Αφετηρία και κύριος σκοπός της λειτουργικής κινήσεως
Ένα
κείμενο... ηλικίας εβδομήντα χρόνων και το οποίο δεν είναι... γέρικο! Τα από
του καθηγητή Π. Ν. Τρεμπέλα σχόλια για την τότε λειτουργική ρωμαιοκαθολική
πραγματικότητα και τις προσπάθειες ανακαίνισης ατυχώς αφορούν το δικό μας
«τώρα», και πάλι ατυχώς, όχι ως προς την ανακαίνιση και «επάνοδο προς την
νεότητα της Εκκλησίας»!!
Για μας
αντιστοιχεί ακριβώς η επισήμανση του καθηγητού: «Ως εκ τούτου επόμενον ήτο η
(ρωμαιοκαθολική) λατρεία και λειτουργία, τελουμένη εις γλώσσαν μη ομιλουμένην
και κατά το πλείστον μη κατανοουμένην, να καταστεί δυσπαρακολούθητος υπό
των πιστών και ξένη προς τους πολλούς εξ αυτών».
Μελετήστε τις σοφές επισημάνσεις του σοφώτατου καθηγητού και θα ισχύσει εκείνο
των αρχαίων: «Έτερος εξ ετέρου σοφός»
11 σχόλια:
Ο αείμνηστος σοφός Καθηγητής Τεμπέλας διδάσκοντας για είκοσι περίπου χρόνια το μάθημα της Λειτουργικής στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, δημοσίευσε και μας πρόσφερε από την ΖΩΗ στην αρχή και μετά από τον ΣΩΤΗΡΑ το υπέροχο «ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΝ» οι εκδόσεις Σωτήρ στο ηλεκτρονικό τους κατάστημα γράφουν για το Λειτουργικόν: Ἐγκόλπιο μέ είσαγωγή στή θεία Λειτουργία, ἑρμηνεία καί παρατηρήσεις. Βοηθεῖ τόν πιστό νά συμμετέχει ἐνεργά στή λατρεία τῆς Ἐκκλησίας μας.
Αν η γλώσσα ήταν κατανοητή τότε το 55 που διδασκόταν η καθαρεύουσα και όχι σήμερα με την δημοτική γιατί να μπει στον κόπο ο Καθηγητής να μπει σε μια τέτοια περιπέτεια για την εποχή του; και λέγω περιπέτεια διότι δια την καινοτομία αυτή άκουσε πολλά από λίγους…. Μα για τον απλό λόγο: Βοηθεῖ τόν πιστό νά συμμετέχει ἐνεργά στή λατρεία τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ευχαριστώ.
π. Αμβρόσιος
Φαίνεται ότι δεν καταλάβατε π. Αμβόσιε καλά.
Κανείς δεν επέκρινε τον αείμνηστο σοφό Καθηγητή Τρεμπέλα επειδή μετάφρασε σε γλώσσα πιο κατανοητή.
Η επίκριση γίνεται για την εισαγωγή νέας γλώσσας στη Θ. Λατρεία. Αυτό φέρνει και παραχάραξη του ήθους ανεπαίσθητα.
Ιάκωβος
Είχα και εγώ κάποτε τις δικιές σας απόψεις. Η ποιμαντική εμπειρία με νέους και μεσόκοπους με έχουν κάνει να αναθεωρήσω πολλά στον λειτουργικό τομέα. Δυστυχώς οι Επίσκοποι μεριμνούν και τυρβάζουν περί άλλων. Πρέπει στις έδρες των ιερών Μητροπόλεων να γίνουν Ιερατικές Συνάξεις ανταλλαγής ποιμαντικών εμπειριών επί του θέματος. Αυτό το οποίο έχω διαπιστώσει είναι ότι δεν υπάρχει επικοινωνία. Οι ναοί μας είναι γεμάτοι από γερόντια και οι νέοι ελάχιστοι οι οποίοι κάνουν εμφάνιση για κοινωνικές υποχρεώσεις. Ο στρουθοκαμηλισμός δεν μας ωφελεί.
π. Αμβρόσιος
ΥΓ. Όταν ο Καθηγητής έκανε την ερμηνεία δεν την έκανε για Λειτουργική χρήση. Τα άκουσε όμως στην εποχή του για το τόλμημα. Στο διάβα πολλοί τον ακολούθησαν. Σήμερα ο καιρός αναζητά τολμηρή Λειτουργική ανανέωση όχι ερμηνείας αλλά χρήσεως λειτουργικής.
Θα πρέπει να γνωρίζει το αναγνωστικό κοινό ότι και την ερμηνεία της Καινής Διαθήκης την έκανε σταδιακά, και στο τέλος αφού ξανά τα άκουσε και καταλάγιασε ο θόρυβος, την έκδωσε ολόκληρη ζητώντας την αναγνώριση των Πατριαρχείων και της Εκκλησίας της Ελλάδος.
π.Α.
Τους λόγους που οι ναοί μας είναι γεμάτοι από γερόντια και οι νέοι ελάχιστοι οι οποίοι κάνουν εμφάνιση για κοινωνικές υποχρεώσεις, θα πρέπει να τους αναζητήσουμε αλλού.
Είναι πολλοί οι λόγοι και δεν έχουν σχέση με την μη νοησιαρχική κατανόηση των απλών ευχών της Θείας Λειτουργίας.
Τον αείμνηστο Παναγιώτη Τρεμπέλα ας μην τον χρησιμοποιούμε για πράγματα που δεν τον ρωτήσαμε καθόλου.
Οι μεταφράσεις των λειτουργικών βιβλίων που θα μπορεί να διαβάζουν οι νέοι και όποιοι άλλοι ιδιωτικά καλύπτουν όλα τα κενά της μη κατανόησης, όπου αυτή υπάρχει.
Ορθόδοξος
Ο π. Θεόδωρος Ζήσης έχει ασχοληθεί με την σωστή ματιά του, όπως πάντα με το πρόβλημα και έχει γράψει και βιβλίο κατατοπιστικό πάνω σ΄ αυτό.
ΠΡΩΤ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Α.Π.Θ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΟΥΝ ΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ;
1) ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΘΟΥΝ ΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ;
2) Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΞΕΝΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
3) ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ Η «ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ»
4) ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΝΕΩΤΑΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ
ΣΕΛ. 176
Πριν μιλήσουν οι νεωτερίζοντες όπως και οι επηρεασμένοι από τους νεωτερίζοντες δεν βλάπτει να το διαβάσουν.
Ορθόδοξος
Το θέμα αυτό δεν μας απασχολεί. Οι ναοί κάθε μεγάλη Παρασκευή στον Επιτάφιο γεμίζουν και στην Ανάσταση αδειάζουν. Στην Αγάπη όλοι οι Ιερείς δίνουν παρουσία και οι αργόσχολοι λαϊκοί χωρίς οικογένεια πιστοί έρχονται. Τις Κυριακές αν υπάρχει μνημόσυνο υπάρχει απαρτία. Το παγκάρι δεν γεμίζει αλλά είναι γενικό το κακό. Εμάς μας νοιάζουν τα Πανηγύρια με την Δεσποτική παρουσία και το πλήθος των Αρχιμανδριτών, Πρωτοπρεσβυτέρων και των υπολοίπων ιερέων. Να υπάρχουν άνθη παντού και ειδικά στον Δεσποτικό Θρόνο την Ωραία πύλη και στους πολυελαίους. Μετά να υπάρχει πλούσιος μπουφές για τον Μητροπολίτη, κληρικούς και ημέτερους εκλεκτούς. Πάντα να υπάρχει στο Πανηγύρι κάποιο δώρο μέσα σε όμορφη τσάντα (πάντα οικολογική, δηλαδή χάρτινη). Το σπουδαιότερο να υπάρχει φροντίδα για όλα τα παραπάνω όταν ο Μητροπολίτης μας έχει φιλοξενούμενους αρχιερείς σε μητροπολιτική πανήγυρι να υπάρχει αρχοντική (Αβραμιαία) φιλοξενία εις πολυάστερο ξενοδοχείο και μέριμνα για πλούσια γεύματα στους φιλοξενούμενους και τους συνοδούς τους να μην ξεχαστούν και οι άρχοντες της πόλεως. Οι αρχόμενοι στα σπίτια του με μία φέτα άρτου και μια κονκάρδα επί πληρωμή πάντα (για ένα επιπλέον έσοδο) κατά την είσοδό τους στον ναό.
Αυτά μας νοιάζουν και όχι τα Λειτουργικά αν είναι κατανοητά ή όχι. Γνωστό ότι ο κόσμος κοιτάζει τα αρχιερατικά άμφια και τις στολές των Αρχιμανδριτών, Πρωτοπρεσβυτέρων και λοιπών κληρικών. Ποιος κάθεται να προσέξει Ευαγγέλιο, Απόστολο ή κήρυγμα. Αφού ως γνωστό στο Πάτερ ημών καταφθάνει ο λαός του Θεού οι πιστοί μας οι καλοί μας ενορίτες και οι ευλαβείς προσκυνητές που γεμίζουν τον ναό εντός. Εκτός παραμένουν ελάχιστοι άνδρες καπνίζοντες.
Αυτά επί των φλεγόντων θεμάτων. Τα υπόλοιπα ως λογικών ποιμένων δεν μας απασχολούν. Ας ασχοληθούνε οι λίγοι που το παίζουν διαφορετικοί με τους μακριούς σταυρούς.
Ένας επί του Πρωτοκόλλου Αρχιμανδρίτης.
Επί του Πρωτοκόλλου.
Φαιδρά τα όσα γράφεις.
Περιέχουν κατ’ εμέ πικρές αλήθειες και αυτό είναι το κακό.
Κάλο να ασχοληθούν οι επαΐοντες επί του φλέγοντος θέματος της λειτουργικής κινήσεως.
Για να μην πουμε πολλα λογια,τα ερωτηματα που θετει ο καθε πιστος ειναι αρκετα.
Ειναι πιο προσητη η Θ.Λ στη δημοτικη,δεδομενου. πως πριν πολλα ετη το ποσοστο των αγραμματων στην Ελλαδα Ορθοδοξων ηταν συντριπτικο,εν σχεση με τους σημερινους ''μορφωμενους'',οι οποιοι συνεχως διαμαρτυρονται???????;;;;;;;;Και τοτε γεμιζαν οι εκκλησιες εν αντιθεσει με το τωρα,που υποτθεται πως γνωριζουν να διαβαζουν,ομως οντας πολυ μορφωμενοι ζητουν μια νεα μορφη γλωσσας,μια νεα μεταρυθμιση.
Και ας υποτεθει πως ετσι ειναι τα πραγματα ,ας μας πουν η μεταγλωττιση σε ποιο γλωσσικο ιδιωμα θα γινει;Στο ποντιακο;Στο κρητικο;Στοεπτανησσιακο;;στο ηπειρωτικο;;στο μακεδωνικο;; και σε ποιο επιπεδο πιστων θα απευθυνεται σε παιδια δημοτικου,Λυκειου,πανεπιστημιου,σε αποφοιτους τεχνικων σχολων σε ποιους;σε αγραμματους βοσκους;;;;
Αν θυμαμαι ετσι εκανε και το Βατικανο και εκριζωσε τη λατινικη απο τις λειτουργικες εκδηλωσεις,νομιζω κατα την Β Βατικανη και ω του ολεθρου ολοι εφυγαν απο τους χωρους λατρειας οι πιστοι τους,αλλοι πηγαν στους προτεσταντες κλπ.
Η Θ.Λ δεν ειναι θεαμα,ειναι Εργον Θεου!
Ειδωμεν το Φως το αληθινον και ενωνεται η ψυχη μας με Τον Χριστο καθε φορα που κοινωνουμε.
Μια κουταμάρα είναι το σχόλιο του "Ένα επί του Πρωτοκόλλου Αρχιμανδρίτη.". Μια ειρωνία σαν φούσκα.
Μια ειρωνεία φούσκα 6.49 είναι το σχόλιο αλλά η φούσκα μέσα έχει την πραγματικότητα.
Ζούμε σε μια εποχή που ούτε καν τη δημοτική δεν ξέρουμε οι νέοι, δεν την καταλαβαίνουμε. Χρησιμοποιούμε ένα λεξιλόγιο 150 ελληνικών λέξεων και 150 μπασταρδεμένων ελληνοαγγλικών. Το no1 ελληνόφωνο (!!!) τραγούδι στις μέρες μας, με 19 εκατομμύρια προβολές στο YouTube, ξεκινάει με τα εξής λόγια: 200 στην στροφή και με ρωτάνε ΜΑΜΑ. Λοιπόν, για ποια δημοτική και για ποια μετάφραση κειμένων μιλάμε; Η συντριπτική πλειοψηφία των νεοελλήνων χριστιανών δεν γνωρίζει βασικές αρχές της Πίστεως. Δεν μένουμε με τα γερόντια επειδή οι νέοι θέλουν να ακούν "πάρτε φατε, αυτό είναι το Σώμα μου... " αντί του "Λάβετε φάγετε...", "Πιείτε απ' αυτό όλοι... " αντί του "Πίετε εξ' αυτού πάντες...". Ας είμαστε ειλικρινείς. Σε ιστοσελίδες υψηλής επισκεψιμότητας, διαβάζουμε αυτά που ενοχλούν νέους: οι πολυτέλειες και η επιδειξιομανία των κληρικών, η επίπλαστη λαμπρότητα των ναών, τα λεφτά που ξοδεύονται στα χρυσαφικά και τα ασήμια... Δεν υπάρχουν πολλοί ναοί που μπορούν να βρουν απλότητα, έναν ιερέα που να μην ασχολείται με τις στολές του αλλά με την αποστολή του. Γιατί υπάρχει Παρεκκλήσιο στην Πάτρα όπου ο κόσμος περιμένει τον εξομολόγο απ' τις 6 το πρωί μέχρι και τις 2 τα μεσάνυχτα αν τύχει αγρυπνία; Μήπως επειδή αυτός ο καταφρονημένος από τους πολλούς κληρικός είναι κάτι διαφορετικό; Η λειτουργική ανανέωση θα είχε σκοπό και λόγο ύπαρξης εάν ζούσαμε σε καιρούς όπου ο κόσμος θα είχε πνευματική ζωή κακ θα προσπαθούσε (θεωρητικά) να προοδεύσει στον αγώνα του. Σε εποχή όμως όπου δεν ξέρουμε ούτε το Πατερ ημών, δεν κατανοούμε ότι το "Δώρο" είναι πιο σημαντικό από το (φυλαχτό) Αντίδωρο δεν μπορούμε να κάνουμε συνέδρια για Ανανεώσεις. Ειδικά από τη στιγμή που στα συνέδρια αυτά οι μόνοι που καλούνται είναι οι "μεταφραστές" και "ανανεωτές" και η αντίθετη άποψη φιμώνεται. Είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά με τον χλευασμό...
Δημοσίευση σχολίου