ΠαράπονοΈκρυψα της ψυχής μου την αλήθεια
βαθιά μέσα στα πέπλα της σιωπής
μονάχα από σένα ζήτησα βοήθεια
και τούτο γιατί η αλήθεια ήσουν εσύ.
Πώς να ταράξω τις αλήθειες των ανθρώπων
πονούν άμα τους πεις το “σ’ αγαπώ”
ακόμα και για σένα σε ψιμύθια
τύλιξα της καρδιάς μου τον παλμό.
Τον τύλιξα να μην τον καταλάβεις
και σε τρομάξει η θωριά η αληθινή
σε μάθαν ότι όποιος δε μας μοιάζει
σε σκοτεινή σπηλιά πρέπει να ζει.
Κι όμως αν με την καρδιά το ψάξεις
και δεν γυρίσεις πέρα τη ματιά
θα δεις πως όλα είναι σαν και τούτα
που κρύβεις κι εσύ μες στην καρδιά
Το ξέρω, δεν αντέχεις να μου δώσεις
όλα όσα σου έδωσα εγώ
μα μάθε μόνο τούτο, μη μου δίνεις
αντίς για μέλι κάθε τι πικρό.
Ζήνων
3 σχόλια:
ενδιαφέρουσα γραφή, με σχεδόν άψογο μέτρο (πάσχει στον πρωτο στίχο της προτελευταίας στροφής, διορθώνεται ωστόσο εύκολα με την αντικατάσταση του κι με το και)και καλή ομοιοκαταληξία.
καλή συνέχεια
γδμ
Τι να πω…. οι επιλογές των κειμένων πάντα από καλές ως άριστες. Τελικά όμως ο χώρος αυτός δίνει την ευκαιρία ποιητικής εκκόλαψης και ανάδειξης. Ζήνων καλώς ήλθες στην παρέα. Νομίζω ότι δεν πρέπει να έχεις παράπονο ως προς την προσφορά σου διότι ο γδμ σε επαίνεσε και η υπογραφή του έχει αξία.
Έχω καιρό να δω κάτι από τον Αλεξανδρέα και τον γ.χ.γ. τι έγιναν;
Ωραίο με βαθιά νοήματα. Το διάβασα πολλές φορές και κάθε φορά διαπίστωσα και κάτι νέο να θέλει να μου πει. Ζήνωνα σε ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου