Σήμερα η αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Μάρτυρα Ζωσίμου, του Οσίου Παϊσίου του Μεγάλου και του Οσίου Ζήνωνος.
Ο Όσιος Παΐσιος καταγόταν από την Αίγυπτο και γεννήθηκε το έτος 300 μ.Χ. Οι γονείς του ήταν πλούσιοι και ευσεβείς. Είχαν επτά παιδιά και ο μικρότερος ήταν ο Παΐσιος. Έμεινε ορφανός από πατέρα, σε μικρή ηλικία, και η μητέρα του τον ανέθρεψε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, όπως το βιώνουμε μέσω του ιερού Ευαγγελίου. Νεαρός, ο Παΐσιος, πήγε στα ασκητήρια της ερήμου κοντά στον Αββά Παμβώ. Με οδηγό στην άσκηση και την ταπείνωση τον έμπειρο Αββά, ο Παΐσιος απέκτησε πολλές θείες αρετές. Όταν πέθανε ο πνευματικός του πατέρας, ο Παΐσιος αναχώρησε σε ασκητήρια πιο βαθιά στην έρημο. Όσοι άνθρωποι τον αναζητούσαν βίωναν κοντά του την αληθινή ευσέβεια, όπως γνωρίζει απέριττα το Άγιο Πνεύμα να φωτίζει τους πραγματικούς ασκητές.
Ο Όσιος Παΐσιος έφτασε σε βαθιά γεράματα, χωρίς να παραμελεί τα πνευματικά του καθήκοντα και τον αγώνα για την εν Αγίω Πνεύματι ένωση με τον Τριαδικό Θεό. Αφού ωφέλησε πολλούς συνανθρώπους, παρέδωσε ώριμος πνευματικά, τη ψυχή του στον αρχηγό της ζωής και του θανάτου Ιησού Χριστό. Τον ενταφίασαν στην έρημο όπου ασκήτευε. Μετά από χρόνια, πραγματοποιήθηκε η ανακομιδή των ιερών του λειψάνων του Οσίου Παϊσίου και τα μεταφέρθηκαν στην Πισιδία, όπου τα εναπόθεσε στο εκεί Μοναστήρι.
Ο Μάρτυρας Ζώσιμος καταγόταν από την Απολλωνιάδα της Σωζόπολης και ανήκε στις στρατιωτικές τάξεις, όταν αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Τραϊανός (89-117 μ.Χ.). Δέχτηκε τη χριστιανική διδασκαλία, βαπτίστηκε και έγινε από τους πιο ένθερμους χριστιανούς. Το 98 μ.Χ. ο έπαρχος στην Αντιόχεια της Πισιδίας Δομιτιανός, σκληρός πολέμιος της Εκκλησίας, διέταξε το θάνατό του, αφού είδε ότι καμία απειλή δεν ίσχυσε για να τον σύρει και πάλι στη λατρεία των ειδώλων. Όταν όμως τα φρικτά βασανιστήρια δεν έφεραν αποτέλεσμα, τότε τον αποκεφάλισαν και έτσι πήρε το αθάνατο στεφάνι του μαρτυρίου.
Ο Όσιος Ζήνων εγκατέλειψε τον κόσμο και έγινε μαθητής του μεγάλου Γέροντος Σιλουανού. Για την παραδειγματική του υπακοή και την απόλυτη πνευματική άσκηση και ακτημοσύνη του, ο Θεός τον αξίωσε να θαυματουργεί, και έτσι έδιωξε πολλά βάσανα, τα οποία ταλανίζουν τους ανθρώπους. Κοιμήθηκε ειρηνικά σε ηλικία 62 χρόνων.
Η ψυχική ωφέλειά μας με τη μελέτη και την ακρόαση της επίγειας πορείας συνανθρώπων μας, που με γενναιότητα αγάπησαν το Χριστό, είναι λεπτή αύρα αισιοδοξίας, χαράς και παρουσίας του αληθινού Θεού και στα εύκολα και τα δύσκολα της ζωής.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου