Νομίζω ότι το δυσκολότερο κομμάτι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε καθώς περνούν τα χρόνια, καθώς μεγαλώνουμε, είναι να μάθουμε να ζούμε με το γεγονός ότι υπάρχει μια απαξίωση σε πρόσωπα και προσφορές, γιατί αργά ή γρήγορα τελειώνει ό,τι δεν βασίζεται στην ειλικρίνεια και την αμοιβαιότητα, αλλά στο συμφέρον.
Σκέπτομαι πως μερικές φορές,
χρειαζόμαστε τις δύσκολες μέρες να ωριμάσει κάποιος,
για να μάθει
χρειαζόμαστε τις δύσκολες μέρες να ωριμάσει κάποιος,
για να μάθει
ποιος είναι
οικογένεια,
ποιος φίλος
και ποιος περαστικός.
ποιος φίλος
και ποιος περαστικός.
Διάβασα και προβληματίστηκα «Μην αφήνετε ανθρώπους που σας απογοήτευσαν να επιστρέψουν στη ζωή
σας.. Θα το ξανακάνουν !!!»
«Πάτερ, άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λκ. 23,34).
Σας αγαπώ.