Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018

Μνήμη του οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς (14 Ιουνίου)


Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του οσίου Ιουστίνου (Πόποβιτς) του Σέρβου, του οποίου η διακήρυξη της αγιότητός του από τη συνείδηση της Εκκλησίας έγινε τον Απρίλιο του 2010.
Ο Όσιος Ιουστίνος γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου του 1894, στην πόλη Βράνιε της νοτίου Σερβίας. Κατά τη βάπτιση έλαβε το όνομα Ευάγγελος με το επώνυμο Πόποβιτς δηλ. Παπαδόπουλος.
Από μικρό παιδί, συχνά επισκεπτόταν με τους γονείς του τον Άγιο Πρόχορο τον Θαυματουργό στην κοντινή Μονή Πτσίνσκι, όπου και είδε με τα μάτια του την θεραπεία της μητέρας του από βαριά ασθένεια. Με ευλάβεια μελετούσε το Ιερό Ευαγγέλιο, καθώς και Συναξάρια Αγίων και ακολούθως τα κείμενα των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας. Αναδείχθηκε σε μεγάλο ελληνομαθή θεολόγο. Ο ίδιος έλεγε χαρακτηριστικά: «η Ορθοδοξία δεν είναι βιβλιοθήκη, την οποία μπορείς να μελετήσεις, αλλά βίωμα το όποιο καλείσαι να ζήσεις».

Από τη φύση του φιλόσοφος ο Όσιος Ιουστίνος και διψασμένος για τη γνώση, εγγράφεται στην Εκκλησιαστική Σχολή του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι.
Αφού συμπλήρωσε τις σπουδές του στα 1914, κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στρατεύτηκε ως νοσοκόμος. Ακολουθώντας την πορεία του σερβικού στρατού, πήρε το δρόμο της εξορίας προς την Κέρκυρα. Καθ’ οδόν ένιωσε πλέον έτοιμος να αφιερώσει την ζωή του στο Χριστό και έλαβε το μοναχικό σχήμα την 1η Ιανουαρίου του 1916 και πήρε το όνομα του αγίου μάρτυρος και φιλοσόφου Ιουστίνου.
Αργότερα, μετέβη στην Αθήνα για ευρύτερες σπουδές. Λαμβάνει το διδακτορικό του δίπλωμα στην Πατρολογία στα 1926, με θέμα «Το πρόβλημα του προσώπου και της γνώσεως στον Άγιο Μακάριο τον Αιγύπτιο».
Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής βρέθηκε σε διάφορες Μονές και σταδιακά στο Βελιγράδι, όπου συμπαραστάθηκε στο σερβικό λαό.
Με την εγκαθίδρυση της νέας ηγεσίας στην Γιουγκοσλαβία το 1945, ο πατήρ Ιουστίνος εξεδιώχθη από το Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου μαζί με άλλους 200 καθηγητές. Σύντομα συνελήφθη στη νότια Σερβία και φυλακίστηκε.
Διωγμένος από το Πανεπιστήμιο και στερημένος από τα ανθρώπινα, θρησκευτικά και πολιτικά του δικαιώματα, έζησε ουσιαστικά έγκλειστος στη μικρή γυναικεία μονή των Αρχαγγέλων στο Τσέλιε του Βάλιεβο.
Ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς κοιμήθη εν Κυρίω στις 25 Μαρτίου το 1979, ανήμερα του Ευαγγελισμού και των γενεθλίων του, ενώ η μνήμη του τιμάται πανηγυρικά στις 14 Ιουνίου. Κατέλειπε μεγάλη οσιακή κα θεολογική εμπειρία για κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό ως Πατέρας και Διδάσκαλος της Εκκλησίας.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου

7 σχόλια:

π. Geras Imos είπε...

Πατέρας και διδάσκαλος της Εκκλησίας ο άγιος για την Εκκλησία εκτός βέβαια των Κολυμπαριστών που τον θεωρούν κάτι ανάμεσα σε Χομεϊνί και Κασιδιαρη της Ορθοδοξίας... Τις πρεσβείες του να έχουμε!

Ανώνυμος είπε...

Τα πνευματικά παιδία του οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς συμμετείχαν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Η Σερβία έδωσε το παρών. Ο Πατριάρχης Σερβίας και πολλοί από τους Ιεράρχες που έλαβαν μέρος ήταν ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΕΚΝΑ του Αγίου. Ως πότε θα διαστρέφουν την ΑΛΗΘΕΙΑ οι πολέμιοι της Συνόδου;

Ανώνυμος είπε...

Για να λέμε όλη την αλήθεια, τα πνευματικά παιδιά του Αγίου Ιουστίνου παραβρέθηκαν στην Σύνοδο της Κρήτης αλλά ΔΕΝ υπέγραψαν το κείμενο για τις Διαχριστιανικές σχέσεις, που αναφερόταν στους παπικούς και τους προτεστάντες.

π. Geras Imos είπε...

Τα πνευματικά παιδιά του αγίου έχουν φωτογραφηθεί σε Συναγωγές του Βελιγραδίου να ανάβουν την επτάφωτη Λυχνία... Άρα ο άγιος ήταν οικουμενιστής;;; Άπαγε της βλασφημίας...

Ανώνυμος είπε...

Ο καθηγητής του Ρωσσικού Ινστιτούτου Ορθοδόξου Θεολογίας «Άγιος Σέργιος» των Παρισίων π. Elie Melia εις άρθρον του δημοσιευθέν εις το περιοδικόν Le Messager Orthodoxe (No 58. 1972/2) και αναδημοσιευθέν αποσπασματικώς εις την Επίσκεψιν (69, σ. 9) γράφει μεταξύ άλλων τα εξής διά τον πατριάρχην Αθηναγόραν: «Οσον αφορά εις την θεολογικήν του σκέψιν πρέπει να σημειώσωμεν ότι ήτο πολύ περισσότερον στερεά από όσον νομίζουν οι επικριταί του, και όσον θα επέτρεπαν να πιστεύσωμεν ωρισμέναι εκ των δηλώσεών του.
Ούτω, π.χ., η δυσπιστία του εστρέφετο προς τους θεολόγους, όχι προς την θεολογίαν, ίσως ακόμη και προς μίαν ωρισμένην θεολογίαν, αλλ’ είναι τούτο κακόν; Ο Πατριάρχης τίποτε δεν εθυσίασεν από την Ορθόδοξον πίστιν, αλλ’ εκ των ένδον της Ορθοδόξου πίστεως ανεκάλυψε δι’ ημάς την οδόν της καθολικής αγάπης και του ζωτικού δημιουργικού δυναμισμού της».
Από το άρθρο Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και ο π. Ιουστίνος Πόποβιτς, Κληρονομία, τόμος 9, τεύχος Β’, σελ. 457.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε 6,03μμ σαν την σουπιά ρίχνεις δόλια το οικουμενιστικό σου φαρμάκι.

Παραποιείς την αλήθεια σε αφάνταστο βαθμό αν προσπαθείς να μας πεις με όσα έγραψες ότι ο άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς αθώωνε τον Αθηναγόρα και τον οικουμενισμό του.

Δεν ξέρεις τί σου γίνεται!

Φίλος της αλήθειας

Ανώνυμος είπε...

Ο Άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς ήταν ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΣ και ας αφήσει τις εξυπνάδες ο 6,03μ.μ.