ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΕΜΠΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

 

ΠΡΟΣΩΠΑ  ΚΑΙ  ΠΡΑΓΜΑΤΑ  ΠΕΜΠΤΗΣ  ΚΥΡΙΑΚΗΣ  ΤΩΝ  ΝΗΣΤΕΙΩΝ 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

        Κυριακή Ε΄ Νηστειών, Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, της εκπληκτικής δυναμικής της μετάνοιας, και του Ευαγγελίου του Χριστού για την αντίπερα της πρωτοκαθεδρίας όχθη Του ! Κι αυτά μια εβδομάδα, πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα, του Σταυρού, του Τάφου, και της Ανάστασης του Κυρίου !

      Η Εκκλησία γνωρίζει καλά, ότι πολλοί χριστιανοί έχουμε μέσα μας μια Αλήθεια-Πίστη στο Χριστό κοπής και ραφής δικής μας … Διό κάθε χρόνο την ίδια αυτή Κυριακή μας διαμηνύει ad hoc φωτογραφικά, και ad hoc συγκλονιστικά, ποιος μπορεί να είναι του Χριστού όντως ! Πώς μπορεί να γιορτάσει αληθινά Πάσχα, πώς μπορεί να  ελπίσει ότι θα κληθεί να πίνει μαζί Του «εκ του καινού της αμπέλου γεννήματος, στην ανέσπερη μέρα της επουράνιας Βασιλείας του Πατέρα Του»-Ματ.26,29 ! Κατ’ επέκταση, ποιος θα κάνει κάλπικο Πάσχα, και ενδεχομένως θα φτάσει να μένει να καρτερεί-«να καίγεται συνειδησιακά όλος»- έξω από το αιώνιο τραπέζι της χαράς των Γάμων του Νυμφίου με τη θυσιαστικά αγαπημένη Του, την Εκκλησία.

*****   ***   *****

Α.       Παιδούλα μόλις δώδεκα χρονών η Μαρία, στην ηλικία, που όχι λίγων νέων ανθρώπων τα μυαλά μπάζουν «φρέσκο αέρα». Άφησε το μικρό γονικό χωριό, και κίνησε για την Αλεξάνδρεια, την περίλαμπρη πολιτεία. Εκεί μπλέχτηκε δεν ξέρω πώς, κι έζησε τα ακόλουθα δεκαεφτά χρόνια της «επαγγελλόμενη» την πόρνη-«ήμην δεκα επτά έτη πολιτική». Προσφερόμενη συχνά και δωρεάν, «από ένα ακόρεστο και ακατάβλητο πάθος». Πράγμα που την έκανε να επαιτεί μετά για τον επιούσιο ή να γνέθει λινάρι.

       Εκείνη, λοιπόν, τη χρονιά σηκώθηκε να πάει στα Ιεροσόλυμα για τη γιορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Καθ’ οδόν βέβαια «επαγγελματικά», για πιο πολλές προσόδους απ’ αυτό επί τόπου. Ως δείχνουν όμως τα πράγματα εκεί της είχε στήσει ο Χριστός καρτέρι. «Οι τελώνες και οι πόρνες προπορεύονται στη Βασιλεία των ουρανών», που λέει. Γιατί όταν κοντά και παράλληλα μ’ αυτά, πήγε να μπει στο Ναό του Παναγίου Τάφου, ένιωσε σαν μια δύναμη να την εμποδίζει. Και ως ν’ αποσώσει  κάποιους πρώτους συνειρμούς, βλέμμα της αστραπή στην κατάντικρυ εικόνα της Παναγίας, έκανε κι έπιασε καλά το σήμα ! Κι ένιωσε να γυρίζει μέσα της αλλιώς, εντελώς αλλιώς ο κόσμος όλος ! Και πήγε κι έζησε ασκητικά, ασκητικότατα όλο τον υπόλοιπο βίο της σε μια ερημιά των Αγίων Τόπων ! Και είναι και μένει αιώνια στην άλλη αληθινή δική Του αιώνια χαρά, ευχόμενη και προσευχόμενη ιδιαίτερα για ψυχές «περιπεσούσες» στην πρότερη δική της  γήινη βιωτή και  δοκιμασία …

     Τουτέστιν απλά, λιτά, απροκάλυπτα. Όσα κι όσο βαριά κι αμαρτωλά κι αν έχει κανείς κάνει στη ζωή του ! Ακόμα κι αν έφτασε να ξεπουληθεί όλος, ο δρόμος της ριζικής προσωπικής στροφής ορθάνοιχτος είναι. Εκεί τον περιμένει ο Χριστός να του σηκώσει το βαρύ φορτίο, και μαζί του να βρει τη μορφή, το πώς και τι της νέας προσωπικής του αναγεννημένης ζωής και πορείας !

     Όσοι πιστοί … Μια βδομάδα πριν το Πάθος και την Ανάσταση του Χριστού σωτήριου έτους 2021. Αυτό διαμηνύει η Εκκλησία ad hoc φωτογραφικά, μέσω Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας ! Αυτό ελπίζει, εύχεται, προσεύχεται να νιώσει και να τολμήσει κάθε πιστός τέτοιες Άγιες μέρες !

*****  ***   *****

 Β.   Ευαγγελική περικοπή για την αντίπερα όχθη της πρωτοκαθεδρίας ! Περικοπή που ανοίγει ευρύτερα πιο άμεσα και δραματικά το ίδιο θέμα. Η περίπτωση Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, η παραπλήσια του Ιερού Αυγουστίνου, και όσες άλλες που γνωρίζει Κύριος ο Θεός ως την έσχατη λεπτομέρεια, είναι κινήσεις ζωής και πράξεις σαν την εξιστορούμενη από τον ίδιο διδακτικά στην περίφημη Παραβολή του Ασώτου. Εδώ όμως το πράγμα είναι πολύ διαφορετικό. Εδώ έχουμε δώδεκα ανθρώπους, που όχι μόνο δεν πήραν δρόμο αμαρτωλό, αλλά τρία ολόκληρα χρόνια ήταν στον πιο στενό, στο στενότατο του Χριστού κύκλο. Ήταν κάτι πάρα-πάρα πολύ-πολύ παραπάνω από έναν χριστιανό της σειράς. Είδαν όλα Του τα καλά με τα μάτια τους, τα άκουσαν με τα αυτιά τους, τα ψηλάφισαν με τα χέρια τους. Τα θαυμαστά, τα θαύματα, τις θεραπείες, τις αναστάσεις νεκρών, την καινή διδαχή για την αγάπη και στους εχθρούς ακόμα.

      Και ιδού τώρα που πιάνει ο Χριστός να τους λέει από άλλοτε πιο ανοιχτά και καθαρά ότι, αυτή μας η ανάβαση στην Ιερουσαλήμ θα είναι εντελώς διαφορετική από τις άλλες ! Θα με συλλάβουν, θα με βασανίσουν, θα με σταυρώσουν, θα πεθάνω, αλλά και θα αναστηθώ, σε τρεις μέρες. Και τα ακούνε αυτά, και είναι σαν να μην έφτασαν στα αυτιά τους ! Λέξη δεν ξεπετιέται από τα χείλη τους, κανένας δε βγάζει άχνα. Και είναι φοβερό να τολμά κανείς να καταγράψει απλώς το πώς και τι των Δυο και των Δέκα, πολύ περισσότερο να εξηγήσει ή να κρίνει αυτές τις πρώτες, άμεσες, κι εντελώς απρόσμενες αντιδράσεις τους. Κι αφήστε τις πιο φοβερές παραπέρα.

     Με το που άκουσαν αυτά οι Δυο, αδελφοί Ιάκωβος και Ιωάννης, τέκνα του Ζεβεδαίου, τον τραβούν ξέχωρα λίγο πιο μπροστά, και του ζητούν με τρόπο που δεν απέχει πολύ από απαίτηση, να τους ξεχωρίσει, να βάλει τον  ένα δεξιά και τον άλλο αριστερά του, δηλαδή, τους Δυο πάνω από τους άλλους Δέκα. Και το πόσο σφοδρά επιποθούν κι επιζητούν τούτο, φαίνεται, απ’ το ότι προσπερνούν κάνοντας σαν να μην άκουσαν το βαρύ που κατά πρόσωπο τους λέει: «Δεν ξέρετε, τι ζητάτε» ! Και όχι μόνο, αλλά αμέσως και παρευθύς, χωρίς να πολυσκεφτούν. Του απαντούν καταφατικά. «Ναι ! Μπορούμε σε αντάλλαγμα αυτού να υποστούμε μαρτύριο ωσάν το δικό Σου» .

       Πιο πίσω οι Δέκα έχουν στήσει αυτί, κι ακούν, κι αγανακτούν «περί Ιακώβου και Ιωάννου». Καταλαβαίνει καλά ο Χριστός, όπως οι Δυο, το ίδιο ουσιαστικά επιθυμούν από τη δική τους πλευρά και οι άλλοι Δέκα. Και τους καλεί όλους. Και πιάνει και τους ξεκαθαρίζει απλά, λιτά, και ρητά, και μέσω αυτών στους δικούς του αγαπημένους όλων των αιώνων, ότι η δική Του και δική τους θέση για την πρωτοκαθεδρία είναι στην αντίπερα από αυτήν που επιζητούν όχθη !

     «Ξέρετε ότι αυτοί που θεωρούνται ηγέτες των εθνών ασκούν πάνω τους απόλυτη εξουσία, και οι άρχοντές τους τα καταδυναστεύουν. Σ’ εσάς όμως δεν πρέπει να συμβαίνει αυτό. Αλλά, όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας, πρέπει να γίνει ο υπηρέτης σας ! Και όποιος από σας θέλει να είναι πρώτος, πρέπει να γίνει ο δούλος όλων» ! Και ιδού γιατί. Πρώτος αυτός που έχετε μπροστά σας, και μπροστάρη σας, «ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήρθε για να τον υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσει και να προσφέρει τη ζωή του λύτρο για όλους» !

    Τεράστια η σημασία της Αλήθειας αυτής ! Και δεν αίρεται ούτε λεπτό, ακόμα κι όταν οι Πρώτοι των Αγαπημένου Του την αντιστρέφουν, και θαρρούν πως την τινάζουν στον αέρα ! «Ο Υιός του Ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι, και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών»-Μαρκ.10,45. Μια ζωή σε γραμμή Μετάνοιας, Ταπείνωσης, Αγάπης χωρίς όρια σαν του Χριστο, αποτελούν το ζωντανό και αδιάψευστο τρίπτυχο της ορθόδοξης Αλήθειας, Δόγματος Πίστης ! Αυτήν επαναλαμβάνει κατά τη Λειτουργικό  προσωπική μυστική συν-απαγγελία του: «Πιστεύω: Εις ένα Θεόν … Και εις έναν Κύριον Ιησούν Χριστόν … Και εις Πνεύμα το Άγιον … το εκ του Πατρός εκπορευόμενον …», λίγο πριν τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων.

     Με αυτήν πρωτίστως και πρώτιστα, κι ακόλουθα όλα τα εξωτερικά άλλα «σημεία» έκπαγλης αναστάσιμης ευφροσύνης και χαράς μπορεί κανείς να γιορτάσει και υπό τις παρούσες δυσχερείς λόγω Πανδημίας Κοβιτ19 χριστιανικό, ορθόδοξο, ελληνικό Πάσχα-πέρασμα στην αντίπερα όχθη ! Προέχει πάντα το μέσα της κοινωνίας, και όχι εκείνο το τόπου και χρόνου. Ο Χριστός κρούει και τώρα την πόρτα κάθε ψυχής, και περιμένει, αν θέλει να του ανοίξει !

«Καλή Μεγάλη Εβδομάδα». «Καλή Ανάσταση».

Με «την αγάπην την πρώτην , ην ουκ αφήκα …»

Αθανάσιος Κοτταδάκης