Ο Αθεϊσμός, ο αληθινός υπαρξιακός αθεϊσμός που σιγοκαίει παρέα με το μίσος για έναν κατά τα φαινόμενα άδικο ή αγνώμονα Θεό, είναι μια πνευματική κατάσταση. Πρόκειται για προσπάθεια αντιμετώπισης του αληθινού Θεού, του Οποίου οι τρόποι είναι τόσο ανεξήγητοι ακόμη και για τους πλέον πιστούς ανθρώπους. Είναι, δε, γνωστό ότι συνήθως καταλήγει στη θέασή Του, αφού ο άθεος στην πραγματικότητα αναζητεί το Θεό. Στις ψυχές αυτών των ανθρώπων εργάζεται η Θεία Χάρις. Ο Αντίχριστος συναντάται πρωτίστως στους μετρίους ομολογητές, σε εκείνους που έχουν το Χριστό μόνον στα χείλη τους, παρά στους μεγάλους αρνητές. Ο Νίτσε, αυτοαποκαλούμενος Αντίχριστος, ομολογούσε τη μεγάλη εσωτερική αναζήτηση του Χριστού…
4 σχόλια:
Αυτό μπορεί να είναι η μία πλευρά ότι δια της αθεΐας αναζητάς τον Θεό. Μπορεί να μην νιώθεις καθόλου την ανάγκη της παρουσίας Του στην ζωή σου.
Θα συμφωνούσα ότι αυτοί που είναι στην ομάδα των μετρίων ομολογητών τους οποίους και θα κάνει εμετό ο Κύριος.
Γενικά ως ορισμός της αθεΐας καλό.
Ο π. Σεραφείμ ψάχτηκε στην ζωή του περνώντας από πολλά κανάλια μέχρι να φτάσει στην χριστιανική πίστη. Όσα γράφει εδώ είναι το βίωμα του που είναι και η πραγματικότητα.
Ότι το καλύτερο έχω διαβάσει και ακούσει.
Η απιστία υπήρχε πάντα. Μα σήμερα, με την αποτρόπαια ματαιοδοξία που μας τρώγει, την επιδείχνουμε σαν να μας δίνει τη μεγαλύτερη αξία. Όποιος έχει πίστη στον Θεό και στην αλήθεια που φανέρωσε, είναι καταφρονεμένος, σαν στενόμυαλος κι' ανόητος, και τραβά πάνω του όλα τα περιγελάσματα. Λογαριάζεται για "βλαμμένος" από τον πολύν κόσμο, μάλιστα από τον κόσμο που ξέρει να τα καταφέρνει στη ζωή, να «πετυχαίνει», να βγάζει λεφτά, να καλοπερνά, να μη δίνει πεντάρα για τίποτα, κατά το ρητό που λέγει: «Φάγωμεν και πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν». Για τούτο, χρειάζεται να έχει θάρρος και να περιφρονά την εκτίμηση του κόσμου και το υλικό συμφέρον του, όποιος λέγει πως έχει πίστη στον Θεό.
Αυτά έγραφε ο Κόντογλου
Δημοσίευση σχολίου