Μνήμη Μελετίου - π. .Βασιλείου Μπακογιάννη

 Μνήμη Μελετίου

Ὑπό Ἀρχιμ.Βασιλείου Μπακογιάννη

Στίς 12 τοῦ μηνός Φεβρουαρίου γιορτάζεται ἡ μνήμη τοῦ ἐν Ἀγίοις Πατρός ἡμῶν Μελετίου Ἀρχιεπισκόπου Ἀντιοχείας. Τή μέρα αὐτή γιόρταζε τήν ὀνομαστική του γιορτή ὁ  Μητροπολίτης Νικοπόλεως κυρός Μελέτιος. Περιληπτικῶς.  

Τό Μάρτιο τοῦ 1980 ἐνθρονίσθηκε. Στίς 10 τοῦ Φεβρουρίου (1981) ἡ Πρέβεζα γιόρταζε τόν πολιοῦχο της Ἅγιο Χαράλαμπο. Καλεσμένος ἦταν ὁ Μητροπολίτης Κίτρους κυρός Βαρνάβας. Τελειώνοντας ἡ Θ. Λειτουργία, ὁ Βαρνάβας, παρά τή θέληση τοῦ Μελετίου, ἀνακοίνωσε  στό ἐκκλησίασμα, ὅτι στίς 12 τοῦ μηνός ἔχει (ὁ Μελέτιος) τήν ὀνομαστική του γιορτή. Ἔτσι ἀνήμερα τῆς γιορτῆς του, ἔγινε Θ. Λειτουργία στόν Μητροπολιτκό Ναό. Ὁ π. Δ.Ν., τῆς Μητροπόλεως (Πρεβέζης) εἶχε ἑτοιμάσει   ὁμιλία,  καί στό «κοινωνικό», ζήτησε «εὐλογία»  ἀπό τόν Μελέτιο νά τήν  ἐκφωνήσει·   «βάλε τήν μάχαιράν σου εἰς τήν θήκην», τοῦ εἶπε ὁ Μελέτιος· καί πρίν τό «δι΄εὐχῶν», ὁ Μελέτιος,  ἀπευθυνόμενος στό ἐκκλησίασμα, εἶπε: «ἀκούγοντας ἀπό τούς ὕμνους τίς ἀρετές τοῦ Ἁγίου Μελετίου, ἐλέγχθηκα· ἔνιωσα μικρός καί τιποτένιος· παρακαλῶ νά εὔχεσθε».

   Τήν ἑπόμενη χρονιά (1982) ὁ Μελέτιος ἀνήμερα  τῆς γιορτῆς του ἀπουσίαζε ἀπό τήν Πρέβεζα·  ἐπισκέφθηκε τήν Ἱ. Μονή Μυρτιᾶς Αἰτωλοακαρνίας, ὅπου διέμενε ὁ ἀδίκως ἐκδιωχθείς Μητροπολίτης Παραμυθίας Παῦλος. Ὅμως, ὁ κόσμος στήν Πρέβεζα τόν ἀναζητοῦσε, γιά νά τοῦ εὐχηθεῖ. Ὁπότε, τήν ἑπόμενη χρονιά (1983), λειτούργησε στόν Ἅγιο Ἰωάνννη τόν Χρυσόστομο· καί ἀπό τότε καθιερώθηκε νά λειτουργεῖ στή γιορτή του στό συγκεκριμένο ναό, καί νά δέχεται κόσμο στήν Ἐπισκοπή.

Θυμᾶμαι ἀκόμα  πῶς ὑποδεχόταν τούς  Ἱερεῖς του· σηκωνόταν (!) ἀπό τήν καρέκλα, τούς ἀγκάλιαζε (!) σφικτά· τούς χάϊδευε (!) στό κεφάλι του· ἀστράφτοντας (!) ἀπό χαρά! 

Σύν τῷ χρόνῳ, καθιέρωσε τό μεσημέρι τῆς γιορτῆς του, στήν  αἴθουσα τοῦ Γηροκομείου Πρεβέζης, πού διοικεῖτο ἀπό τή Μητρόπολη, νά κάνει  «τραπέζι» στούς Ἱερεῖς τῆς πόλεως, καί στούς Ἀρχιερατικούς Ἐπιτρόπους τῆς Μητροπόλεως, καί στούς τυχόντας Ἱερεῖς ἐπισκέψεις. Ἐννοεῖται ὅτι τά  ἔξοδα τῆς γιορτῆς του ἦταν ἀπό τήν τσέπη του.

Μερικοί ἐπιδιώκουν μέ τόν ἴδια τιμή πού γιορτάζεται ὁ πολιοῦχος Ἅγιος τῆς πόλεως, ὁ ὁποῖος τά ἔδωσε ὅλα γιά τό Χριστό, νά γιορτάζεται καί ἡ ὀνομαστική γιορτή τοῦ Ποιμενάρχη τους. Ὅμως, τό  ποίμνιο  δέν κερδίζεται ἐν Χριστῷ  μέ  ἐφφέ· μέ προβολές καί αὐθυπροβολές. Κερδίζεται  μέ τήν ἁπλότητα, τή γνησιότητα. Μέ  αὐτή τήν «τακτική» ὁ ἀοίδιμος Μελέτιος ἔκανε τό μεγάλο θαῦμα· ἀνέστησε ἐκ νεκρῶν τή Μητρόπολη Πρεβέζης, πού ἀνέλαβε νά διακονήσει. Αἰωνία του ἡ μνήμη. Ἀμήν.