Ρίγη συγκίνησης στον τάφο του Κωνσταντίνου Κατσίφα - Νεολαία ΝΙΚΗΣ

Δάκρυα συγκίνησης και αχτίδες ελπίδας στα πονεμένα πρόσωπα των αδελφών μας Βορειοηπειρωτών προκάλεσε η Νεολαία ΝΙΚΗΣ σήμερα, 28η Οκτωβρίου πάνω από το μνήμα του εθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα στους Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου.

Σας ευχαριστούμε.

Με εκτίμηση
Νεολαία ΝΙΚΗΣ

Ομιλία Σεβ. Μητροπολίτου Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας κ. Κλεόπα στην 28η Οκτωβρίου 1940

 Ομιλία Σεβ. Μητροπολίτου Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας κ. Κλεόπα

στην 28η Οκτωβρίου 1940

Όσλο, Κυριακή, 27 Οκτωβρίου 2024

Εντιμώτατε κ. Κωνσταντίνε Δανασή, μετά της συνοδείας σας,

Περιούσιε και ευλογημένε λαέ του Θεού,

«Τῆς Σκέπης σου Παρθένε ἀνυμνοῦμεν τάς χάριτας».

Ανέτειλε και φέτος η Θεομητορική εορτή της φωτοφόρου Σκέπης, της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία σηματοδοτεί παράλληλα και την Εθνική μας Εορτή.

Αρχικά, θα ήθελα να θυμηθούμε ότι η Εκκλησία μας πραγματοποιεί το έργο της Κυρίας Θεοτόκου. Όπως μέσα στα σπλάχνα της Θεοτόκου, ο Θεός νυμφεύθηκε την ανθρώπινη φύση, έτσι στο πρόσωπο της Θεοτόκου, ο Θεός ενώθηκε με ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Προεκτείνοντας τον συλλογισμό του Αγίου Μοδέστου, Πατριάρχου Ιεροσολύμων, θα μπορούσαμε να διατυπώσουμε ότι, όπως ο Χριστός βγήκε μέσα από τον εαυτό Του, «ἐκένωσεν ἑαυτόν», και έσωσε τον άνθρωπο, έτσι και η Εκκλησία, το σώμα του Χριστού, άδειασε πολλές φορές μέσα στην ιστορία τον εαυτό της, για χάρη του λαού του Θεού.

Οι Μανόλιες της οδού Δεκελείας - Νίκος Παλουμπιώτης

Οι Μανόλιες της οδού Δεκελείας
 
Στα λασπόνερα σέρνεται η πείνα
               Του δρόμου στερνές πνοές
Αγκομαχάει το αναφιλητό σκελετωμένο δάκρυ
Σκορπιοί το κεντρί τους σε παρθένα γη
Κάρα σέρνει ο θάνατος σάπιο χιονόνερο
Τα σπλάχνα της ΕΠΟΝ σε τοίχους γραμμένα
               Ταμένα σε αγώνα δίκαιο
Μάνα στο φως και στο αίμα
Χτικιό του βούρκου εκεί ο δοσίλογος
Καυτά βόλια και μάτι αδάκρυτο με έχτρα
               Στα σκοτάδια της φοβέρας
Το τσακάλι να ροκανάει το φέγγος
               Και αθώες καρδιές
Η όχεντρα περιδιαβαίνει το βιός
Σε έρημους κάμπους  και ερημοεκκλησιές
Σου λέω, σφίξε τα δόντια, τα χέρια σφίξε
Μη γίνει ο πόθος αδικοχαμένος

Πατρῶν Χρυσόστομος: «Πολέμησαν μέ πίστη καί τόλμη, ὑπό τήν Σκέπη τῆς Παναγίας».

«Πολέμησαν  μέ πίστη καί μέ τόλμη ὑπό τήν Σκέπη τῆς Παναγίας, νίκησαν δύο αὐτοκρατορίες. Δέν ἒσκυψαν τό κεφάλι, δέν συμβιβάστηκαν. Τό «MOΛΩΝ ΛΑΒΕ» καί τό «ΟΧΙ» ἦταν ἡ ἀγωνιστική καί νικητήρια ἰαχή τους. Εἶδαν ὀφθαλμοφανῶς τήν Παναγία νά τούς σκέπῃ, νά τούς ἐμψυχώνῃ καί νά τούς ὁδηγῇ. Κρατοῦσαν στόν κόρφο τους τ’ἁγιασμένα φυλαχτά τῆς μάνας τους, μαζί μέ τήν εὐχή της.»
          Πότισαν μέ τό αἷμα τους τά ἃγια χώματα τῆς Βορείου Ἠπείρου καί τῆς Μακεδονίας. Ἒσπειραν τή γῆ μέ τά ἱερά κόκκαλά τους. Πέρασαν στήν οὐράνια δόξα, τραγουδώντας τή λευτεριά. Ζοῦν στίς καρδιές μας, στή σκέψη μας, στή ζωή μας. Μᾶς ἐμπνέουν καί μᾶς ὁδηγοῦν στήν ἀντίσταση ἀπέναντι σέ κάθε ἐπιβουλέα τῆς ἐσωτερικῆς καί ἐθνικῆς μας ἐλευθερίας καί τῆς ἐδαφικῆς μας ἀκεραιότητος.

          Αὐτά εἶπε μεταξύ τῶν ἂλλων, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης  Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος κατά τήν Θεία Λειτουργία γιά τήν Ἑορτή τῆς Ἁγίας Σκέπης, στόν ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν.
          Ἐπίσης ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στούς πρώτους βομβαρδισμούς ἀπό τούς Ἰταλούς πού ἒγιναν στίς 28 Ὀκτωβρίου 1940, τό πρωί στήν πόλη τῶν Πατρῶν, πού σκόρπισαν τόν θάνατο στόν ἂμαχο πληθυσμό.

7η ΚΑΙ 8η ΗΜΕΡΑ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟΥ 10ΗΜΕΡΟΥ 4 ΜΑΡΤΥΡΩΝ_ΥΠΟΔΟΧΗ ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ

 

7η ΚΑΙ 8η ΗΜΕΡΑ

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟΥ ΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ

ΑΓΙΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

***

ΥΠΟΔΟΧΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΡΙΑΣ ΜΥΡΙΟΚΕΦΑΛΩΝ

ΚΑΙ ΓΙΑΤΑΓΑΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΝΙΑ

& ΠΟΛΥΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ

26 και 27 Οκτωβρίου 2024

 

Το απόγευμα του Σαββάτου, 26ης Οκτωβρίου 2024, στα προπύλαια του Ιερού Ναού των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων της πόλεως Ρεθύμνης, πραγματοποιήθηκε η υποδοχή της Ιεράς Εικόνας της Παναγίας Αντιφωνητρίας από τη Μονή Μυριοκεφάλων και του Γιαταγανιού του μαρτυρίου των Αγίων Τεσσάρων Νεομαρτύρων από την Ενορία Αγίου Νικολάου Σπλάντζιας Χανίων.

Το Γιαταγάνι εκόμισε, κατόπιν αιτήματος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Προδρόμου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνός, την δε Ιερά Εικόνα της Παναγίας Ανιφωνητρίας συνόδευσαν ο Αιδεσιμολ. Πρωτ. του Οικουμενικού Θρόνου Ιωάννης Λελεδάκης, επί σειρά δεκαετιών εφημέριος της Ενορίας Μυριοκεφάλων, και ο νέος δραστήριος Εφημέριος της Ενορίας, Αιδεσιμολ. Πρωτ. Θεόδωρος Σηφάκης, καθώς και οι ριζίτες της «Παραδοσιακής Παρέας Μυριοκεφάλων», νέοι του χωριού με κρητικές ενδυμασίες και πλήθος προσκυνητών από την Ενορία.

Τα ιερά σεβάσματα υποδέχθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προικοννήσου κ. Ιωσήφ, ο οποίος και χοροστάτησε κατά τον Εσπερινό και ομίλησε γλαφυρά, επίκαιρα, πατερικά, αλλά και ιστορικά, για την Παναγία και για τους Νεομάρτυρες της πίστεώς μας και τα σύγχρονα μηνύματά τους στους καιρούς μας.

Παναγία, σκέπασε την Ελλάδα μας - Δημήτριος Τσαντήλας

Ο Δημήτριος Τσαντήλας, ομότιμος καθηγητής ιατρικής σχολής ΑΠΘ και θεολόγος, ομιλεί στην εορτή της Αγίας Σκέπης.

Τίποτε το μέγα και υψηλό δεν έγινε χωρίς αγάπη και χωρίς θυσίες. - Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος

Όλα όσα παρελάβομεν έγιναν με πολλές θυσίες και συνετηρήθησαν με κόπους και έφθασαν μέχρις ημών και ανετέθησαν στην δική μας ευθύνη και μέριμνα ή μάλλον στην δική μας στοργή. Στοργή, αγάπη και ειλικρινές ενδιαφέρον χρειάζονται και περιμένουν από εμάς ακόμη και τα άψυχα. Η δική μας αγάπη είναι που αντανακλά επάνω τους και τους δίνει τρόπον τινά ψυχήν, με την οποίαν και υπηρετούν τα έμψυχα και λογικά όντα, εμάς τους ανθρώπους.

«Βίρα… Χόρευε και Τραγούδα»: Μουσικοχορευτική βραδιά στο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»

Μουσικοχορευτική εκδήλωση αφιερωμένη στη νησιωτική μας παράδοση, παρουσίασε η Ενορία Παναγίας «Ρόδον το Αμάραντον» Πειραιώς, την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Συμμετείχαν η χορωδία και η ορχήστρα υπό τη διεύθυνση της μαέστρου Όλγας Καμηλάρη και ομάδες χορού της ενορίας με την επιμέλεια του χοροδιδασκάλου Γιώργου Γκολέμη.

Η Ενορία Παναγίας «Ρόδον το Αμάραντον» της Πειραϊκής έδωσε μία διαφορετική νότα, με ένα μουσικοχορευτικό ταξίδι στα νησιά μας με οδηγό την ελληνική παράδοση.

Μέσω της μουσικής, του τραγουδιού και του χορού, εξυμνήθηκε η θάλασσα, το μεγαλύτερο δώρο του Θεού στη χώρα μας. Άφθονα και τα νησιά μας μέσα σε αυτήν, ένα μοναδικό στολίδι της γης, που μοιάζουν χρυσοπράσινα φύλλα ριγμένα στο πέλαγος

Μνήμη Αγίας Ευνίκης (28 Οκτωβρίου )

Τῌ ΚΗ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

 Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Τερεντίου καὶ Νεονίλλης, καὶ τῶν τέκνων αὐτῶν, Νιτᾶ, Σαρβίλου, Ἱέρακος, Θεοδούλου, Φωκᾶ, Βήλη καὶ Εὐνίκης.

Σὺν ἑπτὰ τέκνοις ἡ δυὰς τῶν συζύγων

Τιμὴν τομὴν ἡγεῖτο τὴν ἐκ τοῦ ξίφους.

Δειρὴν ὀγδοάτῃ γε Τερέντιος εἰκάδι κάρθη.

Η Αγία Ευνίκη που εορτάζει σήμερα (28 Οκτωβρίου)  μαρτύρησε δια ξίφους για την χριστιανική της πίστη, μαζί με τους γονείς της Τερέντιο και Νεονίλλη και τα αδέλφιά της Βήλη, Θεόδουλο, Ιέρακα, Φώτιο (ή Φωτά), Σέρβηλο και Νιτά.

Πάντα ο Μητροπολίτης Πατρών Νικόδημος Βαλληνδράς, αρχιδιάκονος του από Τραπεζούντος Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσάνθου, στην επέτειο του έπους του 1940 έκανε αναφορά στο -συμβολικό για την Νίκη- όνομα της Αγίας Ευνίκης στην ομιλία του, αφού έζησε δίπλα στον Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο τους ηρωικούς αγώνες του Έθνους ενάντια στους εισβολείς.
 Δεν έχουμε πολλές λεπτομέρειες για την θυσία της πιστής αυτής πολύτεκνης οικογενείας, που δεν δίστασε ούτε στιγμή να προσφέρει την ζωή της για την πίστη της στον Χριστό, αφού την ομολόγησε δημόσια μάλλον έζησαν κατά τον 3^ο μ.Χ. αιώνα.

ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ 1940 - π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος

 

ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ 1940

Σε λίγες ώρες συμπληρώνονται 84 χρόνια από μια μεγαλειώδη ιστορική στιγμή:

Στις 3 τα ξημερώματα, ο Ιταλός πρέσβης Γκράτσι επισκέπτεται τον Ιωάννη Μεταξά στο σπίτι του και του επιδίδει τελεσίγραφο της Ιταλίας για ελεύθερη διέλευση από τα σύνορα της Ελλάδας.

Ο Μεταξάς κοιτάζει για λίγο σιωπηλός το κείμενο. Ύστερα, λέει στον πρέσβη (στα Γαλλικά) "ώστε έχουμε πόλεμο", [ALORS C' EST LA GUERRE! ]

Από τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 και για 6 περίπου μήνες οι Έλληνες πολεμούν στα σύνορα.

Όχι το -φασισμό- (όπως αρέσκονται να λένε γενικά κι αόριστα οι σύγχρονοι αναθεωρητικοί), αλλά τους -Ιταλούς.

[Φασίστα λένε καὶ τὸ Μεταξᾶ. Ἐναντίον ... καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ καὶ τοῦ ἰταλικοῦ φασισμοῦ πολέμησαν;! Πολεμοῦσαν καὶ φώναζαν "κάτω ὁ φασισμὸς τοῦ Μουσολίνι καὶ τοῦ Μεταξᾶ";;; Καὶ οἱ ... ἀντιφασίστες μείναν πίσω καὶ ἔλεγαν, ὄχι ἐμᾶς μᾶς ἀρέσουν καὶ οἱ δύο;;;]

Ὄχι βέβαια. [ Οἱ Ἕλληνες ] θα τους πολεμούσαν τοὺς Ἰταλοὺς ακόμη κι αν ήταν δημοκράτες, μπολσεβίκοι και ρεπουμπλικανοί.

Κι’ οι μάνες τα άκοφτα γκρεμνά, σαν Παναγιές τα ανέβαιναν

 

“Κι’ οι μάνες τα άκοφτα γκρεμνά, σαν Παναγιές τα ανέβαιναν
με την ευχή στον ώμο τους κατά τον γιο πήγαιναν
και τις ανεμοτραμπάλιζε ο άνεμος φορτωμένες
κι’ έλυνε τα τσεμπέρια τους κι’ έπαιρνε τα μαλλιά τους
κι’ έδερνε τα φουστάνια τους και τις σπαθοκοπούσε
μ’ αυτές αντροπατάγανε ψηλά πέτρα την πέτρα
και ανηφόριζαν στην γραμμή ώσπου μες τα σύννεφα
χάνονταν ορθομέτωπες η μια πίσω στην άλλη.”

Νικηφόρος Βρεττάκος

Θα νικήσωμεν!

 

Θα νικήσωμεν!
Αλλά δια τους 
Έλληνας υπέρ την 
νίκην η Δόξα

 28 Οκτωβρίου 1940

Ι. Μεταξάς

Έναρξη νέου ακαδημαϊκού έτους στην Θεολογική Σχολή της Κινσάσα.

Έναρξη νέου ακαδημαϊκού έτους στην Θεολογική Σχολή της Κινσάσα. 

 

Με την χάρη του Θεού και τις ευχές του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ Θεοδώρου Β΄ ξεκίνησε το νέο ακαδημαϊκό έτος στην Θεολογική Σχολή της Κινσάσα. Προσήλθαν για να σπουδάσουν την Ορθόδοξη Θεολογία φοιτητές από τις περισσότερες επαρχίες του Κονγκό με τον ιερό ζήλο να υπηρετήσουν αργότερα την Ορθόδοξη Εκκλησία σε όλες τις Μητροπόλεις και Επισκοπές της χώρας. 

Κατά την φετινή χρονιά οι σπουδαστές ξεπερνούν τους 50, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια  των σπουδών τους θα παραμένουν οικότροφοι στο ωραιότατο συγκρότημα της Θεολογικής Σχολής του Ορθοδόξου Πανεπιστημίου του Κονγκό «Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης». Το όραμα του μακαριστού Μητροπολίτου  Τιμοθέου, που υλοποιήθηκε από τον Σεβασμιώτατο κυρό Ιγνάτιο και η συνέχιση λειτουργίας της Θεολογικής Σχολής από τον Σεβασμιώτατο κυρό Νικηφόρο που συνεχίζεται πλέον από τον Σεβασμιώτατο κ. Θεοδόσιο αποτελεί ισχυρό βραχίονα για την ενίσχυση του ιεραποστολικού έργου της χώρας. Εκατοντάδες νέοι που σπούδασαν δωρεάν σε αυτή, υπηρετούν σήμερα ως κληρικοί, μοναχοί, κατηχητές, εκπαιδευτικοί και σε άλλες θέσεις στις Μητροπόλεις και Επισκοπές του Κονγκό. 

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΣΣΟΥ ΠΑΤΡΩΝ - ΜΙΚΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ

 

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ  ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΣΣΟΥ  ΠΑΤΡΩΝ

  * 28/10 ΔΕΥΤΕΡΑ προς 29/10 ΤΡΙΤΗ Οσιομάρτυρος Αναστασίας της Ρωμαίας: Μικρά Αγρυπνία μετ΄Αρτοκλασίας-Θεία Λειτουργία 21:30-00:30 Θα τεθεί προς προσκύνηση απότμημα ιερού Λειψάνου της Οσιομάρτυρος Αναστασίας.

    * 31/10 ΠΕΜΠΤΗ προς 1/11 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ & ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΝ ΕΥΒΟΙΑ: Μικρά Αγρυπνία-Θεία Λειτουργία-Μικρός Αγιασμός 21:00-00:30.

Τὸ τελεσίγραφο - «Κ.Π.»

 

Τὸ τελεσίγραφο  

«Κ.Π.»

Ξημερώματα 28ης Ὀκτωβρίου 1940. Ἡμέρα Δευτέρα, ὥρα 3 τὸ πρωί. Ὁ Ἕλληνας πρωθυπουργὸς δέχεται ἀπρόσμενη ἐπίσκεψη. Ἀναστάτωση… Μπαίνει ὁ πρέσβης τῆς Ἰταλίας. Χαιρετάει καὶ δίνει στὸν Πρωθυπουργὸ τελεσίγραφο ἀπὸ τὴν κυβέρνηση τῆς χώρας του. Ἐμβρόντητος ἀλλὰ ψύχραιμος τὸ διαβάζει ὁ Ἰωάννης Μεταξάς. Ἀδιανόητο, φρικτὸ, θρασύτατο τὸ τελεσίγραφο τῶν Ἰταλῶν…

Γκράτσι: - Κύριε Πρόεδρε εἶμαι ἐπιφορτισμένος νὰ σᾶς ἀνακοινώσω ὅτι εἰς περίπτωσιν μὴ ἀποδοχῆς τῶν ὅρων τῆς Κυβερνήσεώς μου, τὰ Ἰταλικὰ στρατεύματα θὰ εἰσβάλλουν εἰς τὸ ἑλληνικὸν ἔδαφος τὴν 6ην πρωινήν.

Πρωθυπουργός: - Ποιὰ στρατηγικὰ σημεῖα θέλει νὰ καταλάβει ἡ Ἰταλία;

Γκράτσι: - Δὲν γνωρίζω, κύριε Πρόεδρε.

Πρωθυπουργός: - Κύριε πρεσβευτά, τὸ περιεχόμενο τοῦ τελεσιγράφου καὶ ὁ τρόπος καθ’ ὂν μοὶ ἐπεδόθη, σημαίνουν πόλεμον ἐκ μέρους τῆς Ἰταλίας.

Γκράτσι: - Θὰ ἦταν δυνατὸν νὰ ἀποφευχθεῖ ὁ πόλεμος, ἐὰν ἐδίδατε διαταγάς εἰς τὰ στρατεύματά σας νὰ ἀφήσουν ἐλευθέραν τὴν δίοδον τῶν ἰδικῶν μας.

Πρωθυπουργός: - Περιττὸν νὰ προχωρήσετε. ΟΧΙ! Ἀδύνατον! Δὲν πρόκειται νὰ δώσω τοιαύτας διαταγᾶς…

Η ΕΤΗΣΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Πανηγυρικώς και με κάθε ιεροπρέπεια εορτάστηκε κατά το διήμερο 25 και 26 Οκτωβρίου ο  προστάτης και πολιούχος της πόλεως των θεσσαλονικέων στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό του αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

Το πρωί της παραμονής, Παρασκευή 25 Οκτωβρίου, τελέστηκε ο Όρθρος και η Αρχιερατική θεία Λειτουργία (ΒΙΝΤΕΟ), με την παρουσία του κόσμου να γίνεται αισθητή από νωρίς το πρωί. Στον Όρθρο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Νικηφόρος, ο οποίος προεξήρχε στο αρχιερατικό συλλείτουργο που ακολούθησε, ενώ μαζί του συλλειτούργησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας κ. Σεραπίων και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Σκοπέλου κ. Νικόδημος, ο οποίος και κήρυξε τον θείο λόγο (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ).

Μετά το πέρας των ιερών ακολουθιών, πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη Λιτάνευση της ιεράς εικόνας και του σκηνώματος του αγίου Δημητρίου καθώς και της ιεράς εικόνας της Παναγίας της «Φανερωμένης». (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ) Η πομπή κινήθηκε με τη δέουσα μεγαλοπρέπεια σε κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης- συγκεκριμένα στις οδούς Αγίου Δημητρίου, Βενιζέλου, Εγνατίας και Αγίας Σοφίας-, και συμμετείχαν σε αυτή πλήθος ευσεβών χριστιανών, μοναχικά τάγματα, κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης αλλά και άλλων Μητροπόλεων, ενώ τη συνόδευσαν αγήματα των ενόπλων δυνάμεων, μέλη πολιτιστικών και χορευτικών συλλόγων με τις παραδοσιακές τους φορεσιές και η μπάντα της Ελληνικής Αστυνομίας, η οποία καθ’ όλη τη διάρκεια της Λιτανείας απέδιδε τιμές. 

Σίγουρα μια άλλη μάνα θα ανάβει καντήλι στη μνήμη του γιου μου - ΓΕΧΑ Αιγίου

Ο Γερμανός συγγραφέας Έρχαρτ Κέστνερ γράφει:
«Το 1952 πήγα για πρώτη φορά μετά το πόλεμο, στην Αθήνα. Η Γερμανική πρεσβεία, όταν άκουσε πως είχα πρόθεση να πάω στη Κρήτη, μου συνέστησε, επειδή ήταν πολύ νωρίς ακόμα και οι πληγές από τη γερμανική κατοχή ανεπούλωτες, να λέω πως είμαι Ελβετός. 
Αλλά εγώ τους ήξερα τους Κρήτες. Από την πρώτη στιγμή είπα πως ήμουν Γερμανός και όχι μόνο δεν κακόπαθα, αλλά ξανάζησα παντού όπου πέρασα τη θρυλική κρητική φιλοξενία.
Ένα σούρουπο, καθώς ο ήλιος βασίλευε, πλησίασα το γερμανικό νεκροταφείο, έρημο με μόνο σύντροφο τις τελευταίες ηλιαχτίδες. Έκανα όμως λάθος.
Υπήρχε εκεί και μια ζωντανή ψυχή, ήταν μια μαυροφορεμένη γυναίκα. Με μεγάλη μου έκπληξη την είδα ν’ ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών νεκρών του πολέμου και να πηγαίνει μεθοδικά από μνήμα σε μνήμα. 
Την πλησίασα και τη ρώτησα. 
-Είστε από εδώ;
-Μάλιστα.
-Και τότε γιατί το κάνετε αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί σκότωσαν Κρητικούς.
Η απάντηση, μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί.
Απαντά η γυναίκα:

Επίσκεψη στην ιστορική οικία Ιωάννη Μεταξά

  Η οικία του Ιωάννη Μεταξά θα παραμείνει ανοικτή την Δευτέρα 28η Οκτωβρίου από τις 10.00 πμ εως τις 4.00μμ και θα δέχεται τους φίλους.

Ιωάννα Φωκά-Μεταξά

Ανδρέας Μπαλοδήμος και Φιλοποίμην Κόκκινος - Γεώργιος Διον. Κουρκούτας

 

Δύο Ηλείοι Αξιωματικοί του 1940  

Ανδρέας Μπαλοδήμος και Φιλοποίμην Κόκκινος

Στον Πόλεμο 1940-1941 έδωσαν το παρών χιλιάδες Ηλείοι. Οι 351 από αυτούς, αξιωματικοί ή οπλίτες, έπεσαν ηρωικά, από το πρωινό της Δευτέρας 28 Οκτωβρίου 1940 έως και την Μάχη της Κρήτης, τον Μάιο του 1941. Για όλους αυτούς τελείται το Εθνικό Μνημόσυνο των Ηλείων Ηρώων για 25 και πλέον χρόνια στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Φραγκοπηδήματος, με συντονισμό του Συνδέσμου Οπλιτών Νομού Ηλείας. Σήμερα παρουσιάζουμε δύο από τους ηγήτορες του Έπους, του Όπλου του Ιππικού και με καταγωγή εξ Ηλείας.
Ανδρέας Μπαλοδήμος
Ο Ανδρέας Μπαλοδήμος γεννήθηκε το 1894 στον Πύργο Ηλείας, όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες βασικές σπουδές και συνέχισε προς την κατεύθυνση του λειτουργήματος τους στρατιωτικού, αλλά και την οδό των Στρατιωτικών Σπουδών.
Από Υπαξιωματικός σε Αντιστράτηγο. Κατετάγη το 1913 (χρονιά που ο Ελληνικός Στρατός μεγάλωνε την Ελλάδα με τις νίκες του σε ξηρά και θάλασσα, στους δύο Βαλκανικούς Πολέμους) ως εθελοντής Υπαξιωματικός.

Αγαθοεργία και φιλανθρωπία - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Το Αποστολικό Ανάγωσμα σήμερα προέρχεται από την Β᾽ προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου (9,6-11)

Ο Απόστολος γράφει για την αγαθοεργία και την φιλανθρωπία. Και μάλιστα την αγαθοεργία την ονομάζει και δικαιοσύνη.

(Ἐσκόρπισεν, ἔδωκεν τοῖς πένησιν· ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα. Ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπέρμα τῷ σπείροντι, καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν χορηγήσαι, καὶ πληθύναι τὸν σπόρον ὑμῶν, καὶ αὐξήσαι τὰ γενήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν

Σκόρπισε, έδωσε στους φτωχούς, η αγαθοεργία του θα διαρκεί αιώνια. Κι αυτός που δίνει στο σποριά το σπόρο και το ψωμί για να τραφεί, ας δώσει και ας πληθύνει και το δικό σας σπόρο και ας αυξήσει τους καρπούς της αγαθοεργίας σας)

Η εξήγηση της δικαιοσύνης ως αγαθοεργίας προέρχεται από την Παλαιά Διαθήκη. Στην Εβραϊκή γλώσσα δεν υπάρχει λέξη για την φιλανθρωπία ή την καλοπροαίρετη προσφορά. Για αυτή την ιδέα και πράξη της φιλανθρωπίας χρησιμοποιείται η λέξη δικαιοσύνη.

Στα εβραϊκά η λέξη δικαιοσύνη είναι צְדָקָה (προφέρεται: tzedakah) και ένα δίκαιο άτομο ονομάζεται צַדִּיק (προφέρεται: tzadik).

ΟΙ ΙΤΑΛΟΠΑΤΡΙΝΟΙ

 

ΙΤΑΛΙΚΕΣ ΠΑΡΟΙΚΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ (1940-1944)    

απο το σαιτ     http://www.iospress.gr
και την εφημεριδα      Ελευθεροτυπία, 25/10/2009
Η ξεχασμένη μειονότητα
Μια από τις πληθυσμιακές ομάδες που στις 28 Οκτωβρίου 1940 βρέθηκαν στο στόχαστρο των υπηρεσιών ασφαλείας ήταν, αναπόφευκτα, και οι ιταλικές παροικίες της Κέρκυρας και της Πάτρας.
Συγκροτημένες κατά κύριο λίγο από απογόνους πολιτικών προσφύγων των επαναστάσεων του 1848, οι κοινότητες αυτές αριθμούσαν τουλάχιστον 1.500 άτομα στην Κέρκυρα και 2-3.000 στην Πάτρα. Πολιτικά δεν διαφοροποιούνταν ιδιαίτερα από τον ελληνόφωνο περίγυρό τους, παρά την ύπαρξη οργανωμένων πυρήνων του ιταλικού φασιστικού κόμματος. Οι Ιταλοπατρινοί άλλωστε είχαν παίξει παλιότερα καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του τοπικού σοσιαλιστικού και αναρχικού κινήματος.
Με το ξέσπασμα του ελληνοϊταλικού πολέμου, το σύνολο αυτής της μειονότητας αντιμετωπίστηκε από τις αρχές ως de facto πέμπτη φάλαγγα. «Από της πρώτης ημέρας των εχθροπραξιών, η Αστυνομία της Κερκύρας προέβη εις την σύλληψιν και συγκέντρωσιν εντός του παλαιού φρουρίου απάντων των Ιταλικής καταγωγής Κερκυραίων και άλλων υπόπτων ή επικινδύνων δια την εθνικήν ασφάλειαν ατόμων. Το έργον τούτο ήχθη εις πέρας εντός ελαχίστου χρόνου», μας πληροφορεί χαρακτηριστικά το λεύκωμα της Αστυνομίας Πόλεων (σ.19).

«Μαρτυρίου Ύμνος - Τεσσάρων Μαρτύρων ζωή ατελεύτητος»

«Μαρτυρίου Ύμνος - Τεσσάρων Μαρτύρων ζωή ατελεύτητος»

Το Ντοκιμαντέρ έχει αναρτηθεί στο κανάλι της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου:  

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ 

ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ

Ψάλτες

1. Λεωνίδας  Δασκαλάκης - Πρωτοψάλτης Ι.Ν. Αγίου Ελευθερίου, Ατσιπόπουλο
2. Ηρακλής Κακογιαννάκης - Λαμπαδάριος Ι. Ν. Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων, Ρέθυμνο
3. Μάριος Λεμονάκης - Ιεροψάλτης Ι. Ν. Κυρίας των Αγγέλων, Ρέθυμνο
4. Νικόλαος Γερακιανάκης - Πρωτοψάλτης Ι. Μονής Αρκαδίου
5. Αριστείδης Μιχελουδάκης - Πρωτοψάλτης Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου, Ρέθυμνο
6. Εμμανουήλ Παυλάκης - Λαμπαδάριος Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου, Ρέθυμνο
7. Στυλιανός Σκουριτάκης - Πρωτοψάλτης Ι. Μονής Αγίου Πνεύματος, Κισσός
8. Κωνσταντίνος Μεργέμογλου - Πρωτοψάλτης Ι.Ν. Αγίων Αναργύρων, Περιβόλια

6η ΗΜΕΡΑ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟΥ ΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ_ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ ΑΝΤΙΔΩΡΟΝ ΣΤΟΥΣ ΔΩΡΗΤΕΣ

 6η ΗΜΕΡΑ

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟΥ ΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ

ΑΓΙΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

***

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

& ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ ΑΝΤΙΔΩΡΟΝ

ΣΤΟΥΣ ΔΩΡΗΤΕΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

25 Οκτωβρίου 2024

 
Το απόγευμα της Παρασκευής, 25ης Οκτωβρίου 2024, επί τη Εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου, τελέσθηκε, στον Ιερό Ναό των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων της πόλεως Ρεθύμνης, Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Προδρόμου.
Τους ύμνους του Εσπερινού απέδωσαν αριστοτεχνικά τα μέλη της Χορωδίας της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, σε δύο χορούς, υπό τη διεύθυνση των κ. Ευαγγέλου Καπαϊδονάκη, Διευθυντού της Σχολής και Πρωτοψάλτου του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Εισοδίων της Θεοτόκου πόλεως Ρεθύμνης, και κ. Κωνσταντίνου Καραγιώργη, Λαμπαδαρίου του αυτού Ιερού Ναού.

Προ της απολύσεως του Εσπερινού, ο Σεβασμιώτατος προχείρισε σε Αναγνώστες δύο εγκρίτους συντοπίτες μας, τον Αντιστράτηγο κ. Μιχαήλ Νικολουδάκη και τον συνταξιούχο Διδάσκαλο κ. Νικόλαο Σταυρακάκη, επαινώντας καταλλήλως την πολύτιμη προσφορά του μεν πρώτου στον Ελληνικό Στρατό, σε πολλές και υψηλές βαθμίδες διοίκησης, του δε δευτέρου στην Εκπαίδευση, επί σειρά πολλών ετών, και τιμώντας το ήθος, τη φιλοπατρία, την ευσέβεια και την πίστη των δύο αυτών ανθρώπων.

«Λοιπόν, ἔχουμε πόλεμο»: Ἔτσι ξεκίνησε τό Ἔπος τοῦ 1940 - 41 - Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Ανδρέας

 

 «Λοιπόν, ἔχουμε πόλεμο»: Ἔτσι ξεκίνησε τό Ἔπος τοῦ 1940 - 41

Στίς τρεῖς τά ξημερώματα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, ἕνα αὐτοκίνητο σταμάτησε μπροστά στό σπίτι τοῦ Πρωθυπουργοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ στήν Κηφισιά. Ὁ ἀστυφύλακας ἀσφαλείας, μή μπορῶντας νά διακρίνη ποιός ἀκριβῶς ἦταν ὁ ἐπισκέπτης, ἀνήγγειλε λανθασμένα τόν πρεσβευτή τῆς Γαλλίας. Ὁ Μεταξᾶς δέχθηκε τόν ξένο διπλωμάτη, πού ἦταν, ὅμως, τῆς Ἰταλίας ὁ πρεσβευτής, ὁ Ἐμμανουέλε Γκράτσι. Ἐκάθησαν καί οἱ δύο στό μικρό σαλονάκι τῆς εἰσόδου. Ὁ Γκράτσι ἀφηγεῖται: «Ὁ κυριότερος λόγος, πού μέ κάνει νά θεωρῶ τήν περίοδο ἀπό 15 Αὐγούστου (τορπιλλισμός τῆς «ΕΛΛΗΣ») μέχρι 28 Ὀκτωβρίου 1940, ὡς τήν πιό σκληρή ἀπό ὅσες πέρασα στή ζωή μου». «Ὁ Μεταξᾶς εἶχε φορέσει μιά σκούρα μάλλινη ρόμπα, ἀπό τόν γιακά τῆς ὁποίας φαινόταν ἕνα μετριότατο βαμβακερό νυκτικό … Μόλις καθήσαμε …, χωρίς ἄλλα λόγια τοῦ ἔδωσα τό κείμενο (τοῦ τελεσιγράφου). Ὁ Μεταξᾶς ἄρχισε νά διαβάζει. Τά χέρια πού κρατοῦσαν τό χαρτί ἔτρεμαν ἐλαφρά, καί μέσα ἀπό τά γυαλιά ἔβλεπα τά μάτια, νά βουρκώνουν, ὅπως συνήθιζε ὅταν ἦταν συγκινημένος. Ὅταν τελείωσε τήν ἀνάγνωση, μέ κοίταξε κατά πρόσωπο καί μοῦ εἶπε μέ φωνή λυπημένη ἀλλά σταθερή: "Λοιπόν, ἔχουμε πόλεμο"». Αὐτό, ἀκριβῶς, ἦταν τό ἐπίσημο ΟΧΙ.  

Mνήμη του Αγίου Μάρτυρος Νέστορα (27 Οκτωβρίου)

Η Εκκλησία σήμερα, μαζί με τον αναστάσιμο χαρακτήρα της Κυριακής, τιμά τη μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Νέστορα, μαθητή του μεγαλομάρτυρα Δημητρίου, που εορτάσαμε χθες, καθώς και της Αγίας Πρόκλης, της συζύγου του Πιλάτου.
Ο έφηβος Νέστορας, καταγόμενος από τη Θεσσαλονίκη, έμεινε μέχρι τέλους πιστός στο Χριστό και στις υποθήκες του διδασκάλου του και δεν άντεχε να βλέπει και να ακούει τους ειδωλολάτρες, και μάλιστα το γιγαντόσωμο Λυαίο, να υβρίζουν τον Κύριο και να χλευάζουν τους Χριστιανούς.
Έτσι, ζήτησε την ευχή του φυλακισμένου Δημητρίου και επικαλούμενος τη δύναμη του Θεού, μονομάχησε με το Λυαίο και τον νίκησε, με αποτέλεσμα προσωρινά να οδηγηθεί στο θάνατο με λόγχη, αλλά αιώνια να στεφανωθεί ως άξιος στρατιώτης του Χριστού.

«Μετά αἰδοῦς καί εὐλαβείας» - π. Γρηγορίου Μουσουρούλη

 Κυριακή Ζ´Λουκᾶ
Λόγος εἰς τό Εὐαγγέλιον

«Μετά αἰδοῦς καί εὐλαβείας»

Τοῦ μακαριστοῦ

Ἀρχιμανδρίτου π. Γρηγορίου Μουσουρούλη

Ἀρχιγραμματέως  Ἱεράς Συνόδου

τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου

«Προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ» 

(Λουκ. η´ 44)

               Δώδεκα χρόνια ταλαιπωρήθηκε καί ξόδεψε τήν περιουσία  της στούς γιατρούς ἡ αἱμορρούσα γυναί­κα τοῦ εὐαγγελικοῦ μας ἀναγνώσματος. Καί ὅμως ὅλη αὐτή ἡ ταλαιπωρία καί τά ἔξοδα δέν ἦ­σαν τίποτε μπροστά στή δόξα μέ τήν ὁποία δοξά­ζεται συνεχῶς, ἀπό τότε πού ἄγγισε τό κρά­σπε­δο τοῦ ἐνδύματος τοῦ Κυρίου. Δοξάζεται καί μεγα­λύνεται γιά τή μεγάλη της πίστη καί τήν πολύ βα­θιά εὐλάβεια, τίς δυό μεγάλες ἀρετές, πού στόλι­ζαν τήν ὡραία ψυχή της. Ἔγινε αἰώνιο πα­ράδει­γμα γιά ὅλους τούς πιστούς ὅλων τῶν ἐπο­χῶν. Παράδειγμα φωτεινό πού ἀκτινοβολεῖ ἀπό τότε μέ ἀμείωτη λαμπρότητα. Ἄς στρέψουμε λοιπόν σ᾽ αὐτήν τά βλέμματα τῆς ψυχῆς μας καί ἄς προ­σέξουμε κάπως καλύτερα τό μάθημα τῆς εὐλα­βείας, πού μᾶς τό διδάσκει μέ τρόπο φυσικό καί ἀβίαστο. Ποιό συγκεκριμένα θά δοῦμε: Τί εἶναι ἡ εὐλάβεια καί πῶς πρέπει ἐκδηλώνεται στή ζωή τοῦ πιστοῦ.

****

Προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ »

               Τό πρῶτο πού μᾶς λέει, ἀδελφοί μου, μέ τή στάση της ἡ αἱμορροούσα, εἶναι ὅτι ἡ εὐλάβεια κατά πρῶτο καί κύριο λόγο εἶναι φρό­νημα ἐσω­τερικό τῆς ψυχῆς. Ἡ γυναίκα ἐκείνη αἰσθα­νό­ταν φόβο καί ἐντροπή. Δέν εἶχε παρρησία καί θάρ­ρος, νά ἐμφανισθεῖ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καί νά τοῦ φανερώσει τόν πόνο της. Θεωροῦσε τόν ἑαυτό της ἀνάξιο νά σταθεῖ καί νά μιλήσει μαζί του. Γι᾽ αὐτό καί τόν πλησίασε «ὄπισθεν», ὅπως ἀκούσαμε στό ἱερό εὐαγγέλιο.       

Η ΕΠΑΦΗ - π. Δημητρίου Μπόκου

Η ΕΠΑΦΗ

π. Δημητρίου Μπόκου

Πηγαίνοντας ο Χριστός να αναστήσει την κόρη του Ιαείρου, θεράπευσε καθ’ οδόν και μια γυναίκα που έπασχε από δωδεκαετή αιμορραγία. Η αιμορροούσα (που κατά την παράδοση είναι η αγία Βερονίκη) θεραπεύτηκε αγγίζοντας κρυφά την άκρη από τον χιτώνα του Χριστού (Κυριακή Ζ΄ Λουκά).

Ο Χριστός έδωσε ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός αυτό. Παρά την προσπάθεια της αιμορροούσας να περάσει απαρατήρητη, λόγω ντροπής αλλά και φόβου να αποδοκιμασθεί και να εκδιωχθεί από το πλήθος ως νομικά ακάθαρτη, ο Χριστός την «εκθέτει» δημόσια και την «αναγκάζει» να ομολογήσει την πράξη της. Σκοπός του βέβαια δεν είναι να την ευτελίσει, αλλά να την εκθειάσει. Να την αναδείξει, να την επαινέσει, να την αποκαταστήσει με τον καλύτερο τρόπο στα μάτια όσων την περιφρονούσαν.

Υποκρινόμενος τον ανήξερο, ρωτάει ποιος τον άγγιξε. Οι μαθητές του, απηυδισμένοι από τον συνωστισμό, του λένε: Τί ρωτάς τώρα, Χριστέ μου; Τόσος κόσμος στριμώχνεται γύρω σου και πέφτει πάνω σου και συ λες ποιος σε άγγιξε; Μα ο Χριστός επιμένει: Ένας μόνο με άγγιξε.

Ο ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΕΡΝΙΤΣΗΣ κ. ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΡΟΑΣΤΕΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

 

Το απόγευμα της 25ης Οκτωβρίου 2024 ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος χοροστάτησε της Ακολουθίας του Πανηγυρικού Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πατρών.
Το πρωί του Σαββάτου 26 Οκτωβρίου, ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου, ο Θεοφιλέστατος χοροστάτησε της Ακολουθίας του Όρθρου και προεξήρχε της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Προαστείου Πατρών.

Στις ομιλίες του ο Θεοφιλέστατος μεταξύ άλλων ανέφερε πως η Αγιοτόκος Ορθόδοξος Εκκλησία μας εορτάζει τον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Δημήτριο. Ιδιαιτέρως η Θεσσαλονίκη εορτάζει τον πολιούχο και προστάτη της όπως και οι ιστορικές αυτές ενορίες της Αποστολικής Εκκλησίας των Πατρών.
Ο άγιος Δημήτριος έζησε στα χρόνια των διωγμών, ήταν ανώτερος αξιωματικός στον ρωμαϊκό στρατό. Τα αξιώματα του όμως δεν τον δυσκόλεψαν να πιστεύσει εις τον Ιησούν Χριστόν και να ζει την εν Χριστώ ζωή.

ΤΑ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ - π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

ΤΑ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

 

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

 

 «Ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπέρμα τῷ σπείροντι καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν χορηγήσαι καὶ πληθύναι τὸν σπόρον ὑμῶν καὶ αὐξήσαι τὰ γενήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν» (Β’ Κορ. 9,10)

«Και εκείνος που χορηγεί άφθονα σπόρο στο σπορέα και άρτο για τροφή θα χορηγήσει και θα πληθύνει το σπόρο σας, και θα αυξήσει τους καρπούς της αγαθοεργίας σας».

 
            Ποιοι είναι οι στόχοι της ζωής μας; Παλαιότερα, ο άνθρωπος ήθελε να επιβιώσει, να έχει την εργασία του, μη φοβούμενος την χειρωνακτική προσπάθεια, ενώ το σπίτι ήταν το κέντρο της ζωής του. Γι’ αυτό και ήθελε να κάνει οικογένεια, διότι γύρω από την οικογένεια οργανωνόταν η πορεία του στον κόσμο, εκεί βρισκόταν το νόημά της, εκεί ένιωθε να καταξιώνεται η διαφορετικότητά του. Ο σύνδεσμός του με την πίστη και τη θρησκεία τον έκανε να θέλει η ζωή του και έργα κατά το Ευαγγέλιο. Κι αυτό διότι αισθανόταν ότι αυτό ήταν το χρέος του: να γίνει αποδεκτός από τον Θεό και από την κοινότητα στην οποία ανήκε και με τον λόγο και με τη σιωπή και με τα έργα του.  Η ιδέα που η κοινότητά του είχε γι’ αυτόν ήταν το κλειδί για να αισθάνεται καλά. Για να μπορεί να κοιμάται με ήσυχη συνείδηση ή, τουλάχιστον, φρόντιζε, όσο κι αν αυτό σήμερα φαντάζει υποκριτικό, να κρατά εν οίκω όσα θα τον δυσκόλευαν εν δήμω.
 
            Σήμερα, ο άνθρωπος έχει λησμονήσει το πνευματικό περιεχόμενο της ζωής. Την έχει μετατρέψει σε μια υλιστική πορεία. Νόημα έχει η ζωή του εφόσον έχει χρήματα, εφόσον μπορεί να ικανοποιεί τις επιθυμίες του, εφόσον μπορεί να αισθάνεται ευχαρίστηση, ει δυνατόν με τον ελάχιστο δυνατό κόπο, ενώ δεν τον ενδιαφέρει να έχει σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους, καθώς ο εικονικός κόσμος γεννά την αυταπάτη της υπέρβασης της μοναξιάς.

Τα μυστήρια της χάρης του Θεού - Δημήτριος Τσαντήλας

Ο ομότιμος καθηγητής χειρουργικής του Α.Π.Θ. και θεολόγος Δημήτριος Τσαντήλας αναλύει τα νοήματα της ευαγγελικής περικοπής Κυριακής ζ΄ Λουκά.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ’ ΛΟΥΚΑ - π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ’ ΛΟΥΚΑ

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ὁ Ἰησοῦς εἶπε: «Ἔχε θάρρος κόρη μου». Ἡ πεποίθησις πού εἶχες ὅτι θά ἔβρισκες τήν ὑγεία σου, αὐτή ἡ πίστις σοῦ χαρίζει τώρα πού μέ ἀγγίζεις, τήν θεραπεία. Ἐγώ ἔδωκα τήν ἰατρική ἐπιστήμη καί τούς ἰατρούς εἰς τόν κόσμον.

Ἐν τούτοις οἱ δυνατότητες οἱ ἀνθρώπινες, εἶναι περιορισμένες-πεπερασμένες. Γι’ αὐτό οἱ ἰατροί-ἐρευνητές, προσπαθοῦν πάντοτε νά εὕρουν καινούρια φάρμακα, καινούριες μεθόδους θεραπείας. Καθίσταται λοιπόν προφανές, ὅτι μόνον Ἐγώ εἶμαι ὁ  αἰώνιος ἰατρός ψυχῶν καί σωμάτων.

Θεός Ἀληθινός, εὐδοκῶ ἤ παραχωρῶ, ὥστε νά δύνανται οἱ ἄνθρωποι νά ἐπιτύχουν κάποια πράγματα, ἀνάλογα μέ τήν πίστη ἤ τήν ταπείνωσή τους. Ἡ ἴδια ἀπάντηση ἐδόθη ἀπό τόν Μεσσία καί στόν Ἀρχισυνάγωγο· ὅταν ἀγγελιοφόροι τοῦ διεμήνυαν: «Πέθανε ἡ θυγάτηρ σου· μήν ἐνοχλεῖς τόν Διδάσκαλο». Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς: «Μή φοβοῦ, μόνον πίστευε καί σωθήσεται».

Φρονοῦμε λοιπόν ἀδελφοί, ὅτι ἡ πίστις στόν Ἰησοῦ εἶναι ἡ δύναμις ἡ νικῶσα ἀσθένειες κι αὐτόν τοῦτον τόν θάνατον· ἀρκεῖ νά δεχόμαστε τόν λόγον Του μέ πίστη, χωρίς ἀμφιβολίες. Ὀφείλουμε νά λέγωμε: «Λέγε, Κύριε, μίλησε· σ’ ἀκούει ὁ δοῦλος σου».