Αυτή n φωτογραφία είναι μοναδική στην ιστορία της Ρωμαιο-Καθολικής Εκκλησίας. Ένα μεγάλο μέρος από τους 323 ιερείς, μοναχούς και μοναχές, οι οποίοι προέρχονταν από το Λου, συναντηθήκαν ξανά στο χωριό τους. Αυτή n συνάντηση είχε αντίκτυπο σ' όλο τον κόσμο.
Κάτι έχει να πει και σε μας τους Ορθοδόξους το γεγονός αυτό. Διότι κι εμείς έχουμε ανάγκη από ιερατικές κλήσεις.
Το µικρό χωριό «Λου» της βόρειας Ιταλίας; µε λίγεις χιλιάδες; κατοίκους;. Βρίσκεται σε µια αγροτική περιοχή 90 χιλιόμετρα ανατολικά του Τορίνου. Αυτό το µικρό χωριό θα είχε παραµείνει άγνωστο εάν στα 1881 μερικές μητέρες δεν είχαν πάρει µια απόφαση, που θα είχε μεγάλο αντίκτυπο.
Πολλές από αυτές τις μητέρες επιθυμούσαν να δουν έναν από τους γιους τους να γίνεται ιερέας και κάποια κόρη τους να δεσμευτεί ολοκληρωτικά στην υπηρεσία του Κυρίου.
Άρχισαν λοιπόν να συγκεντρώνονται κάθε Τρίτη υπό την καθοδήγηση του εφημερίου τους π. Αλέξανδρου, και να προσεύχονται για τις αφιερωμένες Κλήσεις. Κάθε πρώτη Κυριακή του μηνός λάβαιναν τη θεία Κοινωνία για τον ίδιο σκοπό (τότε ακόμη, σπάνια κοινωνούσαν οι πιστοί). Μετά από τη Λειτουργία όλες οι μητέρες προσεύχονταν μαζί για να ζητήσουν ιερατικές κλήσεις.
Χάρη στη γεμάτη εμπιστοσύνη προσευχή αυτών των μητέρων και επειδή οι γονείς αυτοί διατηρούσαν ανοιχτή την καρδιά τους, οι οικογένειες ζούσαν σ' ένα κλίμα ειρήνης γαλήνης και χαρούμενης ευλάβειας, που επέτρεψε στα παιδιά τους να διακρίνουν πολύ πιο εύκολα την κλήση τους.
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Όταν λέει ο Χριστός «Πολλοί θα είναι οι καλεσμένοι, αλλά λίγοι οι εκλεκτοί» (Μτ. 22, 14), πρέπει να το κατανοήσοµε ως εξής: Πολλοί θα καλεστούν, αλλά λίγοι θ' ανταποκριθούν. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο Κύριος θα εισάκουγε µε τόση γενναιοδωρία την προσευχή αυτών των μητέρων.
Από αυτό το μικρό χωριό βγήκαν 323 κλήσεις προς αφιερωμένη ζωή: 152 ιερείς και ιερομόναχοι και 171 μοναχές σε 41 μοναστικά Τάγματα. Σε μερικές οικογένειες υπήρξαν μερικές φορές 3 n 4 κλήσεις.
Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι της οικογένειας Ρινάλντι. Ο Κύριος κάλεσε 4 παιδιά της οικογένειας. Ο πιο γνωστός της οικογένειας, ο Φίλιππος, πολύ συχνά θύμιζε την πίστη των οικογενειών του Λου: «Μια πίστη που έκανε τους γονείς μας να λένε: ''Ο Κύριος μας χάρισε παιδιά, κι αν Εκείνος τα καλεί, εμείς δεν μπορούμε ασφαλώς να πούμε όχι"!».
Και ο Αρχιεπίσκοπος της Πάρμας Σεβασμ. Εβάζιο Κόλι ήταν από το Λου. Είχε πει γι' αυτόν ο Πάπας Ιωάννης 23ος : «Εκείνος έπρεπε να γίνει Πάπας, όχι εγώ».
Κάθε 1Ο χρόνια όσοι ιερείς και μοναχές ζούσαν ακόμη, συγκεντρώνονταν στο χωριό της καταγωγής τους φθάνοντας απ' όλο τον κόσμο. Ο π. Μάριο Μέντα, για πολλά χρόνια εφημέριος στο Λου, διηγιόταν ότι αυτή n συνάντηση ήταν στην πραγματικότητα μια αληθινή γιορτή, μια γιορτή ευχαριστία προς το Θεό, που έκανε θαυμάσια έργα στο χωριό Λου!
Η προσευχή που έκαναν οι μητέρες στο Λου, όταν σύντομη, απλή και βαθειά:
«Κύριε, κάνε να γίνει ιερέας ένα από τα παιδιά μου! Κι εγώ n ίδια θέλω να ζω ως καλή χριστιανή και να οδηγώ τα παιδιά μου στο καλό, για να λάβω τη χάρη να σου προσφέρω, Κύριε, έναν άγιο ιερέα. Αμήν».
Κάτι έχει να πει και σε μας τους Ορθοδόξους το γεγονός αυτό. Διότι κι εμείς έχουμε ανάγκη από ιερατικές κλήσεις.
Το µικρό χωριό «Λου» της βόρειας Ιταλίας; µε λίγεις χιλιάδες; κατοίκους;. Βρίσκεται σε µια αγροτική περιοχή 90 χιλιόμετρα ανατολικά του Τορίνου. Αυτό το µικρό χωριό θα είχε παραµείνει άγνωστο εάν στα 1881 μερικές μητέρες δεν είχαν πάρει µια απόφαση, που θα είχε μεγάλο αντίκτυπο.
Πολλές από αυτές τις μητέρες επιθυμούσαν να δουν έναν από τους γιους τους να γίνεται ιερέας και κάποια κόρη τους να δεσμευτεί ολοκληρωτικά στην υπηρεσία του Κυρίου.
Άρχισαν λοιπόν να συγκεντρώνονται κάθε Τρίτη υπό την καθοδήγηση του εφημερίου τους π. Αλέξανδρου, και να προσεύχονται για τις αφιερωμένες Κλήσεις. Κάθε πρώτη Κυριακή του μηνός λάβαιναν τη θεία Κοινωνία για τον ίδιο σκοπό (τότε ακόμη, σπάνια κοινωνούσαν οι πιστοί). Μετά από τη Λειτουργία όλες οι μητέρες προσεύχονταν μαζί για να ζητήσουν ιερατικές κλήσεις.
Χάρη στη γεμάτη εμπιστοσύνη προσευχή αυτών των μητέρων και επειδή οι γονείς αυτοί διατηρούσαν ανοιχτή την καρδιά τους, οι οικογένειες ζούσαν σ' ένα κλίμα ειρήνης γαλήνης και χαρούμενης ευλάβειας, που επέτρεψε στα παιδιά τους να διακρίνουν πολύ πιο εύκολα την κλήση τους.
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Όταν λέει ο Χριστός «Πολλοί θα είναι οι καλεσμένοι, αλλά λίγοι οι εκλεκτοί» (Μτ. 22, 14), πρέπει να το κατανοήσοµε ως εξής: Πολλοί θα καλεστούν, αλλά λίγοι θ' ανταποκριθούν. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο Κύριος θα εισάκουγε µε τόση γενναιοδωρία την προσευχή αυτών των μητέρων.
Από αυτό το μικρό χωριό βγήκαν 323 κλήσεις προς αφιερωμένη ζωή: 152 ιερείς και ιερομόναχοι και 171 μοναχές σε 41 μοναστικά Τάγματα. Σε μερικές οικογένειες υπήρξαν μερικές φορές 3 n 4 κλήσεις.
Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι της οικογένειας Ρινάλντι. Ο Κύριος κάλεσε 4 παιδιά της οικογένειας. Ο πιο γνωστός της οικογένειας, ο Φίλιππος, πολύ συχνά θύμιζε την πίστη των οικογενειών του Λου: «Μια πίστη που έκανε τους γονείς μας να λένε: ''Ο Κύριος μας χάρισε παιδιά, κι αν Εκείνος τα καλεί, εμείς δεν μπορούμε ασφαλώς να πούμε όχι"!».
Και ο Αρχιεπίσκοπος της Πάρμας Σεβασμ. Εβάζιο Κόλι ήταν από το Λου. Είχε πει γι' αυτόν ο Πάπας Ιωάννης 23ος : «Εκείνος έπρεπε να γίνει Πάπας, όχι εγώ».
Κάθε 1Ο χρόνια όσοι ιερείς και μοναχές ζούσαν ακόμη, συγκεντρώνονταν στο χωριό της καταγωγής τους φθάνοντας απ' όλο τον κόσμο. Ο π. Μάριο Μέντα, για πολλά χρόνια εφημέριος στο Λου, διηγιόταν ότι αυτή n συνάντηση ήταν στην πραγματικότητα μια αληθινή γιορτή, μια γιορτή ευχαριστία προς το Θεό, που έκανε θαυμάσια έργα στο χωριό Λου!
Η προσευχή που έκαναν οι μητέρες στο Λου, όταν σύντομη, απλή και βαθειά:
«Κύριε, κάνε να γίνει ιερέας ένα από τα παιδιά μου! Κι εγώ n ίδια θέλω να ζω ως καλή χριστιανή και να οδηγώ τα παιδιά μου στο καλό, για να λάβω τη χάρη να σου προσφέρω, Κύριε, έναν άγιο ιερέα. Αμήν».
(Από «Ενοριακές Καμπάνες»)
Περιοδικό «Τα Νειάτα»
3 σχόλια:
Ας μας προβληματίσει το κείμενο αυτό ως ορθοδόξους χριστιανούς και ως έλληνες. Σε μας συμβαίνει το αντίθετο. Δεν θέλουν να ακούσουν οι γονείς για αφιέρωση του παιδιού στην Εκκλησία. Αυτή η απλή προσευχή των μητέρων του Λου μήπως πρέπει να γίνει καθημερινή δικιά μας προσευχή;
Ο Θεός να δώσει να καλλιεργηθούν περισσότερο οι Κλήσεις αφιέρωσης στον Θεό και την δόλια την πατρίδα μας.
Εξαιρετική η δημοσίευση. Μου έφερε στο νου πολλές οικογένειες που έχουν βγάλει από τα σπλάχνα τους ιερείς, μοναχούς, μοναχές ή και αφιερωμένες ψυχές στο Έργο του Κυρίου. Από την Πάτρα μόνο μία οικογένεια έχει προσφέρει στο Ιερό θυσιαστήριο πέντε κληρικούς και μια μοναχή. Άλλη οικογένεια έχει τέσσερες μοναχές. Τι ευλογία παρά Κυρίου γι αυτές τις οικογένειες!
ΤΟ ΧΩΡΙΟ "ΛΟΥ" , ΤΩΝ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΚΛΗΣΕΩΝ...
Αυτή n φωτογραφία είναι μοναδική στην ιστορία της Ρωμαιο-Καθολικής Εκκλησίας. Ένα μεγάλο μέρος από τους 323 ιερείς, μοναχούς και μοναχές, οι οποίοι προέρχονταν από το Λού, συναντηθήκαν ξανά στο χωριό τους κι΄ εφέτος. Αυτή n συνάντηση είχε αντίκτυπο σ' όλο τον κόσμο...
Μήπως όμως αυτό, έχει να πει και κάτι σ΄ εμάς τους Ορθοδόξους, πού ακόμη καί στήν προσευχή μας αποφεύγουμε να παρακαλέσουμε τον Χριστό να φωτίσει κάποιο παιδί μας να γίνει ιερέας Του, καί μάλιστα Ορθόδοξος;
Ή, ακόμη, αποφεύγουμε νά κάνουμε κάποιο γαμπρό ιερέα δίνοντάς του τήν κόρη μας, ντρεπόμενοι σατανικά θά λέγαμε τόν κόσμο γύρω μας, αντί να είναι καύχημα καί τιμή μας πού βάλαμε τήν ευλογία τού ιερέα τού Θεού στό σπίτι μας ;
Επιτέλους, τί είδους Χριστιανοί είμαστε;
από αναδημοσίευση
ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - www.kivotoshelp.gr
Δημοσίευση σχολίου