Η καρδιά είναι ο τόπος κατοικίας του Αγίου
Πνεύματος. Αρχίζουμε, λοιπόν, να αναγνωρίζουμε την έννοια της καρδιάς στη
Γραφή: όχι μόνον αισθήματα, συναισθήματα ή συγκινήσεις, αλλά τα βάθη του
εσωτερικού εαυτού, τα έγκατα. Η καρδιά σημαίνει τον άνθρωπο ιδωμένο ως
πνευματικό όν, πλασμένο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού.
Η καρδιά συνιστά το
ενδότερο είναι, το εσωτερικό άτομο (Εφ.3:16). Όταν ο Χριστός λέει "
αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου" ( Ματθ.22:37),
αυτό που εννοεί είναι: Αγάπα τον Θεό με την ολότητά του εαυτού σου.
Όταν ο προφήτης Ιεζεκιήλ
μιλά εξ ονόματος του Θεού: " Αφού αποσπάσω την πέτρινη καρδιά από τη σάρκα
τους, θα τους δώσω σάρκινη καρδιά", όταν λοιπόν μιλά για απόκτηση μιας νέας
καρδιάς, αυτό στο οποίο αναφέρεται είναι μια απέραντη πνευματική ανανέωση, η
μεταστροφή και η σωτηρία ολόκληρου του εαυτού μας.
Όταν λέει στις Παροιμίες
23:26 " δος μοι, υιέ, σην καρδίαν", η κλήση του Θεού εκεί σημαίνει:
Δώσε μου ολόκληρο τον εαυτό σου. Τα λόγια που ανέφερα προηγουμένως, δηλαδή
"φύλαξε την καρδιά σου με εγρήγορση". Τούτο σημαίνει: " συνέχισε
να προσέχεις την ολότητα της εσωτερικής σου ζωής". Γνωρισε τον εαυτό σου,
όπως τον δημιούργησε ο Θεός, ο Θεός ο ερχόμενος αιωνίως και ζητών
"σην καρδίαν".
Και στα λόγια του ψαλμωδού
"καρδίαν καθαράν κτίσον εν τοις εγκάτοις μου" εννοεί: ο άνθρωπος
αποτελεί ένα βαθύ, ένα ανεξιχνίαστο μυστήριο. Δεν ξέρω-κατά κάποιον πλήρη ή
ολοκληρωμένο τρόπο- ποιος ή τι είμαι. Τα όρια της προσωπικότητας είναι πολύ πλατιά,
φθάνουν πέρα από το διάστημα στο άπειρο, πέρα από τον χρόνο στην αιωνιότητα.
Έτσιι αρχίζουμε να κατανοούμε τι σημαίνει η καρδιά στη Βίβλο: δηλώνει τον
άνθρωπο ως δημιούργημα του Θεού, προερχόμενο απο τα χέρια του Θεού. Υποδηλώνει
τον άτομο που ανασταίνει τον εαυτό του, που έρχεται εις εαυτόν. Στην ιστορία
του "Ασώτου υιού", η καθοριστική αλλαγή στη ζωή του συμβαίνει τη
στιγμή που ήρθε εις εαυτόν. Και μπορούμε να περιγράψουμε τούτη τη στιγμή ως
ξαφνική αποκατάσταση της επαφής με την καρδιά του.
Πιό συγκεκριμένα, η καρδιά
υποδηλώνει το άτομο στην πληρότητά του, στην ενότητά του. Πρωτίστως, η
καρδιά αποτελεί σύμβολο ολότητας, ακεραιότητας, ολοκλήρωσης. Κατά συνέπεια,
όταν μιλάμε για την ευχή της καρδιάς, εννοούμε την προσευχή του όλου ανθρώπου,
προσευχή κατά την οποία ο προσευχόμενος είναι ολοκληρωτικά δοσμένος σε αυτήν. Η
ευχή της καρδιάς δεν συνιστά μόνον το είδος της προσευχής που λέω, αλλά το
είδος της προσευχής που είμαι, καθώς σήμερα ο διαλυμένος κόσμος μας δεν
χρειάζεται άτομα που προσεύχονται περιστασιακά, αλλά άτομα που προσεύχονται
συνεχώς. Η ευχή της καρδιάς σημαίνει ακριβώς προσευχή του είναι μου, προσευχή
στην οποία είμαι ολοκληρωτικά δοσμένος και μεταμορφωμένος.
Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος
Γουέαρ
Για την αντιγραφή
π. Παναγιώτης Ρόδης
1 σχόλιο:
Καλή επιλογή.
Ευχαριστίες
Δημοσίευση σχολίου