Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2020

Ἡ ἁγιότητα διώκεται - π Δανιήλ Ἀεράκη


Ἡ ἁγιότητα διώκεται

Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

Ἀπό τὸ ἡμερολόγιο τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Τρίκκης Διονυσίου ἀποσπᾶμε μικρὴ περικοπὴ σχετικὰ μὲ τὴν ἐκλογὴ γιὰ τὴ Μητρόπολι Λαρίσης (19. 6. 68):
«Κληθείς ὁ π. Θεολόγος (Πασχαλίδης) πρὸς συζήτησι τοῦ θέματος (ἀναδείξεώς του εἰς Μητροπολίτη Λαρίσης), ἤκουσε μὲ προσοχή. Ἐσκάφθη σοβαρῶς. Εἶπε ἐν συγκινήσει: “Τὸ ἀρχιερατικὸν ἀξίωμα τὸ βλέπω ὡς σταυρὸν βαρύτατον. Οἱ ὦμοι μου εἶναι ἀδύνατοι. Ἴσως λυγίσω κάτω ἀπὸ τὸ βάρος του. Ὅμως ἡ ὑπακοὴ πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἡ ἄνευ ὅρων παράδοσίς μου εἰς τὸ θεῖον θέλημα μοὶ ἐπιβάλλει νὰ εἴπω ἐν βαθείᾳ σιωπῇ: Ἰδοὺ ὁ δοῦλος Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου. Ὑποτάσσομαι εἰς τὸν Κύριον! Γενηθήτω τὸ θέλημα Του”».
Αὐτὸν τὸν ὄντως ἅγιο ἐπίσκοπο ἐκαρατόμησε ὁ ἀρχιεπίσκοπος Σεραφεὶμ Τίκας, πού τοποθετήθηκε στὴ θέσι τοῦ «Ἀθηνῶν» ἀπὸ τὴ δικτατορία τοῦ Ἰωαννίδη. Καὶ μὲ δύο ὅπλα θρησκευτικοῦ σαδισμοῦ, δύο δικτατορικὲς Συντακτικὲς Πράξεις, κατέστησε ἐκπτώτους δώδεκα ἀμέμπτους Μητροπολῖτες. Μεταξὺ αὐτῶν καὶ τὸν Λαρίσης Θεολόγο (Ἰούλιος 1974).

Ἔχουν γραφῆ χιλιάδες σελίδες γιὰ τὴν ἀδικία εἰς βάρος τῶν Δώδεκα Μητροπολιτῶν. Κανένας ἀπὸ τοὺς ἐνόχους τῆς ὁμάδας τοῦ Σεραφεὶμ δὲν εἶχε τὴν εὐθιξία καὶ τὸν ἡρωισμὸ νὰ ζητήση συγγνώμη γιὰ τὴ συμμετοχή του στὸ ἐκκλησιαστικὸ ἔγκλημα. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἐκείνους, πού ἀντικανονικὰ κατέλαβαν τὶς Μητροπόλεις τῶν Δώδεκα ἐναρέτων ἐργατῶν τοῦ Εὐαγγελίου δὲν ζήτησε συγγνώμη.
Τὸ βράδυ τῆς σκοτεινῆς ἐκείνης ἡμέρας τοῦ 'Ἰουλίου τοῦ 1974, ἕνας ἐκ τῶν «συμψηφισάντων» (Πράξ. ιθ´ 18) τὴν ἄνευ λόγου καὶ αἰτίας, τὴν ἄνευ κατηγορίας καὶ ἀπολογίας ἐκθρόνισι τῶν Δώδεκα «δικαίων» Μητροπολιτῶν, ἔλαβε ἕνα τηλεφώνημα:
—Σεβασμιώτατε, εἶπε ὁ φίλος κληρικός, ἐπιτρέπεται ἕνα ἐρώτημα; Γιὰ πέστε μου, τί ἰδέα ἔχετε γιὰ τὸν Λαρίσης Θεολόγο;
Ὁ ἐπίσκοπος αὐθόρμητα ἀπάντησε:
—Εἶναι ἅγιος ἄνθρωπος!...
—Αυτόν τὸν ἅγιο ἄνθρωπο, ἀντεῖπε ὁ κληρικός, σεῖς σήμερα τὸ πρωΐ τὸν ἐξωντώσατε...
Γιατί τώρα ἡ ἀναμόχλευσις τῆς ἱστορίας τῶν Δώδεκα ἐκείνων ἁγίων ἐπισκόπων; Διότι ὁ ἀνωτέρω ἐπίσκοπος, πού πίστευε στὴν ἁγιότητα τοῦ Λαρίσης Θεολόγου, προβάλλεται ἀπὸ ὑποτακτικό του ὡς ὑποψήφιος πρός... ἁγιοκατάταξι!
Καὶ γιὰ ἕναν ἄλλο λόγο: Ὁ ἐπίσκοπος, πού τὸν κατὰ τὴ γνώμη του «ἅγιο» Μητροπολίτη Θεολόγο (Λαρίσης) ἐκθρόνισε, ὄχι μόνο κατέστη τυφλὸ ὄργανο τῆς Σεραφειμικῆς ἀνομίας, ἀλλὰ φέρεται (ἀπὸ τὸν ἴδιο ὑποτακτικό του) νὰ εἶπε, ὅτι εἶδε στὸν ὕπνο του φῶς! Καὶ μέσα στὸ φῶς (τοῦ παραδείσου) διέκρινε τὸν... ἀρχιεπίσκοπο Σεραφείμ!!! Ὁπότε ὁ ἀναλαβών τὴν ἁγιοκατάταξι τοῦ ἐπισκόπου ἐκείνου, πού καρατόμησε τὸν εὐλαβῆ Θεολόγο, ἔχει ἐργολαβικὰ ἀναλάβει καὶ τὴν ἁγιοκατάταξι τοῦ... Σεραφεὶμ Τίκα!!!
Θεὸς φυλάξοι!

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε.

Ανώνυμος είπε...

Είδε τον Σεραφείμ ο μακαριστός Αντώνιος σε φώς ουράνιο γιατί δεν προσκύνησε τον πάπα...δεν είναι λίγο αυτό....

Αναστάσιος είπε...

Όταν επί πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, με νομοθετική τροποποίηση του υπουργού Ιωάννη Παλαιοκρασσά , φάνηκε φως στο μακρύ τούνελ του μαρτυρίου των 3 εκ των 12 σφαγιασθέντων Μητροπολιτών, ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ και οι περί αυτόν, προσπάθησαν να φέρουν εμπόδια σε λύση του προβλήματος. Τότε σκαρφίστηκαν να τους στείλουν σε Συνοδικά Δικαστήρια και να δώσουν λύση με προκατασκευασμένες ποινές.
Είναι γνωστός ο σεβασμός μου, στον μακαριστό Μητροπολίτη Πατρών κυρό Νικόδημο Βαλληνδρά. Την εποχή εκείνη, κορυφαίες εκκλησιαστικές προσωπικότητες της Πάτρας, ζήτησαν ακρόαση από τον Μητροπολίτη Νικόδημο για να παρέμβει υπέρ του -αγιασμένου μαρτυρικού- μητροπολίτη Λαρίσης Θεολόγου Πασχαλίδη. Ο Πατρών Νικόδημος τους δέχτηκε απογευματινές ώρες, κρατώντας τους όρθιους, τους άκουσε και τους απάντησε: Ε!! όχι και υπέρ του Θεολόγου εγώ πήγα στην Ζίχνη, και αυτός στόχευσε για τα προσόντα του ψηλά για την Λάρισα. Και με τον συνηθισμένο ευγενικό και αρχοντικό τρόπο του, τους επευλόγησε και τους είπε να πηγαίνουν
Αυτή ήσαν τα κριτήρια της Πρεσβυτέρας Ιεραρχίας .

Ανώνυμος είπε...

Ναι! ναι!!! θα πρέπει να γίνει άγιος ο αρχιεπίσκοπος των τανκς. Να ανακηρυχθεί προστάτης των πραξικοπηματιών ώστε και αυτοί να έχουν τον άγιο τους. Δεν προσκύνησε τον πάπα αλλά προσκύνησε τους εγκληματίες της Δημοκρατίας για να τον κάνουν Αρχιεπίσκοπο.

Ανώνυμος είπε...

"....φάνηκε φως στο μακρύ τούνελ του μαρτυρίου των 3 εκ των 12 σφαγιασθέντων Μητροπολιτών ...."
Οταν ένας Μητροπολίτης χάνει τον θρόνο του για τον Α ή Β λόγο, θεωρείται ότι περνάει "μαρτύριο" και είναι "σφαγιασθείς" ?
Μήπως υπάρχει κάποια υπερβολή ?
Τότε τί να πούμε για τους δύο Μητροπολίτες, που έχουν συλληφθεί από τζιχαντιστές στο Χαλέπι, πρίν από 4 - 5 χρόνια και ακόμη αγνοείται η τύχη τους ?

Ανώνυμος είπε...

Αξιότιμε κ. Aναστάσιε, κάνετε λάθος...
Το 1990 με τη τροπολογία Παλαιοκρασσά δικαιώθηκαν (ΟΧΙ στα ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ, αλλά...) στα ΚΟΣΜΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ (Συμβούλιο της Επικρατείας) όχι 3, αλλά 6 έκπτωτοι Μητροπολίτες. Εξ αυτών οι 3 αποδέχθηκαν την ειρηνική λύση της Εκκλησίας και επανήλθαν στην ενέργεια, τοποθετηθέντες σε διαφορετικές εξ εκείνων που κατείχαν παλαιές, ή σε νέες προσωποπαγείς Μητροπόλεις. Ήσαν δε αυτοί ο από Ζακύνθου Απόστολος (Παπακωνσταντίνου)ο οποίος κατέστη Μητροπολίτης Κιλκισίου, ο από Τρίκης Σεραφείμ (Στεφάνου) κατασταθείς Μητροπολίτης Σταγών και Καλαμπάκας και ο από Παραμυθίας Παύλος (Καρβέλης) στην νεοσύστατη Μητρόπολης Αγιάς και Συκουρίου. Οι άλλοι τρείς παρέμειναν ανένδοτοι, ζητώντας την επάνοδό τους στις έδρες που κατείχαν και μόνο σ΄ αυτές. Ήσαν δε αυτοί ο από Λαρίσης Θεολόγος (Πασχαλίδης), ο απο Θεσσαλιώτιδος Κων/νος Σακελλαρόπουλος και ο από Αττικής Νικόδημος (Γκατζηρούλης) που τα ήθελαν όλα και στο, τέλος, τα έχασαν όλα...
Άλλοι οι μεν και άλλοι οι δε, κ. Αναστάσιέ μου. Άλλοι - πολύ άλλοι, εν τέλει. Διορθώστε με αν κάνω λάθος.

Παπα - Γιάννης

Ανώνυμος είπε...

Καθόλου δεν υπάρχει υπερβολή.
Γιατί η ηθική δολοφονία είναι χειρότερη από τη σωματική.

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς, εκεί καταντήσαμε!
Να αποδίδουν στοιχειώδη δικαιοσύνη τα κοσμικά δικαστήρια και τα "εκκλησιαστικά", να σφαγιάζουν το δίκαιο πάτερ Ιωάννη...
Όσο για τους τρεις ανενδότους μητροπολίτες Θεολογο, Νικόδημο και Κωνσταντίνο, προτίμησαν να μην αποκατασταθούν κατά τρόπο αντικανονικό ούτως ώστε να μη θεσμοθετηθή η αδικία στο χώρο της Εκκλησίας, όσο εξηρτάτο από αυτούς.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ είπε...

παπα - Γιάννη,
Θα με συγχωρέσετε αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι.
οι 8 τότε επιζώντες Μητροπολίτες προσέφυγαν στα πολιτικά δικαστήρια γιατί προσέφυγαν εναντίον της παύσης τους, η οποία έγινε με συντακτική πράξη της πολιτείας.
όταν βγήκαν οι αποφάσεις του ΣΤΕ, οι δύο (Διδυμοτείχου και Αλεξανδρουπόλεως), δήλωσαν ότι παραιτούνται λόγω ηλικίας.
οι υπόλοιποι έξι, όχι απλώς δέχτηκαν λύση διχοτόμησης, αλλά την πρότειναν οι ίδιοι από την πρώτη στιγμή (υπάρχει και κοινή δήλωσή τους).
Την λύση αυτή υιοθέτησε και η επιτροπή της Συνόδου, η οποία ήλθε σε επαφή μαζί τους.
Όταν συγκλήθηκε η ιεραρχία και ο Σεραφείμ είδε ότι η πλειοψηφία τάσσεται υπερ της λύσης, άρχισε να την υπονομεύει: ξαφνικά ο Νικόδημος αντί για Λιοσίων έπρεπε να γίνει Αμαλιάδας. Ο Θεολόγος, αντί για Λαρίσης (αφού ήταν κενή) έπρεπε να γίνει Μεγαλοπόλεως. Έτσι διέλυσε δύο φορές την Ιεραρχία. Στο μεταξυ πέθανε ο Αττικής Δωρόθεος. Απο εκείνη τη στιγμή και ο Νικόδημος έμεινε στη λογικότατη θέση, ότι αφού η Αττική είναι κενή,θα πρέπει να πάει εκεί και δεν υπάρχει λόγος διάσπασής της. (είχε δε προφορικά δώσει τη διαβεβαίωση ότι με την εγκατάστασή του θα αναγνωρίσει τις μητροπόλεις Μεγάρων και Μεσογαίας).
Από εκείνη τη στιγμή το θέμα ναυάγησε και τελικά επινοήθηκε ο ελιγμός των επιτιμίων ακοινωνησίας για να δικαιολογηθεί νομικά η εκ νέου έκπτωσή τους.
Προσωπικό σχόλιο: όσες επιφυλάξεις κι αν έχει κάποιος για τη στάση τους, αυτό που σίγουρα είναι προς τιμήν τους είναι ότι έμειναν συνεπείς σε μια θέση αρχής, γνωρίζοντας ότι έτσι δε θα "τακτοποιηθούν " ποτέ.

Ανώνυμος είπε...

Παπά Γιάννη ξέχασες το αίσχος που σε κάποια κηδεία ενός από του; 12 επειδή ο Σιδηροκάστρου Ιωάννη την τέλεσε με κάποιους από τους επιζώντες ήθελε ο προσκυνημένος στον Ιωαννίδη Σεραφείμ να τον περάσει από δικαστήριο. Να είσαι σίγουρος ότι ο Άγιος Εδέσσης Καλλίνικος ήταν η αρχή θα αγιάσουν και άλλοι γιατί υπέμειναν το μαρτύριο όχι από μουσουλμάνους αλλά από χριστιανούς Έλληνες.

Ανώνυμος είπε...

Όταν ο Παπανδρέου και ο Τρίτσης για να αρπάξει την εκκλησιαστική περιουσία πήγε και τους πρότεινε να τους αναγνωρίσει για να κάνουν σχισματική εκκλησία και να δεχθούν το σχέδιό του αυτοί τους έδιωξαν. Δεν τους ένοιαζε ο θρόνος αλλά η Κανονικότητα. Πράγματα άγνωστα στον αγράμματο Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ τον επικαλούμενο Μάγκα.
Παυσανίας

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΟΣ πανοσιολογιώτατον Αρχιμανδρίτην π. ΔANIHΛ ΑΕΡΑΚΗΝ.

Άγιε Αρχιμανδρίτα,

επειδή από Κανονικό Δίκαιο δεν γνωρίζω όσα η υμετέρα περισπούδαστος πανοσιολογιότης, παρακαλώ λύσατέ μου μιάν - εν είδει προβληματισμού μου εκφραζομένη και διατυπουμένη - απορίαν την οποίαν, αδελφικώς, καταθέτω ενώπιόν σας:

Ως κληρικός της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος (προσέτι δε και έγκριτος θεολόγος) ποίας αποφάσεις περί του διαβοήτου Εκκλησιαστικού Ζητήματος (1974 - 1994) αναγνωρίζετε: α) της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, β) του Συμβουλίου της Επικρατείας), γ) της "Επιτροπής Παπουτσιδάκη - Γκατζιρούλη" [και των συν αυτοίς];

Έρρωσθε και ενδυναμούσθε, Άγιε Αρχιμανδρίτα.

Παπα - Γιάννης

Ανώνυμος είπε...

Έχει πάρει απόφαση επί του θέματος παπά Γιάννη η Ιεραρχία; Αυτά είναι στηριγμένα στην έωλη, νόθα, ανύπαρκτη Πρεσβυτέρα Ιεραρχία που ήλθε σε συναλλαγή για μεταθετά των μετεχόντων σε μεγάλες και πλούσιες μητροπόλεις. Γράψτε μας και μας να μάθουμε σε ποια απόφαση στηρίζεις την πρώτη ερώτησή σου.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμον, 1.07.

Μα τι λέτε αγαπητέ; Tι χρείαν ετέραν αποδείξεων έχομεν περί της κανονικότητος και νομιμότητος της - υπό τον Αρχιεπίσκοπον Σεραφείμ τον Τίκαν - Πρεσβυτέρας και Μεταπρεσβυτέρας (μετά την ένταξη και των 11 νέων αρχιερέων τον Μάϊο του ΄74) Ιεραρχίας του 1974 όταν:

α) εις Αυτήν απευθύνοντο (και) οι (υπ΄ Αυτής) κηρυχθέντες έκπτωτοι 12 αρχιερείς (οι 10 της "Αριστίνδην" του Ιερωνύμου Κοτσώνη και οι δύο της παλαιάς Ιεραρχίας, ο Διδυμοτείχου Κων. Πούλος και ο Κιλκισίου Χαρίτων Συμεωνίδης) του, και

β) εξ Αυτής προήλθον δύο Αρχιεπίσκοποι, ο μακαριστός Αρχιεπ. Χριστόδουλος (Παρασκευαϊδης) ο από Δημητριάδος και ο νυν Αρχιεπ. Ιερώνυμος (Λιάπης), ο από Θηβών.

Σεις χαρακτηρίζετε την Πρεσβυτέραν ως "έωλη, νόθα, ανύπαρκτη", κλπ, η Εκκλησία, όμως, μέχρι τη σήμερον άλλα λέει και άλλα αποδέχεται και πρεσβεύει: 'Ητο (η Πρεσβυτέρα και Μεταπρεσβυτέρα) Κανονικοτάτη και Νομιμοτάτη.

Παπα - Γιάννης