ΜΝΗΜΗ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Β’

 

ΜΝΗΜΗ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Β’ 

1^η Απριλίου 1947-1^η Απριλίου 2021 

Ο Απρίλιος είναι ο επετειακός μήνας , μεταξύ σπουδαίων ιστορικών γεγονότων, όπου συνέβη και ο θάνατος του ήρωος και μάρτυρος Βασιλέως του ελληνικού έθνους, του Γεωργίου Β’.  

Έκλεισεν τα μάτια του και άνοιξαν οι λαμπρές σελίδες της ελληνικής ιστορίας δια να καταγραφεί το όνομά του μεταξύ των ενδοξότερων Ελλήνων Βασιλέων. Η μοίρα επιφύλαξε εις τον αείμνηστον Γεώργιο Β’, αιώνια δόξα, διότι ηγήθηκε του ενδοξότερου αγώνος του οποίου διεξήγαγε κατά το μακραίωνο βίο της ιστορίας της ελληνικής φυλής. Ο Γεώργιος Β’ υπήρξε ο πρωτότοκος γιός του αείμνηστου  Στρατηλάτη των βαλκανικών πολέμων, Βασιλέως Κωνσταντίνου ΙΒ’ και της Βασίλισσας Σοφίας. 

Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή την 1^η Απριλίου του 1947, με σεμνότητα, με την οποία έζησε και με την ίδια σεμνότητα υπηρέτησε το έθνος με αφοσίωση , με αυταπάρνηση και με πάθος. Προείδεν με την επερχόμενην θύελλα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και παραμέρισε, κάθε άλλη σκέψη.  Απεδόθη εις μίαν εντατικήν προσπάθειαν προπαρασκευής της χώρας και του λαού δια να αντιμετωπίσει την καταιγίδα. Και το επέτυχεν, με συνεργάτην τον αείμνηστο εθνικό κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά και τον Στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο, που οχύρωσε τη χώρα και επρόφερε το «ΟΧΙ» όταν ξέσπασε η θύελλα του πολέμου την 28^η Οκτωβρίου 1940.    

Το ελληνικό έθνος συσπειρώθηκε γύρω του, εκείνες τις ανεπανάληπτες στιγμές και ο βασιλεύς Γεώργιος β’ εδείχθη αντάξιος των μεγάλων βασιλέων και Αυτοκρατόρων του Βυζαντίου.  Ως ηγήτορας του Στρατού επολέμησε κατά τον ένδοξο αγώνα των ετών 1940-‘41, αλλά και ως απλός στρατιώτης εις τα βουνά της Κρήτης, όταν περπατούσε στους αιματόβρεκτους βράχους της και κρατούσε με ακλόνητον ψυχήν και με σταθερόν χέρι την ελληνικήν σημαίαν μέχρις εσχάτης αντιστάσεως.   Συνέχισε τον πόλεμον κατά των κατακτητών εις την Αφρικανικήν έρημον μέχρι της τελικής νίκης. Ωστόσο η σκληρή μοίρα δεν του επέτρεψε να συνεορτάσει με τον ελληνκόν λαόν την απελευθέρωσιν του 1944. Ο πόνος αυτός δεν μείωσε την αγάπη του προς το ελληνικό έθνος. Εστάθη πάντοτε σταθερός επί του ελληνικού βαράθρου. Υπήρξε μαχητής της θέλησης ολόκληρου του ελληνικού λαού. Και ο ελληνικός λαός τον επανέφερεν το 1946 εις την αγαπημένη γη. 

Η Ελλάς επί της βασιλείας του εμεγάλωσε και εδέχθη εις την αγκαλιά της τα Δωδεκάνησα. Ο Γεώργιος Β΄,  έκλεισε ευτυχισμένος τα μάτια του δια να μείνει δια πάντα εις την Ιστορία, ως ο ενδοξότερος Βασιλεύς του ελληνικού έθνους. Ο Γεώργιος Β’, ήταν ο βασιλεύς της νίκης, ο βασιλεύς του καθήκοντος σε κρίσιμες ώρες. Αιωνία του η μνήμη.  

Διονύσιος Βουλγαρόπουλος, δημοσιογράφος.