδρείας κυρίου Θεοδώρου, ο Σεβασμιωτατος με χειροτόνησε και με πήρε κοντά του. Και από τότε είμαι εδώ.
 
Απέχει η θεωρία από την πράξη όσον αφορά την προσφορά σας και την επικοινωνία με τους ιθαγενείς;
 
Θυμάμαι όταν ήρθα στο Καμερούν για την πρώτη φορά για το γάμο ενός φίλου μου και στη συνέχεια για τη χειροτονία, υπήρχε μεγάλος ενθουσιασμός. Υπήρχε μεγάλη χαρά στη συνάντηση με τους ντόπιους. Στη συνέχεια, όταν επέστρεψα στο Καμερούν για τα καλά, και άρχισα να εργάζομαι, να έχω μια ρουτίνα, ένιωσα εντελώς τυφλός. Όχι επειδή δεν μπορούσα να δω, αλλά επειδή δεν είχα τα εργαλεία για να δω την πραγματικότητα, να καταλάβω, να αναγνωρίσω τα πράγματα. Όλα μου φαίνονταν ένα μεγάλο χάος, ένα πνευματικό, συναισθηματικό, υλικό χάος, χωρίς κανόνες... ή μάλλον, ο μητρικός κανόνας είναι ο νόμος της επιβίωσης. Αυτός που είναι ο εξυπνότερος και ισχυρότερος επιβιώνει.
Δεν υπάρχει τίποτα παρόμοιο με την Αφρική στον κόσμο. Η Αφρική είναι ένας πλανήτης από μόνης της.
Είχα πάει πολλές φορές στη Λατινική Αμερική, στην Αργεντινή, και είχα δουλέψει με ντόπιους ανθρώπους, σε αναπτυξιακά προγράμματα, είχα κάνει επίσης μελέτες για να μάθω τις αρχές και τις τεχνικές της ανάπτυξης. Σκέφτηκα λοιπόν ότι ερχόμενος στην Αφρική θα χρησιμοποιούσα απλώς αυτά που ήδη γνώριζα και είχα βιώσει στη Λατινική Αμερική. Αυτό δεν ίσχυε, η Αφρική είναι ένα εντελώς νέο σχολείο, ένα σχολείο που πρέπει να ακολουθήσεις από την πρώτη μέρα. Δεν μπορείς να παραλείψεις ούτε ένα μάθημα, αλλιώς χάνεις.....
 
Δυστυχώς, πρέπει να πω ότι η Εκκλησία έχει ένα μεγάλο κενό σε αυτό το θέμα. Δεν έχουμε ακόμη αναπτύξει ως Ορθόδοξη Εκκλησία, ή ακόμη και ως Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, μια Θεωρία Αποστολής. Σίγουρα υπάρχουν μεμονωμένες προσπάθειες να τυποποιηθεί η εμπειρία που είχαν οι διάφοροι ιεραπόστολοι κατά τη διάρκεια των ετών, αλλά υπάρχει επείγουσα ανάγκη για μια κοινή προσπάθεια από όλα τα ιεραρχικά επίπεδα της Εκκλησίας, τις τοπικές Εκκλησίες και τα διάφορα Πατριαρχεία να αναπτύξουν μια θεωρία της ιεραποστολής. Σίγουρα πρέπει να βασίζεται στη βιωμένη εμπειρία εκείνων που έχουν ήδη δώσει το αίμα τους για την ιεραποστολή.
Αυτό το κενό στην Εκκλησία καθιστά το έργο μας πολύ δύσκολο και μερικές φορές ακόμη και επαχθές, επειδή δεν υπάρχουν οδηγίες, π.χ. ως Πατριαρχείο, τι θέλουμε να αναπτύξουμε στην Αφρική, θέλουμε να χτίσουμε εκκλησίες; Θέλουμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να αναπτυχθούν; Θέλουμε να βαφτίσουμε τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων; Θέλουμε να δημιουργήσουμε πηγές εσόδων για τη μελλοντική συντήρηση των επισκοπών; Πώς θέλουμε να μιλήσουμε για το Ευαγγέλιο σήμερα στους αφρικανικούς λαούς; Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τους αφρικανικούς λαούς που συναντάμε και γίνονται Ορθόδοξοι; Ποιες είναι οι προτεραιότητες σε όλα αυτά; Κάθε επισκοπή ενεργεί κατά την κρίση της. Αυτή είναι μια μεγάλη ελευθερία, πολύ όμορφη και ευγενής, φυσικά, αλλά χρειαζόμαστε επίσης μια κοινή προσπάθεια ενότητας και συνοχής. Αυτό λείπει, υπάρχει επίσης έλλειψη ιεραποστόλων που θα μπορούσαν να ξεκινήσουν ένα τέτοιο κίνημα. Αλλά ας μην απελπιζόμαστε. Ο Ιησούς Χριστός είναι μαζί μας και μας καθοδηγεί μαζί με το Άγιο Πνεύμα και την Παναγία Μητέρα μας.
 
Όπως η ίδια λέει στην ερώτηση: "Η Παναγία μας είναι η μόνη που μπορεί να μας βοηθήσει. Υπάρχει πάντα μια ένταση μεταξύ θεωρίας και πράξης. Είναι αδύνατον να συμπέσουν τα δύο. Αυτή η ένταση είναι απαραίτητη, είναι εμπλουτιστική σε όλους τους τομείς της ζωής. Γιατί σίγουρα έχουμε αξίες, αλλά αυτές πρέπει να ενσαρκώνονται στην καθημερινή ζωή. Αυτή είναι η αποστολή, να μεταφέρουμε αυτές τις αξίες, που είναι οι ευαγγελικές εντολές, στη γη και στις ψυχές που συναντάμε. Δεν μπορούμε να μειώσουμε το Ευαγγέλιο, αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και την πραγματικότητα. Βρισκόμαστε στη μέση. Είναι μια πράξη ισορροπίας, πολύ πολύ όμορφη, γιατί υπάρχει τόση χάρη, ακόμη και αόρατη χάρη, που δεν βλέπουμε αυτή τη χάρη, γιατί μας κατακλύζει η δουλειά και τα επείγοντα. Στην Αφρική τα πάντα είναι επείγοντα, τα πάντα, στην Αφρική γίνεται ζήτημα ζωής ή θανάτου μέσα σε πολύ λίγα λεπτά. Η χάρη δεν φαίνεται, προσωπικά δυσκολεύομαι να τη δω, αλλά ξέρω ότι υπάρχει, γιατί είμαστε ακόμα ζωντανοί και συνεχίζουμε μέρα με τη μέρα.
 
Πως νιώθουν οι Καμερουνεζοι την έννοια πνευματικός πατέρας; Απέχει από την αντιμετώπιση της έννοιας "Πατέρας"από έναν δυτικό;
 
Φυσικά, είναι διαφορετικό. Θα ήθελα να αναρωτηθώ, υπάρχει ακόμη η έννοια του "πατέρα" στη Δύση; Όλο και περισσότερο μου φαίνεται ότι στη Δύση "φοβόμαστε" να γίνουμε πατέρες. Το να είσαι πατέρας, από την άλλη πλευρά, είναι μια ηρωική πράξη για τη σωτηρία της οικογένειάς σου, της κοινότητάς σου και του κόσμου.
Οι Καμερουνέζοι εξακολουθούν να έχουν έναν πολύ ισχυρό πατρικό ρόλο. Μιλάω ειδικά για την έννοια του πατέρα της οικογένειας. Εδώ κάθε οικογένεια, οι οικογένειες είναι πολύ μεγάλες εδώ, έχει έναν οικογενειάρχη που είναι η εξουσία της οικογένειας, έχει τον τελευταίο λόγο και όλοι πρέπει να συμμορφωθούν. Πολλές φυλές έχουν επίσης έναν αρχηγό της φυλής ο οποίος είναι η εξουσία ολόκληρης της φυλής και είναι ανώτερος από τους αρχηγούς των οικογενειών. Με αυτές τις λίγες λέξεις μπορείτε να καταλάβετε ότι η εικόνα του Πατέρα είναι πολύ σημαντική στο πλαίσιο του Καμερούν και μπορώ επίσης να πω σε ολόκληρη την Αφρική. Ο αρχηγός της οικογένειας ή ο αρχηγός της φυλής είναι ένα είδος πνευματικού πατέρα, ρυθμίζει όλα τα θέματα, οικογενειακές διαμάχες, οικονομικά προβλήματα, εδαφικά προβλήματα, θεωρείται επίσης ο σοφός άνθρωπος, οπότε δίνει πνευματικές συμβουλές, είναι ο κάτοχος της παραδοσιακής σοφίας και της οικογενειακής ιστορίας.
 
Υπό αυτή την έννοια, οι Καμερουνέζοι τρέφουν μεγάλο σεβασμό για τη μορφή του ιερέα, επειδή τον αντιλαμβάνονται ως ηγέτη. Ως εκ τούτου, δεν τους είναι δύσκολο να προσεγγίσουν έναν ιερέα για συμβουλές, υποστήριξη. Υποστήριξη κάθε είδους, πνευματική, αλλά κυρίως υλική.
 
Η πτυχή του ρόλου του Πνευματικού Πατέρα που εξακολουθεί να είναι δύσκολο να μεταδοθεί στο Καμερούν είναι ο ρόλος του εξομολογητή. Δηλαδή, ο Πνευματικός Πατέρας είναι σίγουρα ένας οδηγός, αλλά είναι επίσης και πάνω απ' όλα ο εξομολογητής, που ακούει τις αμαρτίες και μεταδίδει το έλεος του Θεού που συγχωρεί. Είναι ακόμη δύσκολο για τους πιστούς του Καμερούν να κατανοήσουν ότι η πνευματική ζωή είναι ένας δρόμος προς την τελειότητα, ότι πρέπει να εξαγνιστούμε, όχι μόνο από τους δαίμονες της μαγείας ή της ζήλειας των άλλων, αλλά κυρίως πρέπει να εντοπίσουμε από τα πάθη μας και να τα ελέγξουμε και να παλέψουμε μαζί τους να μην επηρεάζουν την ζωή μας. Αυτή η παιδεία δεν υπάρχει ακόμα στο Καμερούν. Αυτό είναι ένα δύσκολο θέμα για τους Καμερουνέζους. Δεν έχουν ακόμη κατανοήσει ότι η εξομολόγηση είναι το φάρμακο για να θεραπεύσουν τα πάθη και τις αμαρτίες. Δεν υπάρχει τέτοια συνείδηση. Πιθανόν, εμείς οι ιεραπόστολοι δεν έχουμε κάνει αρκετά για να διαδώσουμε αυτή τη γνώση, σίγουρα δεν έχουμε ακόμη κατανοήσει πώς να αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα στην τοπική κουλτούρα που συναντάμε επί τόπου. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό, επείγον, να δώσουμε στους ανθρώπους να καταλάβουν ότι η ζωή εν Χριστώ είναι μια διαδικασία εξαγνισμού προς την τελειότητα, την αγιότητα. Αν δεν καταφέρουμε να το μεταδώσουμε αυτό, η πίστη πέφτει σε φανατισμό και δεισιδαιμονία.
 
Ήταν εύκολο για σας έναν Ευρωπαίο μιας προηγμένης και εύπορης χώρας να προσαρμοστείτε στη συχνότητα μιας φτωχής και διαφορετικής νοοτροπίας χώρας;
 
Δεν έχω προσαρμοστεί ακόμη. Είμαι εδώ μόνο τέσσερα χρόνια. Δεν μπορώ να πω ότι έχω προσαρμοστεί. Είναι μια πολύ μακρά διαδικασία. Ειδικά όταν οι υλικές, πολιτιστικές και νοητικές διαφορές είναι τόσο διαφορετικές. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που δεν καταλαβαίνω ακόμα, τόσα πολλά πράγματα που δεν βλέπω καν, ειδικά στον τομέα των ανθρώπινων σχέσεων. Τόσες δυναμικές που δεν καταλαβαίνω, δεν τις βλέπω, βλέπω μόνο τα αποτελέσματα των λαθών μου που πρέπει να διορθώσω με δυσκολία.
Η προσαρμογή στην υλική φτώχεια είναι η λιγότερο δύσκολη πτυχή. Ως μοναχός είμαι συνηθισμένος στη φτώχεια και την απλότητα, οπότε σε πολλά πράγματα έχω βολευτεί εδώ στο Καμερούν. Αυτό που είναι πιο δύσκολο να συνηθίσω είναι η φτώχεια των ανθρώπινων αξιών, η φτώχεια της οικογενειακής ανατροφής στο σπίτι.
 
Στην Ευρώπη, στην Ελλάδα, έχουμε μια ορισμένη οικονομική και κοινωνική ασφάλεια που μας επιτρέπει να είμαστε άνετοι. Εδώ αυτό δεν υπάρχει. Όταν υπάρχει μια κάποια υλική ασφάλεια, μπορούμε να ασχοληθούμε με τα πνευματικά θέματα. Εδώ υπάρχουν μόνο υλικά ζητήματα. Είναι σπάνιο για τους ανθρώπους που έχουν μια ασφαλή κοινωνική κατάσταση να μπορούν να ασχοληθούν ειλικρινά με πνευματικά θέματα, χωρίς την αγωνία της πείνας ή της αρρώστιας. Εδώ η εξασφάλιση της ταπεινής υλικής ασφάλειας είναι ο αγώνας της κάθε ημέρας, καταλαβαίνετε ότι με αυτόν τον τρόπο, το μυαλό και η ψυχή των ανθρώπων γεμίζουν συνεχώς με αγωνία και επείγοντα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι οι Καμερουνέζοι και οι Αφρικανοί γενικά είναι επίσης πολύ χαρούμενοι άνθρωποι, που αγαπούν το χορό και τη διασκέδαση. Βρίσκουν έτσι κάποια ανακούφιση.
 
Οι υπόλοιπες ομολογίες χριστιανικές και μη πως αντιμετωπίζουν τον ιθαγενή σε σχέση με την ορθόδοξη εκκλησία
 
Κοιτάξτε, με τις επίσημες χριστιανικές εκκλησίες έχουμε μια καλή σχέση. Ο καθένας κάνει τη δική του δουλειά χωρίς να καταπατά το έργο των άλλων. Υπάρχει μεγάλος σεβασμός και φιλία. Δεν υπάρχει πραγματική συνεργασία, αλλά υπάρχει αμοιβαία βοήθεια. Είναι καλό που είναι έτσι, για να μην μπερδεύονται τα πράγματα.
Ο χριστιανικός λαός, ωστόσο, συχνά μπερδεύεται από όλες αυτές τις χριστιανικές ομολογίες. Είναι δύσκολη δουλειά να γίνουν κατανοητές οι διάφορες παραδόσεις.
Το πρόβλημα είναι μάλλον οι ανεπίσημες εκκλησίες. Οι εκκλησίες που θέλουν να βρουν έναν συγκρητισμό μεταξύ του χριστιανικού δόγματος και των τοπικών παραδόσεων. Υπάρχουν επίσης πολλοί άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι είναι προφήτες και προσελκύουν χιλιάδες ανθρώπους με υποσχέσεις για θαύματα. Αυτό είναι ένα πραγματικό πρόβλημα, ένα τεράστιο πρόβλημα. Ένα πρόβλημα όχι μόνο για εμάς ως Εκκλησία, αλλά για ολόκληρη την αφρικανική κοινωνία. Από τη δική μου άποψη, οι ψευδοπροφήτες, όπως τους αποκαλώ, είναι χειρότεροι από την μαγεία και τους μάγους... γιατί τροφοδοτούν τις συγκρούσεις στις οικογένειες και την κοινωνία. Ζουν από αυτές τις συγκρούσεις, επειδή προσφέρουν ψεύτικες λύσεις.
Έχουμε μιλήσει συχνά με τον Σεβασμιώτατο. Ως Πατριαρχείο Αλεξανδρείας θα πρέπει να οργανώσουμε ένα συνέδριο και να μιλήσουμε για το πρόβλημα αυτό. Θα πρέπει να μελετηθεί σε βάθος, ώστε να μπορέσουμε να αναπτύξουμε μια κοινή γραμμή σε όλο το Πατριαρχείο. Απλά για να έχουμε ένα ισχυρό μήνυμα που να μπορεί να γίνει κατανοητό από τον κόσμο. Είναι επείγον και αναγκαίο.
 
Γιατί πιστεύετε ότι πολλοί ορθόδοξοι ευρωπαϊκών χωρών δεν συμμετέχουν στις ιεραποστολικες προσπάθειες της εκκλησίας σε Αφρική Ασία και Ινδία;
 
Αυτή, κ. Σοφία, είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Θα χρειαζόταν μια σε βάθος μελέτη για να απαντηθεί.
Θα ήθελα να εκφράσω ότι, κατά την άποψη που έχουμε από εδώ, οι Ορθόδοξοι γενικά δεν συμμετέχουν αρκετά στις ιεραποστολικές προσπάθειες της Εκκλησίας στην Αφρική, την Ασία, τη Λατινική Αμερική και την Ινδία, όπως αναφέρετε. Μιλάτε κυρίως για τους Ορθοδόξους στις ευρωπαϊκές χώρες. Από εδώ όμως βλέπουμε ότι η Εκκλησία γενικά συχνά αδιαφορεί για το ιεραποστολικό έργο. Υπάρχουν, προς Θεού, αξιέπαινες πρωτοβουλίες, ιεραποστολικές ενώσεις που βοηθούν. Θα χρειαζόταν όμως μια πιο οργανική προσπάθεια, που να προέρχεται από τις επισκοπές, από τις ενορίες, να υπάρχουν ιεραπόστολοι που να πηγαίνουν στις ιεραποστολές...
 
Όσον αφορά τους ορθόδοξους στις ευρωπαϊκές χώρες, ίσως αυτό να οφείλεται στο γεγονός ότι αυτές οι ευρωπαϊκές χώρες ήταν, κατά τους προηγούμενους αιώνες, μεγάλες αποικιοκρατικές δυνάμεις. Σήμερα, η κοινή γνώμη έχει αντίθετη στάση, μη θέλοντας πλέον να παρεμβαίνει στην αποικιακή "ανάπτυξη" των αφρικανικών χωρών. Οι Ευρωπαίοι θέλουν να αποστασιοποιηθούν από το ύφος της αποικιοκρατικής πολιτικής. Ωστόσο, σε εμπορικό επίπεδο, εξακολουθεί να υπάρχει μια ισχυρή αποικιοκρατική παρόρμηση.
Μπορούμε να σκεφτούμε ότι οι Ορθόδοξοι σε αυτές τις ευρωπαϊκές χώρες επηρεάζονται από την ιδεολογία της κοινής γνώμης, επομένως ενδιαφέρονται λιγότερο για την αποστολή στην Αφρική.
Πρέπει να πούμε ότι η Αμερικανική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι πολύ γενναιόδωρη με την ιεραποστολή στην Αφρικανική Ήπειρο και τη Λατινική Αμερική. Ελπίζουμε ότι και άλλες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες θα εμφανιστούν προς αυτή την κατεύθυνση.
 
Όσον αφορά την αδύναμη ιεραποστολική ευαισθησία στην Ορθόδοξη Εκκλησία γενικά. Νομίζω ότι έχει ιστορικές ρίζες. Η Ελλάδα ήταν υπό τουρκική κατοχή κατά τους αιώνες που τα ευρωπαϊκά κράτη έγιναν αποικιοκρατικές δυνάμεις και άσκησαν την πολιτική της επέκτασης.
Η ιστορία του ευαγγελισμού του Νέου Κόσμου και της Αφρικής είναι στενά συνδεδεμένη με την αποικιοκρατία και την επεκτατική προσπάθεια. Μια ιεραποστολή και ένας ευαγγελισμός τόσο οργανωμένος και τριχοειδής όσο ο ρωμαιοκαθολικός θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με την υποστήριξη της Μητέρας Πατρίδας, των Ευρωπαίων βασιλέων της εποχής και των ευρωπαϊκών κρατών σε μεταγενέστερο στάδιο. Για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι οι Βέλγοι καθολικοί ιεραπόστολοι στο Κονγκό ήταν προσωπικοί απεσταλμένοι του Βέλγου βασιλιά, που υποστηρίζονταν οικονομικά από τη Μητέρα Πατρίδα.
 
Σήμερα, η κατάσταση αυτή δεν υφίσταται πλέον.
 
Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει βιώσει αυτή την επεκτατική κρατική πολιτική.
 
Ως Ευρωπαίος που έχει βιώσει λίγο τον καθολικισμό, θα ήθελα να προσπαθήσω να πω ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει την κλίση της διατήρησης, θέλει να διατηρήσει τον πολύτιμο θησαυρό της πατερικής και λειτουργικής παράδοσης. Αυτό το πνεύμα της συντήρησης είναι σίγουρα και καρπός της τουρκικής κατοχής. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, από την άλλη πλευρά, έχει μια πιο επεκτατική κλίση, την οποία σήμερα εφαρμόζει όλο και περισσότερο και η Ρωσική Εκκλησία.
 
Νομίζω ότι η αδυναμία της ιεραποστολικής κλήσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας έγκειται σε αυτές τις ιστορικές εμπειρίες. Παρ' όλα αυτά, η ιεραρχία από τη μία πλευρά και οι πιστοί από την άλλη θα πρέπει να πιέσουν για ένα νέο όραμα. Συχνά εμείς εδώ στην Αφρική νιώθουμε εγκαταλελειμμένοι, θεωρούμαστε ως εκκλησία δεύτερης κατηγορίας... Ελπίζουμε ότι αυτό θα αλλάξει. Χρειαζόμαστε διεθνή ορθόδοξα συνέδρια για να μιλήσουμε για την ιεραποστολή, χρειαζόμαστε ιεραποστόλους, χρειαζόμαστε πολλές πρωτοβουλίες και μέσα και υλική βοήθεια.
 
Η εντολή του Χριστού είναι να βαπτίσουμε όλα τα έθνη στο όνομα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Πρέπει επίσης να εργαστούμε για να διασφαλίσουμε ότι οι βαπτισμένοι θα ζήσουν μια χριστιανική ζωή μέχρι τέλους. Έχουμε ελπίδα. Δεν χάνουμε την ελπίδα γιατί βλέπουμε την παρουσία του Χριστού και στην Αφρική, στην ιεραποστολή. Ο Χριστός θέλει αυτό το έργο, γιατί θέλει να σωθούν όλοι με το έλεός του. Όλοι! Όλοι! Ακόμα και οι Αφρικανοί στα πιο απομακρυσμένα χωριά που δεν έχουν ακούσει ακόμα το "Χριστός Ανέστη!"
 
Σας ευχαριστώ πολύ κ. Σοφία και ευχαριστώ όλους τους ακροατές για την υπομονή σας να ακούσετε αυτά τα φτωχά ελληνικά μου. Είθε ο Κύριος ο Θεός ἠμών να σας χαρίσει όλα όσα επιθυμεί η καρδιά σας.
 
________
Εδώ μπορείτε να κάνετε απευθείας δωρεά στην Ορθόδοξη Ιεραποστολή στο Καμερούν:
https://www.paypal.com/paypalme/orthomissioncameroon
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΠΟΡΙΑ EUROBANK ΙΒΑΝ GR9602606480000410100700953
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΑΜΕΡΟΥΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΒΑΝ GR2201104110000041162134724

Εδώ μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες για την Ορθόδοξη Ιεραποστολή στο Καμερούν:
https://www.facebook.com/Mission.Orthodoxe.Cameroun
https://www.metropolisofcameroon.com/
https://www.instagram.com/monk.anastasios/
________
Ραδιοπαραμυθία 16.06.2023 - Καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας, 91.2 FM
Επιμέλεια - παραγωγή: Σοφία Χατζή
 
δείτε περισσότερες εκπομπές στο Youtube, στο playlist:
ΡΑΔΙΟΠΑΡΑΜΥΘΙΑ Σοφία Χατζή
https://youtube.com/playlist?list=PLVOw7e45N8AfBDlBujCCViMyx36BQGksz
Spotify (podcast): https://open.spotify.com/show/5X318QLNpY9Og41FIVelGS
 
δημιουργία βίντεο: kkaratz@gmail.com
 
#sofiachatzi