Ίσως πρέπει κάποτε να κλαις
ποιητές, εκδότες, ιεροκήρυκες ...
αδιάβροχους σαν τα πιθάρια
που μέσα τους κρασί
περνάει χιλιόχρονο
κι αυτά μένουνε πάντα αμέθυστα.
ποιητές, εκδότες, ιεροκήρυκες ...
αδιάβροχους σαν τα πιθάρια
που μέσα τους κρασί
περνάει χιλιόχρονο
κι αυτά μένουνε πάντα αμέθυστα.
Π. Β. Πάσχος, Πικρό ψαλτήρι
1 σχόλιο:
Σπεύδω φίλε κι αδελφέ. Μπες στο χορό. Και δώσε μας να πιούμε "κρασί", σαν αυτό, αφύπνισης ψυχών. Αθανάσιος Κοτταδάκης
Δημοσίευση σχολίου