Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2017

Ανεχώρησε για τον Ουρανό η Ναυσικά Αναστασίου


Ανεχώρησε για τον Ουρανό «πλήρης αγαθών έργων» η
Ναυσικά Αναστασίου
και σήμερα εψάλη η εξόδιος Ακολουθία της.

Η μακαριστή Ναυσικά Αναστασίου, διακόνησε αθόρυβα απλά και ταπεινά, για πολλά χρόνια στο φοιτητικό οικοτροφείο αρρένων της Χριστιανικής Εστίας, όπου με την αγάπη και την καλοσύνη της, αγκάλιαζε όλους τους οικότροφους, έως ότου αποχώρησε για λόγους υγείας. Ήταν στολισμένη με τα στολίδια των αρετών και προσπαθούσε καθημερινά για τον πνευματικό της καταρτισμό. Είχε κάλλος ψυχής έτσι όπως το περιγράφει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Τί εστι κάλλος ψυχής; Σωφροσύνη, επιείκεια, ελεημοσύνη, αγάπη, φιλαδελφία, φιλοστοργία, νόμου πλήρωσις»


Σε ευχαριστούμε κ. Ναυσικά, για τα όσα με την απλότητα, και την αγάπη σου, επί έτη πολλά μας πρόσφερες. Τώρα είσαι μακαρία, αφού μακάριοι είναι «οι νεκροί οι εν Κυρίω αποθνήσκοντες»
Καλή ανάπαυση – καλή συνάντηση.
Αιωνία σου η μνήμη

Αναστάσιος Κωστόπουλος 

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλό παράδεισο κ. Ναυσικά.
Γιώργος

Μιχάλης Λαγουδάκης είπε...

- "Δεουνύσσσσσσσσσ!!!!!!"

Η συρτή φωνή με την πολύ χαρακτηριστική προφορά που ηχούσε στους διαδρόμους του οικοτροφείου ... Ο Θεός να την αναπαύσει εν χώρα ζώντων. Της χρωστάμε πολλά για την προσφορά της εκείνα τα χρόνια ...

Ένας οικότροφος του πάνω ορόφου

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπορείς να ξεχάσεις ποτέ αυτή την γυναίκα που με την κ. Μαρούλα μας πρόσφεραν καλοσύνη στα δύσκολα χρόνια της φοιτητικής ζωής στην Πάτρα. Κοντά τους ζούσαμε σαν το σπίτι μας. Ο Θεός να την αναπαύσει. Τις χρωστάω και εγώ πολλά.
Μιχάλης

Ανώνυμος είπε...

Έφυγε και η κ. Ναυσικά… καλό ταξίδι να έχει….
Θα είναι πάντα στην σκέψη και στην προσευχή μας.

Ανώνυμος είπε...

Τώρα τόμαθα τηλεφωνικά από φίλο παλιό που είδε την είδηση.
Θεός χωρέστη! Ρώταγα και μάθαινα που και που για την κυρά-Ναυσικά (κ. Μαλάμω – η Miss Silver). Νοερά της λέω και εγώ το ευχαριστώ. Στενοχωρήθηκα γιατί ήταν πάντα σε μας πρόθυμη να μας εξυπηρετήσει.

Ανώνυμος είπε...

Καλό παράδεισο!

Ανώνυμος είπε...

Ας είναι αιωνία η μνήμη της.
Ποιος δεν θυμάται από μας ότι και μετά την περιπέτεια της υγείας της με το ζάχαρο και την νοσηλεία της στο νοσοκομείο αυτή όταν ερχόταν για εξετάσεις με τα ανίψια της στην Πάτρα πάντα πέρναγε από το οικοτροφείο να μας δει.