Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη
των Αγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου και του Νεομάρτυρα Ηλία του Αρδούνη.Η
περίπτωση του Νεομάρτυρα είναι μια απόδειξη ότι η Εκκλησία, ως η ζωντανή
κιβωτός της σωτηρίας, δεν έπαυσε και δε θα παύσει ποτέ να γεννά Αγίους.
Λανθασμένα πιστεύουν όσοι θεωρούν ενδεχομένως ότι η αγιότητα είναι φαινόμενο
αποκλειστικά των πρώτων αιώνων της χριστιανοσύνης. Ζωντανά παραδείγματα η
πρόσφατη αγιοκατάταξη του Οσίων Πατέρων ημών Παϊσίου του Αγιορείτου, Προρφυρίου
Καυσοκαλυβίτου, Ιακώβου Τσαλίκη και Αμφιλοχίου Μακρή.
Ο Όσιος Ηλίας καταγόταν από την
Καλαμάτα και έζησε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Ασχολείτο με το
επάγγελμα του κουρέα και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από τους συμπολίτες του. Σε
μια στιγμή επιπολαιότητας αρνήθηκε την πίστη του και έγινε Μουσουλμάνος.
Συναισθάνθηκε όμως σύντομα το ατόπημά του και κατέφυγε στο Άγιο Όρος, όπου εκάρη μοναχός και έζησε εκεί για 8 χρόνια. Παρακινούμενος από μεγάλο πόθο να διορθώσει το σφάλμα του, ο νεομάρτυρας Ηλίας επέστρεψε στην Καλαμάτα και μπροστά στους Τούρκους κατακτητές, απαρνήθηκε το Ισλάμ και διακήρυξε την πίστη του στον Χριστό. Το να απαρνηθεί ένας μουσουλμάνος το Ισλάμ σημαίνει την καταδίκη του σε θάνατο. Όμως, ούτε τα φρικτά βασανιστήρια, ούτε το ξίφος στάθηκαν ικανά να μεταβάλουν τη γνώμη του.
Συναισθάνθηκε όμως σύντομα το ατόπημά του και κατέφυγε στο Άγιο Όρος, όπου εκάρη μοναχός και έζησε εκεί για 8 χρόνια. Παρακινούμενος από μεγάλο πόθο να διορθώσει το σφάλμα του, ο νεομάρτυρας Ηλίας επέστρεψε στην Καλαμάτα και μπροστά στους Τούρκους κατακτητές, απαρνήθηκε το Ισλάμ και διακήρυξε την πίστη του στον Χριστό. Το να απαρνηθεί ένας μουσουλμάνος το Ισλάμ σημαίνει την καταδίκη του σε θάνατο. Όμως, ούτε τα φρικτά βασανιστήρια, ούτε το ξίφος στάθηκαν ικανά να μεταβάλουν τη γνώμη του.
Πέθανε μαρτυρικά το έτος 1686. Το
ιερό του λείψανο, όπως και το ράσο του, παρέμειναν άφθορα, παρά το γεγονός ότι
οι Αγαρηνοί τα είχαν ρίξει στη φωτιά.
Οι διωγμοί και οι ευκαιρίες
προδοσίας της ορθής πίστεως συμβαίνουν σε κάθε ιστορική στιγμή του κόσμου
τούτου. Οι πεπτωκότες κατά τους διωγμούς των πρώτων αιώνων, οι εξισλαμισμοί
κατά την τουρκοκρατία είναι ιστορική πραγματικότητα, διότι δεν έχουν όλοι οι
άνθρωποι τις ίδιες αντοχές για αντίσταση. Εντούτοις, το Άγιο Πνεύμα σε κάθε
εποχή στηρίζει τους Χριστιανούς. Η Έκκλησία υποδέχεται αυτούς που επιστρέφουν
στο Ορθόδοξο φρόνημα.
Και εμείς σήμερα; Ζούμε το
μαρτύριο της συνειδήσεως.
Η Εκκλησία είναι έργο του εν
Τριάδι Θεού. Ιδρύθηκε από τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό και χειραγωγείται μέσα
στην ανθρώπινη ιστορία από το Άγιο Πνεύμα. Ιδού γιατί σε κάθε εποχή υπάρχουν
άνθρωποι φωτεινοί και καταξιωμένοι που χαριτώνονται, και δια μέσου αυτών
δοξολογείται το Πανάγιο όνομα του Θεού, αφού ζουν με ταπείνωση και μεταμέλεια.
Του Επισκόπου Μεσαορίας
Γρηγορίου
1 σχόλιο:
Μεγάλος άγιος.
Δημοσίευση σχολίου