Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Σε πείσμα των καιρών - Στάχυς

Σε πείσμα των καιρών

Είμαι εδώ και συνεχίζω.
Ακάθεκτος
Σε πείσμα των καιρών, του καιρού
και του εαυτού μου.
Πολλά βράδια ξυπνώ από φωνές.
Σπαρακτικές φωνές, λυσσασμένες κραυγές.
Είναι του είναι μου οι ατσάλινες χορδές,
είναι οι τύψεις, που σα Λερναία Ύδρα
την καρδιά μου κυνηγούν.
Να αφανίσουν ότι απέμεινε απ’ αυτή.
Αυτή, που μου δίνει ακόμα
τη δύναμη να συνεχίζω.
Όμως όχι. Δεν λυγίζω.
Σε πείσμα όλων αυτών,
που την αθάνατη ψυχή μου πολεμούν.
Μόνο αυτή αλώβητη μου μένει.
Την έχω κρύψει.
Στο πιο απίθανο σημείο.
Πίσω απ’ της σκέψης τα πολύπλοκα πλοκάμια.
Μάλλον αυτή θα κυνηγούν.
Αυτή είναι ο στόχος.
Γι’ αυτό στην άμοιρη καρδιά ξεσπούν.
Όμως εγώ εκεί.
Σε πείσμα των καιρών και του εαυτού μου,
του ψεύτη εγωισμού μου.
Άλλα έλεγε, άλλα υποσχόταν.
Για αναβάσεις και για πτήσεις,
για δόξα και τιμή.
Τον πίστεψα και άφησα
την καρδιά μου εκτεθειμένη.
Τον εμπιστεύτηκα.
Αυτή την πίστη είναι τώρα που πληρώνω.
Πίστη στα πήλινα τα πόδια,
στα χάρτινα τα χέρια,
στην ψεύτικη καρδιά.
Όμως η αποπληρωμή
ακόμα αργεί
και τα εφόδια τελειώνουν.
Αν αφανιστεί η καρδιά,
τι άλλο μου ‘μεινε
για ενέχυρο να δώσω;
Έχω το πείσμα.
Και έχω πολύ.
Κατάλοιπο από την ακόρεστη
του αιώνος τούτου δίψα.
Σε πείσμα των καιρών, του καιρού,
του εαυτού μου και του πείσματός του.
Στάχυς

27 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αρκετά μέτριο.
Καλή η προσπάθεια όμως.
Συνέχισε πάντως.

Ανώνυμος είπε...

Σε πείσμα των καιρών συνεχίζεις να εμπνέεσαι και να γράφεις. Ακόρεστα προχώρα ακάθεκτος.

Ανώνυμος είπε...

Θ Ε Ι Κ Ο!!!!!

ΤΕΛΕΙΟ!!
μπραβο..ευχαριστουμε!!!
τελικα ολοι οι ανθρωποι ιδιοι ειμαστε..
εμπιστευομαστε τον πηλινο εαυτο μας...τρωμε τα μουτρα μας..και μετα μας μενει το πεισμα και η ορεξη για αγωνα!!!που κι αυτο σημειο Χαριτος ειναι φυσικα...
Επισης μου αρεσε: "Τον πίστεψα και άφησα
την καρδιά μου εκτεθειμένη"
Που εγω το εξελαβα πως αλλο η καρδια που λειτουργει συναισθηματικα και αφηνεται και αλλο η ψυχή οπου στα εγκατά της πραγματοποιειται κατι πιο γνησιο και αληθινο!!

Σ.Μ.Θ.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο Στάχυ!
Συνέχισε μαχητικά σε πνευματικό και ποιητικό επίπεδο.
Σε πείσμα των καιρών και των δυσκολιών!
Δίνε μας κι εμάς λίγο θάρρος γιατί δεν μπορούμε να τα δούμε τόσο θετικά!
Και κυρίως δίνε θάρρος στον εαυτό σου όταν θα έχεις τις δυσκολίες σου!
Αλεξανδρεύς

πηνελοπη είπε...

Ετσι ειναι !!!

Ανώνυμος είπε...

Πρώτη φορά το ποιήμα σου βγάζει τόση δυναμικότητα, τόσο πείσμα...ΥΠΕΡΟΧΟ!Έχουμε ανάγκη από τέτοια συναισθήματα.Δεν έχω τίποτα περισσότερα να πω...τα λέει όλα το ποιήμα σου.Η δε γραφή σου, και αυτή υπέροχη...Συγχαρητήρια!

Ανώνυμος είπε...

Στάχυ, πάρα πολύ καλό!Μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους να εξελίσσονται.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο Στάχυ

το ποίημα σου υπέροχο...
έτσι ακάθεκτος να συνεχίζεις,
με πείσμα.
Τι θα γίνει όμως με αυτές τις τύψεις;;;
Γιατί τόσες φωνές σπαρακτικές και κραυγές;;;
Αν δεν κάνω λάθος και σε άλλο ποίημα σου είχες αναφερθεί στις τύψεις. Γι΄αυτό στο σχολιάζω.
Νομίζω ότι το περιεχόμενο του ποιήματος σου από μόνο του αναιρεί τους στίχους στους οποίους αναφέρεσαι στις τύψεις.
Απ'αυτά που γράφεις δείχνεις ότι αγωνίζεσαι. Ο Χριστιανός που αγωνίζεται δεν έχει τύψεις ή τουλάχιστον δεν πρέπει να έχει. Ή λοιπόν κάποιοι του τις δημιουργούν ή ο πειρασμός τις προκαλεί για να του ανακόψει τον αγώνα. Και στις δύο περιπτώσεις χρειάζεται αντίσταση.

Εκτός αν μιλάς για τύψεις για να δημιουργήσεις ένταση στο ποίημα. Τότε πάω πάσο.

Σεμπρεβίβα
Υ/Γ Θα ήθελα μια απάντηση

Ανώνυμος είπε...

Πανω στο σχολιον του/της Σιμπρεβίβα(κι εγω θα ηθελα μια εξηγηση του ονόματός σου)..νομίζω πως οι τυψεις προερχονται απο τα 2 μετωπα που ανεφερες...
Ομως δυσκολα ξεπερνιουνται διοτι υπερισχυει η ανθρώπινη αδυναμία..ο αγωνιστης δεν ειναι παντα ακμαιος και κεφατος παρολες τις δυσκολιες του..εχει και κατσουφιες και μελεγχολια..
Οι τυψεις ειναι κατι το επακολουθο,ισως και φυσιολογικο για τον αρρωστο απο τον εγωισμο του ανθρωπο..δηλαδη για ολους τους ανθρώπους..
Ισως ο Σταχυς να παλευει και να αγωνιζεται και εναντια των τύψεων του...
Παντως η αληθεια ειναι οτι ενας ταπεινος δεν νιωθει τυψεις, δεν τρομαζει με τον αμαρτωλο εαυτο του, ακομη πιο περα δεν τον εμπιστευεται κι ετσι δεν σοκαρεται απο την αμαρτια που διαπραττει...
Χωμα ειναι,χωματενια πραγματα θα κανει...βαδιζει συνεχως με το κεφαλι χαμηλα, βαθια συνειδητοποιημενος για την "αρρωστια" του, ελπίζοντας στην λύτρωση απο τον γεματο Αγαπη Ιατρο των ψυχων μας..!
Ο Σταχυς θεωρω πως περιγραφει την κατασταση της ψυχης του,αναλογιζόμενος τις αδυναμιες του, ευρισκομενος στο μετεχμιο της απελπισιας και του αγωνα..
Γι'αυτο στο τελος βγαινει νικητης λογω της ψυχικης του δυναμης και του πείσματός του...

Ψυχή ζώσα

Ανώνυμος είπε...

Στάχυ, πάντα μου άρεσες, αλλά αυτή τη φορά ξεπέρασες κάθε προηγούμενο...Μπράβο σου!

Ανώνυμος είπε...

Πρός Ψυχή ζώσα

Σεμπρεβίβα: "πάντα ζωντανη", βγαίνει απ'τα λατινικά sempre=πάντα και viva=μετοχή του vivere που σημαίνει ζώ.

Είναι λουλούδι και το ονόμασαν έτσι οι Βενετσιάνοι κατακτητές καθώς παρατήρησαν ότι όταν το έκοβαν έμενε πάντα το ίδιο (δεν μαραινόταν στον χρόνο). Συλλέγεται στις απόκρυμνες νότιες ακτές των Κυθήρων.

Γι'αυτο στο τελος βγαινει νικητης λογω της ψυχικης του δυναμης και του πείσματός του...

και το παραπάνω σχόλιο περιέχει εγωισμό γιατί νικητής βγαίνει κάποιος περισσότερο με τη βοήθεια του Θεού και λιγότερο με τη δική του δύναμη.

Θα θελα να πιστεύω ότι ο Στάχυς δεν έχει ο ίδιος τύψεις αλλά θέλει να εκφράσει την ψυχολογία κάποιων άλλων ανθρώπων που πράγματι βασανίζονται.

Στα υπόλοιπα συμφωνώ, με κάλυψες.

Σεμπρεβίβα

Ανώνυμος είπε...

Σε τι θα ωφελούσε μια απάντηση από έναν ανώνυμο συγγραφέα ποιημάτων με το όνομα "Στάχυς";

Ανώνυμος είπε...

Γιατί τόση θλίψη !; Η εμπιστοσύνη στην αγάπη τού Θεού ; Η λυτρωτική μετάνοια, πού πήγαν ; Αλλοίμονο μας αν οι πιστεύοντες είναι τόσο πνιγμένοι !

Ανώνυμος είπε...

Σε ότι θα ωφελούσε να απαντήσει
ο ανώνυμος συγγραφέας ποιημάτων Οδυσσέας Ελύτης αφού το όνομά του ήταν Οδυσσέας Αλεπουδέλλης
ή ο ανώνυμος συγγραφέας ποιημάτων Γ. Βερίτης που το ονομά του ήταν Αλέξανδρος Γκιάλας
ή ο ανώνυμος συγγραφέας ποιημάτων Ιωσήφ Κυπριανός που το ονομά του ήταν Αντώνης Σαμαράκης
ή η ανώνυμη συγγραφέας ποιημάτων Μελισσάνθη που το όνομά ήταν Ήβη Κούγια-Δασκαλάκη
και ο κατάλογος θα συνεχιζόταν με πολλά ονόματα ακόμα.
Σε πολλά θα μπορούσαν να απαντήσουν, και ευτυχώς που όσο ζούσαν απαντούσαν.

Ανώνυμος είπε...

Θεωρώ ότι η σύγκριση ανάμεσα στα "ιερά τέρατα" αυτά της ποίησης με τον "Στάχυ" είναι το λιγότερο ιεροσυλία.

Ανώνυμος είπε...

Σιμπρεβιβα παντως τα ονόματά μας αν και εξωτερικα πολυ διαφορετικα στην ουσια και τα δύο ζητούν "να ζήσουν"...
Όταν κάοιος παίρνει μεμονωμενα στιχους υπάρχει κινδυνος να προσδοθεί αλλο νοημα σε αυτούς..
Η φραση μου αυτη βγαίνει επειτα απο τον συλλογισμο στον οποίο συμφώνησες..
Στην προσπαθειά μου να σου απαντήσω οτι τελικα ο Σταχυς δεν νιώθει τύψεις αλλα προσπαθει να ξεφύγει απο αυτές και τελικα το καταφέρνει..όντως μπορει να ακουγεται εγωιστικο οτι με το πεισμα του παει μπροστα..
Φυσικα και θα συμφωνησω μαζί σου... ό,τι καταφέρνουμε το οφείλουμε στη χάρη του Θεου.."χωρίς εμου ου δυνασθε ποιείν ουδεν"..ό,τι και να είναι αυτό το κατι..μετανοια, καλές πραξεις αρετες..
Αν θες να το τραβηξω και λίγο..ακομη και την αμαρτία μας ο Θεός επιτρέπει αν πρόκειται αυτή να σταθεί αφορμή ώστε να πατήσουμε πανω της και να ανεβούμε ψηλα...
Ομως πέραν αυτου ο ανθρωπος χάρη στην καλη του διαθεση, την αγωνιστικότητα του προχωραει..
Κι εγω προβληματιζομαι πανω σε αυτο..βλέπω ανθρώπους άσχετους με την Εκκλησια και αρκετα εκκοσμικευμενους να τους ρίχνεις ενα τοσο δα "σποράκι" και αυτο να φιτρώνει στην καρδιά τους και να μετεξελίσσονται σε πολύ ωραίες ψυχές..
Άραγε η διάθεση αυτή που βγαίνει απο μέσα τους είναι αποτέλεσμα δικής τους καλλιέργειας ή χερι Θεου συνήργησε;;

Ψυχή ζώσα

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε των 5:23μ.μ.

για μένα δεν είναι ανώνυμος ο Στάχυς.
Τον γνωρίζω και τον εκτιμώ.
Γι'αυτό και θα ήθελα ένα δικό του σχόλιο.

Σεμπρεβίβα

Ανώνυμος είπε...

Το συγκεκριμένο πάντως ποίημα, ανώνυμε των 5:48, εμένα δεν μου βγάζει θλίψη.Μια απογοήτευση απο τον εαυτό μας ναι, αλλά το πείσμα του ανθρώπου που παλεύει είναι μεγαλύτερο.Οι τελευταίοι άλλωστε στίχοι σε προτρέπουν σε ένα δυναμικό αγώνα διεκδίκησης των χαμένων πραγμάτων της ζωής...Έτσι τουλάχιστον κατανόησα εγώ το ποιημα.Στάχυ, θαυμάσιος και πάλι!!!!

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα το έλεγα ποίημα, αλλά σκόρπιες σκέψεις.
Καλά πως την έχετε δει εσείς οι Πατρινοί;
Δικαίως σας λένε κλικαδόρους. Βρίσκετε κάποιον και τον περιτριγυρίζετε, και τον κοιτάτε στα μάτια τι θα πει, λες και δεν έχετε δική σας γνώμη. Α το είπε ο τάδε... τέλειο, για να δούμε τι θα πει για το άλλο...
Άντε συνέλθετε. Να έχετε προσωπική άποψη και να μη σας αρέσουν τα έτοιμα.

Ανώνυμος είπε...

Και που γνωρίζεις άραγε συνανώνυμε 6.00 αν και ο υπογράφων ως Στάχυς είναι κάποιο από τα σύγχρονα «ιερά τέρατα» ή έστω για να σου κάνω το χατίρι από τα μελλοντικά. Το περιεχόμενο έχει την αξία και όχι η υπογραφή.

Αριμαθαίος είπε...

Σε πείσμα των καιρών, αλλά και τα όσα λίγα επικριτικά σου γράφουν ορισμένοι αδελφοί, σε συγχαίρω για την συνεχιζομένη ποιητική μαρτυρία. Συνέχισε να ομολογείς την πίστη σου με τον τρόπο αυτό που σου δώρισε ο Θεός. Τις υπέροχες προσπάθειές σου για την αποτύπωση των βαθιών σκέψεών σου τις παρακολουθώ πάντα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Ανώνυμος είπε...

«Δεν λυγίζω.
Σε πείσμα όλων αυτών,
που την αθάνατη ψυχή μου πολεμούν.
Μόνο αυτή αλώβητη μου μένει.»
Μου έδωσες δύναμη για αγώνα πολυποίκιλο στην καθημερινότητα της ζωής μου. Γράφεις καρδιακά και αυτό με ενθουσιάζει γιατί μιλάς στην καρδιά μου.
Μαίρη

πηνελοπη είπε...

Maιρη σε ευχαριστω που υπογραφεις με το ονομα σου...

Ανώνυμος είπε...

νομιζω πως είναι φυσικο πως αν κατι μας ενθουσιασε διαβαζοντας καποιον δημιουργο,θα ξαναδιαβασουμε να δουμε τι αλλο ωραιο γραφει..και θα παρακολουθουμε τα βηματα του γιατι απλα μας ωφελει..
νομιζω αγαπητε ανωνυμε πως δεν ειναι μονο ιδωμα των Πατρινων αυτο..!

Σ.Μ.Θ.

Ανώνυμος είπε...

να με συγχωρεις πηνελοπη...
εγω εχω σπανιο ονομα και αν το αναφερω ολοι θα με καταλαβουν...
κι εσυ που λες το ονομα σου..σε καταλαβε κανεις??
εγω παντως οχι..ποια εισαι;;;

πηνελοπη είπε...

Eνταξει οπως νομιζεις...Οταν ακους Ραδιο και καθε ωρα εχει και μια εκπομπη και η καθε εκπομπη εχει και αυτον που την διευθυνει ...εσυ ομως δεν τους βλεπεις,δεν γνωριζεις την οικογενιακη τους κατασταση,δεν ξερεις πως ειναι αν ειναι νεοι,γεροικ.λ.π αλλα εχεις μονον τη φωνη που μιλα και το ονομα.Στην πειραικη εκκλησια ακουω 5 εκπομπες αλλα θα ακουσω ας πουμε απο τον π.Αθανασιο Λεμεσου και αλλα απο τον π.Ανδρεα κονανο ομως αν μιλαγαν χωρις να ξερουμε πως τους ελεγαν θα μπερδευομασταν.Η προσωπικοτητα που εχει ο καθε ενας εδω μεσα συνοδευεται απο το ονομα και απο αυτα που γραφει απο τις εμπειριες του.Ετσι νομιζω εγω ...μπορει ομως και να κανω λαθος απολυτο κριτηριο δεν εχω.Και τελικα αυτος ο ιστιοχωρος μαζευει κοσμο με αποψη και νομιζω οτι ηρθαμε εδω για να συνπροβληματιστουμε πανω σε θεολογικα ζητηματα ουσιας ,να πει ο καθε ενας την αποψη του ,να ακουσουμε κατι εποικοδομιτικο και αυτο ειναι ολο.Ειπες πως αν αναφερεις το ονομα σου αδελφη-ε θα σε καταλαβουν γιατι εχεις να κρυψεις κατι;Ανηκεις ας πουμε σε καμμια αιρεση η οι αποψεις σου ειναι για πεταμα;Καμμια αποψη δεν ειναι για πεταμα ...

Ανώνυμος είπε...

Στάχυ μου άρεσε!