Ανάγκη για
κληρικολαϊκή σύνοδο αναδιοργάνωσης!
π. Βασίλειος Θερμός*
Κατά το τέλος Αυγούστου 2021 έλαβε χώρα μια
πανελλαδική έρευνα από την ΚάπαResearch
στην οποία ερωτήθηκαν 1203 άτομα. Από τα
ενδιαφέροντα ευρήματά της σταχυολογώ λίγα που σχετίζονται με την Εκκλησία.
Στο ερώτημα «ποιους θεσμούς εμπιστεύεστε;» δήλωσαν εμπιστοσύνη
στην Εκκλησία ως εξής: πολύ-αρκετά 27%,
λίγο-καθόλου 72%! Και μόνο αυτό θα άξιζε να σημάνει συναγερμό σε εμάς τους
ποιμένες και ανησυχία στους λαϊκούς.
Αλλά η έκπληξη
κλιμακώνεται όταν το ερώτημα εξειδικεύεται στις δύο ομάδες της έρευνας. Μεταξύ
εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων πρακτικά δεν
υφίσταται διαφορά: εμπιστοσύνη στην Εκκλησία δηλώνουν το 26% και το 29%
αντίστοιχα!
Γιατί αυτό το εύρημα είναι χειρότερο; Διότι οι Χριστιανοί (δυστυχώς!) εκπροσωπούνται σε μεγάλο, ίσως δυσανάλογο, βαθμό μεταξύ των ανεμβολίαστων και αρνητών. Η απουσία διαφοράς από τους εμβολιασμένους δείχνει ότι και αυτοί έχουν πάρει απόσταση από την Διοικούσα Εκκλησία…
Παρακάτω, εξετάζοντας «ποιους εμπιστεύεστε για το θέμα
του εμβολιασμού», περιλαμβάνουν την Εκκλησία: πολύ-αρκετά το 20% και λίγο-καθόλου
το 77%. Αντίστοιχα στους δύο πληθυσμούς, εμβολιασμένοι
24% και 73%, ανεμβολίαστοι 13% και 83%.
Στο ερώτημα ποιοι λόγοι οδήγησαν τους εμβολιασμένους
να εμβολιασθούν (με δυνατότητα πολλαπλών απαντήσεων), όσοι αναφέρουν «την θετική
στάση της Εκκλησίας» είναι το 1%!
*
Τα συγκλονιστικά αυτά ευρήματα κατεδαφίζουν κάθε
μεγαλόστομη διακήρυξη περί «συντριπτικής πλειοψηφίας του Ορθόδοξου Ελληνικού
λαού» τα οποία συνηθίσαμε να παπαγαλίζουμε επί δεκαετίες. Ξημερώσαμε σε νέο
τοπίο.
Η κατάρρευση του
κύρους της Εκκλησίας στην κοινωνία μας είναι εκκωφαντική. Η πανδημία απλώς
το ανέδειξε. Παρά την σώφρονα στάση της Ιεραρχίας στο συγκεκριμένο θέμα, το
πράγμα δεν σώζεται. Απλώς δεν έγινε χειρότερο, κάτι όχι αμελητέο.
Επιπλέον η πανδημία, πριν καν εκλείψει, αφήνει την
Εκκλησία μας ματωμένη. Ψυχολογικά έχουν εγκατασταθή σχίσματα μεταξύ συγγενών και φίλων, μεταξύ συνεφημερίων. Κληρικοί
διατυπώνουν εξωφρενικές ανοησίες ενώπιον του εκκλησιάσματος και δεν υφίστανται
την παραμικρή συνέπεια. Φανατισμένοι αρνητές διακόπτουν επισκόπους εν ώρα
ακολουθίας. Ευλαβείς κατά τα άλλα ιερείς και πιστοί μεταδίδουν τον θάνατο και
δεν παίρνουν είδηση.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι το κύρος της Διοικούσας
Εκκλησίας έχει καταρρεύσει και στις συνειδήσεις των συστηματικά πιστών –
αλίμονο, και των κληρικών! Επαναλαμβάνω
με έμφαση ότι δεν πρόκειται για νέα εξέλιξη. Πρόκειται για παλιά διεργασία, την
οποία (λόγω των πολλών επαφών μου με κληρικούς) θυμάμαι με ενάργεια από τις
μέρες του αρχιεπισκόπου Σεραφείμ. Προς τιμήν τους δεν άλλαξε η γνώμη τους από
την πρόσκαιρη άνοδο της δημοτικότητας του αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, κάτι που
κατ’ εμέ δείχνει ωριμότητα. Εν ολίγοις, οι
κληρικοί μας δεν περιμένουν πια τίποτε από την Σύνοδο, την θεωρούν
τελειωμένη υπόθεση, ανίκανη ή απρόθυμη να
ασχοληθή καν με τα ζητήματα, όχι να τα λύσει…
Υπάρχει έξοδος από αυτό που ζούμε; Θα ήταν υπερφίαλο
να ισχυριστώ ότι την γνωρίζω. Το μόνο που μπορώ να καταθέσω είναι η καταφυγή
στη συνοδικότητα. Ίσως η ταπείνωση
που θα δείξουμε έτσι επισύρει το έλεος και τον φωτισμό του Θεού.
Θεωρώ πως η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τώρα
καθιστά αναγκαία μια πρωτοβουλία (τηρουμένων των αναλογιών) αντίστοιχη της Β’
Βατικανής Συνόδου! Μια αναθεωρητική
διαβούλευση μακράς διαρκείας, δηλαδή, με συμμετοχή επιλέκτων κληρικών και λαϊκών, της οποίας τα πορίσματα θα είναι δεσμευτικά. Τα μέτρα τα οποία θα
προτείνει θα έχουν θεσμικές, λειτουργικές, και διδακτικές πτυχές.
Απαραίτητη προϋπόθεση της επιτυχίας της θα είναι η ειλικρίνεια των προθέσεων και όχι η
εκτόνωση της δυσφορίας, όπως έγινε με τις καταγέλαστες εξαγγελίες λόγω των
σκανδάλων του 2005. Μήπως και γίνει μια καινούργια αρχή…
29 σχόλια:
Ο ιερέας πρέπει να εμπνέει σεβασμό με την εξωτερική του εμφάνιση.
Ο παπάς της ενορίας μου είναι καλός, όταν τον βλέπω να ξυρίζεται και να κουρεύεται λέω μέσα μου γιατί λόγο το κάνει αυτο, τι θέλει να δείξει;».
Συνταξιούχος θεολόγος
Το κύρος της Εκκλησίας είναι η ευλάβεια κλήρου και λαού.
Αυτή την κατάπτωση της Εκκλησίας δεν την πρόσμενα. Κρίμα του αγώνες των ως χθες κληρικών. Δεν πιστεύω ότι μπορεί η σημερινή Ιεραρχία και οι Κληρικοί ότι μπορούν να δουν μπροστά το μέλλον της Εκκλησίας. Θέλει ριζική αναγέννηση.
Μια τέτοια πρόταση είναι κάτι το ασυνήθιστο για την Ελλαδική Εκκλησία. Πρέπει να αρχίζει αυτή η ιδέα να ωριμάζει σε όλους. Η Εκκλησία σήμερα είναι μόνο για δοξολογίες, γάμους, βαφτίσια, αγιασμούς. Σε λίγες μέρες θα συγκληθεί ι Σύνοδος των Μητροπολιτών θα πουν κάποιες εισηγήσεις και θα γίνει το αποκορύφωμα της Συνόδου που είναι η εκλογή Μητροπολιτών. Όλα συνοψίζονται σε αυτή την εκλογή. Ας αφυπνιστούμε διότι στο τέλος θα ατενίζουν το Ναό για προσκυνήματα εικόνων και «βυζαντινή» μεγαλοπρέπεια» χωρίς καμιά παρέμβαση στην κοινωνία μας.
"Εάν το άλας μωρανθεί, εν τίνι αλισθήσεται;"
Είχα διαβάσει πολλά από τα βιβλία του π. Ευσεβίου Βίττη. Προ ετών παρουσίασε αυτό το μπλοκ κάποιες σκέψεις του. Μου κέντρισαν το ενδιαφέρον και το συγκράτησα στο μυαλό μου. Το μεταφέρω διότι ο π. Ευσέβιος ήταν κοινά αποδεκτός. Αφού ευχαριστήσω τον π. Βασίλειο για την εμπνευσμένη αυτή του πρόταση, παρουσιάζω τα όσα έγραψε ο π. Ευσέβιος:
«Αποστεώνεται η πνευματική ζωή και καταπνίγεται τελικά η ελευθερία του ανθρώπου μέσα στην ίδια την Εκκλησία του Χριστού! Και συμβαίνει προσπάθειες, που μπορεί να γίνονται από και με φόβο Θεού και πίστη στα ιερά και παραδεδομένα, αλλά εν ελευθερία εν Χριστώ, να καταδικάζονται ή να παρεμβάλλονται εμπόδια, γιατί θεωρούνται ύποπτος φιλελευθερισμός ή και ελευθεριασμός , συνοδευόμενος από χίλια-δύο υπονοούμενα για την προσωπική ηθική υπόσταση αυτού που είχε την τόλμη να πει: Εν ονόματι του Χριστού και της Εκκλησίας του, ζητούμε ελεύθερη, ζωντανή, σφριγηλή Εκκλησία, ελευθέρων, ζωντανών Χριστιανών!»
Δεν νομίζω ότι δεν θα συμφωνούσε η πλειονοψηφία των πιστών για ανάγκη κληρικολαϊκής συνόδου αναδιοργάνωσης. Το ζητούμενο είναι θα την αποφασίσουν αυτοί που οδήγησαν στην εκτόνωση της δυσφορίας, όπως έγινε με τις καταγέλαστες εξαγγελίες λόγω των σκανδάλων του 2005.
Όλοι ευχόμαστε να γίνει μια καινούργια αρχή… αλλά με ευχολόγια δεν μπορεί να λάβει σάρκα και οστά η όποια μικρή ή μεγάλη αναδιοργάνωση.
Δεν νομίζω ότι δεν θα συμφωνούσε η πλειονοψηφία των πιστών για ανάγκη κληρικολαϊκής συνόδου αναδιοργάνωσης. Το ζητούμενο είναι θα την αποφασίσουν αυτοί που οδήγησαν στην εκτόνωση της δυσφορίας, όπως έγινε με τις καταγέλαστες εξαγγελίες λόγω των σκανδάλων του 2005.
Όλοι ευχόμαστε να γίνει μια καινούργια αρχή… αλλά με ευχολόγια δεν μπορεί να λάβει σάρκα και οστά η όποια μικρή ή μεγάλη αναδιοργάνωση.
Αυτοί οι οδήγησαν την Εκκλησία σε αυτή την λαϊκή ανυποληψία μπορούν να κάνουν επανεκκίνηση. Δεν το περιμένω.
Έχω την αίσθηση ότι ό,τι και να κάνει η Εκκλησία, πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα μισούν ότι έχει να κάνει με το Θεό και τους παπάδες. Αν συζητήσετε με αυτούς τους ανθρώπους, δεν έχουν κάτι να καταμαρτυρήσουν, απλά κατακρίνουν και μισούν. Η απαξίωση της Εκκλησίας είναι και εύσημο για την ίδια μερικές φορές διότι ο κόσμος είναι βαθύτατα υλιστικός και συχνά κακός. Όχι ότι τα πράγματα ειναι ρόδινα, αλλά η γενικότερη αρνητική γνώμη χωρίς αιτιολόγηση δεν προσφέρει κάτι.
Η κατάρρευση του κύρους της Εκκλησίας στην κοινωνία μας είναι εκκωφαντική. Η πανδημία το ανέδειξε αλλά δεν ίδρωσε το αυτή των ανώτερων και κατώτερων κληρικών. Ελάχιστοι οι φωτισμένοι που είναι παραγκωνισμένοι. Το άρθρο σας την 5η Μαΐου 2021 Εκκλησία και πανδημία: η επόμενη μέρα. Ή μήπως, η επόμενη νύχτα; (http://anastasiosk.blogspot.com/2021/05/blog-post_22.html) κτύπησε την καμπάνα. Ποιος το πρόσεξε από τους ηγέτες Εκκλησίας η τις θεολογικές σχολές;
Κάθε φορά που βλέπω φωτογραφίες αρχιερέων σε γιορτές με όλα τα διάσημα με πιάνει απογοήτευση. Σκοπός των περισσότερων κληρικών είναι να γίνουν αρχιερείς για να έχουν δόξα κοσμική. Από αυτούς τι θα περιμένω; Δεν υπάρχει ηγέτης για να πάει μπροστά. Όλοι έχουν προσωπικές φιλοδοξίες που τελειώνουν στην διαβεβαίωση και στην ενθρόνιση με τα παχιά λόγια….
Η λύση θα δοθεί και θα είναι μακρόχρονη η διαδικασία εάν και εφόσον ενεργοποιηθούν όσα επισημαίνει ο π. Βασίλειος Θερμός στο παραπάνω άρθρο του. ιφινοης
Είναι καλή η ιδέα που προτείνει ο π. Βασίλειος, αν και το κείμενο εχει ωρισμένες φράσεις που αναδεικνύουν κάποια προκατάληψη.
Παραδείγματος χάριν, γιατί είναι δυστύχημα να εκπροσωπούνται Χριστιανοί μεταξύ των ανεμβολίαστων ; Υπάρχει κάποιο Δόγμα της Εκκλησίας που επιβάλλει τον εμβολιασμό και όποιος το παραβαίνει δημιουργεί πρόβλημα στην Εκκλησία ;
Παρακάτω, πρέπει να εξετάσουμε κατά πόσον η "σώφρων στάση" της Εκκλησίας (αποδοχή κλεισίματος ναών, Μεγάλη Εβδομάδα και Πάσχα κατ' οίκον, υποχωρητικότητα στις διώξεις Κληρικών, μεταφορά της ώρας της Αναστάσεως, κλπ.) συνέτεινε, κατά ένα ποσοστό έστω, στην πτώση του ποσοστού εκτίμησης εκ μέρους των πιστών. Το ποίμνιο είδε τους Ποιμένες να σκύβουν το κεφάλι και να υποτάσσωνται στις ΚΥΑ, πράγμα που μάλλον απογοήτευσε.
Ακριβώς το αντίθετο συνέβη την εποχή του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Μπορεί οι Κληρικοί "να μήν άλλαξαν γνώμη", (ωριμότητα ;), αλλά ο λαός αισθάνθηκε τον Παπά του και τον Δεσπότη του να εκφράζουν την βαθειά πεποίθηση του ότι αδικείται από την εξουσία, και να αγωνίζωνται μαζί του.
Θυμόμαστε 50 - 60 Αρχιερείς επάνω στην εξέδρα στην πλατεία Αριστοτέλους στην Θεσσαλονίκη, και στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, και από κάτω 1 - 2 εκατομμύρια πιστών να διαμαρτύρωνται για την αυθαίρετη επέμβαση του Κράτους στην ταυτότητα του.
Υπάρχει σχέση με την ηττοπάθεια του σήμερα ;
Αλλά δεν υπάρχει μόνον ο Χριστόδουλος, υπάρχει και η περίπτωση του μακαριστού Σεραφείμ, προσφιλούς προσώπου σε πολλούς.
Οταν ο μακαρίτης Ανδρεας Παπανδρέου εψήφισε τον Νόμο για την Εκκλησιαστική Περιουσία (Νόμο όχι ΚΥΑ), ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ έτρεξε στο Καστρί, αγωνίστηκε, έπεισε και ο Νόμος δεν εφαρμόστηκε.
Παραδείγματα υπάρχουν, αρκεί να θέλουμε να τά ακολουθήσουμε. Και άν τα ακολουθήσουμε θα δούμε τα ποσοστά των ερευνών να ανεβαίνουν.
Οι συγκρίσεις σου κ. 10.03 δεν είναι ταυτόσημες. Τότε αγωνιζόντουσαν για τις ταυτότητες ή για τα κτήματα. Τώρα για ανθρώπινες ζωές. Μπορεί να συγκριθεί η ζωή-υγεία του ανθρώπου με αυτά που αναφέρεις;
Γιατί συνεχίζετε να θεωρείτε τη στάση της συνόδου σωστή;
Το σημερινό κατάντημα είναι αναμενόμενο. Η διοικούσα εκκλησία ανέχθηκε και ανέχεται την κατάλυση της Αποστολικής διαδοχής στα Ιεροσόλυμα. Αυτή την περίοδο γίνονται φοβερες διαπραγματεύσεις για τις πεντε χηρεύουσες μητροπόλεις, δηλαδή για το πώς κάποιοι θα αποκτήσουν και θα ασκήσουν εξουσία. Αλλά και ο Χριστόδουλος έγινε κομματάρχης για να σώσει το θρόνο του (ποιές ταυτότητες;) Για το Σεραφείμ καλύτερα να μη μιλάμε. Ποιός λοιπόν ο λόγος να εμπιστευθούμε τη διοικούσα εκκλησία; Για να βάλουμε έναν ακόμα αφέντη στο κεφάλι μας; Τί έκανε η εκκλησία στην πανδημία; Εγκαλεί τον Αιτωλίας και τον Κυθήρων γιατί τήρησαν τηνπαράδοση και έκαναν το Πάσχα τη μιά των Σαββάτων και όχι το Σάββατο; Η γιατί απενειμαν οφφίκια σε άνθρωπο που έκλεισε τους ναούς (και μάλιστα παριστάνει και τον θρησκευόμενο); Ντροπή .Μας φθάνει ο απλός παπάς που έχει φόβο Θεού και που δεν μπερδεύει την προσφορά με την εξουσία. Που αγωνίζεται να σώσει ψυχές και όχι να αποκτήσει εξουσία απο χρυσοποικιλτα άμφια. Μόνοι τους απαξιώθηκαν οι Αρχιερείς και οι κληρικοί.Μόνοι τους τραυμάτισαν τα μυστήρια και ιδιαίτερα την εξομολόγηση. Γιατίνα εμπλακεί ο απλός λαός στα προβλήματα της εκκλησιαστικής εξουσίας; Πριν λίγα χρόνια ρωτήθηκε με αφορμή τα Ιεροσόλυμα κάποιος πολιτικός και απάντησε "αφήστε τους παπάδες να τα βρουν μόνοι τους" Μήπως είχε δίκιο ; και μηπως ο σκοπός της σημερινής εκκλησιαστικής αρχής είναι η άσκηση της εξουσίας και μόνο και όχι η σωτηρία του ποιμνίου;
Νομίζω ότι οι δημοσκοπήσεις αυτή την εποχή εκφράζουν κυρίως την γενική απογοήτευση του κόσμου, που αδιακρίτως απορρίπτει τους πάντες. Οπότε ας μην παίρνουμε τοις μετρητοίς όσα δηλώνονται ελαφρά τη καρδία.
Επειδή ετέθη όμως το θέμα για σύγκληση συνόδου, ας έχουμε υπόψη ότι η Β' Βατικανή Σύνοδος δεν άλλαξε την ρωμαιοκαθολική εκκλησία προς το καλύτερο, επειδή ήταν ουσιαστικά μια κοσμική σύνοδος μιας κοσμικής εκκλησίας.
Αν είναι να γίνει μια αντίστοιχη προσπάθεια εδώ, θα έχει τα ίδια και χειρότερα αποτελέσματα, στην εποχή μάλιστα του Facebook, όπου επικρατεί ο εύκολος και αβαθής λόγος.
Το ερώτημα λοιπόν είναι: μπορεί να γίνει μια πραγματικά εκκλησιαστική σύνοδος, όπου θα μιλήσει το Άγιο Πνεύμα και όχι το πνεύμα του κόσμου;
Οι Σύνοδοι που σημάδεψαν την ιστορία της Εκκλησίας ήταν σύνοδοι αγίων, όχι σύνοδοι "ειδικών".
Μπορεί να συγκληθεί μια τέτοια σύνοδος; Ευχής έργο θα ήταν.
Ειλικρινά, με βάση το απογοητευτικό μας επίπεδο (κλήρος-λαός) πιστεύετε πως είναι η κατάλληλη στιγμή για μία σύνοδο αντίστοιχη των ριζικών αλλαγών της Β΄ του Βατικανού;
Εγώ νομίζω πως είμαστε σε πρόθυρα σχισματικών τάσεων.
Όταν λαοφιλείς μοναχοί κουβεντιάζουν περί της… εσχατολογικότητας του Pfizer και ταυτόχρονα επίσκοποι επικαλούνται τους… κανόνες του Αγ. Νικοδήμου για να καταδικάσουν τους ανεμβολίαστους αδελφούς (βασιλικότεροι του Βασιλακόπουλου!), μία -τέτοιου είδους- σύνοδος, απλώς θα ξέμπλεκε και τους τελευταίους κόμπους που συγκρατούν το σώμα των πιστών.
Ἀπό ὁτι φαίνεται ἀπό τό ἄρθρο ὁ ἀρθρογράφος καί οἱ νομιζόμενοι διοικοῦντες δέν ἔχουν καταλάβει τίποτε. Συνεχίζουμε καί ἀπολαμβάνουμε τό δρόμο στόν γκρεμό.
Δεν ξέρω ποιά σύνοδος θα ορθοτομήσει τον λόγο της αληθείας(μάλλον ευσεβείς πόθοι είναι). Ενα μόνο είναι σίγουρα ότι η μετά την πανδημία εποχή θα έχει αποκαθηλώσει τους "γεροντάδες" ή μάλλον θα επαναφέρει τη θεσμική σημασία του όρου στα ορθά πλαίσια εντός της πίστεως.
Μην ανησυχείτε!
Τα ίδια χάλια επικρατούσαν πάντα στις Συνόδους. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μόνο δεσποτικές εκλογές και μάλιστα μετά από μηχανορραφίες και υπόγειες συμφωνίες. Και τώρα είναι καλύτερα τα πράγματα. Κάπου λογοδοτούν.
Όσο για το ύψος των περιστάσεων των καιρών, συνεργασίες με καθεστώτα..., εμφύλιοι, εκτελέσεις, αμνήστευση δικτατόρων..., απουσία απ' τους αγώνες του λαού..., κλπ.. Από πατέρες έγιναν δεσπότες- μέλη της σάπιας εξουσίας. Πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων Αγίων Αρχιερέων, οι οποίοι κράτησαν όρθια την αξιοπρέπεια και την τιμή, και στην πλειονότητά τους διώχθηκαν και από τους αδελφούς τους... Πολλές φορές και συνοδικά. Αυτοί αποτελούν τα πρότυπα που εμπνέουν ακόμη.
Θάρρος αδελφοί! Είμαστε συνυπεύθυνοι της ύφεσης. Ας ταπεινωθούμε, ας μετανοήσουμε και ας κατεβούμε από το καλάμι της αλαζονείας. Προσευχή, νηστεία και κάνα δάκρυ για τους ποιμένες μας. Μην ξεχνάμε ότι από το σώμα του λαού βγαίνουν οι δεσποτάδες. Γιατί να ναι καλύτεροι;
Μήπως είμαστε χριστιανοί;; Μην κοροϊδεύουμε τον εαφτό μας. Μόνο να κοιταχτούμε στον καθρέφτη, δε χρειάζεται να πούμε για τις συνόδους. Αλοίμονό μας αδελφοί!
Κάτι, γενικώς, δεν πάει καλά με την ΦΩΝΗ της επίσημης Εκκλησίας. Αγνοείται ή δεν ακούγεται (όπως στα θέματα της εκπαιδεύσεως).
Πιστεύω ότι το ερώτημα της δημοσκόπησης θα ενοούσε την διοικούσα εκκλησία πού απογοήτευσε τούς πάντες καί όχι την ΕΚΚΛΗΣΙΑ τού ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Φαντάζομαι την απογοήτευση του συγγραφέα από το επίπεδο των σχολίων.
w
Νιώθω και εγώ μια απογοήτευση από το σχόλιό του W διότι αντί να πάρεις θέση θετική ή αρνητική η να κάνεις κάποια προέκταση στα όσα συνετά και αναγκαία προτείνει ο π. Βασίλειος για την Εκκλησία η ασχολία σου είναι η κριτική στα σχόλια. Σε τι διαφέρει το δικό σου απ τα υπόλοιπα;;;;
Θα πρέπει κληρικοί και λαϊκοί εγνωσμένου κύρους στον χώρο της Εκκλησίας και της Θεολογίας να αναλάβουν πρωτοβουλία. Καλές οι προτάσεις με τα άρθρα αλλά χρειάζεται και η αγωνιστική διάθεση μια ομάδας ανθρώπων για να προωθήσου την ιδέα.
Εύχομαι καλή επιτυχία γιατί είναι επιτακτική και άμεση η ανάγκη.
Μάλιστα. Ποιος λοιπόν θα συμμετέχει στην κληρικολαϊκή συνέλευση; Με ποια κριτήρια επιλεχθούν οι συμμετέχοντες; Κάποιος γράφει για εγνωσμένου κύρους κληρικούς και λαϊκούς. Για ρωτήστε τυχαία σε μια εκκλησία να σας πουν ποιους θεωρούν εγνωσμένου κύρους. Οι μισοί θεωρούν σπουδαίους αυτούς που οι άλλοι μισοί θεωρούν αιρετικούς ή τσαρλατάνους. Ποιος θα ορίσει λοιπόν τα κριτήρια; Θα είναι τα πτυχία; Το συγγραφικό έργο; Η πνευματική ζωή(και πώς αποδεικνύεται); Η φιλανθρωπική δράση; Τι απ' όλα; Είναι φρόνιμα να επικαλούμαστε τη Β' Βατικάνεια Σύνοδο; Έλυσε θέματα στους Ρ/Καθολικούς; Διότι έχω την αίσθηση πως από τότε όλο και λιγοστεύουν οι πιστοί τους. Πόσο σεβαστά θα γίνουν τα όποια συμπεράσματα και αποφάσεις μιας τέτοιας προσπάθειας; Αφού το μεγαλύτερο μέρος λαϊκών και κληρικών είμαστε για δέσιμο. Τα βλέπουμε καθημερινά αυτά.
ττγ
Δεν ελπίζω τίποτα από την Διοικούσα Εκκλησία. Ζει μέσα στην άνεση αυτών που τους σκύβουν το κεφάλι και τους λένε πολλά έτη δέσποτα. Και αυτοί το πιστεύουν και το παίζουν δραγομάνοι της επαρχίας τους.
Ο λαός ο πιστός ζει στα σύννεφα.
Τί να προσμένω από αυτούς όλους;;;
Κάτι πρέπει να γίνει… αλλά ποιοι θα είναι οι ηγέτες;;;
Αυτές τις μέρες η Ιεραρχία της Εκκλησίας έχει Σύνοδο στην Μονή Πεντέλης. Κανένας δεν κοιτάζει τα ανακοινωθέντα. Περιμένουν την Παρασκευή να δουν ποιοι θα εκλεγούν.
Στα σημαντικά και σοβαρά που έθεσε σε δημόσια διαβούλευση ο π. Θερμός ούτε που έδωσαν σημασία. Κρίμα διότι η Εκκλησία από ανθρώπινης πλευράς πάει προς το γκρεμό.
Δημοσίευση σχολίου