Ο ΓΡΗΓΟΡΑΚΗΣ ΚΑΙ Η … ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ! - Βασίλη Π. Καυκόπουλου

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

Ο ΓΡΗΓΟΡΑΚΗΣ ΚΑΙ Η … ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ !

Του Βασίλη Π. Καυκόπουλου

 Ξέρετε, η ευγνωμοσύνη είναι μια αρετή κυρίαρχη της καρδιάς ! Πρώτιστη αρετή της καρδιάς ! Πάει χέρι-χέρι με την αρχέγονη, κορυφαία και πρωτόκαλλη αρετή της αγάπης … Εκείνη, δήλα δή, την αρετή που ενεφύσσησε ο Δημιουργός την ώρα της πλάσης ! Τώρα, θα μου πήτε, εμείς για αιώνες ολόκληρους ξεχάσαμε τούτη την αρετή, της αγάπης, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα …

          Κουραστήκαμε, Φίλες και Φίλοι, κουράστηκε ο λαός μας ν’ ακούη κάθε μέρα τα δελτία ειδήσεων … Ψυχοπλακώνεται, καθώς όλοι έχουν «βαλθεί» να του κατακρεουργούν τόσο αργά και τόσο βασανιστικά την έννομη πορεία του βηματισμού του. Αυτή την πορεία που, καθώς βγαίνει κανείς από το φτωχικό του, κάνει το σταυρό του (έχει δικαίωμα και να μη τον κάνει) και πάει στη … «στραβωμάρα» του κατά πως λένε ! Άλλος για το μεροκάματο, άλλος για τις διάφορες δοσοληψίες του, για την πολυποίκιλη καθημερινότητά του κ.λπ., κ.λπ. και, κατόπιν, να επιστρέψη σώος και αβλαβής στη φαμελλιά του !

          Κουρασμένος, κι εγώ ο φουκαράς και απορημένος, αλλά και προβληματισμένος μα και … φοβισμένος (!) απ’ αυτή την κατακρεούργηση σκέπτομαι πόσο τίμιοι είμαστε, ο καθένας μας, με τη συνείδησή του ! Να, μια σκέψη που έρχεται στο νου μου : Νοιώθουμε ευγνωμοσύνη προς τον εαυτό μας; Ευγνωμονούμε τα πόδια μας, που μας βοηθούν να περπατάμε; Ευγνωμονούμε τα χέρια μας, που μας βοηθούν να αγγίζουμε ό,τι θέλουμε και συντελούν στην τόσο καταπληκτική λειτουργικότητά μας; Ακόμη, να επεκτείνω λίγο παραπέρα τη σκέψη μου … Νοιώθουμε ευγνωμοσύνη για όσα κάποιοι οριοθέτησαν για εμάς πριν από εμάς, με γνώμονα το καλό μας; Πώς αντιλαμβανόμαστε, φερ’ ειπείν, τις όχθες ενός ποταμού; Είμαστε υπέρ της … διατήρησης των οχθών ή υπέρ της κατεδάφισης; Αλήθεια, θέλουμε να υπάρχη ο ποταμός ή όχι; Μήπως, θέλουμε να οικοδομήσουμε σ’ όλη τη γη έναν διάχυτο επιθετικό νιτσεϊσμό; Μια διάχυτη ποταμίσια κατεβασιά;

          Έτσι, λοιπόν, στην προσπάθειά μου κι εγώ να διατηρήσω όρθιες αυτές τις όχθες – α, ξέχασα, εγώ είμαι υπέρ των οχθών ! – σκέφθηκα να δώσω ένα μήνυμα. Μήνυμα, που έρχεται να διασώση τη συνείδησή μου και τη λευτεριά της δικής της ύπαρξης. Μήνυμα, που δίνει ο  μικρός Γρηγοράκης (Καλαντζόπουλος, το επώνυμό του, για όσους ενδιαφέρονται να τον γνωρίσουν), που βαφτίστηκε στην Παντάνασσα τον περασμένο Οκτώβρη του 2018. Και πώς δίνει αυτό το μήνυμα, ο μικρός Γρηγοράκης; Αι, «ακούστε» το : Πριν λίγες μέρες γιορτάσαμε τη γιορτή του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου (25^η Ιανουαρίου) ενώ στις 30 του Γενάρη είχαμε την κοινή γιορτή των Τριών Ιεραρχών. Κατά την ταπεινή μου άποψη το χάρισμα του αγίου Γρηγορίου ήταν το επιχείρημα. Με ατράνταχτα επιχειρήματα αντέκρουε τους αρειανούς ! Και το ερώτημα, που τίθεται είναι : Έχει αξία για εμάς σήμερα το επιχείρημα; Έχει περιεχόμενο το επιχείρημα; Τί είναι το επιχείρημα; Τί συνιστά η λέξη αυτή; Μα, μας προβληματίζει η λέξη όταν ακούμε ένα δελτίο ειδήσεων ή μια πολιτική εκπομπή;     

          Μα, θα πήτε: Ποια η σχέση του μικρού Γρηγοράκη Καλαντζόπουλου μ’ όλα τούτα; «Αφήστε το παιδί ήσυχο, να χαρή τη γιορτούλα του», μου φωνάζει ένας εσωτερικός συνήγορος της ψυχής μου, πάντοτε … αντιρρησίας ! «Υπερασπίσου το παιδί …, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα» τραγουδά ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Αυτό, ακριβώς, κάνουμε, Φίλες και Φίλοι μου. Προσπαθούμε να διασώσουμε το παιδί, το χαμόγελο του Γρηγοράκη – του κάθε Γρηγοράκη  μας –, αυτό το πάναγνο, το αθώο χαμόγελο, το πηγαίο κλάμα, το ανόθευτο βλέμμα του μικρού κι αγαπημένου μας Γρηγοράκη, έτσι όπως ο ίδιος το βιώνει και μαζύ του το βιώνουμε κι εμείς, ειδικά, την πρώτη φορά των ονομαστηρίων του. Αυτό το παιδί, το κάθε παιδί είναι το καλύτερο επιχείρημα με το οποίο μπορούμε να επιχειρήσουμε – και να επιχειρηματολογήσουμε τόσο υπέρ της όχθης, όσο και κατά αυτής, του ποταμού της εφήμερης ζωής μας ! Ακριβώς, αυτή την αθωότητα πρέπει να επιδιώξουμε και να κερδίσουμε σε τούτες τις … άνυδρες μέρες ! 

          Φθάνει η ίντριγκα, η δολοπλοκία, η κουτοπονηριά, η πολιτική που εξαπατά και σαν τυχοδιώκτρα πόρνη μάς διεκδικεί … Διεκδικεί τη σκέψη μας και συνεπώς, τον ευνουχισμό της κριτικής μας ικανότητας ! Ας δώσουμε λίγο χώρο και χρόνο στο … επιχείρημα !        

          Άγιοι Τρεις Ιεράρχες, Σας ευχαριστούμε για τα διαχρονικά μηνύματά Σας !

          Μικρέ Γρηγοράκη, γυιέ του φίλου Γιάννη Καλαντζόπουλου, χρόνια σου πολλά !...