Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Τακτική πολέμου - Στάχυς

Τακτική πολέμου

Παλιά,
η κάθε πτώση σ’ απόγνωση πλήρη μ’ έριχνε
και σ’ ακηδία εν τέλει οδηγούσε.  

Αργότερα,  
με την ψευδαίσθηση πως δυνατός
στο σώμα και στο πνεύμα ότι ήμουν,  
σε κατά μέτωπο επίθεση στη μάχη εξορμούσα.

Τώρα όμως,
με την πείρα που οι πληγές με δώσανε,
μήτε φόβο, μήτε έπαρση πια νιώθω
στις ύπουλες του εχθρού επιδρομές.
Παρά μονάχα γαλήνη.

Απ’ όλα τα όπλα που δοκίμασα,
μονάχα η προσευχή αφόπλιζε τα πάντα.


Στάχυς

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χαίρομαι που η προσευχή σου έχει τόση δύναμη.
θα αφαιρούσα το "ότι" στη β στροφή. Είναι συνώνυμο του αναφορικού πως που υπάρχει στην ίδια πρόταση.
Χαίρε

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα!
Ωραια νοηματα.Ισοβειοι αγωνες που και θα πληγωσεις και θα πληγωθεις.Ευτυχως που υπαρχει και η εξαγορευσις στο εξομολογηταριον και η Θ.Κοινωνια!!!Δεν ειναι κατα την ατελη μου γνωμη μονον η προσευχη,ειναι και η νηστεια και η αντιρρηση και ..και πολλα.Καθε ημερα μια καινουργια αρχη,οτι και τιποτε δεν εγινε χθες..Το στηριζω στο οτι η Αγ.Γραφη ,βαζει και ψηλα τον πηχυ με το γραφικο''τι ωφελει τον γητευτη αν ξερει να γητευει,ομως προλαβει και τον δαγκωσει το φιδι.Εκκλ10-11)Τι να πουμε για τον Μεγα Αντωνιο που ετρωγε ξυλο απο τα δαιμονια..''Η αλεπου,υποκρινεται πως κοιμαται''...
Παραθετω καποια ασκητικα κειμενα ,για οποιον θελει να βοηθηθει.
------
Αρχη αγνειας>>>>>η μη συγκαταβαση{αγνεια:αποκτηση ασωματου φυσεως...ζηλευτος οικος Του χριστου και επιγειος ουρανος της καρδιας).

Εκεινος που απομακρυνει τον κυνα(μεταφορικως ο δαιμονας) με την προσευχη,μοιαζει με αυτον που παλευει με λεοντα...Εκεινος που τον ανατρεπει με την αντιρρηση,μοιαζει με αυτον που καταδιωκει τον εχθρο του.Και εκεινος που ολοτελως εξουδετερωσε τις επιθεσεις,μολονοτι ζει ακομη με τη σαρκα,ηδη εχει αναστηθει απο του ταφου.-

Οποιος πολεμα αυτον τον εχθρο με ιδρωτες και μοχθους,εδεσε τον εχθρο.Οποιος τον πολεμα με την εγκρατεια και την αγρυπνια,του περασε αλυσιδες.Αυτος δε που τον πολεμησε με την ταπεινοφροσυνη ,την αοργησια και τη διψα,τον εφονευσε και τον εκρυψε στην αμμο.

Μερικοι μακαριζουν αυτους που ειναι ακρωτηριασμενοι διοτι λυτρωθηκαν οπως λεγουν απο τυραννιες...εγω ομως μακαριζω οσους καθημερινα αγωνιζονται χρησιμοποιωντας ως μαχαιρα τον υγιη λογισμο..
----
Το να νικησει κανεις την φυση του τελικα φανταζει να ειναι απο τα ανελπιστα ..
Καθε ημερα καινουργια αρχη ..οτι τιποτε δεν εγινε χθες...και ας αναθεσουμε την ασθενεια της φυσεως στον Κυριο.
Καλη δυναμη για τη σημερινη !π
Φιλαδελφα παντα...

Ανώνυμος είπε...

Α, βρε Στάχυ, πάντα επίκαιρος. Ιδιαίτερα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς η προσευχή είναι αυτή που μας κρατάει και κάνει θαύματα. Σε ευχαριστούμε!

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο με πνευματικά νοήματα! Μου άρεσε πολύ η τρίτη στροφή....

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό και ως προς το περιεχόμενο αλλά και ως προς το τρόπο γραφής.

Ανώνυμος είπε...

Ποίημα που μας χαρίζει ελπίδα παρηγοριά.Και γω αργά κατάλαβα πόση δύναμη έχει η προσευχή. Όλοι όμως κάποτε μαθαίνουμε.....

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΟ ΑΛΛΑ ΛΙΓΟ.

Ανώνυμος είπε...

Τα "λίγα" μερικές φορές έχουν μεγαλύτερη αξία...Και το συγκεκριμένο αξίζει πολλά!!!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό!!!
Το "πολύ" δεν κρύβει πάντα το "καλό"
Ενώ αντίθετα το "λίγο" αλλά "καλό" δίδει πολύ τροφή για σκέψη και περισυλλογή.
Ευχαριστούμε Στάχυ και για αυτό σου το πόνημα...!!!

Ανώνυμος είπε...

Μέσα σε λίγους στίχους αποτύπωσες με τον καλύτερο τρόπο όλη την πορεία της πνευματικής ζωής κάθε χριστιανού. Νομίζω ότι όλοι περνάμε από αυτά τα στάδια και θα είμαστε ευτυχισμένοι αν φτάσουμε στο τελευταίο, την προσευχή.Εξαιρετικός!

Ανώνυμος είπε...

Πολλούς καλούς φίλους βλέπω να έχει ο Στάχυς. Μπράβο του που τα καταφέρνει και τον αγαπάνε.

Ανώνυμος είπε...

Α ρε Σταχυ, μου αρεσεις τόσο και με αντιπροσωπευεις κ πολύ...
Εκφράζεις μία αγωνιστηκότητα, την οποια δεν παραδεχεσαι, εφοσον συνεχως βλέπεις πως όλος είσαι μια πτωση...
Αυτο ειναι καλό, η ματαιωση του εαυτού ειναι ωραίο, αρκει να μην μας απογοητευει...
Καλη σου δύναμη.."Ο Θεός σε έχει στο λογαριαμο ΤΟΥ"