Φέρτε πίσω τα Χριστούγεννα… Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ι. ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

  Φέρτε πίσω τα Χριστούγεννα…

Του

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ι. ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ*

Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απόφαση της δημοτικής αρχής της Αιγιάλειας να επιλέξει για τον χριστουγεννιάτικο στολισμό της κεντρικής πλατείας της πόλης δύσμορφους καλικάντζαρους αντί για την παραδοσιακή φάτνη, που απεικονίζει τη στιγμή «της του Χριστού γεννήσεως». Δεν γνωρίζω εάν η επιλογή αυτή αποτελεί απλώς μία διαφορετική καλλιτεχνική θεώρηση του γεγονότος (sic) ή εάν αποσκοπεί στην αποθρησκειοποίηση της γιορτής και εντάσσεται στις συνδηλώσεις της νεωτερικότητας (modernity), που αντιμάχεται, μεταξύ άλλων, τη θρησκεία, ως «κατεστημένη αυθεντία».Υπό τη δεύτερη εκδοχή, ίσως, εξηγείται ως προσπάθεια προστασίας των διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων, ιδίως των μειοψηφικών, από κάθε πράξη που είναι ικανή να θεωρηθεί ότι τις προσβάλλει…

Το φαινόμενο δεν είναι ασφαλώς καινούριο. Το έτος 2006, η εφημερίδα Το Βήμα είχε αναδείξει με αφιέρωμά της (24/12, σ. Α45) τον «Πόλεμο κατά των Χριστουγέννων», με αφορμή αντιδράσεις στη Βρετανία που είχαν ως στόχο την απαγόρευση των χριστουγεννιάτικων στολισμών και εορταστικών εκδηλώσεων στο όνομα -ή στον φόβο;- της ενδεχόμενης προσβολής των πιστών άλλων θρησκειών, ιδιαιτέρως των μουσουλμάνων.

Αλλωστε, στην Αμερική βρίσκεται από ετών σε εξέλιξη μία αντιμαχία (debate) εάν πρέπει να καταργηθεί η ευχή «Καλά Χριστούγεννα» (Merry Christmas) από την ουδέτερη και πολιτικώς ευπρεπέστερη «Καλές γιορτές» (Season's greetings)…

Το θέμα δεν θα μπορούσε, όπως είναι ίσως εύλογο, να μην απασχολήσει και τα δικαστήρια. Προ τριετίας, τον Νοέμβριο 2016, το γαλλικό Συμβούλιο της Επικρατείας (Conseil d' État)κλήθηκε να αποφανθεί για το επιτρεπτό ή μη της τοποθέτησης μίας φάτνης Χριστουγέννων από δημόσια νομικά πρόσωπα (Δήμους) σε δημόσιο χώρο. Το Δικαστήριο, δεσμευόμενο και από τον «κοσμικό» χαρακτήρα της Γαλλικής Δημοκρατίας (laïcité), αποφάνθηκε ότι επιτρέπεται η τοποθέτηση φάτνης και γενικώς θρησκευτικών συμβόλων από Δήμους σε δημόσιους χώρους, αρκεί να μην αποτελεί πράξη προσηλυτισμού ή επιβολή μιας συγκεκριμένης θρησκευτικής άποψης…

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο στολισμός των πόλεων ενόψει των Χριστουγέννων αποτελεί μόνο το εξωτερικό -άρα και το επουσιωδέστερο- περίβλημα της γιορτής. Άλλο είναι το βαθύτερο και ουσιαστικότερο μήνυμά της, το οποίο δεν υπηρετείται όταν ο κοσμικός εορτασμός υπερακοντίζει τη θρησκευτική γιορτή. Οταν ο τύπος εξοβελίζει το μυστήριο. Οταν το «φαίνεσθαι» επικρατεί του «είναι». Ομως, από τη στιγμή που ο «αχώρητος παντί» χώρεσε σε μια ταπεινή φάτνη, δεν δικαιολογείται εμείς να μην μπορούμε να χωρέσουμε στη ζωή μας τον «άλλον», τον «ξένο», τον «διαφορετικό»… Ωστόσο, αυτό δεν επιτυγχάνεται με τέτοιες περίεργες διακοσμητικές υπερβολές, που επιχειρούνται (;) να δικαιολογηθούν στο όνομα της πολυπολιτισμικότητας και της πολιτικής ευπρέπειας (political correctness)…Αντιθέτως, αυτές υποδαυλίζουν, έστω ανεπίγνωστα, μεγαλύτερες διαιρέσεις από όσες παρεξηγήσεις έχουν πρόθεση να επιλύσουν…

* Ο κ. Γεώργιος Ι. Ανδρουτσόπουλος είναι επίκουρος καθηγητής του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και δικηγόρος.

Πηγή: Πελοπόννησος