Τρία μαθήματα από τον Άγιο Νικόλαο για την εποχή μας - π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Τρία μαθήματα από τον Άγιο Νικόλαο για την εποχή μας

π. Θεοδόσιος  Μαρτζούχος

Η ζωή του Αγίου Νικολάου, η πίστη και η γενναιοδωρία του αποτελούσαν μεγάλη πηγή έμπνευσης για τους χριστιανούς παλαιότερα. Τι μπορεί όμως να μας διδάξει για τη ζωή μας σήμερα;
Στις 6 Δεκεμβρίου, η Ανατολική και η Δυτική Εκκλησία γιορτάζουν τον Άγιο Νικόλαο. Είναι μια πολύ αγαπητή μορφή σε όλο τον κόσμο. Και η γιορτή του για την Γαλλία είναι περισσότερο διαδεδομένη σε ορισμένες περιοχές της όπως η Αλσατία και η Λωρραίνη! Ωστόσο, τα ιστορικά αρχεία μάς δίνουν ελάχιστες βιογραφικές πληροφορίες από το συναξάρι του για τον πραγματικό άνθρωπο.
 Η ιστορική του ύπαρξη είναι επαληθεύσιμη. Μπορείτε σήμερα να δείτε τα λείψανα του στη Βασιλική στο Μπάρι της Ιταλίας. Το πρόσωπό του τιμόταν από τους πολύ παλαιούς χρόνους στα Μύρα της Λυκίας (απέναντι από την Ρόδο) όπου υπάρχουν ακόμα τα ερείπια μεγάλης Βασιλικής προς τιμήν του. Από εκεί εκλάπησαν στις Σταυροφορίες τα λείψανα. Το 2014, οι ειδικοί χρησιμοποίησαν ακόμη και διαδραστική τρισδιάστατη τεχνολογία και ανακατασκευή προσώπου για να δείξουν πώς θα μπορούσε να μοιάζει με βάση τη δομή των οστών του. Ωστόσο, η παλαιότερη βιογραφία του αγίου γράφτηκε σχεδόν 500 χρόνια μετά τον θάνατό του, οπότε είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τις υπερβολές από την πραγματικότητα.
Ωστόσο, όσα γνωρίζουμε για τη ζωή του είναι ουσιαστικά και εμπνευσμένα. Ο Άγιος Νικόλαος ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος, του οποίου η καλοσύνη εξακολουθεί να αναγνωρίζεται, περισσότερους από 16 αιώνες μετά τον θάνατό του, και του οποίου η γενναιοδωρία έχει γίνει σημείο αναφοράς σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Μπορείτε να απευθυνθείτε σε αυτόν για να ζητήσετε την ουράνια μεσιτεία του, αλλά το σπουδαιότερο και για να ακολουθήσετε το παράδειγμα της αγιότητάς του!
Αυτός λοιπόν ο ουσιαστικά μεγάλος αδελφός μας, μας διδάσκει ότι:
1: ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΆΓΙΟΣ.

Μια από τις ιστορίες που έχουν επιβιώσει στους αιώνες είναι αυτή της Συνόδου της Νίκαιας το 325. Μια μέρα ο Νικόλαος, όντας μέλος της Συνόδου, θύμωσε πολύ και, χάνοντας την υπομονή του, χαστούκισε τον αιρετικό Άρειο! Είναι συναρπαστικό να φανταστεί κανείς τις συνθήκες που μπορεί να οδήγησαν στο ξέσπασμα του αγίου: Προφανώς, τα πράγματα στις εκκλησιαστικές συνόδους ήταν λίγο πιο δραματικά αλλά και αληθινά από ό,τι σήμερα, που βασανιζόμαστε όλοι από το political Correct.

Αν και ορισμένοι μελετητές αμφισβητούν τη γνησιότητα αυτού του περιστατικού, οι περισσότεροι το υπερασπίζονται, ισχυριζόμενοι, έλλογα και βασίμως, ότι οι αγιογράφοι δεν θα επινοούσαν μια τέτοια ιστορία για να δώσουν στον άγιο μια κακή εικόνα!!

Κάθε άνθρωπος που δυσκολεύεται να ελέγξει την ψυχραιμία του ή που μπήκε στον πειρασμό να διαφωνήσει με κάποιον που του «έσπασε» πραγματικά τα νεύρα, μπορεί να βρει μια μορφή αλληλεγγύης σε αυτή την ιστορία του Αγίου Νικολάου!! Η χριστιανική ιστορία δείχνει ότι ορισμένοι άγιοι μπορεί να έχασαν την ψυχραιμία τους κατά τη διάρκεια της ζωής τους, αλλά μας υπενθυμίζει ότι, παρά τα λάθη τους, η χάρη και η συγχώρεση του Χριστού είναι πάντα παρούσες.

2: ΌΤΑΝ ΑΚΟΎΤΕ ΓΙΑ ΚΆΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΑΝΆΓΚΗ, ΒΡΕΊΤΕ ΤΡΌΠΟΥΣ ΝΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΉΣΕΤΕ.

Μια άλλη διάσημη ιστορία για τον Άγιο Νικόλαο είναι αυτή για το πώς βοήθησε κρυφά μια φτωχή οικογένεια. Οι ακριβείς λεπτομέρειες της ιστορίας διαφέρουν, αλλά λέγεται ότι μια φτωχή οικογένεια δεν μπορούσε να πληρώσει την προίκα, (εποχιακός θεσμός με μεγάλο βάρος για τους γονείς! Αλ. Παπαδιαμάντης- Φόνισσα), για τις τρεις κόρες της και βρισκόταν σε μεγάλη δυσκολία. Έτσι, ο Άγιος Νικόλαος τους έριξε από την καμινάδα πουγκιά με χρυσά νομίσματα για να τους βοηθήσει. Η πράξη γενναιοδωρίας του, έδωσε το έναυσμα για την παράδοση να γεμίζουν κάλτσες, που κρέμονται από την καμινάδα με δώρα!

Αν και σήμερα θα ήταν ασυνήθιστο να πετάξουμε χρυσό από το παράθυρο, όμως όλοι μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Αγίου Νικολάου και να βοηθήσουμε όσους έχουν ανάγκη. Όταν άκουσε για μια οικογένεια που είχε ανάγκη, δεν έμεινε αδιάφορος, αλλά βρήκε έναν συγκεκριμένο τρόπο (στις συνθήκες και συνήθειες της εποχής) να τους βοηθήσει, και μάλιστα κρυφά, για να μην γνωστοποιηθεί και γίνει αφορμή να καυχηθεί για τις καλές του πράξεις.

Όταν εμείς ακούμε για κάποιον που έχει ανάγκη, μπορούμε  να αφιερώσουμε χρόνο για να σκεφτούμε συγκεκριμένους τρόπους για να τον βοηθήσουμε. Θα μπορούσαμε να κάνουμε ψώνια σε έναν άρρωστο φίλο.  Να παραδώσουμε ένα γεύμα σε μια νεαρή μητέρα ή σε έναν ηλικιωμένο γείτονα ή να αγοράσουμε χριστουγεννιάτικα δώρα για φτωχά παιδιά.

3: ΕΜΠΙΣΤΟΣΎΝΗ ΣΤΗ ΘΕΊΑ ΠΡΌΝΟΙΑ

Η χριστιανική ιστορία μας δείχνει το παράδειγμα αγίων ανδρών και γυναικών που, παρά τις δοκιμασίες της ζωής τους, συνέχισαν να εμπιστεύονται τον Κύριο! Αυτή άλλωστε είναι η ποιότητα της επιδιωκόμενης πίστης που αποκτιέται με αυτοπαράδοση. Ο Θεός τους αντάμειψε για την πίστη τους και τους πλημμύρισε με άφθονες ευλογίες. Η ιστορία του Αγίου Νικολάου είναι ένα θαυμάσιο παράδειγμα αυτού.

Σύμφωνα με μια διήγηση, ο Νικόλαος βρισκόταν στην πατρίδα του, τα Μύρα, κατά τη διάρκεια λιμού. Ένα πλοίο ήρθε στο λιμάνι, φορτωμένο σιτάρι με κατεύθυνση – προορισμό τον αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης. Ο Νικόλαος ζήτησε λίγο σιτάρι για να ταΐσει τους πεινασμένους ανθρώπους. Οι ναύτες αρνήθηκαν αρχικά, αλλά ο Νικόλαος τους διαβεβαίωσε ότι δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα εξαιτίας αυτής της μοιρασιάς. Όταν το πλοίο έφτασε στον προορισμό του, οι ναύτες ανακάλυψαν έκπληκτοι ότι, αν και είχε αφαιρεθεί σιτάρι, το βάρος του φορτίου δεν είχε αλλάξει. Το εκπληκτικό ήταν ότι υπήρχε αρκετό σιτάρι για να τροφοδοτήσει ολόκληρη την πόλη για δύο ολόκληρα χρόνια.

Η ιστορία αυτή θυμίζει το θαύμα του Ιησού για τον πολλαπλασιασμό των άρτων και των ψαριών, καθώς και τους πολλούς αγίους που είδαν τρόφιμα να πολλαπλασιάζονται θαυματουργικά για να βοηθήσουν όσους είχαν ανάγκη.

Κάνοντας μια πράξη πίστης στον Κύριο μπορεί να παράγει μια άφθονη πνευματική συγκομιδή και στη δική σας ζωή. Ακριβώς όπως ο Άγιος Νικόλαος εμπιστεύτηκε τον Θεό να παράσχει σιτηρά για τους ανθρώπους που υπέφεραν από πείνα, έτσι και εμείς μπορούμε να στραφούμε  στον Θεό σε όλες τις δοκιμασίες της ζωής μας, έχοντας εμπιστοσύνη ότι θα μας παράσχει - ίσως όχι με τον τρόπο που εμείς θέλουμε, αλλά με τον τρόπο που είναι ο καλύτερος για τη ζωή μας.

Ας τον παρακαλέσουμε να ζητήσει από τον Χριστό αύξηση, δυναμισμό και αντοχή της πίστης μας ιδίως στους πειρασμούς ασθενειών και συνθηκών καθημερινότητας με ανάγκες, όχι απαραιτήτως οικονομικές!