ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΟΝΗ ΤΩΝ ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΩΝ

 ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΟΝΗ ΤΩΝ ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΩΝ

Αν και χειμώνας, ο καιρός ήταν καλός. Είπε να κατηφορίσει με τα πόδια τη λεωφόρο αντί να περιμένει το λεωφορείο.

Τα σκαρφαλωμένα στους στύλους αστέρια των Χριστουγέννων, που ξόδεψαν πολλές κιλοβατώρες κατά τις μέρες των εορτών για να φωτίσουν το κενό των περαστικών, πλέον είναι σβηστά - χαρά σε αναστολή, δεμένη με tire up. Κατεβάζοντας το κεφάλι, το βλέμμα κεντρίζουν ορισμένα εναπομείναντα έλατα, μέχρι πριν λίγο πλουμιστά και φωταγωγημένα μα πλέον ξερά και γυμνά, σαν όρθια ψαροκόκκαλα δίπλα στους κάδους σκουπιδιών.

Τα φωτάκια στα μπαλκόνια αποκαθηλώθηκαν, οι καταθέσεις στους λογαριασμούς μειώθηκαν, τα κιλά στη ζυγαριά αυξήθηκαν, οι ξενιτεμένοι φίλοι επέστρεψαν. Ήρθαν και έφυγαν τα Χριστούγεννα, μπήκε ο νέος χρόνος, οι βιτρίνες θα γεμίσουν αγιοβαλεντίνικες καρδιές κι έπειτα αποκριάτικα και μετά λαμπάδες και κόκκινα αυγά κι αργότερα μαγιό και σαγιονάρες κι ύστερα σχολικά και ξανά χριστουγεννιάτικα κ.ο.κ.…

«Πόσο αμείλικτα κυλά ο χρόνος;» σκέφτηκε.

«Τι νόημα έχει όλος αυτός ο κύκλος, ξανά και ξανά;».

«Σε τελική ανάλυση τι σημαίνει για μένα ότι γεννήθηκε και σταυρώθηκε ο Χριστός;»

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ - π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ και καθηγητής της ερήμου ονομάζεται διότι φρόντισε την έρημο της καρδίας του ώστε να ανθίσουν σε αυτήν πλήθος χαρισμάτων. Μέγας αποκαλείται κάποιος που όχι μόνον δίδαξε, αλλά και ποίησε αυτά που δίδαξε. Και μάλιστα τα δίδαξε σε χιλιάδες μοναχών που συνέρρεαν από τα γύρω μέρη της Αιγύπτου πρώτα για να τον δουν στην όψη και μετά για να τον ακούσουν. Ο άλλος Μέγας που θα εορτάσουμε αύριο, ο Αθανάσιος, είναι ο υποτακτικός του Μεγάλου Αντωνίου και μας παρέδωσε τον Βίο του. Ήτανε λένε ο Ωνάσης της εποχής του ο Αντώνιος. Ακούγοντας την προτροπή του Χριστού "ύπαγε διάδος πτωχοίς όλα όσα έχεις και ακολούθησέ με" αλλοιώθηκε η καρδία του και μοιράζοντας τον πλούτο του στη φτωχολογιά, βγήκε στην έρημο για τον Χριστό. Τους πειρασμούς που τράβηξε δεν μπορούμε ούτε καν να φανταστούμε. Στις εξουθενώσεις των φοβερών θλίψεων φώναζε: Πού είσαι Κύριε; Και άκουγε τον Χριστό να του απαντάει: δίπλα σου Αντώνιε, -για να μη χάσει το μυαλό του από τη σφοδρότητα του δαιμονικού πολέμου.

Οι μάζες δεν διψούν για αλήθεια.

Οι μάζες δεν διψούν για αλήθεια. 

Όποιος μπορεί να τις προμηθεύσει με ψευδαισθήσεις 

γίνεται εύκολα ο κυρίαρχός τους. 

Όποιος προσπαθήσει να διαλύσει τις ψευδαισθήσεις τους

 γίνεται εύκολα θύμα τους.

Gustave Le Bon

Εορτή Αγίου Αντωνίου | Υπακοή στους ανύστακτους Πατέρες - Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος

 Kήρυγμα αποστολικό εορτής Αγίου Αντωνίου (Εβρ. 13, 17-21)

1997-2001

Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος

www.attikisnikodimos.gr

Μέγας Αντώνιος - Μέγας Αθανάσιος - Κήρυγμα του Δημητρίου Τσαντήλα

Κήρυγμα του Δημητρίου Τσαντήλα, ιατρού και θεολόγου.

Η ζωή είναι σαν να κάνεις ένα μακρύ ταξίδι.

Η ζωή είναι σαν να κάνεις ένα μακρύ ταξίδι. Αλλιώς αισθάνεσαι όταν ξεκινάς, αλλιώς όταν πλησιάζεις προς το τέλος. Κι εγώ έχω την εντύπωση πως φθάνω λιγάκι προς το τέλος του ταξιδιού. Ετοιμάζομαι να κατέβω. Η Ιθάκη σου έδωσε το ωραίο ταξίδι, η Ιθάκη δε σε γέλασε. Ωραίο ταξίδι, ναι! Με ποικιλία, αρώματα, μπαχαρικά και λογής λογής πράγματα, με πίκρες, πόνους, θανάτους, έρωτες, με απογοητεύσεις, με τον αφανισμό ανθρώπων γύρω μου"

Δημήτρης Χορν

Η «απλή και καθαρή αλήθεια»

Η «απλή και καθαρή αλήθεια»
είναι σπάνια καθαρή και ποτέ απλή.

Όσκαρ Ουάιλντ

Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Αντωνίου του Μεγάλου (17 Ιανουαρίου)

Τον καθηγητή του Μοναχισμού τιμά σήμερα η Εκκλησία. Ο Όσιος Αντώνιος, δίκαια είναι Μέγας, γιατί πραγματικά δίδαξε και έπραξε. Αναδείχθηκε διδάσκαλος μεγάλων Αγίων αλλά και τύπος της αληθινής προσωπικότητας του ανθρώπου. Τιμούμε επίσης, τη μνήμη του Νεομάρτυρα Γεωργίου, από τα Ιωάννινα.
«Χαίροις τῶν ἀσκητῶν ἀρχηγός, γεγενημένος καὶ ἀήττητος πρόμαχος· παθῶν γὰρ ἐκτέμνων ῥίζας, καὶ τῶν δαιμόνων ὁρμάς, ὑποστὰς ἀνδρείως ἐθριάμβευσας, …, τὴν τοῦ Σταυροῦ δέ, τοῦ Σωτῆρος ἐνέργειαν, καὶ ἀνίκητον, ἐφανέρωσας δύναμιν· ἣν καὶ περιζωσάμενος, ἐνίκησας ἅπαντας, τοὺς ἀθετοῦντας τὴν θείαν, διὰ σαρκὸς ἐπιφάνειαν, …».
Ο Μέγας Αντώνιος γεννήθηκε στην Άνω Αίγυπτο το 251 μ.Χ. και φανερώθηκε «εκ μητρικών σπαργάνων ηγιασμένον σκεύος και οίκος του Παναγίου Πνεύματος». Σε νεαρή ηλικία αποφάσισε συνειδητά την πλήρη αφοσίωση στο θέλημα του Θεού, μέσω του μοναχισμού. Μοίρασε τα υπάρχοντά του στους φτωχούς και αποσύρθηκε αρχικά πλησίον της οικίας του. Τελικά πορεύθηκε στα βάθη της ερήμου, όπου έζησε περισσότερα από 80 χρόνια, μέχρι την οσιακή κοίμησή του, με πλήρη αφοσίωση στην πνευματική άσκηση.

ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΑΔΕΙΑΝΟ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

 

ΓΙΑ  ΕΝΑ  ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ  ΑΔΕΙΑΝΟ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

     «Άσμα … ¨ηρωικό¨ και πένθιμο», από παλιό γνώριμο πικρό, με όνομα και επώνυμο. Ιστοσελίδα «Αναστάσιος» 11.10.22, και διαβάζω. Πρωτοπρεσβύτερος Αναστάσιος Γκοτσόπουλος. «Ένοχος». Έχει καταδικαστεί σε οκτάμηνη φυλάκιση με αναστολή, γιατί λειτούργησε του Ευαγγελισμού, που λόγω Κόβιτ19, είχε κι αυτό απαγορευτεί- βλέπετε εκείνος ήταν πιο αρμόδιος από τους ειδικούς Τσιόδρα, Λινού-για τη δεύτερη δες πρόσφατη ανάρτηση-συν τοις άλλοις όχι και λίγο ευσεβείς. Και τι υπέροχο σε πρώτη ανάγνωση το εξαγγελλόμενο ως urbi et orbi του. «Σήμερα η Ελληνική Δικαιοσύνη μου απένειμε την ύψιστη τιμή, το ανώτατο οφίκιο που μπορεί να δοθεί σε ιερέα». Ανακοινώνει πανηγυρικά εν μέσω ομάδος υποστηρικτών, ενδεχομένως, «ζήλον Θεού εχόντων, αλλ΄ ου κατ’ επίγνωσιν». Έτι δε και θριαμβολογεί και ανακηρύττει εαυτόν, όχι Μάρτυρα της πίστεως, αυτό θα πήγαινε πολύ, πλην όχι πολύ πιο κάτω από … «Ομολογητή» ! Έστω κι αν παράλληλα ή συνάμα όμως αφήνει έτσι εκ των πραγμάτων, θεληματικά ή αθέλητα, δεν ξέρω, ο Θεός ξέρει, να διαχυθεί δυσφημία όση πολλή ότι, πάντες οι λοιποί κληρικοί, του Επισκόπου του μη εξαιρουμένου, που πειθάρχησαν και δε λειτούργησαν, το λιγότερο είναι περί την πίστη … ανοιχτοί ! «Πάντες ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρειώθησαν, οὐκ ἔστι ποιῶν ἀγαθόν, οὐκἔστιν ἕως ἑνός».

     Ιστοσελίδα «Αναστάσιος» 2.11.22, είκοσι μέρες μετά, ύστερα από κάποια σκέψη αναρτάται γραπτό μου με τον τίτλο. «Το … «ανώτατο οφίκιο», και ο «της Δικαιοσύνης Στέφανος». Που ήταν ένας εκτενής και στο πνεύμα των ανωτέρω κριτικός σχολιασμός.

Η Νέα Συρία και η Εκκλησία της Ουκρανίας

Η Νέα Συρία και η Εκκλησία της Ουκρανίας: Πότε το Πατριαρχείο Αντιοχείας θα αναγνωρίσει την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας;

Του Ροστισλάβ Χοτίν*

 
Στη Συρία, πρόσφατα έλαβαν χώρα τεκτονικά γεγονότα: στη χώρα, που σπαράσσεται από πολέμους και συγκρούσεις, άλλαξε η κυβέρνηση και το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ αντικαταστάθηκε από την ισλαμιστική αντιπολίτευση. Ποια θα είναι τώρα η κατάσταση για τους χριστιανούς της Συρίας, θα είναι η νέα Συρία εθνοτικά και θρησκευτικά συμπεριληπτική; Ποιο ρόλο θα διαδραματίσει το Πατριαρχείο Αντιοχείας, το οποίο προηγουμένως δεν αναγνώρισε το αυτοκέφαλο και τον τόμο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας; Υπάρχουν ελπίδες να αλλάξει τώρα η θέση της αρχαίας Εκκλησίας της Αντιόχειας; Ας το μάθουμε.
 
Αρχαιότητα
Το Πατριαρχείο Αντιοχείας είναι ένα από τα πέντε αρχαία πατριαρχεία. Στα δίπτυχα κατατάσσεται τρίτο μετά τα Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως και Αλεξανδρείας.
Το Πατριαρχείο Αντιοχείας ιδρύθηκε από τους αγίους αποστόλους Πέτρο και Παύλο. Ο Πέτρος θα ίδρυε αργότερα την έδρα της Ρώμης, αλλά η Αντιόχεια ιδρύθηκε νωρίτερα.
 

Ολλανδικός χάρτης του 1700 Patriarchatus Antiocheni Geographica Descriptio, που δείχνει την έκταση του Πατριαρχείου Αντιοχείας.

 
Το 451, κατά την Δ΄ Σύνοδο της Χαλκηδόνας, ο Αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας αναβαθμίστηκε σε Πατριάρχη Αντιοχείας. Παρεμπιπτόντως, ο σημερινός τίτλος του Πατριάρχη έχει ως εξής: «Μακαριώτατος Πατριάρχης της Μεγάλης Αντιοχείας και πάσης Ανατολής».

Να αγκαλιάζετε συχνά τους ανθρώπους που αγαπάτε ..

Να αγκαλιάζετε συχνά

τους ανθρώπους που αγαπάτε ..

πριν γίνουν φωτογραφίες...

Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης ευλόγησε τη βασιλόπιτα της ΓΕΧΑ Ηρακλείου

  Με ένα όμορφο αντάμωμα ξεκίνησε η νέα χρονιά για τη ΓΕΧΑ Ηρακλείου. Πολύ διαφορετικό  και πολύ ευλογημένο. Η βασιλόπιτα ήταν μόνο η αφορμή. Το σημαντικό που την έκανε ξεχωριστή ήταν η παρουσία και η ευλογία του Σεβασμιώτατου ποιμενάρχη μας Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ.κ. Ευγένιου.

Η αγάπη του για όλα τα πνευματικά του παιδιά, απ’ άκρη σ’ άκρη της ευλογημένης γης της Αρχιεπισκοπής, είναι γνωστή και με πολλούς τρόπους εκφρασμένη. Αυτή η αγάπη, από το ξεχείλισμα της πατρικής του καρδιάς, τα ζεστά λόγια του, απόσταγμα μιας ζωής κοντά σε Εκείνον που υπηρετεί τόσα χρόνια, ήταν που μας έκαναν εκείνο το απόγευμα της 12^ης Ιανουαρίου να νιώσουμε πως στιγμές σαν ετούτες, είναι που ζυγίζουν αιωνιότητα. Όπως όλες οι στιγμές που, ενωμένοι στο όνομα του κοινού μας Πατέρα, «νιώθουμε τον άλλον σαν τον εαυτό μας ανεστραμμένο», πορευόμενοι στον ίδιο δρόμο που οδηγεί στην αγκαλιά Του, όπως χαρακτηριστικά μας είπε.

Με αυτή την προϋπόθεση και αυτή την προοπτική, θα νιώσουμε πως η παρέλευση ενός -ακόμα!- χρόνου, είναι υπόμνηση όχι μόνο της συνάντησης με το απευκταίο, αλλά βέβαιο γεγονός του επίγειου τέλους, μα -πρωτίστως και κυρίως- ως παράταση του ελέους του ά-χρονου και α-τελεύτητου Πλάστη μας. Με τερματικό σταθμό την αιωνιότητα! Ίσως μόνο τότε αντιληφθούμε πως η παράταση ζωής που μας χαρίστηκε, δόθηκε με σκοπό τη μετάνοιά μας.

Συνάντησα έναν εν ζωή Άγιο - Έλενα Ακρίτα

Πριν από χρόνια του είχα πάρει συνέντευξη στην εκπομπή μου «Φώτα Πορείας» στην ΕΡΤ. Συνεσταλμένα μας καλοδέχτηκε στο μικρό σαλονάκι. Αν και ήδη Αρχιεπίσκοπος, δεν φορούσε τα μαλάματα και τα πετράδια. Μόνο μαύρο ράσο με σταυρό. Ασκητής.

Αρχίσαμε τη συνέντευξη κι όσο ξεδιπλώναμε τη σπουδαία διαδρομή του, τόσο πιο διστακτικά αντιδρούσε. Σαν ταινία περνούσε μπροστά στα μάτια μας η ζωή του: μια ζωή δύσκολη, ένας δρόμος δύσβατος γεμάτος εμπόδια και θυσίες και πόνο και προσφορά και ελπίδα και διάψευση και πάλι από την αρχή και πάλι από το μηδέν και πάλι η διαδρομή ενός ανθρώπου που προχωρούσε και λύγιζε και έπεφτε και σηκωνόταν και προχωρούσε ξανά. Και ξανά. Από την αφετηρία στο τέρμα και πίσω στην αφετηρία και πάλι στο τέρμα. Χωρίς να ζητάει ανταμοιβές και οφίτσια, χωρίς να ζητάει τίποτα για τον εαυτό του. Μόνο να δίνει ήξερε. Ποτέ να παίρνει.

Στο σπίτι της αδελφής του στο Νέο Ψυχικό είχε ένα μικρό δωματιάκι σαν μοναστηριακό κελί. Ένα στενό κρεβάτι, ένα κομοδίνο με λάμπα, ένας ξύλινος σταυρός στον τοίχο και μια βιβλιοθήκη γεμάτη βιβλία. Τίποτα άλλο. Χωρίς χλιδές και πολυτέλειες. Είπαμε. Ασκητής.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος στο Μητροπολιτικό Παρεκκλήσιο Πατρών

Την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2025 ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος τέλεσε τον Εσπερινό και την Ιερά Παράκληση προς την Παναγία την Ιεροσολυμίτισσα στο Μητροπολιτικό Παρεκκλήσιο Πατρών του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

 Στην ομιλία του ο Θεοφιλέστατος μεταξύ άλλων ανέφερε ότι η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία στις 15 Ιανουαρίου μεταξύ των άλλων Αγίων εορτάζει και τιμά τον Όσιο Ιωάννη τον Καλυβίτη. Ο Άγιος του Θεού Ιωάννης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 450μ.Χ. από πλούσιους και ευσεβείς γονείς, τον Ευτρόπιο και τη Θεοδώρα. Περιφρόνησε από τη νεανική του ηλικία τις δόξες, τις απολαύσεις και τα υλικά αγαθά. Αγάπησε με όλη του την καρδιά τα άφθαρτα, τα αιώνια, τα ουράνια, τα παντοτινά. Από τους γονείς του ζήτησε ως δώρο να του προσφέρουν ένα χρυσό Ευαγγέλιο για να το έχει πάντοτε μαζί του και να το μελετά, διότι το Ευαγγέλιο είναι ο λόγος του Θεού.

Πήγε σε Μοναστήρι, έγινε μοναχός και με τους ασκητικούς του αγώνες ξεπέρασε πολλούς μοναχούς που είχαν πολλά χρόνια στο Μοναστήρι. Ο μισόκαλος του δημιούργησε λογισμούς αγάπης προς τους γονείς του. Τους λογισμούς πρέπει να τους περιφρονούμε και να τους αντιμετωπίζουμε με την προσευχή, τη νηστεία και την άσκηση γενικότερα. Πήρε ευλογία από τον γέροντα της Μονής και πήγε πίσω στο πατρικό του σπίτι. Οι γονείς του από τη μεγάλη του άσκηση δεν τον ανεγνώρισαν και τους ζήτησε στην αυλή τους να του δώσουν μια γωνιά. Ο πατέρας του, ο Ευτρόπιος, έδωσε εντολή στους υπηρέτες του να κατασκευάσουν να κατασκευάσουν μια καλύβα για να ζήσει σε αυτή. Τρία χρόνια έζησε ως ξένος και ζητιάνος, ο Όσιος Ιωάννης, στην καλύβα της αυλής του σπιτιού του.

Ἐπόμενοι τῶν Αἱρετικῶν, οἱ ἀφαιροῦντες τόν Ἐσταυρωμένον - Παν. Δ. Παπαδημητρίου

Ἐπόμενοι τῶν Αἱρετικῶν, οἱ ἀφαιροῦντες τόν Ἐσταυρωμένον

Παν. Δ. Παπαδημητρίου

Ὀρθόδοξος Τύπος, 10/1/2025, ἀρ. φύλλου 2525, σσ. 1, 4.

 Ἀναλυτικός τίτλος:
«Ἐπόμενοι τῶν Λατίνων καί Προτεσταντῶν, οἱ ἀφαιροῦντες τόν Σταυρό καί τόν Ἐσταυρωμένο ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα»

  Εἴδαμε στὸ πρῶτο ἄρθρο μας γιὰ τὸν Σταυρό καὶ στὶς ἀναφορές του,[1] ὅτι ὁ Σταυρός μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο στὴν Ἁγία Τράπεζα εἶναι ἐνοχλητικός γιὰ μερικοὺς Ἐπισκόπους καί Ἱερεῖς, καὶ προτιμᾶ­ται (καταπατῶντας τὴν Ἱερὰν Παράδοσιν, προτεσταντικῷ τῷ τρόπῳ) ἡ ἀποβολή του ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα, ἢ ἡ μετακόμισή του ψηλά, πίσω, στὸν ἀέρα τῆς Κόγχης ἢ σὲ ἄλλο ση­μεῖο, καὶ τὸ «καθάρισμα» τῆς Ἁγίας Τράπεζας:[2]^, [3] α). γιὰ νὰ γίνει «Λουθηρανίζουσα» καὶ «Λατινί­ζουσα» πρὸς τὴν Δύση Λειτουρ­γία, στὰ πρότυπα τῶν φραγκο-παπάδων[4] β). γιὰ νὰ μπεῖ (ἐπιλεκτι­κά, αὐθαίρετα ἀπὸ τὴν ἰστορία, νεωτε­ριστικά) θρό­νος τοῦ Ἐπι­σκόπου βλέποντας πρὸς τὴν Δύση, ποὺ ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία ἐν τῇ σοφίᾳ της τὸν εἶχε καταργήσει, ὥστε νὰ ἀγναντεύει ὁ Ἐπίσκοπος, χωρὶς τὸ «ἐμπόδιο» τοῦ Ἐσταυ­ρωμένου (καὶ τοῦ Ἱεροῦ Κιβωρίου καὶ τῶν παραπε­τασμάτων του),[5]^, [6] τό κέντρον τοῦ Σολέα κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν Ἀναγνωσμάτων (περίπου 5-10 λεπτά), καί γ). ἐπειδὴ ἁπλὰ τὸ εἶπε ἢ τὸ ἔκανε ὁ τάδε Ἐπίσκοπος ἢ Πρεσβύτερος.

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΑΓΓΟΥΡΑ - Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Ι Σ

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΑΓΓΟΥΡΑ

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Ι Σ

 Την Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2025, το απόγευμα, στην μηνιαία ενοριακή σύναξη, θα πραγματοποιηθεί ομιλία, με θέμα:

"Η τραγωδία της αδιαφορίας....και οι χριστιανοί".

Ομιλητής: π. Παναγιώτης Ρόδης

Ώρα: 7-8

Ακολουθεί συζήτηση και το Απόδειπνο

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡ.ΠΙΣΙΔΙΑΣ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ

Ἀγαπητοί Συνεργοί ἐν Κυρίῳ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πισιδίας,

Σᾶς χαιρετῶ ἐγκαρδίως ἀπό τόν ἱερό καί µαρτυρικό τόπο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πισιδίας καί σᾶς ἀπευθύνω τόν ἑόρτιο χαιρετισµό ἐπί τῇ ἐλεύσει τοῦ νέου ἔτους.

Χρόνια πολλὰ καί ευλογηµένα, εὐφρόσυνον τό νέον ἔτος 2025, τό ὁποῖο νά εἶναι γεµᾶτο εὐλογίες γιά σᾶς προσωπικά καί τίς οἰκογένειες σας καί ὁ ἐπιφανείς Κύριός µας νά σᾶς εὐλογῇ καί νά σᾶς χαρίζῃ πᾶσαν δόσιν ἀγαθήν καί πᾶν δώρηµα τέλειον.

Μαζί µέ τίς ταπεινές εὐχές ἀπό τά ἱερά χώµατα τῆς Μητροπόλεως Πισιδίας, έκφράζω τήν χαράν µου, καθώς ἀναµένω νά σᾶς συναντήσω στήν ἐκδήλωση κοπῆς τῆς Αγιο Βασιλειλόπιττας τῆς Ἑταιρείας Μεσογειακοῦ Πολιτισµοῦ την 1η Φεβρουαρίου καί νά σᾶς ἐνηµερώσω για τίς δραστηριότητες, προσπάθειες καί ἀνάγκες τῆς Μητροπόλεως µας, στό ἔργο τοῦ εὐαγγελισµοῦ τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν πού διαβιοῦν ἐδῶ.

ΣΥΝΑΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΝΗΣ Κ.Κ.ΚΟΣΜΑ.

 Στην απογευματινή σύναξη μας 

στο αρχονταρίκι του Αγίου Γεωργίου Ροτόντας Θεσσαλονίκης,

 μετόχι της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, 

ευθύς μετά τον εσπερινό, γύρω στις 7 ώρα το απόγευμα, θα έχουμε την μεγάλη τιμή και ευλογία να μας ομιλήσει ο Άγιος Ιεραπόστολος Επίσκοπος Κωνσταντιανής κ.κ. Κοσμάς, ο χαμογελαστός μας Πατέρας.

Ας είμαστε ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ....

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ Α.Μ. ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ κ.κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ Α.Μ. ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ κ.κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
15.1.25 

Μπροστά στις μεγάλες Επετείους της Ιστορίας μας πρέπει να στεκόμαστε πάντα με ευθύνη και δέος. Να παίρνουμε απ’ αυτές διδάγματα, πορεία ζωής και κατεύθυνση σωτηρίας. Και μιαν τέτοια επέτειο τιμούμε σήμερα, μιαν ανεπανάληπτη ώρα που επιβεβαίωσε το παρελθόν και νοηματοδότησε το μέλλον της ιδιαίτερης πατρίδας μας. Την επέτειο των 75 χρόνων από τη διενέργεια του ενωτικού  δημοψηφίσματος το οποίο τροχιοδρόμησε ουσιαστικά τον εθνικοαπελευθερωτικό μας αγώνα.

Ελληνική από την αυγή της Ιστορίας της η Κύπρος, η πατρίδα μας. Ως γνωστόν  από τον 15^ο αιώνα π.Χ. μαρτυρείται η κάθοδος σ΄ αυτήν των Μυκηναίων και ο ταχύτατος εξελληνισμός της. Απέδειξε, πολλάκις, το όμαιμον, το ομόγνωμον, το ομόγλωσσον και ομόθρησκον με τους υπόλοιπους Έλληνες και πριν τον Χριστιανισμό. Πέραν από τα ιστορικά δεδομένα και τα αρχαιολογικά ευρήματα, το μαρτυρούν ο Κίμωνας που έσπευσε να γλιτώσει την Κύπρο από τον Περσικό ζυγό, ο Ευαγόρας, ο βασιλιάς της Σαλαμίνας με τις πανελλήνιες προοπτικές, οι βασιλείς της Κύπρου που θέτουν στη διάθεση του Μ. Αλεξάνδρου τον στόλο τους για την άλωση της Τύρου.

Επετειακή τιμητική εκδήλωση με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 75 χρόνων από τη διεξαγωγή του Ενωτικού Δημοψηφίσματος του 1950 - Νίκος Χριστοδουλίδης

Επετειακή τιμητική εκδήλωση με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 75 χρόνων από τη διεξαγωγή του Ενωτικού Δημοψηφίσματος του 1950

Νίκος Χριστοδουλίδης, 

Πρόεδρος Κυπριακής Δημοκρατίας

 Συμπληρώνονται φέτος 70 χρόνια από την έναρξη του πιο ένδοξου και αγνού αγώνα σε τούτο τον τόπο, (του αγώνα της ΕΟΚΑ) και λαός και Πολιτεία θα τιμήσουμε δεόντως όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για να υπάρχει σήμερα Κυπριακή Δημοκρατία. Το μήνυμα που εγώ θα ήθελα απόψε να στείλω μέσα στο πλαίσιο αυτής της σεμνής τελετής για να τιμήσουμε την επέτειο του ενωτικού δημοψηφίσματος, είναι η ανάγκη και η υποχρέωση, όπως κατ’ επανάληψη έχω αναφέρει, να μιλάμε στα παιδιά μας και στη νέα γενιά για την ΕΟΚΑ, για τους αγώνες και τις θυσίες όλων αυτών που έδωσαν τη ζωή τους για μια καλύτερη Κύπρο, για την Κυπριακή Δημοκρατία που έχουμε σήμερα. Γιατί, Φίλες και Φίλοι, η αρετή και η τόλμη απαιτεί βαθιά γνώση. Και γνώση πρώτα από όλα του εαυτού σου, δηλαδή της πραγματικής ιστορίας σου.

Η προσκύνησις της Τιμίας αλύσεως του Αγίου και ενδόξου Αποστόλου Πέτρου (16 Ιανουαρίου)

 Την προσκύνηση της τιμίας αλύσεως, δηλαδή της αλυσίδας με την οποία είχαν δέσει τον Απόστολο Πέτρο, εορτάζει σήμερα η Εκκλησία. Επιπλέον τιμούμε τη μνήμη των Μαρτύρων και αυταδέλφων, Πευσίππου, Ελασίππου και Μεσίππου, τῆς μάμμης αυτών Νεονίλλης, καθώς και του Νεομάρτυρος Νικολάου του Μυτιληναίου.
«Τὸν Κορυφαῖον καὶ πρῶτον τῶν Ἀποστόλων, τῆς ἀληθείας τὸν ἔνθεον ὑποφήτην, Πέτρον τὸν μέγιστον εὐφημήσωμεν».
Ο Πέτρος, «η κρηπίς της Εκκλησίας, η πέτρα της Πίστεως», σύμφωνα με το δοξαστικό των στιχηρών του εσπερινού, συνελήφθη με διαταγή του τετράρχη Ηρώδη και οδηγήθηκε αλυσοδεμένος στη φυλακή.
Τα μέτρα επιτήρησής του ήταν αυστηρά. Εκτός από τους φρουρούς που υπήρχαν στην πύλη της φυλακής, δύο στρατιώτες βρίσκονταν διαρκώς μέσα στο κελί. Παραμονή της προσαγωγής του στο κριτήριο και τη βέβαιη καταδίκη του, και ενώ οι Χριστιανοί αγρυπνούσαν προσευχόμενοι, Άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε, και οι αλυσίδες έπεσαν θαυματουργικά, οι πύλες της φυλακής άνοιξαν και ο φυλακισμένος Απόστολος ελευθερώθηκε.

Η διαφορά είναι τεράστια για τους χριστιανούς - Μητροπολίτης όρους Λιβάνου Γεώργιος

«Όταν εκείνοι που λένε ότι είναι του Χριστού, αρκούνται στις αρετές της μπουρζουαζίας, γίνονται οι ίδιοι μια τροφή που έχει ανάγκη αλατιού, γιατί, χωρίς την αλήθεια του Θεού που χύνεται επάνω τους, δεν έχουν απολύτως καμία ακτινοβολία και αγάπη. Εάν η φροντίδα τους είναι να μοιάζουν με τα έθνη που καυχώνται για την εξουσία και τις παράτες τους, πολύ γρήγορα θα γίνουν χειρότεροι απ’ αυτά γιατί τα έθνη διατηρούν μια κάποια ευπρέπεια και μια προσφυγή λίγο-πολύ μεγάλη στη λογική. Μια τροφή, έστω τιποτένια, τρώγεται άμα την συνηθίσουμε. Το αλάτι όμως που ξαρμυρίζει δεν έχει πλέον κανένα λόγο υπάρξεως, το πετάμε μακριά από το σπίτι όπου θα ποδοπατηθεί.

Η μεγάλη αυταπάτη είναι να πιστεύουμε ότι μπορούμε να υπάρχουμε αρκούμενοι στο να φαινόμαστε, και ότι το να φαινόμαστε μπορεί να επηρεάσει τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι σε εμπιστεύονται, όχι όταν σε θεωρούν ισχυρό, αλλά όταν ψηλαφούν το μεγαλείο σου.

Οἱ κόσμοι παντοῦ εἶναι οἱ ἴδιοι.

 

  "Οἱ κόσμοι παντοῦ εἶναι οἱ ἴδιοι.

Τὰ μάτια ποὺ τοὺς βλέπουνε εἶναι διαφορετικά"

 

Φώτης Κόντογλου

ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

 Την Βασιλόπιτα των Κατηχητικών ομάδων του Ιερού Ναού Αγίου Νεκταρίου Πατρών ευλόγησε το Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2025 ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος.

Η χορωδία των κατηχητικών ομάδων τραγούδησε επίκαιρα τραγούδια και παραδοσιακά κάλαντα.

Ο Θεοφιλέστατος ευχήθηκε στα παιδιά καλή και  ευλογημένη χρονιά γεμάτη πρόοδο στα μαθήματά τους και πνευματική προκοπή. Τόνισε ότι στη ζωή τους πάντοτε θα ευρίσκονται προ δύο δρόμων: της αρετής και της κακίας. Ο δρόμος της αρετής είναι ο δρόμος του Χριστού, της Εκκλησίας μας και των Αγίων της πίστεως μας. Αυτός ο δρόμος είναι ο δρόμος της γνήσιας χαράς, της προόδου, της προκοπής και του αγιασμού μας. Ο δρόμος της κακίας είναι ο δρόμος της αμαρτίας, του μίσους, των παθών, της λύπης και της ασωτίας. Αυτός ο δρόμος καταλήγει στον αιώνιο πόνο και στην αιώνια θλίψη.

Απευθυνόμενος προς τους γονείς, ο Θεοφιλέστατος τους ευχαρίστησε που εμπιστεύονται στην εκκλησία  ό,τι πολυτιμότερο έχουν στη ζωή τους, τα παιδιά τους,  και τα οδηγούν στα κατηχητικά της  αγίας μας Εκκλησίας.Τα κατηχητικά ανέθρεψαν πολλά παιδιά των Ελλήνων τα οποία διέπρεψαν στη ζωή τους και στην κοινωνία. Η κατηχητική διακονία αποβλέπει στη σωτηρία του κόσμου. Το κατηχητικό είναι ο πρόναος που οδηγεί στην Αγία Τράπεζα.

ΚΟΠΗ ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

Τη Δευτέρα το απόγευμα 13 Ιανουαρίου 2025 μετά το πέρας του Εσπερινού και της Ιεράς Παρακλήσεως προς τον Άγιο Νεκτάριο που τελείται κάθε Δευτέρα από τις 5.00 έως τις 7.00 μ.μ. , ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος με τη συμμετοχή του Εφημερίου του Ιερού Ναού π. Ελευθερίου Κολιαβρά και ευσεβών ενοριτών ευλόγησε και έκοψε την Αγιοβασιλόπιτα της ενορίας.

Μεταξύ άλλων ο Θεοφιλέστατος αφού ευχήθηκε καλή και ευλογημένη χρονιά, είπε: "Ας αγωνιστούμε και ας προσπαθήσουμε η ζωή μας να είναι θεάρεστη, δηλαδή να κάνουμε υπακοή εις το θέλημα του Θεού. Διότι η υπακοή οδηγεί εις τον αγιασμό και εις την σωτηρία ενώ η ανυπακοή στον  πνευματικό θάνατο που είναι ο αιώνιος χωρισμός μας από το Θεό . Ο Κύριος θέλει να πράττουμε το καλό και το αγαθό και να αποφεύγουμε το κακό και την αμαρτία".

Εκδήλωση για την Κοπή Βασιλόπιτας

Το  Πανελλήνιο Σωματείο Ορθοδόξου Ιεραποστολής "Ο Ιερός Χρυσόστομος",

με ιδιαίτερη χαρά και τιμή, Σάς προσκαλεί

στην εκδήλωση για την κοπή της Βασιλόπιτας

την Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2025 στις 19:00

από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρών κ.κ. Χρυσόστομο.

Θα συμμετάσχει με επίκαιρους Ύμνους και παραδοσιακά Κάλαντα η Γυναικεία Βυζαντινή Χορωδία «ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΣ»
 
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο «Αικατερίνειο» Πνευματικό Κέντρο του Μητροπολιτικού Ναού Πατρών - Ερμού 51 & Μαιζώνος (2^ος Όροφος)

Αγρυπνια Αγιων Αντωνίου Νεομάρτυρος Γεωργίου

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΠΑΤΡΩΝ

 

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ

 
Τήν Πέμπτη 16 Ἰανουαρίου 2025 στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν θά τελεσθεῖ Ἱερά Ἀγρυπνία γιά τήν Ἑορτή τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου καί τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ ἐν Ἰωαννίνοις ἀθλήσαντος. Θά τεθοῦν σέ προσκύνηση τμήματα τῶν ἱερῶν Λειψάνων τῶν ἑορταζομένων Ἁγίων.

Ἔναρξις: 8.30 μ.μ.            Λῆξις: 0.50 π.μ.

Τό πρωί τῆς ἑπομένης, Παρασκευῆς 17-1-2025

θά τελεσθεῖ Β΄ Θ. Λειτουργία: 7-9 π.μ.

«Tο Ενωτικό Δημοψήφισμα του 1950», - του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου

 

«Tο Ενωτικό Δημοψήφισμα του 1950», 

του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου

Για δύο λόγους νιώθω ιδιαίτερη συγκίνηση απόψε. Πρώτα για την επέτειο που μας συγκέντρωσε όλους εδώ. Την επέτειο του ενωτικού δημοψηφίσματος, που συνόψισε στη διακήρυξή του ό,τι απέθεσαν 35 ελληνικοί αιώνες στο ατομικό και ομαδικό υποσυνείδητο των Ελλήνων της Κύπρου, την αξίωση της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα.  Κι ύστερα γιατί η εκδήλωση γίνεται εδώ, μπροστά σ’ αυτούς που, λίγα χρόνια μετά, θεώρησαν εκείνη τη μοναδική πράξη ως προοίμιον της μεγαλειώδους εθνικής εξόρμησης του ‘’55 και ανάλαβαν να την υλοποιήσουν με τον ηρωισμό τους. Η αποψινή εκδήλωση είναι μια άμεση και έμπρακτη αναπόληση της Ιστορίας πάνω στα ίδια τα αποτυπώματά της. Είπα κι άλλη φορά, εξάλλου, ότι μου προκαλεί πραγματικό δέος η ενατένιση των φωτογραφιών των ηρώων μας, που σαν άλλο εκκλησιαστικό εικονοστάσιο, κοσμούν την αίθουσα αυτή.

Όταν ένας λαός, όπως είναι ο λαός μας, διαβαίνει επί αιώνες τα μονοπάτια της Ιστορίας, όταν είναι προικισμένος με ιδιαίτερα υψηλές αξίες και ιδανικά, αλλά και κατοικεί σε κρίσιμα γεωγραφικά σταυροδρόμια, είναι φυσικό στα κατάστιχα της μνήμης του να είναι καταχωρημένα, σε αναρίθμητο πλήθος, γεγονότα, πρόσωπα, ημερομηνίες, αναβάσεις θριάμβου, καταβάσεις οδύνης, νίκες και ήττες, περηφάνια πολλή για αποφάσεις ηρωικές, θρήνος για απώλειες τραγικές.

Mνήμη του Οσίου Ιωάννη του Καλυβίτη (15 Ιανουαρίου)

Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη των Οσίων Παύλου του Θηβαίου, Ιωάννου του Καλυβίτη, του διά Χριστόν πτωχού, και του Αγίου Πανσοφίου. 
Ο Όσιος Ιωάννης, ο λεγόμενος Καλυβίτης, έζησε στα μέσα του 5ου μ.Χ. αιώνα στην Κων/πολη και ήταν γιος του συγκλητικού Ευτροπίου και της Θεοδώρας. Ο Ιωάννης δεν θέλησε ν’ ακολουθήσει το δρόμο των δύο μεγαλύτερων αδελφών του, πού κατέλαβαν λαμπρά αξιώματα, αλλά προτίμησε την υπηρεσία της χριστιανικής πίστης. Για το λόγο όμως ότι οι γονείς του επέμεναν, έφυγε από το πατρικό του σπίτι και αφιερώθηκε στη Μονή των Ακοιμήτων. Αργότερα, όταν πληροφορήθηκε τη μεγάλη πίκρα της μητέρας του, επειδή ο πατέρας του διήγε κοσμική ζωή, αποφάσισε, με τη συγκατάθεση του ηγουμένου της Μονής, να επιστρέψει στους γονείς του.

ΑΘΩΟΣ… - π. Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος

ΑΘΩΟΣ…

π. Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος

Σήμερα η Ελληνική Δικαιοσύνη μού στέρησε την ύψιστη τιμή που μπορεί να αποδοθεί σε ένα ιερέα: να καταδικαστεί επειδή επιτέλεσε το ιερατικό και εφημεριακό του καθήκον για να είναι στοιχειωδώς συνεπής απέναντι στη συνείδησή του, στους ενορίτες του και στο Θεό.
Ταυτόχρονα όμως η Ελληνική Δικαιοσύνη διαφύλαξε το κύρος της και προστάτεψε την Ελληνική Δημοκρατία και Πολιτεία από το όνειδος και την ντροπή να καταδικαστεί Έλληνας παπάς επειδή “τόλμησε” να λειτουργήσει ανήμερα του Ευαγγελισμού.
Η Ελληνική Δικαιοσύνη με την αθωωτική για το πρόσωπό μου απόφαση αρνήθηκε να εφαρμόσει την όλως περιττή, παράλογη, ατελέσφορη, αντισυνταγματική και, κυρίως, ασεβή και αντίχριστη ΚΥΑ (2867/Υ1/16.3.20) που απαγόρευε όχι τη συνάθροιση λαού στους Ναούς όλης της επικράτειας, αλλά και αυτή αύτη την τέλεση της Θ. Λειτουργίας (ακόμα και στις Μονές και στο Άγ. Όρος!), κατά την όλως κρίσιμη από λειτουργικής απόψεως περίοδο της  Μ. Τεσσαρακοστής 2020! Αρνήθηκε να εφαρμόσει τη διάταξη νόμου ολοσχερούς απαγόρευσης της Θ. Λατρείας, δηλαδή ποινικοποίησης της τέλεσης της Θ. Λειτουργίας, που  ίσχυε στην Εὐρώπη μέχρι το 311 μ.Χ. (θάνατος Διοκλητιανού) και στην Αλβανία του Ενβὲρ Χότζα (1967-1990)!  Ούτε ο Μωάμεθ ο Πορθητής ούτε ο Λένιν ούτε ο Στάλιν δεν τόλμησαν τέτοια ασέβεια εναντίον του ίδιου του εσώτατου πυρήνα της Εκκλησίας, του Μυστηρίου της Θ. Ευχαριστίας, που τόλμησε η Ελληνική Κυβέρνηση εν έτει 2020!
Οφείλω να καταστήσω απολύτως σαφές, ότι:

Αθηνά Λινού: "οι λαϊκιστικές απόψεις κατά των εμβολίων είναι επικίνδυνες και σκοτώνουν ανθρώπους"

Αθηνά Λινού, πρώην καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Πρόληψης Χρόνιων Επαγγελματικών Νόσων, της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Βουλευτής:  

«Αν δεν είχαν υπάρξει τα εμβόλια, κύριε πρόεδρε, θα είχαμε επιπλέον των θανάτων που είχαμε – και είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά – δεκάδες χιλιάδες θανάτων. Θα είχαμε περισσότερους θανάτους από covid ακόμη και σήμερα και θα είχαμε επιπλέον τεράστιες παρενέργειες και μεγαλύτερο αριθμό του συνδρόμου post-covid, που αναγκαζόμαστε – και ελλιπώς αναγκαζόμαστε – γιατί αλλού υπάρχουν πολλά περισσότερα κέντρα θεραπείας ανθρώπων post-covid. Ανθρώπων, δηλαδή, που πάσχουν γιατί πέρασαν και επέζησαν από τον covid»

Απάντηση στον Κυριάκο Βελόπουλο έδωσε η ανεξάρτητη βουλευτής, Αθηνά Λινού, με αφορμή τις αναφορές του προέδρου της Ελληνικής Λύσης για τα εμβόλια κατά του κορονοϊού, στη διάρκεια της ομιλίας του στην ολομέλεια της Βουλής.

Συγκεκριμένα, η κυρία Λινού παίρνοντας τον λόγο επί προσωπικού ανέφερε: « Κύριε πρόεδρε δεν θυμάστε σωστά. Ήμουν η μόνη επιστήμονας που για συγκεκριμένες παρενέργειες μίλησα και δέχθηκα επίθεση από βουλευτή, γυναίκα βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας. Επίσης, ήμουν η μόνη επιστήμονας, η οποία επανειλημμένα μίλησα κατά της υποχρεωτικότητας, αλλά υπέρ της ευρείας επικοινωνίας της υγείας και δήλωνα ότι στην χώρα μας δεν έχουμε ούτε έναν – πλην μιας – επιστήμονος, που δεν θέλω να την αναφέρω, με πτυχίο επικοινωνίας της υγείας και βεβαίως κανένας από τα μέλη της Επιτροπής δεν είχε ούτε καν μετεκπαίδευση στην επικοινωνία της υγείας. Όμως, παραμένω περήφανη και είμαι περήφανη για το σύνολο της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας για την άμυνα υπέρ των εμβολίων».

Κι αν εξεράθη το κλαρί, πάντα χλωρή είν’ η ρίζα.

Κι αν εξεράθη το κλαρί, 

πάντα χλωρή είν’ η ρίζα.

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης