Στον Χριστιανισμό δεν υπάρχει καταδίκη του σεξουαλικού ενστίκτου - Πάπας Φραγκίσκος

Στον Χριστιανισμό δεν υπάρχει καταδίκη του σεξουαλικού ενστίκτου

Πάπας Φραγκίσκος 

Αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!

Και σήμερα, ας ακούσουμε καλά την κατήχηση και ας συνεχίσουμε το ταξίδι μας σχετικά με τα πάθη και τις αρετές· και οι αρχαίοι Πατέρες μάς διδάσκουν ότι, μετά τη λαιμαργία, ο δεύτερος "δαίμονας" -δηλαδή πάθος- που φιδοσέρνεται πάντα στην πόρτα της καρδιάς είναι αυτός της λαγνείας, που στα ελληνικά ονομάζεται πορνεία. Ενώ η λαιμαργία είναι η αδηφαγία σε σχέση με το φαγητό, αυτό το δεύτερο πάθος είναι ένα είδος "αδηφαγίας" σε σχέση με ένα άλλο πρόσωπο, δηλαδή ένας δηλητηριασμένος δεσμός που "χτίζουν" πολλές φορές τα ανθρώπινα όντα μεταξύ τους, ιδίως στη σφαίρα της σεξουαλικότητας.

Προσέξτε: στον Χριστιανισμό δεν υπάρχει καμία καταδίκη του σεξουαλικού ενστίκτου. Δεν υπάρχει καταδίκη. Ένα βιβλίο της Βίβλου, το Άσμα Ασμάτων, είναι ένα υπέροχο ποίημα αγάπης μεταξύ δύο εραστών. Ωστόσο, αυτή η όμορφη διάσταση, η σεξουαλική διάσταση, η διάσταση της αγάπης, της ανθρωπιάς μας, δεν είναι χωρίς κινδύνους, τόσο πολύ που ο Άγιος Παύλος έπρεπε ήδη να ασχοληθεί με το θέμα στην Πρώτη Επιστολή προς Κορινθίους.

Ο Άγιος Παύλος γράφει: «Πράγματι αναφέρεται ότι υπάρχει ανηθικότητα ανάμεσά σας, και μάλιστα τέτοιου είδους που δεν συναντάται ούτε στους ειδωλολάτρες» (5:1). Η μομφή του Αποστόλου αφορά ακριβώς ένα νοσηρό χειρισμό της σεξουαλικότητας από ορισμένους χριστιανούς.

Ας δούμε όμως την ανθρώπινη εμπειρία, την εμπειρία του να ερωτεύεσαι. Υπάρχουν τόσοι πολλοί νεόνυμφοι εδώ: μπορείτε να μιλήσετε γι' αυτό. Γιατί συμβαίνει αυτό το μυστήριο και γιατί είναι μια τόσο συγκλονιστική εμπειρία στη ζωή των ανθρώπων, κανείς μας δεν ξέρει. Ένα άτομο ερωτεύεται ένα άλλο, ο έρωτας απλά συμβαίνει. Είναι μια από τις πιο εκπληκτικές πραγματικότητες της ύπαρξης. Τα περισσότερα τραγούδια που ακούτε στο ραδιόφωνο μιλούν γι' αυτό: έρωτες που λάμπουν, έρωτες που πάντα αναζητούνται και ποτέ δεν επιτυγχάνονται, έρωτες που είναι γεμάτοι χαρά ή που μας βασανίζουν μέχρι δακρύων.

Αν δεν έχει μολυνθεί από την εγωκεντρική κακία, ο έρωτας είναι ένα από τα πιο αγνά συναισθήματα. Ο ερωτευμένος άνθρωπος γίνεται γενναιόδωρος, απολαμβάνει να κάνει δώρα, γράφει γράμματα και ποιήματα. Σταματά να σκέφτεται τον εαυτό του για να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος στον άλλον. Αυτό είναι όμορφο, και αν ρωτήσετε ένα ερωτευμένο άτομο: «Γιατί αγαπάς;» δεν θα έχει απάντηση! Με τόσους πολλούς τρόπους η αγάπη τους είναι άνευ όρων, και χωρίς κανένα λόγο. Πρέπει να έχετε υπομονή αν αυτή η αγάπη, που είναι τόσο ισχυρή, είναι και λίγο αφελής! Οι ερωτευμένοι δεν γνωρίζουν πραγματικά το πρόσωπο του άλλου, τείνουν να τον εξιδανικεύουν, είναι έτοιμοι να δώσουν υποσχέσεις των οποίων το βάρος δεν αντιλαμβάνονται αμέσως. Αυτός ο "κήπος" όπου τα θαύματα πολλαπλασιάζονται δεν είναι, ωστόσο, ασφαλής από το κακό. Είναι μολυσμένος κάποιες (πολλές;) φορές από τον δαίμονα της λαγνείας, και αυτό το πάθος είναι ιδιαίτερα απεχθές, για δύο τουλάχιστον λόγους. Τουλάχιστον δύο.

Πρώτον, επειδή καταστρέφει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Για να αποδειχθεί μια τέτοια πραγματικότητα, δυστυχώς, αρκούν οι καθημερινές ειδήσεις. Πόσες σχέσεις που ξεκίνησαν με τους καλύτερους οιωνούς έχουν μετατραπεί στη συνέχεια σε τοξικές σχέσεις, κατοχής του άλλου, χωρίς σεβασμό και αίσθηση ορίων; Αυτές είναι αγάπες από τις οποίες έχει λείψει η αγνότητα! Μια αρετή που δεν πρέπει να συγχέεται με τη σεξουαλική αποχή -η αγνότητα είναι κάτι διαφορετικό από τη σεξουαλική αποχή- αλλά μάλλον πρέπει να συνδέεται με τη θέληση να μην κατέχεις ποτέ τον άλλον! Το να αγαπάς σημαίνει να σέβεσαι τον άλλον, να επιδιώκεις την ευτυχία του, να καλλιεργείς την ενσυναίσθηση για τα συναισθήματά του, να διαθέτεις τον εαυτό σου στη γνώση ενός σώματος, μιας ψυχολογίας και μιας ψυχής που δεν είναι κτήμα μας και που πρέπει να τα ατενίζουμε σεβόμενοι την ομορφιά που φέρουν. Αυτό είναι αγάπη, και η αγάπη είναι όμορφη. Η λαγνεία, από την άλλη πλευρά, τα γελοιοποιεί όλα αυτά: η λαγνεία λεηλατεί, ληστεύει, καταναλώνει βιαστικά, δεν θέλει να ακούσει τον άλλον αλλά μόνο τη δική της ανάγκη και ευχαρίστηση. Η λαγνεία κρίνει κάθε φλερτ βαρετό, δεν αναζητά εκείνη τη σύνθεση μεταξύ λογικής, ορμής και συναισθήματος που θα μας βοηθούσε να συμπεριφερόμαστε στην σχέση μας με σύνεση. Ο λάγνος αναζητά μόνο παρακάμψεις· δεν καταλαβαίνει ότι ο δρόμος προς την αγάπη πρέπει να διανύεται αργά, και αυτή η υπομονή, κάθε άλλο παρά συνώνυμη της πλήξης είναι. Μας επιτρέπει να κάνουμε τις ερωτικές μας σχέσεις ευτυχισμένες.

Υπάρχει όμως και ένας δεύτερος λόγος για τον οποίο η λαγνεία είναι ένα επικίνδυνο πάθος. Ανάμεσα σε όλες τις ανθρώπινες απολαύσεις, η σεξουαλικότητα έχει ισχυρή φωνή. Περιλαμβάνει όλες τις αισθήσεις· κατοικεί τόσο στο σώμα όσο και στον ψυχισμό. Αυτό είναι πολύ όμορφο· αλλά αν δεν πειθαρχηθεί με υπομονή, αν δεν εγγραφεί σε μια σχέση και σε μια ιστορία, όπου δύο άτομα τη μετατρέπουν σε έναν ερωτικό χορό, μετατρέπεται σε μια αλυσίδα που στερεί από τον άνθρωπο την ελευθερία του. Η σεξουαλική ευχαρίστηση που είναι δώρο του Θεού υπονομεύεται από την πορνογραφία, που είναι ικανοποίηση χωρίς σχέση και που μπορεί να δημιουργήσει μορφές εθισμού. Πρέπει να υπερασπιστούμε την αγάπη, την αγάπη της καρδιάς, του νου, του σώματος, την αγνή αγάπη στην προσφορά του εαυτού μας στον άλλο. Και αυτή είναι η ομορφιά της σεξουαλικής επαφής.

Το να κερδίσουμε τη μάχη κατά της λαγνείας, κατά της "αντικειμενοποίησης" του άλλου, μπορεί να είναι μια δια βίου προσπάθεια. Αλλά το βραβείο αυτής της μάχης είναι το πιο σημαντικό από όλα, γιατί είναι η διατήρηση αυτής της ομορφιάς που ο Θεός έγραψε στη δημιουργία Του, όταν φαντάστηκε την αγάπη μεταξύ του άνδρα και της γυναίκας, η οποία δεν έχει σκοπό να χρησιμοποιεί ο ένας τον άλλον, αλλά να αγαπά ο ένας τον άλλον. Αυτή η ομορφιά που μας κάνει να πιστεύουμε ότι το να χτίζουμε μαζί μια ιστορία είναι καλύτερο από το να ψάχνουμε για περιπέτειες· υπάρχουν τόσοι πολλοί Δον Ζουάν εκεί έξω. Το να χτίζουμε μαζί μια ιστορία είναι καλύτερο από το να ψάχνουμε για περιπέτειες. Το να καλλιεργούμε την τρυφερότητα είναι καλύτερο από το να υποκλινόμαστε στον δαίμονα της κατοχής. Η αληθινή αγάπη δεν κατέχει, δίνει τον εαυτό της!! Το να υπηρετούμε είναι καλύτερο από το να κατακτούμε. Γιατί αν δεν υπάρχει αγάπη, η ζωή είναι θλιβερή, είναι θλιβερή μοναξιά.

17.1.2024

Πηγή: Ενοριακό info