Αρκετοί είτε από πονηρία είτε από άγνοια παρερμηνεύουν τον λόγο του
Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου: ελάτε στην Εκκλησία όπως είσαστε.
Η ερμηνεία είναι απλή για κάποιον που γνωρίζει έστω και λίγα από την διδασκαλία της Εκκλησίας.
Ελάτε στην Εκκλησία όπως είσαστε, δηλαδή ελάτε με τα πάθη, την αμαρτία, την περιέργεια, την αλαζονεία…
Μέσα όμως στην Εκκλησία δεν είναι δυνατόν να παραμείνεις ο ίδιος, όπως εισήλθες…
Η Εκκλησία είναι τρόπος ζωής, η οδός, η μαθητεία στον Χριστό.
Οπότε, ναι, εισέρχεσαι με τα αμαρτωλά πάθη σου αλλά οφείλεις να αγωνισθείς να γίνεις Άγιος…
Την διδασκαλία αυτή την αναλύει ο Απόστολος Παύλος όταν μιλά για την νέκρωση και την Ανάσταση που συμβαίνουν κατά την ώρα του Βαπτίσματος…
Επίσης, πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν μιλάμε για σχέση με την Εκκλησία και είσοδο σε αυτή, μιλάμε για Μετάνοια.
Πολλές φορές τονίζω ότι Μετάνοια σημαίνει πορεία προς τον Χριστό και στάση ζωής: να σταθείς στον ίδιο τόπο με τον Χριστό. Και εκεί συμβαίνει μία θαυμαστή συνεργασία: Ο Χριστός προσφέρει αγιαστική χάρη, ο άνθρωπος παραδίδει τον αμαρτωλό εαυτό του. Ο αγιασμός του ανθρώπου και ο αγώνας του εναντίον των αμαρτωλών παθών είναι αυτό που ονομάζουμε ασκητική ζωή και ευαγγελικός τρόπος ζωής.
Ο Απόστολος Λουκάς μας δίνει δύο παραδείγματα: τον πλούσιο Νέο και τον Τελώνη Ζακχαίο.
Και οι δύο είχαν την περιέργεια και την καλή πρόθεση να συναντηθούν με τον Χριστό. Και στους δύο δόθηκε η ευκαιρία να σταθούν στον ίδιο τόπο με τον Ιησού.
Ο Νέος αρνήθηκε την χάρη και εγκατέλειψε τον Χριστό.
Ο Ζακχαίος δέχθηκε με ταπείνωση την χάρη και έμεινε μαζί με τον Χριστό. Και η μαθητεία του στον Ιησού εκφράσθηκε όχι μόνο με λόγια αλλά και πράξεις. Μοίρασε την μισή περιουσία του στους πτωχούς και αποζημίωσε όσους είχε αδικήσει. Όταν συνάντησε τον Ιησού ήταν κλέφτης. Μετά την συνάντηση έγινε μέτοχος ενός νέου τρόπου ζωής.
Μην ξεχνάτε, τέλος, ότι μιλάμε για «οδό»… η οδός της ευαγγελικής ζωής διαρκεί καθόλη την διάρκεια της επίγειας βιολογικής ζωής μας. Συνεχής πορεία. Με πτώσεις και αναστάσεις.
Η ερμηνεία είναι απλή για κάποιον που γνωρίζει έστω και λίγα από την διδασκαλία της Εκκλησίας.
Ελάτε στην Εκκλησία όπως είσαστε, δηλαδή ελάτε με τα πάθη, την αμαρτία, την περιέργεια, την αλαζονεία…
Μέσα όμως στην Εκκλησία δεν είναι δυνατόν να παραμείνεις ο ίδιος, όπως εισήλθες…
Η Εκκλησία είναι τρόπος ζωής, η οδός, η μαθητεία στον Χριστό.
Οπότε, ναι, εισέρχεσαι με τα αμαρτωλά πάθη σου αλλά οφείλεις να αγωνισθείς να γίνεις Άγιος…
Την διδασκαλία αυτή την αναλύει ο Απόστολος Παύλος όταν μιλά για την νέκρωση και την Ανάσταση που συμβαίνουν κατά την ώρα του Βαπτίσματος…
Επίσης, πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν μιλάμε για σχέση με την Εκκλησία και είσοδο σε αυτή, μιλάμε για Μετάνοια.
Πολλές φορές τονίζω ότι Μετάνοια σημαίνει πορεία προς τον Χριστό και στάση ζωής: να σταθείς στον ίδιο τόπο με τον Χριστό. Και εκεί συμβαίνει μία θαυμαστή συνεργασία: Ο Χριστός προσφέρει αγιαστική χάρη, ο άνθρωπος παραδίδει τον αμαρτωλό εαυτό του. Ο αγιασμός του ανθρώπου και ο αγώνας του εναντίον των αμαρτωλών παθών είναι αυτό που ονομάζουμε ασκητική ζωή και ευαγγελικός τρόπος ζωής.
Ο Απόστολος Λουκάς μας δίνει δύο παραδείγματα: τον πλούσιο Νέο και τον Τελώνη Ζακχαίο.
Και οι δύο είχαν την περιέργεια και την καλή πρόθεση να συναντηθούν με τον Χριστό. Και στους δύο δόθηκε η ευκαιρία να σταθούν στον ίδιο τόπο με τον Ιησού.
Ο Νέος αρνήθηκε την χάρη και εγκατέλειψε τον Χριστό.
Ο Ζακχαίος δέχθηκε με ταπείνωση την χάρη και έμεινε μαζί με τον Χριστό. Και η μαθητεία του στον Ιησού εκφράσθηκε όχι μόνο με λόγια αλλά και πράξεις. Μοίρασε την μισή περιουσία του στους πτωχούς και αποζημίωσε όσους είχε αδικήσει. Όταν συνάντησε τον Ιησού ήταν κλέφτης. Μετά την συνάντηση έγινε μέτοχος ενός νέου τρόπου ζωής.
Μην ξεχνάτε, τέλος, ότι μιλάμε για «οδό»… η οδός της ευαγγελικής ζωής διαρκεί καθόλη την διάρκεια της επίγειας βιολογικής ζωής μας. Συνεχής πορεία. Με πτώσεις και αναστάσεις.
Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου