Κήρυγμα γιά τήν Εὐαγγελική περικοπή τῶν ταλάντων - Χρήστος Κ. Τσούβαλης

Κήρυγμα

γιά τήν Εὐαγγελική περικοπή τῶν ταλάντων

 (Ματθ κε΄ 14-30)

«Ἄνθρωπος ἀποδημῶν ἐκάλεσεν τούς ἰδίους δούλους 

καί παρέδωκεν αὐτοῖς τά ὑπάρχοντα αὐτοῦ.»

Ἕνας ἄρχοντας,  πού ἐπρόκειτο νά φύγει σέ μακρινή χώρα, κάλεσε τρεῖς δούλους, ἀπό αὐτούς πού ἧταν στήν ἀποκλειστική ὑπηρεσία του, καί τούς μοίρασε διαφορετικό ποσό ταλάντων, γιά νά τά διαχειρίζονται ὅσο αὐτός θά ἀπουσίαζε καί νά τοῦ δώσουν λογαριασμό διαχείρισης ὅταν αὐτός ἐπιστρέψει.

Ὕστερα ἀπό πολύ καιρό ἐπέστρεψε ὁ ἄρχοντας καί κάλεσε τούς δούλους αὐτούς νά τοῦ ἀποδώσουν λογαριασμό. Παρουσιάστηκαν καί οἱ τρεῖς. Ὁ πρῶτος ἐργάστηκε καί διπλασίασε τά τάλαντα˙ τά πέντε τά ἔκαμε δέκα. Ὁ δεύτερος ἐπίσης˙ τά δύο τά ἔκαμε τέσσαρα. Ὁ ἄρχοντας ἱκανοποιήθηκε, συνεχάρη τούς δύο πρώτους καί τούς ἀντάμειψε πλουσιοπάροχα. Ὁ τρίτος ὅμως δέν ἐργάστηκε. Ἔθαψε ἀπό ὀκνηρία τό τάλαντο στή γῆ καί ὅταν τόν κάλεσε ὁ ἄρχοντας γιά νά ἀποδώσει λογαριασμό τοῦ παρέδωσε τό τάλαντο ὅπως τό πῆρε. Ὠργίστηκε τότε ὁ ἄρχοντας καί τοῦ εἶπε. Ἀποδείχθηκες ἀνάξιος τῆς ἐμπιστοσύνης μου. Θά τιμωρηθεῖς γι’ αὐτό πού ἔκαμες. Ἡ θέση σου εἶναι στό πιο ἀπομονωμένο καί ἀπομακρυσμένο ἀπό τή βασιλεία μου σκοτάδι.

Θεοφιλέστατε, ἀγαπητοί μου ἀπόφοιτοι καί μαθητές τῆς κατά Χάλκην Σχολῆς, εὐσεβές ἐκκλησίασμα !

 Κατά τήν Ἁγίαν Γραφήν, ὁ Θεός εἶναι «ὁ διδούς πᾶσι ζωήν καί πνοήν καί τά πάντα» (Πράξ. ιζ΄, 25). Μοιράζει τά τάλαντα ἤ τά χαρίσματα, πού κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο εἶναι οἱ δυνάμεις καί οἱ ἱκανότητες τοῦ καθενός μας, γιά νά πράττουμε τό καλό μέ τήν θεάρεστη καί ὑπεύθυνη χρήση. ( 41^η ὁμιλία στή Γένεση, Β.Ε.Π., 92, 271-272).

Μοιράζει ὁ Θεός ἀπό ἀγάπη «κατά τήν ἰδίαν δύναμιν», στόν καθένα μας, κατάτήν ὥρα τῶν Μυστηρίων τοῦ Βαπτίσματος καί τοῦ Χρίσματος, τά «τάλαντα»,  ἀνάλογα μέ τήν πνευματική ὠριμότητα καί τίς ἱκανότητες κάθε ἀνθρώπου, μέ σκοπό νά τά χρησιμοποιήσουμε στή ζωή γιά τή τήν ὠφέλεια τοῦ πλησίον καί τή δική μας σωτηρία.

Τά τάλαντα αὐτά εἶναι : Ἡ ὑγεία, ὁ πλοῦτος, τό ἀξίωμα εἴτε εἶναι ἐκκλησιαστι-κό ἤ πολιτικό καθώς καί ἡ κοινωνική θέση. Ἐπίσης τάλαντο εἶναι :Ἡ πρόοδος στά γράμματα, οἱ εἰδικές γνώσεις καί οἱ τεχνικές ἱκανότητες. Μιά ἰδιαίτερη ἔφεση σέ κάποια ἐπιστήμη, στή μουσική, στήν τέχνη ἤ σέ κάποιο ἐπάγγελμα. Ἐπιπλέον ὑπάρχουν πολλά καί ποικίλα χαρίσματα πού κρύβει ἡ προσωπικότητα τοῦ καθενός, ὅπως τό ηγετικό χάρισμα, ἡ ἱκανότητα στό λόγο, ἡ σύνεση, ὁ αὐθορμητισμός, ἡ ὀργανωτικότητα, ὁ ἐνθουσιασμός καί ἡ τολμηρότητα. Τό μέγιστο τάλαντο ὅμως εἶναι ἡ αὐτοσυνειδησία, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ καί στήν αὔξηση τῶν ταλάντων, ἐφ’ ὅσον ἐκτιμᾶ ὁ ἄνθρωπος τό χάρισμα καί τό ἐπαυξάνει.

Ἡ Ἐκκλησία μας τή Μ. Τρίτη μᾶς προτρέπει, μέ ἕνα πολύ ὡραῖο ὕμνο, νά δεχ-θοῦμε μέ σεβασμό τό τάλαντο, πού μᾶς ἐμπιστεύεται ὁ Δεσπότης καί νά τό μοιραστοῦμε μέ τούς ἔχοντας ἀνάγκη καί ἔτσι νά γίνουμε φίλοι μέ τόν Κύριο, γιά νά σταθοῦμε στά δεξιά του, ὅταν ἔλθει μέ τή δόξα του, καί νά ἀκούσουμε τήν εὐλογημένη φωνή του: Εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου.

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἐργάζεται καί καλλιεργεῖ τά χαρίσματά του, δείχνει πώς ἀγαπᾶ τό Θεό καί τούς συνανθρώπους του. Ἔτσι ἐφαρμόζει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί προσφέρει μέ τήν ἐργασία καί τίς ὑπηρεσίες του πολλά πνευματικά καί ὑλικά ἀγαθά στούς συνανθρώπους του. Γι’ αὐτό δέχεται τόν ἔπαινό τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐπιδοκιμασία Του, ὅπως οἱ δύο πρῶτοι τῆς παραβολῆς, οἱ ὁποῖοι ἄκουσαν μέ χαρά τόν Κύριο νά τούς λέει: «Εὖ δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ, ἐπί ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπί πολλῶν σε καταστήσω» (Ματθ. κε΄, 21).

Ὑπάρχουν ὅμως καί ἄνθρωποι, πού μοιάζουν μέ τόν τρίτο, τόν ὀκνηρό καί τεμπέλη δοῦλο. Εἶναι οἱ ἄνθρωποι, πού δέν καλλιεργοῦν τό τάλαντο πού ἔχουν, γιά νά πετύχουν τήν πνευματική πρόοδο καί ἀνάπτυξη τοῦ ἀτόμου, τῆς οἰκογένειας, τῆς κοινωνίας γενικῶς. Εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι, πού ἐνδιαφέρονται μόνο γιά τό ἄτομό τους. Εἶναι οἱ ἐγωϊστές, πού βλέπουν μόνον τά δικά τους συμφέροντα καί παραβλέπουν τίς ἀνάγκες τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, γιαυτό καί ὁ Κύριος τούς ἀπορρίπτει ὁριστικά : «Τόν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τό σκότος τό ἐξώτερον˙ ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμός καί ὁ βρυγμός τῶν ὁδόντων.»

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί !

Ἡ σημερινή παραβολή τῶν ταλάντων, μᾶς ὁμιλεῖ περί τῆς ἀμοιβῆς τῶν, πνευματικῶς καί ἠθικῶς, καλλιεργούντων τά τάλαντα, πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, καί τήν τιμωρία τῶν ἄλλων, πού ἀποποιοῦνται τήν προσφορά τους. Ἡ συνέργεια τοῦ ἀνθρώπου κρίνεται ἀπαραίτητη στίς δωρεές τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός σώζει, αὐτούς πού θέλουν νά σωθοῦν. Στή συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας μας,  ἀξιοποίηση τῶν δωρεῶν τοῦ Θεοῦ σημαίνει κοινωνική προσφορά καί φιλανθρωπία πρός τούς πάσχοντες. Αὐτό τό πνευματικό ἔργο τοῦ Θεοῦ τό συνεχίζει διά μέσου τῶν αἰώνων ἡ Ἐκκλησία καί σ’ αὐτό τό ἔργο καλεῖται νά βοηθήσει καί νά ἐργαστεῖ κάθε χριστιανός. Ὁ Κύριος, προκειμένου νά μᾶς ἀνταμείψει καί νά μᾶς δωρήσει τά ἀγαθά Του στήν οὐράνια βασιλεία, ἐπιθυμεῖ ἀπό ἐμᾶς νά ἐργασθοῦμε ἀνάλογα, ὥστε νά κατα­στήσουμε τούς ἑαυτούς μας ἄξιους τῶν θείων δωρεῶν. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔγραφε στους Κορινθίους: « Οὐαί δέ μοι ἐστίν, ἐάν μή εὐαγγελίζωμαι» (Α΄ Κορινθ. θ΄ 16). Ἀλλοίμονό μου, ἄν ἀθετήσω τήν ὑποχρέωσή μου αὐτή καί δέν κηρύττω τό εὐαγγέλιο. Ἀλλά καί ὁ χθές ἑορτασθείς μεγαλό­πνοος, σοφώτατος καί πολυμαθής Ὁμολογητής Πατριάρχης Κωνσταντινουπό­λεως Μέγας Φώτιος, τοῦτο τό παυλικόν εἶχεν ὑπ’ ὄψη του, γι’ αὐτό ἱερούργησε ὡς Ἰσαπόστολος καί ἐστάθη ἀήττητος τῆς Ὀρθοδοξίας ὑπέρμαχος καί ἀγωνιστής γιά τήν ἀναζωπύρωση τῆς ἱεραποστολικῆς συνείδησης.

Ἀλλά καί ἐμεῖς, ἀγαπητοί μου, ὀφείλουμε νά ἔχουμε ὑπ’ ὄψη μας, ὅτι πρέπει νά μᾶς συνοδεύει σ’ ὅλη μας τή ζωή ἡ συνείδηση τῆς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ λογοδοσίας μας γιά τήν εὐθύνη πού ἔχουμε γιά τά μικρά ἤ μεγάλα τάλαντα, πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός.

 «Δεῦτε πιστοί ἀπεργασόμεθα προθύμως τῷ Δεσπότῃ…καί ἀναλόγως ἕκαστος πολυπλασιάσωμεν τό τῆς Χάριτος τάλαντον…» Ἄς ἐργαστοῦμε μέ ζῆλο καί εὐθύνη γιά νά πολλαπλασιάσουμε τά τάλαντα τῆς Χάριτος, πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός  ἀνάλογα μέ τήν πνευματική ὠριμότητα καί τίς ἱκανότητές μας, γιά νά δοξάσουμε τό Θεό, νά βοηθήσουμε τούς συνανθρώπους μας καί νά ἀγωνιστοῦμε γιά τή σωτηρία μας.

Ἔτσι μόνο θά ἔχουμε «καλήν ἀπολογίαν» στό φοβερό βῆμα τῆς τελικῆς Κρίσης, καί θά ἀκούσουμε καί ἐμεῖς τό : «εὗ δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ, …εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου.» Ἀμήν.

Χρήστος Κ. Τσούβαλης

Άρχων Οστιάριος του Οικουμ. Θρόνου

(Εὐαγγελική περικοπή τῶν ταλάντων, 07-02-2016 Ἱερός Ναός Ἁγίου Σπυρίδωνος Παγκρατίου)