Αριστείδης Κοντογώνης
Τον κάλεσε ο Κύριος κοντά του για
να τον ξεκουράσει. «Δόκιμος γενόμενος» πορεύθηκε για «να λάβη τον στέφανον» της
αιώνιας δόξας. (Ιακ. Α΄ 12)
Ταπεινός και απλοϊκός άνθρωπος
ήταν, πραγματικό παιδί στην ψυχή, πάντα με τον καλό λόγο και αρχοντικός στον
τρόπο.
Επιθυμούσε την συνεχή συμμετοχή
στην λειτουργική ζωή της Εκκλησίας και στην Θεία Κοινωνία.
Γεμάτος καλοσύνη, προσπαθούσε να
είναι ευχάριστος και ωφέλιμος σε όλους, όχι με ευχολόγια αλλά με γενναίες πράξεις φιλανθρωπίας όσο ζούσε. Πάντα ευπροσήγορος
και μόνιμα με κουστούμι και γραβάτα
Ποθώντας την εξάπλωση της Αλήθειας, την Κυριακή στο καφενείο του σε κάθε τραπέζι, υπήρχε η Φωνή του Κυρίου, παράλληλα πρόσφερε με ζήλο δωρεάν χριστιανικά φυλλάδια. Χριστούγεννα και Πάσχα φιλοτεχνούσε την Φάτνη ή τα Πάθη και την Ανάσταση σε όλη την βιτρίνα του καταστήματός του, και έβαζε ύμνους που τους άκουγε κάθε περαστικός από την Καραϊσκάκη.
Σεβαστέ κ. Αριστείδη, οι αμέτρητες
ζωντανές αναμνήσεις από την αναστροφή στο Ευγηρείο, και οι υπέροχες
συζητήσεις, θα σου πλέκουν στεφάνια μνήμης που δεν θα φυλλορροήσουν ποτέ από το
μυαλό. Μπορεί να έφυγες από κοντά, αλλά θα παραμένεις παρών εντός της καρδιάς, και θα μας γεμίζεις με ευγνωμοσύνη προς το πρόσωπό σου, για όλα τα πολύτιμα που
περιείχε η σκέψη σου και η αγαθή σου καρδιά.
Από εκεί ψηλά, μην μας ξεχνάς, κ.
Αριστείδη.
Καλή αντάμωση.
Αναστάσιος Κ. Κωστόπουλος
Η εξόδιος ακολουθά θα πραγματοποιηθεί
σήμερα 10 το πρωί από τον Ιερό Ναι Αγίου Νικολάου Πατρών.
3 σχόλια:
Κάθε φορά που πέρναγε από το Μαρκάτο όταν έκλεισε το καφενείο τον νιώθαμε ως τον δικό μας άνθρωπο. Ευσυνείδητος επαγγελματίας και κάτι που δεν το βρίσκεις σήμερα άνθρωπος.
Ανεπανάληπτος άνθρωπος που σήμερα έφυγε με λίγους μετρημένους στα δάκτυλα. Απουσίαζαν κάποιοι από τους γνωστούς διαχρονικά αγνώμονες. Δεν τους είχε ανάγκη ο Αρίστος ούτε από ψηφίσματα, ούτε από συλλυπητήρια, ούτε από λουλούδια. Εγώ όμως είχα ανάγκη να ακούσω. Η βουβαμάρα η σημερινή με έκανε να σκεφτώ πολλά. Όμως πριν κλείσω να συγχαρώ αυτά τα κορίτσια που παρουσιάστηκαν και τον αποχαιρέτησαν. Ήταν περίπου 7 κορίτσια του ιδρύματος που τον φρόντιζαν να τις έχει ο Θεός καλά και να έχουν την ευχή του Αρίστου.
Χρήστος Οικονόμου, καταστηματάρχης.
Τώρα το έμαθα.
Να βρει ανάπαυση και ξεκούραση.
Όλη του η ζωή ήταν ένας αγώνας.
Αιωνία του η μνήμη.
Δημοσίευση σχολίου