Η ΠΑΡΟΧΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Βρισκόμαστε στον 19ο αιώνα. Νεαρός Έλληνας
σχετιζόταν εμπορικά με σουλτανικά χαρέμια. Παράλληλα, δημιούργησε άλλου είδους
σχέσεις με τις φυλακισμένες και μάλιστα καθημερινώς. Οι συγγενείς του,
απευθύνθηκαν στον ηγούμενο π. Σάββα, να τους βοηθήσει.
Ο π. Σάββας, με
πίστη στη βοήθεια της χάριτος του Θεού και με τη συνέργεια της Θείας Κοινωνίας,
άρχισε το έργο του. Αφού οι συμβουλές του να εγκαταλείψει τις αμαρτωλές σχέσεις
με τις μουσουλμάνες απέτυχαν, παρακάλεσε τον νεαρό: να μην πάει στο χαρέμι για
μία ημέρα και να νηστέψει, μετά να του διαβαστεί συγχωρητική ευχή και τέλος να
κοινωνήσει των αχράντων Μυστηρίων. Κατόπιν, ας κάνει ό,τι θέλει.
Αφού τα
ακολούθησε ο νεαρός και Κοινώνησε, ο π. Σάββας του είπε να τα επαναλάβει ακόμα
μία ημέρα. Κατόπιν ας κάνει ό,τι θέλει. Και τρίτη ημέρα πάλι το ίδιο. Τότε, από
την τρίτη ημέρα η καρδιά τού νέου μαλάκωσε και άρχισε σιγά - σιγά μέσα του να
αισθάνεται τη νέκρωση των φλογισμένων παθών. Ύστερα, μέρα - μέρα φτάσαμε στις
40 ημέρες. Τώρα, του είπε ο ηγούμενος, πήγαινε όπου επιθυμείς, ακόμα και στο
χαρέμι. Δε σε εμποδίζω.
Αλλά στην ψυχή
του νεαρού είχε συντελεστεί η μεταστροφή. Ο νεαρός απάντησε στον π. Σάββα: για
τίποτα στον κόσμο δε θα δεχθώ να πηγαίνω εκεί, όπου νωρίτερα έτσι ασυγκράτητα
έτρεχα.
[ΒΙΟΙ ΑΘΩΝΙΤΩΝ
ΤΟΥ ΙΘ' ΑΙΩΝΟΣ/τόμος Β', σελίδες: 176-177]
Ε. Β.
.jpg)
5 σχόλια:
Σε μένα γιατί δεν συμβαίνει αυτό και με λύσσα τρέχω πάλι στην αμαρτία μετά τη Θεία Κοινωνία;
Ατελέσφορη αυτή η τακτική. γνωρίζω προσωπικά ζευγάρια νέων που συζούν επι έτη πολλά και τους επιτρέπει ο πνευματικός τους να κοινωνούν, αλλά να επανέρχονται κατ' επανάλειψη στις ελεύθερες σχέσεις που έχουν χωρίς κανένα ενδοιασμό.
Εαν συνέβει όντως κάτι τέτοιο, πρόκειται ασφαλώς για εξαίρεση.
π.Δ.
Αξιόπιστα είναι μόνο τα περιστατικά που αναφέρονται στη Βίβλο, τ΄άλλα έχουν σάλτσα...
Σωστά και τα δύο πρώτα σχόλια, όμως το κείμενο αναφέρεται σε κάτι άλλο. Όχι σε συμμετοχή στην θεία μετάληψη περιστασιακή, αλλά συστηματική και διαρκείας, με ταυτόχρονη αποχή από την αμαρτωλή πρακτική και γενικότερη εγκράτεια. Τέτοια μέθοδος είναι δύσκολο να εφαρμοσθεί διότι χρειάζονται ασκητικές προϋποθέσεις, ισχυρή θέληση και φιλότιμο.
«ἐκεῖνοι δὲ ἐξελθόντες ἐκήρυξαν πανταχοῦ, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος καὶ τὸν λόγον βεβαιοῦντος διὰ τῶν ἐπακολουθούντων σημείων. ἀμήν.»
(Μαρκ. ιστ΄20)
Θέλω νά πιστεύω πώς πίσω ἀπό κάθε μεταστροφή καί βεβαίως πάντοτε συνεργούσης τῆς θείας Χάρης διά τῆς μετοχῆς μας στά Μυστήρια τῆς ἐξομολόγησης καί Θείας Κοινωνίας, «κρύβεται» μιά ταπεινή ψυχή πού μέ τήν πύρινη προσευχή της προκαλεῖ καί ἐπέρχεται ὁ συγκλονισμός τῆς αἰχμάλωτης στά πάθη καί τίς ἰδεοληψίες ψυχή.
Ὄχι γιατί ὁ Θεός δέν δύναται νά μεταστρέψει κάποιον, ἀλλά γιατί ἐπιθυμεῖ ἀπό ἐμᾶς νά γινόμαστε ὄργανά Του καί νά προσευχόμαστε καί νά ζητοῦμε ἀπό ἀγάπη τή σωτηρία καί τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καί κατά συνέπεια ὁλοκλήρου τοῦ κόσμου.
Ἔχουμε πολλά παραδείγματα ἀνθρώπων πού μεταστράφηκαν καί ἔφτασαν μάλιστα σέ ὕψη ἁγιότητας πέραν βεβαίως ἀπό κάποιες περιπτώσεις πού δέν γνωρίζουμε ἐπακριβῶς πώς προῆλθε ἡ μεταστροφή τους, ἀλλά καί σ’αὐτές τίς περιπτώσεις θεωρῶ πώς κάποια προσευχόμενη ψυχή θά «κρύβεται» στά μετόπισθεν.
Ἕνα τρανό παράδειγμα εἶναι ὁ ἱερός Αὐγουστῖνος ὅπου οἱ ἐπίμονες προσευχές τῆς μητέρας του Μόνικας καί τά δάκρυά της τόν ὁδήγησαν στό Χριστό.
Ἀκόμη τούς Μάρτυρες καί Νεομάρτυρες τῆς Πίστεώς μας πού ἀνεδείχθησαν ὡς νέφος ὁλόλαμπρων ἀστέρων καί κατεκάλυψαν τό νοητό στερέωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας ἐξ ἄκρας συλλήψεώς της ἕως τούς δύστηνους καιρούς τῆς πικρῆς σκλαβιᾶς τοῦ Γένους μας, ὅπου πίσω τους «κρύβονταν» οἱ ἀλείπτες, πνευματικοί γέροντες πού μέ τίς νουθεσίες τους καί τίς θερμές πρσευχές τους τούς ἐνίσχυαν στό μαρτύριο.
Εἶναι φανερό πώς πίσω άπό κάθε μεταστροφή «κρύβεται» πάντα μιά ταπεινή καί θερμή προσευχή κάποιου πιστοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ καί πού πάντοτε βεβαίως συνεργούσης τῆς θείας Χάρης έρχεται τό ποθητό ἀποτέλεσμα.
Ὡς ἐκ τούτου ὅταν δέν ἐπέρχεται μεταστροφή σέ κάποιον παρά τίς προσπάθειες πού κάνει, δέν φταίει τόσο ὁ ἴδιος ὅσο καί ἡ ἀναιμική ἕως ἀνύπαρκτη προσευχή μας γι’αὐτόν πού δέν τόν στηρίζει στόν ἀγῶνα του.
Θεόδωρος Σ.
Δημοσίευση σχολίου